“ไม่ว่านายจะทำอะไรกับฉัน ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิต ฉันจะตามรังควานนายเหมือนที่ฉันทำวันนี้ ครั้งนี้ฉันได้จูบนายแล้ว ครั้งต่อไป ฉันจะทำอีกจนกว่านายจะสัญญากับฉัน”แววตาของแซคคารีเย็นชามากขึ้นและมากขึ้น เขามองเหมือนกับว่าเขากำลังจะฉีกชาร์ล็อตออกเป็นชิ้น ๆ ตอนไหนก็ได้หัวใจของชาร์ล็อตรู้สึกเหมือนมันกำลังกระโจนออกจากอกเธอ แต่เธอพยายามอย่างที่สุดที่จะมองเขาอย่างเฉยเมยติ๊กติ๊กติ๊กติ๊กนาฬิกามือสองสไตล์ยุโรปบนผนังกำลังส่งเสียงติ๊ก ๆ อย่างเป็นจังหวะมันเป็นเพียงเสียงเดียวในล็อบบี้ทุกคนดูเหมือนจะกลายเป็นรูปปั้นไปในขณะที่จองไปที่ผู้หญิงคนนั้นอย่างตาค้าง เธอเสียเปรียบ แต่เธอยังคงคุยกับคุณคอนเนอร์ด้วยความอวดดีอย่างที่สุดเธอบ้าไปแล้วรึไง?อย่างไรก็ตาม แม้แต่คนบ้าก็คงไม่กล้าที่จะพูดกับคุณคอนเนอร์แบบนั้น!หลายนาทีและวินาทีผ่านไปเขาทั้งสองอยู่ในภาวะหยุดชะงักอยู่แบบนั้น บรรยากาศในล็อบบี้ช่างน่าอึดอัดมันเป็นเวลาอยู่สิบวินาที แต่น่าประหลาดใจที่ว่า แซคคารีคลายมือใหญ่ของเขาที่บีบหน้าเล็ก ๆ ขอชาร์ล็อตอย่างช้า ๆ “ก็ได้ ฉันจะให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย”ชาร์ล็อตดีใจสุดขีด “บอกมาว่าฉันควรทำ
ตอนที่รถหยุด ท้องของชาร์ล็อตรู้สึกปั่นป่วน เธอผลักประตูรถและอาเจียนออกมาอย่างรุนแรง“เธอเป็นคนขับรถคนแรกที่ฉันเคยเจอที่ทำให้ตัวเองป่วยได้”เสียงที่เยือกเย็น และน่าดึงดูดของชายหนุ่มดังมาจากด้านบนชาร์ล็อตเงยหน้าขึ้น เธอไม่รู้ว่าแซคคารีลงจากรถตอนไหน เขาเอนตัวอย่างเกียจคร้านไปที่รถโดยใช้มือกอดอกขณะที่มองดูเธอด้วยสายตาที่สงบและเจ้าเล่ห์ชาร์ล็อตฝืนยิ้ม “แล้วไงล่ะ ฉันชนะ เพราะงั้นถึงเวลาที่นายจะทำตามสัญญาแล้ว”“เธอชนะแล้วงั้นเหรอ?” แซคคารีเย้ยหยันและยืนแขนขวาต่อหน้าชาร์ล็อต “ดูเองซะ”ชาร์ล็อตก้มดู และเวลาที่แสดงบนนาฬิกาหรูของแซคคารีได้ทิ่มแทงตาของเธอเหมือนดั่งเข็มมันเป็นเวลา 12:02!เธอสายไปสองนาทีเธอพยายามทุก ๆ อย่างอย่างสิ้นท่า แต่สุดท้ายแล้ว เธอก็ยังแพ้“เธอกล้าหาญและได้พยายามอย่างหนักแล้ว ทักษะการขัยรถของเธอค่อนข้างใช้ได้เหมือนกัน น่าเสียดายนะ บางอย่างก็ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง มีบางอย่างที่เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม”แซคคารีที่ดูจริงจังอยู่เสมอเหมือนกับหน้าเป็นอัมพาต ที่จริงแล้วก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าในตอนนั้นมุมปากของเขายกขึ้นอย่างชั่วร้าย แววต
ชาร์ล็อตช่วยอะไรไม่ได้นอกจากยิ้ม “งั้น คุณก็ยังไม่เลิกงาน ใช่ไหม?”หญิงคนนั้นมองไปที่คู่รักอย่างขื่นขม “ก็แหงสิ การหย่าของพวกเขาสำคัญกว่าไปไหน ๆ แม้ว่าฉันจะไม่ได้กินอะไรหรือหิวโหยจนจะตายอยู่ที่ทำงาน ฉันก็ยังต้องทำงานล่วงเวลาเพื่อให้พวกเขาได้หย่ากัน”“โอเค เข้าใจแล้ว ขอบคุณค่ะ”ชาร์ล็อตหันไปมองแซคคารี “คุณคอนเนอร์ นายได้ยินแล้วใช่ไหม?”แซคคารีดูเย่อหยิ่ง “เธอกำลังทำให้ฉันเสียเวลานะ”ผู้หญิงคนนี้คงไม่หยุดแน่!เธอแพ้แล้วอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นอะไรคือจุดที่ดึงเขามาที่นี่เพื่อแค่รับฟังพนักงานหญิงคนนี้บ่น?ชาร์ล็อตชูหน้าขึ้น “คุณคอนเนอร์ แน่นอนว่าคนที่ฉลาดแบบนายคงรู้ได้ว่าตัวเองนั้นแพ้ไปแล้วใช่ไหม?”เหมือนกับว่าเขาเพิ่งได้ยินมุกตลกตับใหญ่ แซคคารีได้รวมความสุขและโกรธไว้ในแววตาที่เหมือนราวกับภาพวาด“ตามการเดิมพันที่เราได้ตกลงไว้ ถ้าเธอมาถึงศาลากลางก่อนเที่ยง เธอจะถือว่าเป็นผู้ชนะ ในตอนที่เธอมาถึง มันเป็นเวลา 12:02 แล้ว เธอยังบอกไม่ได้อีกเหรอว่าใครแพ้และใครชนะ?”“แน่นอนว่าฉันไม่เถียงว่ามันเลยเวลา 12:00 ไปแล้ว แต่การเดิมพันของเราไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเวลาเลย” ชาร์ล็อตไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว
“...”เซอบราวสกีตะลึงงันอย่างเห็นได้ชัด เขาอดไม่ได้ที่จะมองชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ที่กำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ แซคคารี คอนเนอร์เธอต้องเป็นคู่หมั้นของคุณคอนเนอร์ ใช่ไหม?ปกติแล้ว คู่รักที่มายังศาลากังเพื่อที่จะรับทะเบียนสมรสจะเต็มไปด้วยความเบิกบาน ดังนั้น ทำไมท่าทีคุณคอนเนอร์ถึงมืดมัวเป็นตอนกลางคืนกันล่ะ?ก็ได้!คุณคอนเนอร์มีท่าทางเยือกเย็นอยู่เสมอ ราวกับหน้าของเขาเป็นอัมพาต มีสักกี่คนที่ได้เห็นเขายิ้มจริง ๆ?เมื่อคุณเซอบราวสกีเห็นหน้านิ่งของคอนเนอร์ เขาไม่กล้าที่จะพูดอีกและรีบหาใครสักคนเพื่อมาดำเนินการจดทะเบียนให้กับแซคคารี คอนเนอร์และชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ไม่กี่นาทีต่อมา ชาร์ล็อตและแซคคารีได้ถ่ายรูปแต่งงานช่างภาพมองไปที่หน้าของแซคคารีผ่านเลนส์ “คุณครับ ยิ้มหน่อย”แซคคารี คอนเนอร์ช่างไร้อารมณ์ช่างภาพพูดว่า “คนส่วนใหญ่แต่งงานกันแค่ครั้งเดียวในชีวิต รูปแต่งงานนี้จะตามคุณไปตลอดชีวิต คุณไม่อยากเห็นหน้ามัวหมองของตัวเองในตอนที่มองทะเบียนสมรสในอนาคตหรอก เพราะงั้น ก็แค่ยิ้ม โอเค๊?”แซคคารียังคงไร้อารมณ์ช่างภาพรู้สึกช่วยไม่ได้ “โอเค! ตอนนี้พูดชีส...ชี…”ภายใต้แววตาที่เยือกเย็นของแซคคารี ช่าง
ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ผู้หญิงที่ถูกหักหลังและทำให้เจ็บโดยคนที่เธอรักมาที่สุด ลงเรือลำเดียวกับเขาแล้ว เธอมีแรงจูงใจที่จะแต่งงานกับเขา แต่เธอก็ยิ้มอย่างสดใสมาก!ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ผู้หญิงที่เอาชนะเดิมพันกับเขาถึงสองครั้ง!ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่งแต่ก็หัวรั้น!ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์!โธ่เว้ย!เกิดอะไรขึ้นกับเขา?การแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าข้อตกลง ทำไมเขาถึงหยุดคิดถึงชื่อของเธอไม่ได้ล่ะ?เมื่อชาร์ล็อตขับมาถึงบ้าน เธอขับผ่านวิลล่าติดทะเลของไบรสัน เธอเห็นไบรสันกำลังเดินใกล้ ๆ ทะเลสาปด้านนอกสวนขณะที่จับมือทิฟฟานี่“ไบรซ์ คนที่อยู่ในรถคันนั้นดูเหมือนจะเป็นชาร์ล็อตนะ” ทิฟฟานี่ชี้ไปที่ชาร์ล็อตจากระยะไกลไบรสันหันไปทางชาร์ล็อตชาร์ล็อตไม่หยุดหรือชะลอ เธอขับผ่านไปอย่างง่าย ๆ ช่วงเวลาที่เธอได้เผาข้าวของของไบรสันด้วยมือของเธอเอง เธอและไบรสันก็จบกันอย่างสมบูรณ์แล้ว!จากนี้เป็นต้นไป ไบรสัน ฮาร์เปอร์ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอแล้วไบรสัน ฮาร์เปอร์!ชายที่เธอเคยรักด้วยทุกอย่างที่มี เธออยากที่จะใช้ทุกช่วงเวลาที่มีไปกับเขาตลอดชีวิต อย่างไรก็ตาม จากวันนี้เป็นต้นไป
วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดยิ้ม “เธอคิดว่าฉันไม่รู้งั้นเหรอ? มันเหมาะมากเพราะว่าเธอแต่งงานกับแซคคารี คอนเนอร์ยิ่งทำให้ฉันตื่นเต้นขึ้นไปอีก”“...”ชาร์ล็อตเสียขวัญเธอคาดไม่ถึงว่าวิกเตอร์บ้าบิ่นมากขนาดนี้แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเธอเป็นภรรยาของแซคคารี“ชาร์ล็อต แม้ว่ามันจะไม่สะดวกเพราะเธอเพิ่งจะคลอดลูก ฉันก็ไม่สน วันนี้ฉันจะให้บอดี้การ์ดบันทึกท่วงท่าทั้งหมดและโพสมันออนไลน์… แน่นอนว่าฉันจะไม่เปิดหน้าตัวเอง ฉันจะให้ใครสักคนเบลอหน้าของฉันออกไป แต่หน้าของเธอจะเธอเปิดออกเต็ม ๆ เธอจะเสียชื่อเสียงในฐานะคนที่สังคมต้องการมากที่สุด เมื่อเรื่องนั้นเกิดขึ้น แซคคารีจะดูถูกเธอและไล่เธอออกไปอย่างแน่นอน”ชาร์ล็อตมองไปราวกับว่าเธอกำลังมองไปที่ตัวประหลาด“วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ด แกมันบ้าไปแล้ว!”“ถึงฉันจะบ้า มันก็เพราะเธอ เธอที่ไม่ฟังฉัน แถมยังเป็นผู้หญิงดื้อด้านอีก! ฮ่าฮ่า…”“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…”ขณะที่วิกเตอร์หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขากระโจนเขาใส่ชาร์ล็อตเขาได้แบบส่งคนของเขาตามชาร์ล็อตไปอย่างลับ ๆ เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการเดินทางของชาร์ล็อตเพื่อไปเจอกับแซคคารี เพราะเขากลัวแซคคารี วิกเตอร์จึงไม่ทำอะไรคั้งแต่ครั้ง
แซคคารีเดินไม่กี่ก้าวด้วยเท้าที่ใหญ่และขาที่ยาว และในชั่วพริบตา เขาก็มาอยู่ข้างโซฟาแล้ววิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดอ้วนและรูปร่างเหมือนกับไข่ เขายังมีน้ำหนักมากกว่า 180 ปอนด์ ความแข็งแรงของแซคคารีนั้นยอดเยี่่ยมมากซึ่งเขาจับที่เสื้อของวิกเตอร์และยกเขาออกจากชาร์ล็อตก่อนที่จะโยนลงบนพื้น“โอ๊ย…”วิกเตอร์ตกตะลึงด้วยออร่าของแซคคารี เขาถูกโยนลงพื้นหน้าคว่ำ และแม้ว่าเขาจะเจ็บและเลือดออก เขาไม่กล้ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เขาทำได้แค่อดทนและมองไปที่แซคคารีอย่างหวาดกลัวสองบอร์ดี้การ์ดที่จับมือและขาของชาร์ล็อตไว้ ยืนงงอยู่ตรงนั้น พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ“บอกฉันมาสิว่าผลของการที่ทำให้ฉันไม่พอใจคืออะไร”เสียงของแซคคารีเป็นเหมือนลมที่พัดผ่านจากยอดภูเขาหิมะ ลงมายังวิกเตอร์อย่างเยือกเย็นวิกเตอร์สั่นด้วยความกลัว “คุณคอนเนอร์ ผมสาบานผมจะไม่ทำอีกแล้วในอนาคต ผมสมควรตาย! ผมสมควรตาย! ผมสมควรตาย…”วิกเตอร์คุกเข่าลงพื้นและเริ่มตบหน้าตัวเองไปมาด้วยมือทั้งสองข้าง แต่ละครั้งที่เขาทำ เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีแซคคารีมองไปที่เขาด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง “แล้วแกอยากตายยังไงดีล่ะ?”“อะไรนะ?!”วิกเตอร์ตะโกนขณะที่เขาส
“หยุดเพ้อฝันได้แล้ว” แซคคารีตอบด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ ขณะมองดูหญิงสาวตรงหน้าของเขาอย่างเย็นชา “ฉันก็ทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนที่มาเป็นภรรยาของฉันนั่นแหละ เธอไม่ได้พิเศษอะไรเลย” ชาร์ล็อตยิ้มเขิน ๆ ขณะที่เธอพูดว่า “ไม่ต้องพูดให้เสียเวลาหรอก ฉันรู้ตัวเองดี” เธอไม่ใช่คนพิเศษเหรอ? ยิ่งสถานะของบุคคลสูงมากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งใส่ใจในชื่อเสียงมากขึ้นเท่านั้น เธอเอาชนะแซคคารีในที่สาธารณะถึง 2 ครั้ง ชนะเดิมพันถึง 2 ครั้งเลยนะ กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ เธอทำให้เขาอับอายขายหน้าในที่สาธารณะถึง 2 ครั้ง ดังนั้น จึงถือว่า นี่เป็นความโชคดีของเธอแล้ว ที่แซคคารีไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรเธอเลย และเธอก็ไม่ได้โง่เขลา ที่จะคิดว่าเธอสมควรได้รับตำแหน่งพิเศษในใจเขา แซคคารีไม่ตอบ เขามองดูเธอขึ้นลง ๆ ด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามอย่างชัดเจน แล้วเขาก็หันหลังเดินออกจากห้องน้ำไป เขาปิดประตูดังปัง ดวงตาสีดำดุจอัญมณีของเขามืดลง ขณะฟังเสียงน้ำในห้องน้ำที่กำลังไหล 'ให้ตายเถอะ!' ชาร์ล็อตไม่มีขาเหรอไง? เธอเดินไม่เป็นเหรอ? ทำไมเขาถึงอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา แล้วทำไมเขาต้องรู้สึกราวกับถูกครอบงำตอนที่เห็นเธอนอนร้องไห้ขดตัวอ