Share

บทที่ 30

last update Last Updated: 2025-02-07 20:06:11

"แล้วนี่คุณจะทำอะไร ทำไมไม่ไปกินข้าวก่อน" ตอนนี้ก็ใกล้จะค่ำแล้ว ไม่รู้ว่าเขายังไม่ทานข้าวเช้าหรือข้าวเที่ยงกันแน่

"เป็นห่วงผมเหรอ"

"เปล่าค่ะ เป็นห่วงคุณลุง ท่านมีลูกชายแค่คนเดียว" หญิงสาวตอบออกไปแบบไม่ใช้เวลาคิดเลย ใครจะบ้าเป็นห่วงเขา ไปอ้อนคนรักตัวเองโน่นไป!

"จะบอกเป็นห่วงเราสักนิดก็ไม่มี" ชายหนุ่มพูดพึมพำแต่ก็หวังให้เธอได้ยินนั่นแหละ

"เรานอกเรื่องมาไกลแล้ว คุณตอบฉันได้หรือยัง ไปคุยกับผู้รับเหมาคนเก่าเขาว่ายังไงบ้าง.. และก็เรื่องที่คุยกับโรงงานที่ส่งของมาเขาว่ายังไง"

"ตอนนี้ผมยังไม่ว่างคุย เดี๋ยวคืนนี้จะเล่าให้ฟังแล้วกัน" จริงๆ ก็อยากจะพูดกับเธอต่ออยู่หรอก แต่งานที่กองอยู่ตรงหน้าเนี่ยมันจะท่วมหัวอยู่แล้ว

คืนนี้? ใบหน้างามแดงขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่เผยอออกมาเล็กน้อย จนหญิงสาวต้องรีบหันหลังให้แล้วเดินออกจากห้องไป กลัวเขาจะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เราเป็นบ้าไปแล้วเหรอคิดเรื่องแบบนั้นขึ้นมาได้ยังไง

"เอ้า..บทจะไปก็ไปง่ายๆ" ชายหนุ่มมองตามหลัง แต่ก็ไม่ได้เดินตามออกไปเพราะงานอีกนั่นแหละ

ช่วงใกล้เวลาเลิกงาน..

ก๊อก ก๊อก

"เข้ามาครับ" ที่แทนคุณรีบอนุญาต เพราะคิดว่าน้ำอิงจะเข้ามาชวนกลับบ้าน แต่พอประตูเ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 31

    [บริษัทเทพประทาน]ทำไมรู้สึกหงุดหงิดแบบนี้ เธอไม่อยู่ก็ดีแล้วจะได้รีบเคลียร์ทุกอย่าง เพราะถ้าเธออยู่คงจู้จี้ที่จะถาม แต่ทำไมเหมือนมันขาดอะไรไป"กาแฟค่ะ" เครือวัลย์เลขาหน้าห้องเอากาแฟเข้ามาให้ แล้วกำลังจะเดินออกไป.."ผมขอกาแฟด้วยนะ""คะ?" เครือวัลย์หันกลับมาแล้วมองไปดูกาแฟแก้วที่ตัวเองเพิ่งจะวางไว้"ผมหมายถึงเอาเข้ามาอีกแก้ว" เพิ่งรู้ว่าตัวเองใจลอยมากจนไม่เห็นกาแฟที่เลขาเอาเข้ามาให้ ..แต่จะหลุดไม่ได้"อ้อ..ค่ะ?" ตอบรับไปแบบงงๆ แก้วนี้ก็ยังไม่ได้ดื่มเลย แต่เลขาก็ต้องได้ทำตามเพียงไม่นานเครือวัลย์ก็นำกาแฟเข้ามาให้อีกแก้ว"ผมจะไปสระบุรี มีอะไรก็โทรไปแล้วกัน" ชายหนุ่มหยิบของสำคัญแล้วเดินออกไป"อะไร??" เลขาถึงกับงง กาแฟแก้วนั้นก็ยังไม่ได้ดื่ม แก้วที่สองยังไม่ได้วางเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เจ้านายเดินออกจากห้องไปแล้วและทุกอย่างที่เขาเป็นอยู่ก็ถูกรายงานไปถึงใครบางคน>>{"แล้วคุณเครือวัลย์คิดว่ายังไงล่ะคะ"} พอได้ยินสิ่งที่รายงานมา ปลายสายก็ถามกลับ {"ก็คิดว่าคงจะคิดถึงคุณนาเดียมาก จนไม่เป็นอันทำงานน่ะสิคะ"}>>{"จริงหรือคะ"} นาเดียคิดว่าคงจะใช่ เพราะเมื่อวานนี้ที่ตัวเองแกล้งงอนแล้วเดินออกมาจากห้องท

    Last Updated : 2025-02-07
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 32

    "นั่นสิรถใครมาค่ำมืดขนาดนี้แลัว" เอนกและภรรยาต่างก็ถามกัน เมื่อเห็นแสงไฟจากรถยนต์ วิ่งเข้ามาในรั้วบ้านของตัวเองหญิงสาวที่กำลังหัวเราะหยอกเย้าอยู่กับพ่อและแม่ ถึงกับรีบหุบรอยยิ้มนั้น เมื่อมองออกไปแล้วจำได้แม่นว่ารถคันนั้นเป็นรถของใคร เลือดในกายเริ่มหมุนเวียนไม่ปกติหัวใจเต้นแรงขึ้นมาแบบห้ามมันไม่อยู่.."นั่นตาแทนนี่คะพี่" เมื่อเห็นเจ้าของรถลงมา อิงนภาก็จำหลานชายได้..ไม่สิ..ต้องเรียกว่าจำลูกเขยได้"อ้าว..ไปไหนแล้ว" พ่อหันกลับมาดูลูกสาวก็ไม่เห็นแล้ว"รู้จักบ้านของอาได้ยังไง" ทั้งสองเดินออกมาที่หน้าบ้าน"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่""สวัสดีจ้า เรามาถูกได้ยังไง""ขอที่อยู่จากคุณพ่อมาครับ" ขณะที่พูดชายหนุ่มก็มองเข้าไปด้านใน แต่ไม่เห็นคนที่เขาอยากจะเจอ"คงไปเก็บผ้าหลังบ้านมั้ง ดูสิฝนทำท่าจะตกแล้ว" เห็นแค่นี้ก็รู้แล้วว่าลูกเขยมองหาใคร"ชวนลูกเข้าบ้านก่อนเถอะคุณ" เอนกบอกกล่าวกับภรรยา ทั้งสองก็เลยชวนแทนคุณให้เข้ามาในบ้านบ้านหลังนี้ปลูกสร้างขึ้นแบบง่ายๆ อย่างที่รู้กันอยู่ว่าพ่อของน้ำอิงเป็นคนที่ไม่ค่อยมีฐานะ แต่ยังพอมีที่ทางทำมาหากินอยู่บ้างแทนคุณถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินเข้ามาด้วย อิงนภาก็เลยบอกให้หล

    Last Updated : 2025-02-07
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 33

    "อืมม" หญิงสาวพยายามจะผลักเขาออกก่อน ถ้าขืนเขาทำอะไรในห้องนี้ มีหวังห้องข้างๆ ได้ยินเสียงหมดแน่แต่มีเหรอที่แทนคุณจะฟัง มือข้างหนึ่งรวบแขนของเธอให้ขึ้นไปไว้เหนือศีรษะ อีกข้างยื่นลงมาถอดกางเกงที่เธอสวมใส่อยู่ โดยไม่ได้ปล่อยจูบหญิงสาวดิ้นแรงก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นแคร่ไม้ที่พ่อทำขึ้นมาเองจากต้นไผ่หลังสวน ช่วงนั้นถ้าประหยัดอะไรได้ก็ช่วยกันประหยัด แต่ครั้นจะให้ลูกนอนพื้นก็กลัวแมลงหรือสัตว์มีพิษเข้ามากัดเอา เพราะบ้านไม่ได้แน่นหนาอะไร"อื้อ!" น้ำอิงสะดุ้งไม่คิดว่าเขาจะทำเร็วขนาดนี้ พอกางเกงเธอหลุดออกเขาก็ควักเจ้าสิ่งนั้นออกมาสอดใส่ ทำเหมือนกับว่าหิวโหยมาจากไหนนักหนา "คุณแทน..คุณแทนคุณ" เผลอไปเรียกชื่อเล่นเดี๋ยวเขาก็ต่อว่าให้อีก เพราะเธอยังจำเรื่องนี้ได้ดี เรื่องที่เขาว่าเธอสนิทกับเขาตั้งแต่เมื่อไรจนเรียกชื่อเล่น"ก็อย่าส่งเสียงดังสิ" เขารู้ดีว่าเธอจะว่าอะไร "อ้าา" จังหวะที่ความเป็นชายค่อยๆ จมหายเข้าไป มันก็สร้างความเสียวให้กับเจ้าของท่อนเอ็นมากจนเผลอพ่นลมออกมาเป็นเสียง"อ๊อย" เขายังขนาดนี้แล้วเธอล่ะจะทนได้ไหม หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองไว้ เพื่อที่จะเตือนว่าห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาดแต่พอเขาเริ

    Last Updated : 2025-02-07
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 34

    "ทำไมกลับมามือเปล่าล่ะลูก" อิงนภาเห็นลูกสาวปั่นจักรยานกลับมา ถ้าสามีของนางไปหาปลาไม่ได้มากก็ได้น้อย ลูกน่าจะถือติดไม้ติดมือมาด้วยบ้าง"เดี๋ยวอิงไปเก็บชะอมมาให้ทอดไข่ค่ะแม่""พ่อหาปลายังไม่ได้เหรอลูก""ได้ค่ะ..แต่ปล่อยกลับคืนที่เดิมไปหมดแล้ว""อ้าวทำไมเป็นงั้นไป"น้ำอิงไม่ได้บอกเหตุผลแม่ว่าทำไม หญิงสาวก็เลยเข้าไปในสวนหลังบ้านเพื่อเก็บยอดชะอมมาทอดไข่ และก็ลวกจิ้มน้ำพริก"????" เก็บชะอมกลับมา หญิงสาวถึงกับตกใจเมื่อเห็นปลาที่อยู่ในถัง "แถวคลองบ้านเรามีปลาพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไรคะพ่อ" ส่วนมากก็จะเป็นปลาตัวเล็กๆ ที่มีก้างเยอะๆ ถ้าปลาช่อนก็เป็นปลาช่อนที่รอดจากเงื้อมือของชาวบ้านที่หาปลาเก่งๆ พวกนี้ส่วนมากจะหาเป็นอาชีพ"แม่ก็สงสัยอยู่เหมือนกัน เหมือนปลาเลี้ยงเลย" ปลานิลตัวละเกือบ 2 กิโลกรัม แถมมีปลาช่อนตัวใหญ่อีก"จะถามอะไรกันนักหนา อยากทำอะไรกินก็ไปทำกันเถอะ" พ่อตาก็นึกอยากจะขำลูกเขย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ส่วนตอนนี้แทนคุณไปอาบน้ำชำระร่างกาย กลับมาก็เห็นเธอยืนมองถังปลาอยู่แต่เขาก็ทำเป็นไม่ใส่ใจ เดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง ปล่อยให้ข้างนอกทำกับข้าวกันไป"แทนไม่ชอบกินผักชะอมเหรอลูก" อิงนภาเห็นห

    Last Updated : 2025-02-07
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 35

    "เรื่องนั้นฉันไม่ทราบค่ะ คุณก็ลองถามเจ้าของห้องดูสิคะ" จังหวะนั้นแทนคุณเดินกลับมา พร้อมกับถุงอาหารที่อยู่ในมือพอดี สายตาที่ยากจะบรรยายของน้ำอิงก็เลยมองไป..เพื่อสื่อให้คนที่มาถามหากุญแจสำรองได้รู้ว่าเจ้าของห้องกำลังเดินมา"คุณแทนมาพอดีเลยค่ะ""มีอะไรหรือเปล่าครับ" ดวงตาคมมองคนดูแลรีสอร์ทแล้วกรอกมองไปที่เธอ..รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมายังไงไม่รู้"จะมาถามเรื่องกุญแจสำรองค่ะ"เอาแล้วไง..คงไปถามกับเธอมาแล้วด้วยสิ"เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปหา" เขาพูดพร้อมกับมองตามเธอที่เดินกลับเข้าไปในห้อง"เออ..ค่ะ" คนดูแลรีสอร์ทต้องรีบพาตัวเองไปจากตรงนี้ก่อนที่จะถูกขว้างระเบิดกลับคืนมา เพราะดูเหมือนว่าตัวเองเพิ่งวางระเบิดให้กับเจ้าของห้องนี้ไป อยากตบปากตัวเองนักทำไมรีบถามแบบไม่คิดก่อน"ผมออกไปซื้อข้าวมาให้..หิวหรือยัง""ยัง"แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอคงจะงอน ไม่สิ..อารมณ์นี้คงจะโกรธเลยด้วยซ้ำ"คุณมีอะไรจะถามผมไหม""ไม่มี""วันนี้ผมมีนัดออกไปทานข้าวเย็นกับผู้รับเหมาคนเก่า" เขารู้ดีว่าเธอสนใจเรื่องนี้มาก แต่ก็ดูไม่ได้ผล เพราะเธอยังคงนั่งทำหน้าบึ้งตึงอยู่ "อยากออกไปทานข้าวข้างนอกด้วยกันไหมล่ะ"หญิงสาวไ

    Last Updated : 2025-02-07
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 36

    หญิงสาวแทบหายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อตอนที่รอคำตอบ ถึงแม้ว่าเพิ่งจะถามไปแต่มันเหมือนเวลายาวนานมาก ชายหนุ่มมองสบตาเธออยู่เพียงครู่หนึ่ง..ต่อจากนั้นเขาก็โน้มใบหน้าเข้ามาอีกครั้งดวงตากลมเปิดกว้างขึ้น ไม่รู้ว่านี่มันคือคำตอบไหมหรือมันคืออะไรกันแน่ จนเธอลืมที่จะปกป้องตัวเองปล่อยให้เขาจูบ ลิ้นหนาแทรกเข้ามาในโพรงปาก เพื่อสัมผัสถึงความหวานแบบดูดดื่ม น้ำอิงเผลอเคลิ้มไปกับจูบอันละมุน ดวงตางามค่อยๆ หลับลงปล่อยให้เขาทำเขาต้องตัดใจจากริมฝีปากบางเพราะอยากสัมผัสส่วนอื่นของเธอด้วย ใบหน้าคมขยับต่ำลงมาที่ซอกคอ แล้วพรมจูบอยู่แถวนั้นจนได้ยินเสียงอู้อี้ดังออกมา เพราะมันเป็นจุดเสียวของใครหลายคน ไม่เว้นแม้แต่น้ำอิงเสื้อที่เธอสวมใส่อยู่ถูกปลดกระดุมออกไปตั้งแต่ตอนที่จูบแล้ว เขาทำโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ต่อจากนั้นก็คือกางเกง.."คุณ" หญิงสาวพยายามรวบรวมสติตัวเอง เพราะเขายังไม่ให้คำตอบเลย แต่ตอนนี้ใบหน้าของเขาต่ำลงไปจนถึงเนินอวบที่คิดถึงและโหยหา"หือ" ชายหนุ่มเปล่งเสียงออกมาจากลำคอเพื่อถามว่าเธอเรียกทำไม แต่เขาก็ไม่ได้หยุดที่จะเล้าโลม พอใบหน้าโน้มลงไปถึง..ลิ้นหนาก็แทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างร่อง"อื้ออ" ขาเรียวห

    Last Updated : 2025-02-07
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 37

    "อิง" แทนคุณคิดไว้อยู่แล้ว ว่านาเดียพูดออกมาแบบนี้ต้องมีนอกมีในอะไรสักอย่าง พอเขาหันกลับไปด้านหลังก็เห็นน้ำอิงกำลังเดินกลับห้อง"แทนจะไปไหนคะ' นาเดียพยายามคว้าแขนของแทนคุณไว้ แต่ก็ไม่ทันเขารีบวิ่งตามหลังน้ำอิงไป "สมน้ำหน้า!" "อิงฟังผมก่อนสิ" ชายหนุ่มรีบตรงเข้าไปหาเธอทันทีที่เข้ามาถึงในห้อง"ฉันยังไม่อยากฟัง" หญิงสาวไม่โวยวายไม่ประชดประชัน แต่ตอนนี้เธอยังรับฟังเรื่องพวกนั้นไม่ได้"มันไม่เป็นความจริง ผมป้องกันทุกครั้ง" เขาไม่อยากจะพูดเรื่องแบบนี้เลย เพราะกลัวเธอจะเสียความรู้สึก แต่ก็จำเป็นต้องพูด เพราะเขาใส่ถุงยางอนามัยทุกครั้งขณะที่มีอะไรกับนาเดีย"คุณยิ่งพูดมันยิ่งดูแย่ หยุดพูดเถอะค่ะ" ถึงแม้ผู้หญิงคนนั้นจะมาก่อน แต่เธอก็ไม่อยากได้ยินเรื่องแบบว่าที่เขามีกับผู้หญิงคนอื่น"ผมไม่รออีกแล้ว ผมจะเล่าให้คุณฟังเดี๋ยวนี้" มือหนาเอื้อมไปซับน้ำตาที่ค่อยๆ หยดลงมา ออกจากใบหน้างามๆ "วันนั้น วันที่ของหล่นลงมาเกือบจะถูกคุณ ผมได้ไปที่บ้านหลังนั้นเพื่อจะถามเอาความจริง"จากที่เธอไม่ได้มองหน้าของอีกฝ่าย ..ดวงตากลมกรอกมองขึ้นไปดูคนตัวสูง ที่มองเพราะเขาเอ่ยถึงเรื่องที่อุบัติเหตุในวันนั้น"คุณรู้ไหมว่าวันน

    Last Updated : 2025-02-07
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 38

    สายตาคมกรอกมองไปดูเธอที่เพิ่งจะเข็นพ่อพาไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว"พูดกันไปทั่ว" ชายหนุ่มเอ่ยพูดขึ้นเหมือนว่าไม่เชื่อคำโบราณที่เคยว่าไว้"แม่ก็ว่าดูแปลกๆ ตอนทานข้าวด้วยกันที่บ้าน อาการตาแทนก็แบบนี้เลย เราลองไปตรวจท้องดูหน่อยก็ดีนะลูก" ขณะที่พูดอิงนภาหันไปมองหน้าลูกสาว"อิงไม่ได้ท้องหรอกค่ะ" หญิงสาวพูดออกมาเพียงเบาๆ แล้วก็ตักข้าวทานให้ปกติที่สุด ถึงแม้ว่าตอนนี้แทบจะกลืนไม่ลงด้วยซ้ำ เพราะถ้าเขาแพ้ท้องแทนเมียจริง เมียคนนั้นคงไม่ใช่เธอแล้วล่ะหลังทานข้าวเสร็จ.. น้ำอิงยังคงนั่งคุยเล่นกับพ่อแม่และลุงต่อส่วนแทนคุณขอตัวขึ้นบ้านไปตั้งแต่หลังทานข้าวเสร็จแล้วไม่ใช่ว่าเขาจะไม่คิดคำที่ผู้ใหญ่พูด เพราะเขาก็ว่าอาการตัวเองแปลกๆ แต่นาเดียจะท้องกับเขาได้ยังไง ในเมื่อเขาสวมถุงยางตลอด จะว่าเผลอก็ไม่มี ..ขณะที่กำลังคิดอะไรอยู่ก็ได้ยินเสียงประตูห้องข้างๆ ชายหนุ่มรีบออกมาจากห้องของตัวเอง"พวกท่านเข้านอนแล้วเหรอ" พ่อกับแม่เธอนอนห้องข้างล่างใกล้กับห้องของพ่อเขา"ค่ะ" ตอบไปแค่นั้นเธอก็ปิดประตูห้อง"อิง" ชายหนุ่มรีบมายืนอยู่หน้าห้อง แต่เขาไม่เปิดเข้าไป "ผมอยากจะคุยด้วย"แกร็ก.. หญิงสาวยอมเปิดประตูให้เพราะเธอก็มีเร

    Last Updated : 2025-02-07

Latest chapter

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 160 ตอนพิเศษ

    พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 159 ตอนจบ

    "ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 158

    "ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 157

    "คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 156

    "แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 155

    "อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 154

    เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 153

    นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 152

    ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status