เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 26
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-07 20:04:49
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 27
ก่อนจะออกจากคลินิกมา หมอได้ฉีดยาแก้แพ้ให้ และบอกว่าอาจจะง่วงนอน ห้ามขับรถโดยเด็ดขาดเพราะมันอันตรายเอี๊ยดดดด...โคลม จริงๆ ก็กะระยะเวลาที่ยาจะออกฤทธิ์ไว้แล้ว แต่เผอิญว่าเธอนึกอะไรขึ้นได้ก็เลยแวะซื้อของ จนทำให้ยาเริ่มออกฤทธิ์ก่อนจะถึงบ้าน"ขับรถยังไงไม่มีเบรกหรือไง!!" รถคันหน้าที่เธอพุ่งชนรีบลงมาดูรถตัวเอง แถมตะโกนด่าเจ้าของรถคันที่มาชนคนที่อยู่แถวนั้นต่างก็รีบวิ่งมาดูว่าเธอเป็นอะไรไหมเพราะไม่เห็นเปิดประตูรถลงมาเลย..>>{"??"} แทนคุณกดรับโทรศัพท์เบอร์ของน้ำอิงที่โทรมา ที่เขาแปลกใจเพราะเธอไม่เคยโทรมาหาเขาสักที มีแต่เขาโทรตามวันที่เธอนั่งรถทัวร์กลับบ้านก่อน{"สวัสดีครับ คุณเป็นญาติของเจ้าของเบอร์นี้ไหม..ตอนนี้เธอได้รับอุบัติเหตุ"} คนที่โทรมาก็คือหน่วยกู้ภัย และหน่วยกู้ภัยก็ดูจากเบอร์โทรที่ โทรเข้าเครื่องนี้ล่าสุด>>{"อะไรนะครับ ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง เธออยู่ที่ไหน"} ชายหนุ่มที่ขับรถมาใกล้จะถึงไซต์งานก็ได้หยุดรถ{"เธอไม่ได้สติครับ แต่ก็ไม่เห็นมีบาดแผลอะไร ตอนนี้พวกเรากำลังพาไปส่งโรงพยาบาลครับ"} หน่วยกู้ภัยก็เลยแจ้งรายละเอียดทั้งหมดได้ยินแค่นั้นแหละเขาก็รีบเลี้ยวรถกลับ แทนคุณไม่ได้โทรไปแจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 28
"ทำไมต้องพูดตรงขนาดนั้นด้วย ก็แค่ตอบมา" พยายามจะไม่ทำสีหน้าให้เขารู้ว่าอาย เล่นถามตรงขนาดนั้นใครจะไม่อาย"เผอิญว่าผมเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่อยากจะพูดอ้อมค้อม""ฉันไม่อยากรู้ก็ได้" ก่อนอื่นเธอต้องไปชำระร่างกายก่อน หญิงสาวจึงรีบเข้าห้องน้ำออกมาก็ไม่เจอเขาอยู่ในห้องแล้ว ที่แทนคุณรีบไป เพราะยังไงวันนี้เขาจะพลาดการประชุมและคุยกับโรงงานที่ส่งวัสดุก่อสร้างมาที่ไซต์งานไม่ได้อีกแล้ว เพราะถ้าเรื่องนี้ยืดเยื้อหลักฐานทั้งหมดอาจจะถูกทำลายไปด้วย"คุณจะไปไหน" หญิงสาวได้ยินเสียงประตูห้องข้างๆ เปิด ก็เลยรีบออกมาดู"ไปที่หน้างาน""ฉันไปด้วย""ไม่ได้""ฉันไม่กวนคุณหรอก""ก็บอกว่าไม่ให้ไปไง" ชายหนุ่มกำลังจะก้าวเท้าลงบันไดถึงกับหยุดแล้วหันกลับมา เพราะเหมือนเธอจะไม่ฟังเห็นสายตาของเขาเท่านั้นแหละ น้ำอิงก็เลยรีบกลับเข้าห้องไป ..เรากลัวเขาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย แอบแปลกใจตัวเองขึ้นมาเพราะแต่ก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้เลยสายๆ ของวันเดียวกัน..ที่ไซต์งานสระบุรี"ทางเราติดต่อไปแล้วครับ ทางนั้นบอกว่าวันนี้ไม่ว่างจริงๆ""ติดต่อไปใหม่ ยังไงวันนี้ผมต้องคุยกับคนที่ส่งของเข้ามาให้ได้"ตอนติดต่อได้ก็ไม่มาคุย ..คนที่เข้ามารายงานทำได
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 29
หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาแบบไม่พอใจ แล้วก็รีบเข้าห้องน้ำไปล้างออก ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปมีหวังท้องแน่เลย จะคุยกับเขายังไงดี คนดื้อรั้นแบบนั้นจะยอมช่วยเหรอไปไหนแล้ว ..ออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เจอเขาอยู่ในห้อง หญิงสาวชะโงกหน้าลงไปดูเพราะได้ยินเสียงสตาร์ทรถ เขาจะไปสระบุรีอีกเหรอ แล้วทำไมเมื่อคืนไม่ค้างที่นั่นกลับมาทำไมน้ำอิงคิดว่าที่เขากลับมาคงมาเอาเอกสารที่บริษัทอีกน่ะสิ หญิงสาวก็เลยรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเผื่อว่าเขาจะยังไม่ไปไหน[บริษัทเทพประทาน]"อะไรนะคะ เขาไม่ได้เข้าบริษัทเหรอ?" น้ำอิงมาถึงก็ตรงไปดูที่ห้องแทนคุณ แต่เลขาบอกว่าเขาไม่ได้เข้าบริษัท แล้วเขาขับรถกลับไปกลับมาทำไมให้เหนื่อย ..ที่ไม่อยากจะคิดว่าเขามาเพราะเธอ นั่นเพราะเปอร์เซ็นต์มันน้อยมาก แทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำน้ำอิงก็เลยเข้าไปขอเอกสาร ไซต์งานสระบุรีกับฝ่ายที่เกี่ยวข้อง แต่ของที่ได้มาก็เหมือนเดิม เพราะเอกสารพวกนี้เธอได้เก็บรายละเอียดไว้หมดแล้วเย็นวันเดียวกันที่บ้าน.."มองอะไรเหรอลูก" ทัตเทพเห็นหลานสาวชะเง้อมองไปที่ประตูบ้านหลายครั้งแล้ว"เออมองหา..พยาบาลกะดึกยังไม่มาหรือคะ" ไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไงดี"เดี๋ยวก็คงมาค่ะ คุณน้ำอิงมีอะไรจะคุยก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 30
"แล้วนี่คุณจะทำอะไร ทำไมไม่ไปกินข้าวก่อน" ตอนนี้ก็ใกล้จะค่ำแล้ว ไม่รู้ว่าเขายังไม่ทานข้าวเช้าหรือข้าวเที่ยงกันแน่"เป็นห่วงผมเหรอ""เปล่าค่ะ เป็นห่วงคุณลุง ท่านมีลูกชายแค่คนเดียว" หญิงสาวตอบออกไปแบบไม่ใช้เวลาคิดเลย ใครจะบ้าเป็นห่วงเขา ไปอ้อนคนรักตัวเองโน่นไป!"จะบอกเป็นห่วงเราสักนิดก็ไม่มี" ชายหนุ่มพูดพึมพำแต่ก็หวังให้เธอได้ยินนั่นแหละ"เรานอกเรื่องมาไกลแล้ว คุณตอบฉันได้หรือยัง ไปคุยกับผู้รับเหมาคนเก่าเขาว่ายังไงบ้าง.. และก็เรื่องที่คุยกับโรงงานที่ส่งของมาเขาว่ายังไง""ตอนนี้ผมยังไม่ว่างคุย เดี๋ยวคืนนี้จะเล่าให้ฟังแล้วกัน" จริงๆ ก็อยากจะพูดกับเธอต่ออยู่หรอก แต่งานที่กองอยู่ตรงหน้าเนี่ยมันจะท่วมหัวอยู่แล้วคืนนี้? ใบหน้างามแดงขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่เผยอออกมาเล็กน้อย จนหญิงสาวต้องรีบหันหลังให้แล้วเดินออกจากห้องไป กลัวเขาจะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เราเป็นบ้าไปแล้วเหรอคิดเรื่องแบบนั้นขึ้นมาได้ยังไง"เอ้า..บทจะไปก็ไปง่ายๆ" ชายหนุ่มมองตามหลัง แต่ก็ไม่ได้เดินตามออกไปเพราะงานอีกนั่นแหละช่วงใกล้เวลาเลิกงาน..ก๊อก ก๊อก "เข้ามาครับ" ที่แทนคุณรีบอนุญาต เพราะคิดว่าน้ำอิงจะเข้ามาชวนกลับบ้าน แต่พอประตูเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 31
[บริษัทเทพประทาน]ทำไมรู้สึกหงุดหงิดแบบนี้ เธอไม่อยู่ก็ดีแล้วจะได้รีบเคลียร์ทุกอย่าง เพราะถ้าเธออยู่คงจู้จี้ที่จะถาม แต่ทำไมเหมือนมันขาดอะไรไป"กาแฟค่ะ" เครือวัลย์เลขาหน้าห้องเอากาแฟเข้ามาให้ แล้วกำลังจะเดินออกไป.."ผมขอกาแฟด้วยนะ""คะ?" เครือวัลย์หันกลับมาแล้วมองไปดูกาแฟแก้วที่ตัวเองเพิ่งจะวางไว้"ผมหมายถึงเอาเข้ามาอีกแก้ว" เพิ่งรู้ว่าตัวเองใจลอยมากจนไม่เห็นกาแฟที่เลขาเอาเข้ามาให้ ..แต่จะหลุดไม่ได้"อ้อ..ค่ะ?" ตอบรับไปแบบงงๆ แก้วนี้ก็ยังไม่ได้ดื่มเลย แต่เลขาก็ต้องได้ทำตามเพียงไม่นานเครือวัลย์ก็นำกาแฟเข้ามาให้อีกแก้ว"ผมจะไปสระบุรี มีอะไรก็โทรไปแล้วกัน" ชายหนุ่มหยิบของสำคัญแล้วเดินออกไป"อะไร??" เลขาถึงกับงง กาแฟแก้วนั้นก็ยังไม่ได้ดื่ม แก้วที่สองยังไม่ได้วางเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เจ้านายเดินออกจากห้องไปแล้วและทุกอย่างที่เขาเป็นอยู่ก็ถูกรายงานไปถึงใครบางคน>>{"แล้วคุณเครือวัลย์คิดว่ายังไงล่ะคะ"} พอได้ยินสิ่งที่รายงานมา ปลายสายก็ถามกลับ {"ก็คิดว่าคงจะคิดถึงคุณนาเดียมาก จนไม่เป็นอันทำงานน่ะสิคะ"}>>{"จริงหรือคะ"} นาเดียคิดว่าคงจะใช่ เพราะเมื่อวานนี้ที่ตัวเองแกล้งงอนแล้วเดินออกมาจากห้องท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 32
"นั่นสิรถใครมาค่ำมืดขนาดนี้แลัว" เอนกและภรรยาต่างก็ถามกัน เมื่อเห็นแสงไฟจากรถยนต์ วิ่งเข้ามาในรั้วบ้านของตัวเองหญิงสาวที่กำลังหัวเราะหยอกเย้าอยู่กับพ่อและแม่ ถึงกับรีบหุบรอยยิ้มนั้น เมื่อมองออกไปแล้วจำได้แม่นว่ารถคันนั้นเป็นรถของใคร เลือดในกายเริ่มหมุนเวียนไม่ปกติหัวใจเต้นแรงขึ้นมาแบบห้ามมันไม่อยู่.."นั่นตาแทนนี่คะพี่" เมื่อเห็นเจ้าของรถลงมา อิงนภาก็จำหลานชายได้..ไม่สิ..ต้องเรียกว่าจำลูกเขยได้"อ้าว..ไปไหนแล้ว" พ่อหันกลับมาดูลูกสาวก็ไม่เห็นแล้ว"รู้จักบ้านของอาได้ยังไง" ทั้งสองเดินออกมาที่หน้าบ้าน"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่""สวัสดีจ้า เรามาถูกได้ยังไง""ขอที่อยู่จากคุณพ่อมาครับ" ขณะที่พูดชายหนุ่มก็มองเข้าไปด้านใน แต่ไม่เห็นคนที่เขาอยากจะเจอ"คงไปเก็บผ้าหลังบ้านมั้ง ดูสิฝนทำท่าจะตกแล้ว" เห็นแค่นี้ก็รู้แล้วว่าลูกเขยมองหาใคร"ชวนลูกเข้าบ้านก่อนเถอะคุณ" เอนกบอกกล่าวกับภรรยา ทั้งสองก็เลยชวนแทนคุณให้เข้ามาในบ้านบ้านหลังนี้ปลูกสร้างขึ้นแบบง่ายๆ อย่างที่รู้กันอยู่ว่าพ่อของน้ำอิงเป็นคนที่ไม่ค่อยมีฐานะ แต่ยังพอมีที่ทางทำมาหากินอยู่บ้างแทนคุณถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินเข้ามาด้วย อิงนภาก็เลยบอกให้หล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 33
"อืมม" หญิงสาวพยายามจะผลักเขาออกก่อน ถ้าขืนเขาทำอะไรในห้องนี้ มีหวังห้องข้างๆ ได้ยินเสียงหมดแน่แต่มีเหรอที่แทนคุณจะฟัง มือข้างหนึ่งรวบแขนของเธอให้ขึ้นไปไว้เหนือศีรษะ อีกข้างยื่นลงมาถอดกางเกงที่เธอสวมใส่อยู่ โดยไม่ได้ปล่อยจูบหญิงสาวดิ้นแรงก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นแคร่ไม้ที่พ่อทำขึ้นมาเองจากต้นไผ่หลังสวน ช่วงนั้นถ้าประหยัดอะไรได้ก็ช่วยกันประหยัด แต่ครั้นจะให้ลูกนอนพื้นก็กลัวแมลงหรือสัตว์มีพิษเข้ามากัดเอา เพราะบ้านไม่ได้แน่นหนาอะไร"อื้อ!" น้ำอิงสะดุ้งไม่คิดว่าเขาจะทำเร็วขนาดนี้ พอกางเกงเธอหลุดออกเขาก็ควักเจ้าสิ่งนั้นออกมาสอดใส่ ทำเหมือนกับว่าหิวโหยมาจากไหนนักหนา "คุณแทน..คุณแทนคุณ" เผลอไปเรียกชื่อเล่นเดี๋ยวเขาก็ต่อว่าให้อีก เพราะเธอยังจำเรื่องนี้ได้ดี เรื่องที่เขาว่าเธอสนิทกับเขาตั้งแต่เมื่อไรจนเรียกชื่อเล่น"ก็อย่าส่งเสียงดังสิ" เขารู้ดีว่าเธอจะว่าอะไร "อ้าา" จังหวะที่ความเป็นชายค่อยๆ จมหายเข้าไป มันก็สร้างความเสียวให้กับเจ้าของท่อนเอ็นมากจนเผลอพ่นลมออกมาเป็นเสียง"อ๊อย" เขายังขนาดนี้แล้วเธอล่ะจะทนได้ไหม หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองไว้ เพื่อที่จะเตือนว่าห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาดแต่พอเขาเริ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 34
"ทำไมกลับมามือเปล่าล่ะลูก" อิงนภาเห็นลูกสาวปั่นจักรยานกลับมา ถ้าสามีของนางไปหาปลาไม่ได้มากก็ได้น้อย ลูกน่าจะถือติดไม้ติดมือมาด้วยบ้าง"เดี๋ยวอิงไปเก็บชะอมมาให้ทอดไข่ค่ะแม่""พ่อหาปลายังไม่ได้เหรอลูก""ได้ค่ะ..แต่ปล่อยกลับคืนที่เดิมไปหมดแล้ว""อ้าวทำไมเป็นงั้นไป"น้ำอิงไม่ได้บอกเหตุผลแม่ว่าทำไม หญิงสาวก็เลยเข้าไปในสวนหลังบ้านเพื่อเก็บยอดชะอมมาทอดไข่ และก็ลวกจิ้มน้ำพริก"????" เก็บชะอมกลับมา หญิงสาวถึงกับตกใจเมื่อเห็นปลาที่อยู่ในถัง "แถวคลองบ้านเรามีปลาพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไรคะพ่อ" ส่วนมากก็จะเป็นปลาตัวเล็กๆ ที่มีก้างเยอะๆ ถ้าปลาช่อนก็เป็นปลาช่อนที่รอดจากเงื้อมือของชาวบ้านที่หาปลาเก่งๆ พวกนี้ส่วนมากจะหาเป็นอาชีพ"แม่ก็สงสัยอยู่เหมือนกัน เหมือนปลาเลี้ยงเลย" ปลานิลตัวละเกือบ 2 กิโลกรัม แถมมีปลาช่อนตัวใหญ่อีก"จะถามอะไรกันนักหนา อยากทำอะไรกินก็ไปทำกันเถอะ" พ่อตาก็นึกอยากจะขำลูกเขย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ส่วนตอนนี้แทนคุณไปอาบน้ำชำระร่างกาย กลับมาก็เห็นเธอยืนมองถังปลาอยู่แต่เขาก็ทำเป็นไม่ใส่ใจ เดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง ปล่อยให้ข้างนอกทำกับข้าวกันไป"แทนไม่ชอบกินผักชะอมเหรอลูก" อิงนภาเห็นห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
บทล่าสุด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
