LOGINShare
บทที่ 111
Last Updated:
2025-02-08 15:21:22
Related chapters
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 112
เย็นวันเดียวกัน..พอเลิกงานปิ่นมุกก็รีบออกมาก่อนใครเพื่อน เพราะเธอกลัวว่าพี่เลี้ยงจะพาลูกออกมาเดินเล่นรอบรีสอร์ท"ปลื้มครับคิดถึงแม่ไหม" "แมะ" เด็กน้อยงอแงอยากออกไปเดินเล่น แต่พี่เลี้ยงไม่พาไป พอแม่กลับมาก็อ้อนให้พาออกไป"ไม่ได้ครับ และเราห้ามแอบออกไปด้วย" หญิงสาวลูบผมลูกชายเบาๆ เธออยากกอดลูกร้องไห้ แต่กลัวอันจะตกใจว่าเป็นอะไร"คุณปิ่นมาก็ดีค่ะ อันจะได้รีดชุดนักเรียนไว้ให้ตาปลื้ม วันนี้ไม่ได้ทำอะไรทั้งวัน""ขอบคุณมากนะคะพี่อัน""ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ" ว่าแล้วอันก็เปิดประตูออกมา เพราะเธอตากชุดปลาบปลื้มไว้ยังไม่เก็บเป็นจังหวะเดียวกับที่รถของนอร์เวย์วิ่งมาจอดตรงลานจอดของทางรีสอร์ทพอดี"คุณมองอะไร" ไชยาเห็นว่านอร์เวย์เอาแต่จ้องมองห้องนั้น และก็มองพี่เลี้ยงเด็ก"เปล่า" ชายหนุ่มเปิดประตูลงมาจากรถ แต่ก็อดมองไปดูห้องนั้นอีกไม่ได้ "ไปกันได้หรือยังครับ""ไปไหน" นอร์เวย์รีบละสายตาจากห้องนั้นแล้วหันมามองไชยา"ก็กลับเข้าห้องไง""คุณจะเข้าห้องก็เข้าไปก่อนสิ ตัวไม่ได้ติดกันสักหน่อย""ประจำเดือนมาไม่ปกติหรือเปล่าวะ" ไชยาต้องรีบพาตัวเองออกห่างเขาไว้ก่อน เพราะรู้สึกว่าอารมณ์จะไม่คงที่"แมะ แมะ แม่""
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 113
เพี๊ยะ! ผู้เป็นแม่อดไม่ได้จริงๆ ถ้าไม่ทำโทษลูกก็จะไม่รู้ว่าห้ามดื้อห้ามออกมาแบบนี้ และห้ามมาห้องนี้โดยเด็ดขาด"งื้ออออ" ปลาบปลื้มตกใจเพราะไม่เคยเห็นแม่โมโหขนาดนี้มาก่อน"แม่ขอโทษนะลูก" ปิ่นมุกรีบอุ้มลูกกลับมาที่ห้องก่อน และเธอก็ตกใจไม่ต่างกันที่ตีลูกชายไปแบบนั้น"ไหนล่ะ" นอร์เวย์ส่องออกมาก็ไม่เห็นคนที่ไชยาพูดถึง"เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก" จะเรียกว่าแปลกใจก็ได้ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนั้น พอปิ่นมุกเดินมาถึงก็คว้าตัวลูกรีบกลับห้องไปเลย"ทำไมเหรอ" "อะไรทำไม""ที่คุณบอกว่าเหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก..ทำไม""คุณอยากจะรู้เรื่องแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย""ทำไมคุณต้องเล่นลิ้นด้วยคุณไชยา""เอ้าเราผิดอีกแล้วเหรอ" ก็ไม่เคยเห็นอยากจะรู้เรื่องของคนอื่นสักที ทำไมเรื่องนี้ถึงอยากจะรู้นัก ประโยคต่อมาไชยาทำได้แค่คิดอยู่ในใจ"เป็นอะไรคะคุณปิ่น" อันเห็นปิ่นมุกร้องไห้ก็ตกใจ ที่เธอร้องไห้เพราะโมโหให้ตัวเองเผลอไปลงมือกับลูก"เปล่าหรอกพี่""ทีหลังหนูอย่าดื้ออย่าแอบออกจากห้องอีกเข้าใจไหม" อันก็เลยหันไปตำหนิปลาบปลื้มที่ดื้อไม่เข้าเรื่อง จนทำให้แม่ต้องมีน้ำตา "พี่ว่าเราออกไปกันดีกว่า เดี๋ยวคุณจะไปทำงานสาย""พี
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 114
ก๊อกๆ ก๊อกๆๆ มือหนึ่งโอบอุ้มลูกพาดบ่าไว้ อีกมือพยายามเคาะห้องเรียกคนที่อยู่ด้านใน"มีใครอยู่ไหมคะ คุณไชยา คุณไชยาอยู่ไหม" คนแรกที่เธอคิดถึงไม่ใช่เขาหรอกแต่เป็นไชยา เพราะผู้ชายคนนี้ถึงแม้เธอจะไม่ค่อยพูดด้วย แต่ก็ยังพยายามจะพูดกับเธอก๊อก ก๊อก หญิงสาวเคาะอีกครั้งแบบเกรงใจ เธอไม่ค่อยมั่นใจว่าพวกเขาจะอยู่ห้องไหมเพราะตอนกลางวันได้ยินชวนกันออกไปดื่มคนที่นอนหลับอยู่สะดุ้งตื่นมาตั้งแต่เสียงเคาะครั้งแรกแล้ว และเขารีบเดินมาที่ประตูตอนได้ยินเสียงพูด แต่ก็มีจังหวะหนึ่งที่หยุด และแอบโมโหเมื่อได้ยินคนหน้าประตูเรียกอีกชื่อที่ไม่ใช่ชื่อของเขาแกร๊ก..."คุณไชยาคะ ฉันขอรบกวนอะไรหน่อยได้ไหม" ประตูเปิดออกเธอยังไม่ได้มองเลยด้วยซ้ำว่าเป็นใครก็รีบพูดออกไปก่อน"ไชยาไม่อยู่" เสียงเย็นชาเอยพูดออกมาแบบไม่สบอารมณ์"คุณ?.. แล้วคุณไชยาไปไหน" สายตาเธอมองส่องเข้าไปในห้องกลัวว่าเขาจะโกหก"มีอะไร" ทีแรกก็นึกโกรธที่เธอเอาแต่เรียกชื่อไชยา แถมยังมองหาอีกด้วย แต่พอเห็นว่าเด็กฟุบอยู่กับไหล่ของแม่..ความเป็นห่วงก็ได้เข้ามาแทนที่"ลูกฉันไม่สบาย รถก็ไม่อยู่ ฉันจะรบกวนให้คุณไชยาพาไปโรงพยาบาล""เป็นคนอื่นไม่ได้หรือไง" ว่าแล้วนอ
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 115
ตกลงเขาจะเอายังไงกันแน่ เขาลืมเรื่องที่เคยทำกับเราไว้แล้วเหรอ หรือว่าเขาคิดจะทำมันอีกครั้ง ..ถ้าเขายังคงตีมึนอยู่แบบนี้รอให้ลูกหายก่อนค่อยคุยกับเขาแล้วกันหญิงสาวหยิบเอาเสื้อผ้าชุดที่เขาเตรียมมาให้เดินเข้าห้องน้ำไป"แมะ แม่""แม่เข้าไปอาบน้ำครับ หนูจะเอาอะไร""เอาแมะ" เด็กพอที่จะพูดตามได้บ้างแล้ว เพราะบางประโยคเขาก็รู้ความหมาย"เอาพ่อแทนได้ไหมครับ" ชายหนุ่มกระซิบข้างใบหูของเด็กน้อยเบาๆ"แมะ" เด็กยังเรียกพ่อไม่เป็นเพราะไม่มีใครสอนให้เรียก"พ่อ" แต่มันจะไปยากอะไร เขานี่ไงที่จะสอน"เพาะ""พ่อ""ป๊อ""ปลื้ม!!" ปิ่นมุกเดินออกมาพอได้ยินทั้งสองคุยกันอยู่บ้าง แต่ไม่รู้ว่าเขากระซิบพูดอะไรกับลูกชาย ลูกถึงได้พูดคำนั้นออกมา"อาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกันแน่" ชายหนุ่มพูดเบาๆ แล้วก็เดินกลับไปนั่งลงที่เดิม อุตส่าห์กะเวลาไว้แล้วว่าเธอจะอยู่ในห้องน้ำนานเท่าไรที่ปิ่นมุกต้องรีบอาบแล้วรีบออกมา กลัวว่าเขาจะทำอะไรกับลูก"แมะ เพาะ""ปลาบปลื้ม!!" ปิ่นมุกตำหนิลูกชายพร้อมกับหันไปมองคนที่นั่งอยู่โซฟาดึกๆ ของคืนเดียวกัน"อึบ.. ไปกินอะไรมาตัวแค่นี้ทำไมหนักจัง" ถ้าเขาใช้แรงอุ้มเลยก็ไม่หนัก แต่นี่ต้องได้อุ้มค่อยๆ เบาๆ
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 116
ได้ยินเธอบอกว่าคนที่มากับแทนคุณวันนั้นคือพ่อของลูก ทุกคนได้แต่มองสบตากัน มีแค่นอร์เวย์เท่านั้นที่ไม่ได้มองเพื่อน"เออ..ครับ" จากที่ได้ฉายาผีเจาะปากมาพูด ไชยาไม่กล้าเอ่ยถามอะไรอีก เพราะถ้าเธอคนนี้ มีลูกกับพิภพ นั่นมันเรื่องใหญ่เลยนะ เพราะพิภพเพิ่งจะแต่งงานไปเมื่อไม่นานมานี้เอง"ฉันขอออกไปดูหน้างานหน่อยนะคะ" หญิงสาวหายใจโล่งขึ้นเมื่อไม่มีใครถามอะไรอีก นั่นแสดงว่าทุกคนคงจะเชื่อสิ่งที่เธอพูด"เอ่อออ..ครับ"พอปิ่นมุกไปแล้วไชยารีบหันไปหานอร์เวย์ แต่พอไชยาหันมานอร์เวย์ก็รีบลุกเอาแก้วกาแฟไปเก็บไว้ ..ไชยาก็เลยหันกลับไปด้านหลังหาเพื่อนอีกสองคน"ไม่ใช่แบบที่ผมคิดใช่ไหม""คุณคิดอะไรล่ะ""ใครมาก่อนมาหลังกันแน่""คุณอย่าพูดไปแล้วกัน เดี๋ยวบ้านเขาแตก""ผมว่าแล้วทำไมไม่เห็นสามีของเธอสักที แบบนี้แสดงว่า..""แสดงว่าอะไรคุณไชยา" ณวัฒน์และเพื่อนอีกคนหนึ่งต่างก็สุมหัวกัน"ก็แสดงว่า..""พวกคุณไม่มีอะไรทำกันหรือไง โครงการเขาจะเสร็จไหมถ้าพวกคุณมัวแต่คุยกัน" ทั้งสามรีบแยกย้ายเมื่อถูกนอร์เวย์ต่อว่า แต่มันก็ยังคาใจพวกเขาอยู่ดีหญิงสาวออกไปดูหน้างานเพียงไม่นานก็กลับมา เพราะเธอจะต้องได้ไปส่งพี่เลี้ยงอีก"ใครจะกิน
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 117
"คุณนอร์เวย์ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้เลยนะ" ปิ่นมุกกอดลูกชายไว้แน่นกลัวว่าจะหลุดมือ"แล้วจะดื้ออีกไหมล่ะ" จริงๆ เขาก็กลัวว่าจะทำแม่กับลูกตกเหมือนกัน เพราะเธอเล่นดิ้นขนาดนี้"ฉันเข้าไปก็ได้ แต่คุณปล่อยก่อนได้ไหม"ชายหนุ่มค่อยๆ วางเธอลง เพราะเขาไม่มีมือเปิดประตูอยู่แล้ว"คนบ้า!" ว่าแล้วหญิงสาวก็กอดลูกไว้แน่นพร้อมกับเปิดประตูเข้าไปในออฟฟิศด้านในเริ่มส่งสัญญาณบอกกันไม่ให้พูดอะไร เพราะตอนที่เธอออกไปเม้าท์กันกระจายเลย"ป๊อ"แต่นิ่งกันได้ไม่นานเมื่อได้ยินเด็กเรียกนอร์เวย์ว่าพ่อ ต่างก็หันมาที่เด็กเป็นตาเดียว"ครับ"พอนอร์เวย์ตอบรับเท่านั้นแหละ จากที่มองปลาบปลื้มอยู่ เปลี่ยนเป้าหมายหันมามองนอร์เวย์แบบไม่ได้นัดหมาย"ปลาบปลื้มเงียบเดี๋ยวนี้เลยนะลูก" ปิ่นมุกจับลูกมานั่งที่ตักแล้วก็แกล้งทำงานต่อ เพราะรู้ดีว่าตอนนี้ทุกคนกำลังให้ความสนใจ"มามี๊""ไม่" รู้แล้วว่าลูกอ้อนขอให้ปล่อย แต่เธอต้องพยายามใจแข็งเข้าไว้"ป๊อ" ปลาบปลื้มยื่นมือไปด้านข้างเพื่อขอให้นอร์เวย์อุ้มบ้าง"ปลื้ม!" แกยังเด็กมากไม่รู้ประสีประสา ปิ่นมุกก็สงสารลูกอยู่หรอกคงอยากจะเล่น แต่สิ่งที่ทำมันทำให้แม่เข้าหน้าเพื่อนร่วมงานไม่ติดนี่สิ"ได้เวลา
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 118
"ห้ามดื้อนะลูก" พอเปิดประตูออกมาปลาบปลื้มกำลังจะวิ่งแต่ถูกแม่ตำหนิไว้ก่อน มือหนึ่งจับแขนลูกไว้ อีกมือเอื้อมกลับไปปิดประตูห้อง "ไปที่รถกันครับ" พอเสร็จแล้วเธอก็โน้มตัวลงไปอุ้มเอาลูกแต่จังหวะที่อุ้มลูกขึ้นมาสายตาก็มองไปเห็นว่าตรงหน้าประตูเหมือนมีหลายคนยืนอยู่ หญิงสาวก็เลยหันไปมอง"??" ปิ่นมุกจำได้แม่นว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่มากับแทนคุณวันนั้น พอเห็นว่าเขามากับผู้หญิง ดวงตากลมเหลือบมองไปที่อีกสองคนซึ่งยืนอยู่หน้าประตูห้องของพวกเขา"อ้าวคุณปิ่น" พิภพจะไม่ทักก็ไม่ได้ เพราะวันนั้นแทนคุณแนะนำให้รู้จักแล้ว"สวัสดีค่ะ" หญิงสาวกล่าวสวัสดีเบาๆ แต่ดวงตาของเธอก็ยังคงมองไปที่ไชยาและนอร์เวย์อยู่"ใครหรือคะ" เหมือนฝันก็มองไปเช่นกันแถมยังมองเด็กคนที่แม่อุ้มอยู่นั้นด้วย เพราะหน้าตาน่ารักน่าชัง"ปิ่นขอตัวก่อนนะคะ" ปิ่นมุกรีบอุ้มลูกมาที่รถ เธอหายใจแทบไม่ทั่วท้อง"ผมก็ขอตัวนะครับ" นอร์เวย์รีบไปที่รถของตัวเองเมื่อเห็นว่าปิ่นมุกขับออกไปแล้ว"ขะ..คุณเวย์รอผมก่อน" ไชยาโน้มใบหน้าลงเล็กน้อยให้กับพิภพและภรรยาก่อนที่จะวิ่งตามนอร์เวย์ไปขึ้นรถเราจะทำยังไงดี ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร อย่าบอกนะว่าเป็นเมีย ..ขณะที่ขับรถมาส
Last Updated : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 119
นอร์เวย์เข้าใจสถานการณ์ในทันทีเมื่อมองเห็นว่าในออฟฟิศมีใครอยู่ด้วย"ฉันก็นึกว่าคุณไปไหนเสียอีก"เขาเดินเข้าไปนั่งลงที่เก้าอี้ทำงานของตัวเอง แต่ก็ยังคงแอบมองเธอโดยที่ไม่ได้ตอบ"เป็นอะไรคะ ท้องผูกหรือเปล่า" ปิ่นมุกยังคงพูดกับเขาแบบเป็นห่วงเป็นใย ถึงแม้ในใจจะนึกโมโหที่เขาไม่พูดอะไรออกมาเลยสักคำ"ฉันขอตัวนะคะ" จากที่ยืนมองอยู่ครู่หนึ่ง เหมือนฝันก็ขอตัวออกมา"เดี๋ยวก่อนสิคะคุณ" ปิ่นมุกเรียกเหมือนฝันไว้ เพราะคิดว่าเธอคงจะไปหาเรื่องสามีแน่ "อยู่ในห้องนี้ก่อนก็ได้ค่ะ อย่าเพิ่งออกไปเลยมันร้อน""ไม่ค่ะ ฉันไปนะคะ""อย่าเพิ่งสิคะ ฉันว่าจะชวนคุณไปทานข้าวเย็นนี้""คงไม่หรอกค่ะ" ในเวลานี้เหมือนฝันอยากจะคุยกับสามีมากกว่า"ที่รักคะ คุณก็พูดอะไรหน่อยสิ""ฮือออ" เสียงนี้ดังขึ้นในลำคอของสามคนที่นั่งมองแบบใจจดใจจ่อ"ที่รักเหรอคะ?" เหมือนฝันหันกลับมาอีกครั้ง และสายตานั้นมองไปดูนอร์เวย์ที่นั่งอมยิ้มอยู่ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีกนั่นแหละมีแต่ปิ่นมุกที่เอาแต่พูดอยู่คนเดียว"ใช่ค่ะ ก็เขานี่แหละค่ะพ่อของตาปลื้ม""ห๊ะ??!!" ที่นี้ไม่ได้ดังออกมาจากลำคอแล้ว ดังออกจากปากพร้อมกันและไม่รู้ว่าใครที่อุทานออกมาบ้าง"จริงเ
Last Updated : 2025-02-08
Latest chapter
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
