เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 125
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-08 15:33:47
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 126
เพียงไม่นานนอร์เวย์ก็ขับรถมาถึงรีสอร์ท พอจอดรถได้เขาก็รีบตรงมาที่ห้องของเธอกับลูกก๊อก ก๊อก"ป้อ" ปลาบปลื้มที่รอพ่ออยู่ พอได้ยินเสียงเคาะห้องเด็กน้อยก็รีบตรงมาที่ประตูแล้วเปิดมันออก"อย่าเพิ่งสิครับลูก" ผู้เป็นแม่ที่กำลังเก็บกวาดห้องห้ามลูกไม่ทัน พอประตูบานนั้นเปิดออก หญิงสาวก็รีบปรับอารมณ์ใหม่"มามี๊ ปะป๊ะ" ปลาบปลื้มหันมาบอกแม่ว่าพ่อกลับมาแล้ว จังหวะนั้นนอร์เวย์ก็ได้อุ้มเด็กน้อยขึ้นมา"วางลูกฉันลง แล้วคุณก็ออกไป""คุณเป็นอะไร""เป็นอะไรมันก็เรื่องของฉัน ปลื้มมาหาแม่ลูก""ป้อ" ปลาบปลื้มไม่ยอมไปหาแม่ แถมเขายังกอดคอพ่อไว้แน่น"หนูไม่รักแม่แล้วใช่ไหม" หญิงสาวเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกแบบลวกๆ เพราะมันไหลออกมาแบบห้ามไม่อยู่"ไปหาแม่นะครับ" หัวใจชายหนุ่มหล่นวูบเมื่อเห็นน้ำตาของเธอพอเท้าเล็กๆ แตะถึงพื้น เด็กน้อยก็รีบวิ่งเข้าไปกอดแม่ไว้แน่น"ออกไป" ปิ่นมุกพยายามใจแข็งเข้าไว้ เขาทำกับเธอไว้หนักหนานัก ไม่สิเธอเองต่างหากที่เป็นคนรนหาที่เอง"ผมไปก็ได้ แต่ถ้าคุณต้องการอะไรเรียกผมได้เลยนะ""ฉันไม่ต้องการอะไรจากคุณ ออกไป""ป้อ" ห่วงแม่ก็ห่วง อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากให้พ่อออกจากห้อง ถึงแม้เขาจะเด็กมากแต่ก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 127
>>{"พ่อปารเมศเป็นอะไรคะ"} {"พี่ขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้ก่อน ท่านขอไว้ไม่ให้บอกเรา"}>>{"ท่านเป็นอะไร พี่ก็รีบพูดมาสิ"} {"ท่านเป็นมะเร็ง เรามาที่โรงพยาบาลได้ไหม"}>>{"ได้ค่ะ โรงพยาบาลอะไร"} หญิงสาวหันมองไปดูลูกชาย เธอจะทำยังไงดี กว่าจะขับรถเข้ากรุงเทพฯ แล้วลูกเราจะนั่งไปยังไงเขายิ่งซนอยู่"มีอะไรหรือเปล่า" แค่มองสีหน้าของเธอก็รู้แล้วว่าคงมีเรื่อง "ฉันต้องได้ไปโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯ ฉันฝากตาปลื้มหน่อยสิ" คงมีแค่เขานี่แหละที่ไว้ใจที่สุดแล้วในเวลานี้"ใครเป็นอะไร""พ่อของฉัน""มาขึ้นรถ เดี๋ยวผมพาไป""ฉันไปเองได้" ขณะที่พูดสายตาเธอมองดูลูกชายที่เขาอุ้มอยู่"เอาลูกไปด้วย ผมจะดูแลแกให้เอง" นอร์เวย์หมายถึงว่าถ้าไปถึงที่นั่นแล้วเดี๋ยวเขาจะเป็นคนดูแลลูกให้เองปิ่นมุกก็เลยนำของเข้าไปเก็บข้างในก่อน แล้วรีบตามนอร์เวย์มาที่รถ หญิงสาวกอดลูกไว้ในขณะที่เขาเป็นคนขับ ใช้เวลาขับรถอยู่สองชั่วโมงกว่าก็ได้มาถึงนอร์เวย์อุ้มปลาบปลื้มเดินตามแม่ของแกขึ้นไป"มาแล้วเหรอ""มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง ทำไมพี่ถึงไม่บอกปิ่น""ปิ่นเหรอลูก""พ่อ" หญิงสาวตรงเข้าไปกุมมือพ่อผู้มีพระคุณไว้ "ทำไมพ่อถึงไม่บอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 128
"ปิ่น" ทั้งๆ ที่มือหนึ่งอุ้มลูกไว้ แต่อีกมือเขาต้องได้เอื้อมไปรับร่างแม่ของลูกที่ทรุดตัวลง"เดี๋ยวผมช่วยเอง" แทนคุณไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของสองคนนี้ แต่ดูเหมือนนอร์เวย์จะเป็นห่วงเป็นใยปิ่นมุกมากนอร์เวย์ได้ยินชัดเลยว่าทั้งสองคนเป็นพี่น้องกัน เขาก็เลยปล่อยให้แทนคุณช่วยเธอไปก่อน เพราะปลาปปลื้มไม่ยอมให้แทนคุณอุ้มเลย"ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว..พ่อล่ะ" หญิงสาวถูกแยกตัวออกมาอีกห้องหนึ่ง เพราะตอนนี้กำลังจะย้ายศพพ่อของเธอไปที่ห้องดับจิต"ทำใจดีๆ นะ คนเรามีพบก็ต้องมีจาก""แต่มันเร็วไป พี่รู้ไหม ว่าพ่อไม่เคยสบายเลย ท่านยอมที่จะไม่มีผู้หญิงข้างกาย เพราะกลัวคนอื่นจะไม่รักฉัน" ทำไมปิ่นมุกจะไม่รู้เรื่องนี้ เธอก็บอกอยู่ว่าถ้าผู้หญิงที่ท่านเลือกรับไม่ได้เธอก็จะยอมไป แต่ปารเมศตัดปัญหาไม่ยอมให้ใครเข้ามาในชีวิตเลยแทนคุณเอื้อมไปลูบผมน้องสาวเบาๆ แล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้ ถ้าเขารู้เรื่องเร็วกว่านี้ก็คงจะช่วยน้องสาวได้มากเวลาผ่านไป..ตอนนี้ศพของปารเมศได้ถูกนำมาที่วัดแล้ว และทุกคนในครอบครัวต่างก็มาช่วยกันคนละไม้คนละมือ"สงสารคุณปิ่นจังเลยนะคะ""ผมว่าคุณไปนั่งบ้างเถอะ" แทนคุณบอกภรรยาที่ท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทีแล้ว"อยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 129
"เดี๋ยวก่อน" ทีแรกคิดว่าจะตามมาไม่ทัน "คุณมาร่วมงานศพใช่ไหมครับ""ผมหรือครับ""ใช่ครับ ผมถามคุณ""ใช่ ผมมาร่วมงานศพ""คุณรู้จักกับคนตายใช่ไหมครับ""คุณถามทำไม""ต้องคนรู้จักกันแหละถึงได้มาร่วมงานศพ แต่ผมเห็นว่าคุณยืนอยู่ห่างๆ ทำไมไม่เข้าไปล่ะครับ""ก็งานศพเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอครับ" ว่าแล้วผู้ชายคนนั้นก็เปิดประตูรถกำลังจะขึ้นไปนั่ง"คุณปราปต์""??" ได้ยินอีกคนเรียกชื่อถึงกับหยุดชะงักแล้วค่อยๆ หันหน้ากลับมามอง "คุณรู้จักผมได้ยังไง""เป็นคุณจริงด้วย" นอร์เวย์ใช้ไหวพริบสังเกตดู แต่ชื่อนี้เขาได้ยินตอนที่เธอรับโทรศัพท์ก่อนที่จะออกมาจากรีสอร์ท"เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ผมไปล่ะ" ว่าแล้วปราปต์ก็ก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ แต่จังหวะที่กำลังจะปิดนอร์เวย์ได้ยื่นมือไปจับประตูไว้"คุณเป็นพ่อภาษาอะไร ทำไมไม่ดูดำดูดีลูกเลย""คุณรู้เรื่องนี้?"มันเป็นแบบที่นอร์เวย์คิดไว้จริง ผู้ชายคนนี้คือพ่อของเธอ และคงเป็นพ่อของแทนคุณด้วย"คุณไม่คิดจะรับผิดชอบสิ่งที่คุณทำลงไปเลยเหรอ ตอนนี้ลูกของคุณ.."ปราปต์ไม่รอให้นอร์เวย์พูดจบเลยด้วยซ้ำก็รีบปิดประตูรถอีกครั้ง..แล้วขับออกไป ที่ต้องรีบเพราะเห็นใครบางคนกำลังเดินตรงเข้ามา"คุณท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 130
หญิงสาวสะดุ้งเมื่อถูกสัมผัสด้วยจูบ ถึงแม้จะกลัวมากแต่สติสัมปะชัญญะของเธอยังอยู่ครบจากมีแค่ฝนกับฟ้าร้อง ตอนนี้เริ่มมีลมกระโชกแรงเพิ่มขึ้นแต่ดูเหมือนว่าแม่กับลูกจะไม่หวาดกลัวเหมือนช่วงแรกแล้ว เพราะเธอรู้สึกปลอดภัยเมื่อมีเขาอยู่ในห้องนี้ด้วยมือหนาตบก้นลูกชายเพียงไม่นานเขาก็หลับไป และดูเหมือนว่าแม่จะหลับไปด้วยแล้ว ทั้งสองคงจะกลัวมากนอร์เวย์ขยับมือออกจากศีรษะของเธอเล็กน้อย เพื่อที่จะอุ้มลูกมานอนเปล พอวางลูกลงที่เปลได้ ชายหนุ่มก็ห่มผ้าให้ร่างหนาค่อยๆ เอนลงที่เตียงเบาๆ สายตาคมจ้องมองใบหน้าหญิงสาวที่หลับอยู่"คุณยังอยากจะมีผมอยู่ข้างๆ ไหม" มือหนาเอื้อมไปลูบผมของเธอเบาๆ เพราะกลัวว่าจะไปกวนให้ตื่น แต่จังหวะนั้นดวงตางามค่อยๆ ลืมขึ้นมา ที่จริงเธอยังไม่หลับทั้งสองมองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง ปิ่นมุกก็รีบหลบสายตานั้น เธอกำลังจะหันหลังให้ แต่ถูกมือของอีกฝ่ายคว้าร่างของเธอให้หันกลับมาเปรี้ยง! เสียงฟ้าดังลงมาอีกครั้ง คนตัวเล็กสะดุ้งตกใจจนเผลอซุกใบหน้าเข้าไปกับลำตัวของอีกฝ่ายนิ้วแกร่งจับคางเรียวให้เงยขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับแนบริมฝีปากลงไปจูบแบบจงใจครั้งนี้เธอนิ่งมากไม่ปฏิเสธแต่ก็ไม่ได้ตอบสนอง ลิ้นหน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 131
ปิ่นมุกรับลูกชายเสร็จก็กลับมาที่รีสอร์ท"พี่?" มาถึงก็เห็นแทนคุณกับพี่สะใภ้ "สวัสดีค่ะ""สวัสดีค่ะ" น้ำอิงรีบรับไหว้"มีอะไรกันหรือเปล่าคะ" เธอมองดูหญิงท้องแก่ใกล้คลอด เพราะไม่น่าจะเดินทางมาแบบนี้เลย"อีก 5 วันก็ครบกำหนดคลอดแล้วค่ะ" น้ำอิงตอบไปเมื่อเห็นสายตาของอีกฝ่ายมองมา"เหรอคะ ขอให้สุขภาพดีทั้งแม่และลูกนะคะ""ขอบคุณค่ะ" น้ำอิงรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว และก็ตำหนิสามีไปว่าทำไมถึงไม่ดูแลน้องและหลานให้ดีกว่านี้ เธอก็เลยต้องเดินทางมาเอง "เราอยากจะชวนคุณปิ่นไปอยู่ที่บ้านด้วย พาน้องปลื้มไปเรียนในกรุงเทพฯ กันค่ะ พี่กับน้องจะได้อยู่ใกล้กัน" เธอหมายถึงปลาบปลื้มและลูกที่อยู่ในท้อง"ฉันยังอยากทำงานอยู่ค่ะ""แต่คุณเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว อยู่แบบนี้มันไม่ปลอดภัย เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะคะ""ขอบคุณค่ะที่คุณเห็นฉันเป็นครอบครัว แต่ฉันขอยืนด้วยลำแข้งของตัวเองดูก่อน ถ้าไม่ไหวฉันจะขอความช่วยเหลือนะคะ""ถ้างั้นพรุ่งนี้เป็นวันหยุด เราอยากจะชวนคุณกับตาปลื้มไปค้างด้วยกันที่บ้านค่ะ คุณอย่าปฏิเสธนะคะ" น้ำอิงอยากจะให้ปิ่นมุกรู้ว่าตัวเองยังมีครอบครัว ถึงแม้เธอจะไม่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มา แต่รู้ดีว่ามันต้องหนักหนา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 132
ทีแรกเขาหันมาแค่ใบหน้า ตอนนี้ชายหนุ่มหันกลับมาทั้งร่าง สายตาคมจับจ้องไปที่ชั้นสองซึ่งมีเธอยืนอยู่ตรงหน้าต่างฝนเริ่มโปรยปรายลงมา จากที่เม็ดเล็กๆ ก็รวมตัวกันเป็นเม็ดใหญ่ หญิงสาวรีบหันหลังแล้ววิ่งมาที่ประตู เมื่อเธอตะโกนไปบอกเขาให้หลบฝน แต่เขายังคงยืนอยู่ที่เดิมลงมาถึงข้างล่างก็มืดมาก มีแค่ไฟสลัวที่ส่องเข้ามา ปิ่นมุกเดินตรงไปที่ประตูหน้าบ้านแล้วค่อยๆ เปิดมันออกหญิงสาวเดินอ้อมมาข้างบ้านตรงที่เขาจอดรถไว้ เธอไปยังไม่ถึงไหนท้องฟ้าก็ส่องสว่างขึ้นมาตามด้วยเสียงร้อง ปิ่นมุกปิดหูตัวเองแล้วนั่งลงกับที่แบบตกใจ"ปิ่นกลับเข้าบ้านไปก่อน" ชายหนุ่มที่ยืนอยู่นอกรั้วตะโกนเข้ามาบอก ..พอฟ้าสงบลงหญิงสาวก็รีบเดินตรงไปหาเขาอีกครั้ง"คุณมาทำไมเวลานี้ ไม่เห็นหรือไงว่าฝนตก" หญิงสาวตะโกนพูดกับเขาที่ยืนอยู่นอกรั้ว"คิดถึงคุณกับลูก"คำพูดประโยคเดียวที่เขาพูดออกมา มันถึงกับทำให้คำที่เธอกำลังจะต่อว่าเขาถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ"คนในบ้านเขานอนกันหมดแล้ว ฉันไม่กล้าไปปลุกเอากุญแจบ้าน คุณกลับเข้าไปในรถก่อน" ใบหน้างามมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ฝนเริ่มโปรยปรายลงมาอีกแล้ว"คุณนั่นแหละกลับเข้าไปในบ้าน เดี๋ยวไม่สบาย""ถ้าคุณไม่กลับเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 133
"อือ คุณนอร์เวย์" มือเรียวผลักศีรษะของอีกฝ่ายให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล แค่นี้เหรอจะสู้แรงปรารถนาของเขาได้ ลิ้นหนาสัมผัสลงตรงกลางร่องแบบทะนุถนอม ปลายลิ้นสัมผัสเพียงเบาๆ ก็ทำให้อีกฝ่ายขนลุกซู่ขึ้นมาได้ นิ้วแกร่งคลี่สองกลีบออกจากกันเพื่อที่จะสัมผัสถึงจุดที่ไวต่อความรู้สึกได้ถนัด"อื้ออ" จากที่ผลักดันเขาออกตอนนี้ต้องได้ขยับมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ เพราะกลัวเสียงที่ปล่อยออกมาจะทำให้ลูกตื่นยิ่งสะโพกงามบิดส่าย เรียวลิ้นอุ่นก็ยิ่งสัมผัสกับจุดนั้นเร็วขึ้น และดูดเล็กน้อยเพื่อให้เธอรู้สึกสยิว"อี๊ดดด" จากที่ทำแค่ปิดปากไว้ตอนนี้เผลอกัดมือตัวเองเพราะความเสียวที่เขากำลังทำอยู่ "พะ พอแล้วค่ะ" ถ้าขืนเขายังคงทำแบบนี้เธอมีหวังทนไม่ได้อีกต่อไปแน่"พร้อมแล้วใช่ไหมครับ" ถึงแม้จะยังเสียดายแต่เขาก็ต้องการไม่ต่างจากเธอ ร่างหนาค่อยๆ เคลื่อนตัวขยับขึ้นมา และหยุดอยู่หน้าอกอวบอิ่มของอีกฝ่ายในขณะที่พูด"อือ""อ้าา น่ารักจัง" เธอเผลอตอบสนองเขาโดยการเปิดทางให้ส่งความเป็นชายเข้าไป จนชายหนุ่มอดชมไม่ได้ "ซี๊ดด" ริมฝีปากหนาโน้มลงไปไซร์ซอกคอระหงในขณะที่ขยับเจ้าสิ่งนั้นให้เข้าที่"อื้อเจ็บ" เนื้อบางๆ ถูกเสียดสี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
