LOGINShare
บทที่ 120
Last Updated:
2025-02-08 15:30:20
Related chapters
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 121
จะเอาไงได้ล่ะ มองออกไปก็กลัวว่าพวกเขาจะเห็นว่าเธอแอบมอง เดี๋ยวหาว่าจัดฉากอีก"คุณก็นอนอยู่ในห้องนี้แล้วกัน แต่ต้องไปนอนเตียงเล็ก" ถ้าจะให้เขานอนเตียงใหญ่แล้วเธอไปนอนเตียงเล็กคงไม่ได้ เพราะตอนกลางคืนปลาบปลื้มชอบอ้อนมานอนกับแม่"นี่คุณ..คุณคิดว่าผมจะเอาชีวิตไปทิ้งกับเตียงนั้นเหรอ""คุณก็นอนนิ่งๆ สิ ไม่ต้องขยับ""ผมว่า..ผมกลับไปนอนที่ห้องดีกว่า""คุณนอร์เวย์หยุดเดี๋ยวนี้นะ" มือเรียวเอื้อมไปคว้าตัวเขาหันกลับมา จังหวะนั้นเธอพลาดไปกระชากถูกผ้าขนหนูเข้า"...." จะกรี๊ดก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้ลูกหลับไปแล้ว ปิ่นมุกรีบปิดตาแล้วหันหลังให้ "ฉันไปนอนเตียงเล็กก็ได้"แต่ยังเดินไปไม่ถึงไหนก็ถูกเขาคว้าตัวไว้ก่อน"ปล่อยฉันนะ""เตียงเล็กแค่นั้นจะไปนอนทำไม มานอนด้วยกัน""คุณจะบ้าเหรอ! ใครจะไปนอนกับคุณ""คุณไม่กลัวว่าผมจะแอบกลับห้องหรือไง""จะกลับก็กลับไปสิ ไม่ต้องมาขู่""จริงนะ ถ้างั้นผมกลับล่ะ""คุณนอร์เวย์" มือเรียวยื่นไปจับแขนเขาไว้ "นอนก็ได้ แต่คุณห้ามเข้าใกล้ฉันนะ" ปิ่นมุกรีบกระโดดขึ้นเตียงแล้วขยับไปนอนในมุมให้ห่างจากตัวเขานอร์เวย์ดึงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวอยู่ให้กระชับไว้ ก่อนที่จะเอนตัวลงนอนปิ่นมุกเอา
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 122
ก่อนออกจากออฟฟิศมา ปิ่นมุกแอบมองไปดูนอร์เวย์เล็กน้อย เพราะรู้สึกว่าวันนี้งานของเขาจะเยอะกว่าใครเพื่อนแต่หญิงสาวก็ไม่มีเวลาสนใจมากไปกว่านี้แล้ว เพราะเธอต้องกลับไปทำงานบ้าน[รีสอร์ท]"คุณยังไม่กลับอีกเหรอคะ" มาถึงรีสอร์ท ก็เห็นเหมือนฝันเปิดประตูออกมาจากห้อง"ดีใจจังเลยค่ะเห็นคุณปิ่นมา อยู่แต่ในห้องคนเดียวเหงาจะแย่ เมื่อกี้คุณปิ่นถามว่าอะไรนะคะ""ปิ่นได้ยินว่าพวกคุณจะค้างที่นี่คืนเดียว""ทีแรกก็ว่าจะค้างแค่คืนเดียวนั่นแหละค่ะ แต่หน้างานมีปัญหาอะไรไม่รู้ ก็เลยต้องได้อยู่ต่ออีก""อยู่ต่ออีก?""ใช่ค่ะถ้าพรุ่งนี้ไม่เสร็จก็คงต้องอยู่ต่ออีกสัก 2-3 คืน""ขนาดนั้นเลยเหรอคะ""มีอะไรหรือเปล่าคะ""เปล่าค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ" ตายแล้วจะอยู่อะไรกันนานขนาดนั้น ถ้างั้นแสดงว่าคืนนี้ต้องให้เขาค้างในนี้อีกคืนเหรอ ..จากที่จะเข้ามาทำความสะอาดห้อง ก็เลยต้องมาคิดมากกับเรื่องคืนนี้อีกปิ่นมุกเก็บเสื้อผ้าลูกชายมารีดไว้ แล้วก็เก็บทำความสะอาดห้องที่ทำเลอะเทอะไว้เมื่อเช้า เสร็จก็กลับไปที่หน้างานทุกครั้งที่เข้ามาเห็นเขานอนพักผ่อนอยู่กับโต๊ะทำงาน แต่วันนี้เข้ามายังคงเห็นเขาทำงาน สงสัยงานจะมีปัญหาหรือเปล่า ..ถ้าใช่ก็สมน
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 123
[ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากรีสอร์ท]ไชยาเลือกที่จะขับรถตัวเองตามมา เพราะรถแต่ละคันมีแต่คนมีคู่ทั้งนั้น"ตามสบายเลยนะครับ วันนี้ผมขอเป็นเจ้าภาพ" ถ้าเป็นแต่ก่อนพิภพอาจจะคิดมากหน่อยเพราะเงินเดือนแค่ไม่เท่าไร แต่เดี๋ยวนี้เขามีบัตรเครดิตที่ไม่จำกัดวงเงินใช้"ถ้างั้นผมไม่เกรงใจนะครับ""เชิญเลยครับคุณไชยา""ไม่ดื้อนะลูก" ปิ่นมุกพยายามจะจับมือลูกชายไว้ เพราะเขายื่นไปคว้าของที่อยู่บนโต๊ะ"เอาลูกมาให้ผมดีกว่า""ไม่" หญิงสาวไม่ยอมส่งลูกไปให้ เพราะพวกเขาจะสนิทสนมกันมากเกินไปแล้ว "ฉันว่าคุณสั่งอาหารดีกว่าค่ะ" แต่พอมองไปดูสายตาของคนรอบข้าง เธอก็เลยต้องได้เปลี่ยนปฏิกิริยาใหม่นอร์เวย์หยิบเมนูอาหารมาเปิดดู"ขอข้าวผัดให้เด็กครับ ไม่ใส่กุ้งนะครับ""แกไม่ชอบกินกุ้งเหรอคะ" เหมือนฝันชวนคุยเมื่อได้ยินคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าสั่งอาหาร"แม่แกแพ้กุ้งครับ เผื่อว่าอยากจะชิมอาหารของลูก" นอร์เวย์พูดโดยไม่ได้มองหน้าคนที่พูดถึงเลย แต่คนที่มองเขากลับเป็นปิ่นมุกเขารู้ด้วยเหรอว่าเราแพ้กุ้ง? เรื่องนี้เธอไม่ได้บอกใคร ไม่ว่าจะเป็นสมัยเรียน ถ้าอาหารไหนที่มีกุ้งเธอจะหลีกเลี่ยงเอา เพราะไม่ว่าจะเป็นกุ้งทะเลหรือน้ำจืดปิ่นมุกแพ้ทั
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 124
"คุณออกไปจากห้องฉันเลยนะ" มือเรียวพยายามผลักคนที่กอดเธอแน่นให้ออกไป"ปิ่น เราจะคุยกันดีๆ ไม่ได้เลยเหรอ""คุยกันดีๆ ? คุณลืมไปแล้วเหรอ ว่าเคยทำอะไรกับฉันไว้""ถ้าเป็นเรื่องนั้น ผมเคยอธิบายให้คุณฟังแล้วไง""ฉันมันก็แค่ตัวตลกให้พวกคุณ.. ออกไป" ปิ่นมุกไม่อยากจะรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก เพราะกว่าเธอจะลืมเรื่องพวกนั้นไปได้"คุณอย่าเสียงดังสิเดี๋ยวลูกตื่น""คุณไม่ต้องเอาลูกฉันมาอ้าง เขาคือลูกของฉัน"นอร์เวย์จำเป็นต้องได้ลุกออกจากเตียงก่อนเพราะตอนนี้เธอเริ่มมีน้ำตา"ผมไปนอนเตียงเล็กก็ได้""บอกให้ออกไปไง!""แมะ งื้อออ" ปลาบปลื้มตกใจเสียงแม่ตะคอก เด็กน้อยสะดุ้งตื่นขึ้นมาร้องไห้ก่อนที่จะเดินออกไปสายตาของนอร์เวย์มองดูลูกที่กำลังงอแง ซึ่งตอนนี้แม่ของเขาอุ้มขึ้นมาปลอบแล้วเช้าวันต่อมา.."หึ" ไชยาตื่นขึ้นมาก็นึกขำเมื่อเห็นว่านอร์เวย์กลับมานอนที่ห้อง ทีแรกคิดว่าปิ่นมุกแค่ขู่ว่าจะไล่ออกมานอนข้างนอก แต่เอาจริงเหรอเนี่ย"เช้าแล้วเหรอ" กว่าเมื่อคืนนี้จะหลับได้"อ้าวแล้วนั่นคุณจะไปไหน"นอร์เวย์ไม่มีเวลาจะตอบ เขารีบออกมาดูว่าเธอกับลูกยังอยู่ห้องไหม พอเห็นว่ารถยังจอดอยู่ที่เดิมชายหนุ่มถึงได้กลับเข้าไปอาบน้ำ"ผม
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 125
พอพิภพขับรถมารับภรรยาออกไปแล้ว ปิ่นมุกก็ไล่ให้นอร์เวย์ออกจากห้องเช่นกัน"ป๊อ" ปลาบปลื้มนั่งเล่นของเล่นอยู่ครู่หนึ่งก็นึกขึ้นได้ ว่าพ่อของเขาออกจากห้องไปนานแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาสักที เด็กน้อยก็เลยถามหากับแม่"มามี๊อยู่นี่ไงครับ" ปิ่นมุกวางงานที่กำลังทำอยู่ทั้งหมด รีบเดินเข้ามานั่งเล่นเป็นเพื่อนลูกชาย"ป้ะป๊ะ""คืนนี้ป๊ะป๊าไม่ได้นอนกับเราครับ" ที่เธอกล้าพูดกับลูกเพราะอยู่กันแค่สองคน"ป๊อ""เรียกแม่สิครับ มามี๊ก็ได้" พยายามพูดกับลูก ทั้งๆ ที่อยากจะร้องไห้เต็มทีแล้ว "แต่ก่อนเรายังอยู่กันมาสองคนได้ ทำไมต่อไปเราจะอยู่กันแค่นี้ไม่ได้ล่ะครับ""มามี๊" ปลาบปลื้มวางของเล่นแล้วก็ลุกขึ้นมากอดแม่ไว้แน่น เด็กสัมผัสได้ว่าแม่กำลังเสียใจ"แม่รักหนูนะ รักหนูที่สุดในโลก"อีกห้องหนึ่งในเวลาเดียวกันนั้น.."วันนี้คุณจะมานอนห้องนี้เหรอ""ถามทำไม""เออใช่.. แล้วเราจะถามทำไมให้ถูกว่าวะเนี่ย" ไชยารีบหุบปากตัวเองไว้ แต่มันก็ยังคันยิกๆนอร์เวย์อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียง"คุณถูกไล่ให้มานอนนอกห้องอีกแล้วเหรอ" ตามประสาเพื่อนก็อยากจะรู้อยากจะคุยด้วยแต่นอร์เวย์ไม่ตอบ..จากที่นอนเอามือก่ายหน้าผา
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 126
เพียงไม่นานนอร์เวย์ก็ขับรถมาถึงรีสอร์ท พอจอดรถได้เขาก็รีบตรงมาที่ห้องของเธอกับลูกก๊อก ก๊อก"ป้อ" ปลาบปลื้มที่รอพ่ออยู่ พอได้ยินเสียงเคาะห้องเด็กน้อยก็รีบตรงมาที่ประตูแล้วเปิดมันออก"อย่าเพิ่งสิครับลูก" ผู้เป็นแม่ที่กำลังเก็บกวาดห้องห้ามลูกไม่ทัน พอประตูบานนั้นเปิดออก หญิงสาวก็รีบปรับอารมณ์ใหม่"มามี๊ ปะป๊ะ" ปลาบปลื้มหันมาบอกแม่ว่าพ่อกลับมาแล้ว จังหวะนั้นนอร์เวย์ก็ได้อุ้มเด็กน้อยขึ้นมา"วางลูกฉันลง แล้วคุณก็ออกไป""คุณเป็นอะไร""เป็นอะไรมันก็เรื่องของฉัน ปลื้มมาหาแม่ลูก""ป้อ" ปลาบปลื้มไม่ยอมไปหาแม่ แถมเขายังกอดคอพ่อไว้แน่น"หนูไม่รักแม่แล้วใช่ไหม" หญิงสาวเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกแบบลวกๆ เพราะมันไหลออกมาแบบห้ามไม่อยู่"ไปหาแม่นะครับ" หัวใจชายหนุ่มหล่นวูบเมื่อเห็นน้ำตาของเธอพอเท้าเล็กๆ แตะถึงพื้น เด็กน้อยก็รีบวิ่งเข้าไปกอดแม่ไว้แน่น"ออกไป" ปิ่นมุกพยายามใจแข็งเข้าไว้ เขาทำกับเธอไว้หนักหนานัก ไม่สิเธอเองต่างหากที่เป็นคนรนหาที่เอง"ผมไปก็ได้ แต่ถ้าคุณต้องการอะไรเรียกผมได้เลยนะ""ฉันไม่ต้องการอะไรจากคุณ ออกไป""ป้อ" ห่วงแม่ก็ห่วง อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากให้พ่อออกจากห้อง ถึงแม้เขาจะเด็กมากแต่ก็
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 127
>>{"พ่อปารเมศเป็นอะไรคะ"} {"พี่ขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้ก่อน ท่านขอไว้ไม่ให้บอกเรา"}>>{"ท่านเป็นอะไร พี่ก็รีบพูดมาสิ"} {"ท่านเป็นมะเร็ง เรามาที่โรงพยาบาลได้ไหม"}>>{"ได้ค่ะ โรงพยาบาลอะไร"} หญิงสาวหันมองไปดูลูกชาย เธอจะทำยังไงดี กว่าจะขับรถเข้ากรุงเทพฯ แล้วลูกเราจะนั่งไปยังไงเขายิ่งซนอยู่"มีอะไรหรือเปล่า" แค่มองสีหน้าของเธอก็รู้แล้วว่าคงมีเรื่อง "ฉันต้องได้ไปโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯ ฉันฝากตาปลื้มหน่อยสิ" คงมีแค่เขานี่แหละที่ไว้ใจที่สุดแล้วในเวลานี้"ใครเป็นอะไร""พ่อของฉัน""มาขึ้นรถ เดี๋ยวผมพาไป""ฉันไปเองได้" ขณะที่พูดสายตาเธอมองดูลูกชายที่เขาอุ้มอยู่"เอาลูกไปด้วย ผมจะดูแลแกให้เอง" นอร์เวย์หมายถึงว่าถ้าไปถึงที่นั่นแล้วเดี๋ยวเขาจะเป็นคนดูแลลูกให้เองปิ่นมุกก็เลยนำของเข้าไปเก็บข้างในก่อน แล้วรีบตามนอร์เวย์มาที่รถ หญิงสาวกอดลูกไว้ในขณะที่เขาเป็นคนขับ ใช้เวลาขับรถอยู่สองชั่วโมงกว่าก็ได้มาถึงนอร์เวย์อุ้มปลาบปลื้มเดินตามแม่ของแกขึ้นไป"มาแล้วเหรอ""มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง ทำไมพี่ถึงไม่บอกปิ่น""ปิ่นเหรอลูก""พ่อ" หญิงสาวตรงเข้าไปกุมมือพ่อผู้มีพระคุณไว้ "ทำไมพ่อถึงไม่บอ
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 128
"ปิ่น" ทั้งๆ ที่มือหนึ่งอุ้มลูกไว้ แต่อีกมือเขาต้องได้เอื้อมไปรับร่างแม่ของลูกที่ทรุดตัวลง"เดี๋ยวผมช่วยเอง" แทนคุณไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของสองคนนี้ แต่ดูเหมือนนอร์เวย์จะเป็นห่วงเป็นใยปิ่นมุกมากนอร์เวย์ได้ยินชัดเลยว่าทั้งสองคนเป็นพี่น้องกัน เขาก็เลยปล่อยให้แทนคุณช่วยเธอไปก่อน เพราะปลาปปลื้มไม่ยอมให้แทนคุณอุ้มเลย"ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว..พ่อล่ะ" หญิงสาวถูกแยกตัวออกมาอีกห้องหนึ่ง เพราะตอนนี้กำลังจะย้ายศพพ่อของเธอไปที่ห้องดับจิต"ทำใจดีๆ นะ คนเรามีพบก็ต้องมีจาก""แต่มันเร็วไป พี่รู้ไหม ว่าพ่อไม่เคยสบายเลย ท่านยอมที่จะไม่มีผู้หญิงข้างกาย เพราะกลัวคนอื่นจะไม่รักฉัน" ทำไมปิ่นมุกจะไม่รู้เรื่องนี้ เธอก็บอกอยู่ว่าถ้าผู้หญิงที่ท่านเลือกรับไม่ได้เธอก็จะยอมไป แต่ปารเมศตัดปัญหาไม่ยอมให้ใครเข้ามาในชีวิตเลยแทนคุณเอื้อมไปลูบผมน้องสาวเบาๆ แล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้ ถ้าเขารู้เรื่องเร็วกว่านี้ก็คงจะช่วยน้องสาวได้มากเวลาผ่านไป..ตอนนี้ศพของปารเมศได้ถูกนำมาที่วัดแล้ว และทุกคนในครอบครัวต่างก็มาช่วยกันคนละไม้คนละมือ"สงสารคุณปิ่นจังเลยนะคะ""ผมว่าคุณไปนั่งบ้างเถอะ" แทนคุณบอกภรรยาที่ท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทีแล้ว"อยู่
Last Updated : 2025-02-08
Latest chapter
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
