LOGINShare
บทที่ 194 เราอยู่ในศตรรษที่ 21
Related chapters
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 195 พี่คือวันเดอร์วูเมนใช่ไหม
ดวงตาของแซคคารีเย็นชา “มีคนดูวิดีโอนี้กี่คน?” “มีคนดูมากกว่า 130 ล้านครั้งบนแพลตฟอร์มวิดีโอที่ผมเปิดอยู่ และเมื่อพิจารณาจากที่คนอื่นถ่ายวิดีโอนี้และโพสต์บนแพลตฟอร์มอื่น ผมประเมินว่าอย่างน้อย 300 ล้านคนได้เห็นมันแล้วครับ” '300 ล้าน! ผู้คนมากกว่า 300 ล้านคนได้เห็นร่างเปลือยเปล่าของชาร์ล็อต!' การรับรู้นี้กระทบเข้ากับเขา แซคคารีรู้สึกราวกับว่ามีก้อนหินก้อนใหญ่อยู่บนหน้าอก และความเศร้าโศกอย่างท่วมท้นที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนก็ผุดขึ้นมาจากก้นบึ้งของเขา... เขาดื่มน้ำอุ่นอึกใหญ่จากถ้วยและสั่งว่า “แจ้งแพลตฟอร์มวิดีโอออนไลน์ทั้งหมด และขอให้พวกเขาลบวิดีโอออก” "ฮะ?!" ลูคัสสัมผัสตุ้มหูขนาดใหญ่ของเขา เพื่อพยายามเอาชนะความตกใจ “นายท่านรอง แม้ว่าจะต้องใช้เงินจำนวนมากในการลบวิดีโอนั้นออกจากอินเทอร์เน็ตไม่ให้เหลือ เราก็จะทำเหรอครับ เมื่อพิจารณาถึงความสามารถของเรา ผมคิดว่านี่อาจเป็นโอกาสที่ดี… “คุณเห็นไหม ไม่นานมานี้ ภรรยาของคุณทำให้คอนเสิร์ตของทิฟฟานี่ มิลเลอร์พังและมีชื่อเสียงมาระยะหนึ่งแล้ว ตอนนี้ หลังจากที่วิดีโอนี้ของเธอโด่งดังบนอินเทอร์เน็ต ความนิยมของเธอก็เพิ่มสูงขึ้น และเธอก็เกือบจะโ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 196 ศักยภาพของชาร์ล็อตแสดงภาพยนต์ได้เลย
ความกังวลในสายตาของเซนิออสหายไปในที่สุด ตอนนี้เขาได้รับการยืนยันความปลอดภัยของแซคคารีแล้ว เซนิออสก็ไม่รีบร้อนที่จะไปหาแซคคารีอีกแล้ว เขาดึงแขนของชาร์ล็อตเบา ๆ “คุณเห็นในอินเทอร์เน็ตไหม? วิดีโอของคุณที่กำลังซิ่งไปกับอารองบนมอเตอร์ไซค์กลายเป็นไวรัล ตอนนี้ทุกคนเรียกคุณว่า วันเดอร์วูเมน” 'ฮะ? นั่นอธิบายได้ว่า ทำไมถึงมีคนถามว่าฉันเป็นวันเดอร์วูเมนหรือเปล่า' ชาร์ล็อตยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “พวกเขาจะเรียกฉันว่าอะไรก็ช่างเถอะ” “คาร์ลี่ คุณไม่รู้หรอกว่าชื่อเสียงนั้นมีค่ามากแค่ไหน…” ดวงตาสีฟ้าใสของเซนิออสส่องประกายด้วยความยินดีและตื่นเต้น “ผู้คนมากมายในวงการบันเทิงได้ทุ่มเงินมหาศาลเพียงเพื่อให้ได้รับความสนใจและต้องการได้รับความดึงดูดมากขึ้น แต่พวกเขาก็ไม่เคยประสบความสำเร็จ หลายคนใช้กลวิธีแปลก ๆ เพียงเพื่อจะได้อยู่ในกล้องและกลายเป็นไวรัล แต่พวกเขากลับกลายเป็นเหมือนตัวตลก แต่คุณแตกต่างออกไป คาร์ลี่ นี่อาจไม่ใช่ความตั้งใจของคุณ แต่คุณก็เป็นไวรัลแล้ว” “แล้วไง?” ชาร์ล็อตขดริมฝีปากของเธออย่างเฉยเมย “แสดงภาพยนตร์กับฉันสิ! คุณกิ๊บสัน ผู้กำกับของฉัน ได้เชิญฉันให้ร่วมแสดงในภาพยนตร์เรื่องใหม
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 197 ความเข้าใจผิดจากสิ่งที่ผิดพลาด
แม้ว่าชาร์ล็อตจะกลัวแซคคารี แต่เธอก็ไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาลทุกวัน ในเวลาเดียวกัน ด้วยความกลัว เธอจึงอยู่ในห้องของแซคคารีไม่เกินห้านาทีแล้วรีบจากไป แซคคารีดูเหมือนเย็นชาและไม่แยแสทุกครั้งที่เธออยู่ใกล้เขา แต่ด้วยด้วยเหตุผลแปลก ๆ บางอย่าง เขาจะรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างขาดหายไปทุกครั้งที่เธอจากไป มันเหมือนกับว่ามีความว่างเปล่าอยู่ภายในตัวเขา หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปในพริบตา ชาร์ล็อตมาถึงที่อ่าวบลูวอเตอร์เพื่อเจอลูกชายของเธอ เซนิออสหยุดลูคัสที่ทางเข้าประตูเมื่อเขามาถึง “เรากำลังใช้เวลาของครอบครัว คนนอกควรอยู่ข้างนอก” ลูคัสเลิกคิ้ว “เหอะ! อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะครับ ว่าคุณกำลังวางแผนอะไรอยู่ คุณเซนิออส ถ้าคุณส่งผมออกไป ใครจะรู้ว่าคุณวางแผนจะทำอะไรกับนายหญิงคอนเนอร์ ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อดูเธอเท่านั้น นายท่านรองขอให้ผมจับตาดูคุณด้วย…” ปัง! เซนิออสปิดประตูลงต่อหน้าของลูคัสก่อนที่เขาจะพูดต่อ “อย่าล้ำเส้น คุณเซนิออส!” "เฮ้! เปิดประตู!” “ผมมาที่นี่เพื่อปกป้องนายหญิงคอนเนอร์ เปิดประตูครับ!” ลูคัสกระแทกประตูจากด้านนอกสุดกำลัง แต่ไม่มีการตอบสนองใด ๆ เซนิออสลากชาร์ล็อตไปที่สถานรั
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 198 ลูบคลำอย่างหนักหน่วง
'อาการหึงหวงของนายท่านรองต้องรุนแรงขึ้นแน่! ถ้าเขารู้เรื่องนี้…’ ลูคัสไม่อยากทำให้แซคคารีอารมณ์เสีย แต่เขาต้องบอกแซคคารี เขาสาบานว่าจะทำหน้าที่ของเขา ดังนั้น ลูคัสที่อกหักจึงดึงโทรศัพท์ออกมาพร้อมน้ำตาคลอเบ้าและเริ่มบันทึกเหตุการณ์ทั้งหมด กางเกงของเซนิออสทำจากวัสดุที่ติดไฟได้ การตบเบา ๆ สม่ำเสมอของชาร์ล็อตอาจควบคุมไฟได้ แต่เธอไม่สามารถดับไฟได้ อนิจจา ไฟพวกนั้นยังคงลุกลามต่อไป มีน้ำหนึ่งถ้วยบนโต๊ะกาแฟ แต่เธอไม่สามารถใช้น้ำได้ในตอนนี้ ในอดีต ตอนที่ชาร์ล็อตกับไบรสันเคยขี่จักรยานเพื่อความสนุกสนาน พวกเขาจะเล่นกับไฟในถิ่นทุรกันดาร จากประสบการณ์ของเธอ เปลวไฟบนกางเกงของเซนิออสอาจมีขนาดเล็ก แต่พวกมันจะลุกลามอย่างรวดเร็วหากเธอหย่อนแม้เพียงครู่เดียว และทั้งตัวของเขาจะลุกเป็นไฟ ดังนั้น เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกดและตบไฟให้หายไป ลูคัสเริ่มเสียใจที่เขาไม่ได้ยินอะไรเลย ในขณะเดียวกัน เซนิออสก็กัดฟันของเขา ริมฝีปากบางของเขาคร่ำครวญขณะที่เขาตัวสั่น เนื่องจากการตบอย่างแรงของชาร์ล็อต เซนิออสจึงไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด ชาร์ล็อตกำลังใช้กำลังทั้งหมดของเธอเพื
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 199 จอมปีศาจมาตามหาภรรยาของเขา
ณ อ่าวบลูวอเตอร์ ชาร์ล็อตดับไฟที่กางเกงของเซนิออสจนหมดแรง และตอนนี้กำลังนั่งพักผ่อนอยู่บนโซฟา เซนิออส ซึ่งต้นขาทั้งท่อนสกปรกจากขี้เถ้า จึงไปอาบน้ำ ปัง! เธอได้ยินเสียงดังมาจากข้างนอก จากนั้น ชาร์ล็อตก็ได้ยินพ่อบ้านตะคอกอย่างหงุดหงิด "นายคิดว่านายเป็นใคร? คนแบบไหนกันที่ทำลายประตูของใครบางคนแบบนั้น? ให้ฉันบอกนายไหม ว่านายกำลังทำลายทรัพย์สินส่วนบุคคล นาย... อ๊ะ! ผมขอโทษ… คุณเอง คุณคอนเนอร์” พ่อบ้านพูดด้วยความคารพทันที เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่เย็นชาและสูงส่งของแซคคารี “มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ คุณคอนเนอร์?” “ภรรยาของฉันอยู่ไหน?” เสียงของเย็นชาและเฉียบคมราวกับมีด พ่อบ้านก้มศีรษะลงด้วยความตกใจและชี้นิ้วสั่นไปสถานเลี้ยงเด็กที่มุมตะวันออกเฉียงใต้ ชาร์ล็อตได้ยินเสียงของแซคคารี และเริ่มสงสัยว่ามันเป็นแค่จินตนาการของเธอหรือเปล่าตอนที่ประตูห้องที่เลี้ยงเด็กถูกเปิดออก ตามที่คาดไว้ แซคคารีบุกเข้ามา "อ๊ะ!" ชาร์ล็อตที่ตื่นตกใจลุกขึ้นยืนอย่างประหม่า "นายมาทำอะไรที่นี่?" “ฉันมาทำอะไรที่นี่งั้นเหรอ? อยากให้เป็นคนอื่นที่มางั้นเหรอ?” เสียงเยือกเย็นของแซคคารี ดังขึ้นมาที่เธอราวกับพายุห
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 200 การยกระดับครั้งยิ่งใหญ่
ชาร์ล็อตได้ยินเสียงหึ่ง ๆ ในใจทันทีที่เห็นแซคคารีถอดเข็มขัดออก เธอตื่นตระหนก “แซคคารี อธิบายมา นายต้องการอะไร?" “เธอไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในการถอดเข็มขัดผู้ชายงั้นเหรอ? จะบอกว่าไม่เข้าใจงั้นเหรอ?” ดวงตาของชายผู้นั้นเย็นชาราวกับน้ำแข็ง น้ำเสียงของเขาดูถูกเหยียดหยามและบูดบึ้ง ชาร์ล็อตอยู่ในความงุนงง ภาพของวิกเตอร์ที่ฟาดเธอด้วยเข็มขัดผุดขึ้นในใจเธอ... “นาย… จะฟาดฉันเหรอ” “เหอะ…” ดวงตาของแซคคารีฉายแววความรังเกียจและความเยือกเย็นที่เพิ่มขึ้น 'ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! มาถึงจุดนี้แล้ว เธอยังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอีกงั้นเหรอ!' “จะฟาดฉันจริง ๆ เหรอ?” ชาร์ล็อตยืนยันความสงสัยของเธอเองเมื่อแซคคารีหัวเราะเยาะอย่างเงียบ ๆ เธอทั้งกลัวและไม่เชื่อ “เกิดอะไรขึ้น แซคคารี? ฉันทำอะไรผิด ทำไมนายถึงจะฟาดฉัน?” แซคคารีผลักเธอลงบนโซฟาขณะที่เธอพูด “แซคคารี มาคุยกันเรื่องนี้ก่อน ฉันทำอะไรให้นายขุ่นเคือง ฉัน-- อ๊ะ!” 'เดี๋ยวก่อน! เขาไม่ได้เอาเข็มขัดมาฟาดฉัน… ถ้าอย่างนั้น… ทำไมล่ะ?’ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นทำให้ใจของชาร์ล็อตว่างเปล่า ใบหน้าสลักของแซคคารีค่อย ๆ จางหายไปจากสายตา สิ่ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 201 อามอบของขวัญให้หลาน
แซคคารีสวมเสื้อผ้าอย่างเย็นชา และหมอกในดวงตาของเขายังคงไม่สลายไป ภาพของเซนิออสที่พึงพอใจยังคงแทงทะลุหัวใจของเขาราวกับหนามพิษ เขานึกถึงช่วงเวลาที่พวกเขาใกล้ชิดกัน แต่ในตอนนี้ชาร์ล็อตร้องไห้เสียใจตลอดกระบวนการทั้งหมด เมื่อเทียบกับความหลงใหลที่เธอแสดงออกตอนที่เธอเริ่มเอาใจเซนิออส... หนามในหัวใจของเขาแหลมคม “คาร์ลี่ ฉันกลับมาแล้ว… คุณอารอง…” เซนิออสที่เพิ่งสวมเสื้อผ้าสะอาดและออกจากห้องน้ำ รู้สึกสะพรึงเมื่อเห็นฉากตรงหน้า จากนั้น ทุกอย่างก็เริ่มมีเหตุผล และเขาก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นในทันใด “อารอง คุณยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า? ไร้ยางอายจริง ๆ !” เซนิออสเสียสติและคำรามในขณะที่รีบวิ่งไปหาแซคารีด้วยใบหน้าเคร่งขรึม ก่อนที่เขาจะเข้าใกล้แซคคารีหมัดของแซคคารีก็ชกเข้าที่แก้มของเขาแล้ว “อ๊าก!” เซนิออสทรุดตัวลงกับพื้นก่อนด้วยเสียงกรีดร้อง ผิวที่สมบูรณ์แบบบนแก้มซ้ายที่หล่อเหลาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และริมฝีปากของเขาก็เต็มไปด้วยเลือดที่ไหลออกมา “อารอง...” เซนิออสไม่ได้ลุกขึ้น เขาเหลือบมองดวงตาที่เย็นชาของแซคคารีด้วยความเจ็บปวด มันเจ็บมากจนเขาไม่สามารถออกแรงได้เลย ความเจ็บปวด
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 202 จุดจบความสัมพันธ์อากับหลาน
แซคคารีอุ้มชาร์ล็อตขึ้นและเดินไปที่ประตูโดยไม่หันกลับมามอง ตั้งแต่ลอร์เรนทรยศเขา คนที่เขาห่วงใยจริง ๆ คือแม่ของเขา มิแรนด้า และเซนิออส ตอนนี้คนควรกับความห่วงใยของเขาลดลงไปอีกคน! ความตกใจที่แซคคารีอุ้มขึ้นมาทำให้ชาร์ล็อตฟื้นจากภวังค์ เธอลืมตาขึ้นและเห็นเซนิออสนอนอยู่บนพื้นด้วยริมฝีปากเปื้อนเลือดในแวบแรก “เซนิออส เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?” เมื่อมองดูการจ้องมองที่ห่วงใยของชาร์ล็อต เซนิออสก็ปาดเลือดออกจากปากของเขาและเลิกคิ้วขึ้นอย่างดูถูก "ไม่เป็นไร ฉันเพิ่งโดนคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับฉันอีกต่อยก็แค่นั้น” 'ได้! อารอง ในเมื่อคุณตั้งใจจะทำลายความสัมพันธ์กับผม เช่นนั้นผมจะไม่ตื๊อคุณอาอีก หากปราศจากพันธนาการแห่งความรักในครอบครัว ผมก็จะยิ่งไร้ยางอายมากขึ้นไปอีกเมื่อผมคว้าตัวชาร์ล็อตไปในอนาคต!’ เมื่อมองไปที่ความแปลกแยกที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในสายตาของเซนิออสตอนที่เขาเหลือบมองแซคคารี ชาร์ล็อตก็เข้าใจทันทีว่าคนที่เอาชนะเซนิออสคือแซคคารี ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเปลี่ยนสายตาที่ไม่พอใจไปที่ใบหน้าที่เย็นชาของแซคคารี “แซคคารี คอนเนอร์ ไม่เพียงแต่นายทำให้ฉันเปื้อนมลทิน แต่นายเอาชนะหลานชายหัวแก้วหัวแหวนด้วย
Latest chapter
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา
