ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลาเขานั่งอยู่ภายในรถ ดวงตาคมภายใต้แว่นตากันแดดกำลังจ้องมองไปยังรถเก๋งสีขาวธรรมดาซึ่งจอดอยู่ตรงบริเวณลานจอดรถสำหรับเจ้าหน้าที่ซึ่งต้องเป็นคนทำงานอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนี้ ทันทีเมื่อเขาได้เห็นเจ้าของรถชายหนุ่มรีบเปิดประตูเดินพุ่งเข้าไปหาเธอโดยทันที"เพลง"น้ำเสียงคุ้นเคยทำให้หญิงสาวในชุดพยาบาลสีขาวหมุนตัวหันกลับไปมอง แววตาของเธอแสดงถึงความตื่นตระหนกและเจ็บปวดเมื่อเห็นว่าใครยืนอยู่ตรงหน้า"คุณภีม"เพลงขวัญก้าวถอยหลังเตรียมตัวจะเดินหนีแต่ภีรวัฒน์เร็วกว่าเขาคว้าร่างของเธอเอาไว้ได้ทัน"ปล่อยฉันนะคะ ปล่อย""อย่าดื้อกับผมนะเพลง""ปล่อยค่ะ ฉันไม่รู้จักคุณ"เธอรวบรวมแรงอันน้อยนิดพยายามสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม เพลงขวัญหันหน้ามองไปทางอื่นความเจ็บปวดภายในใจกำลังตีตื้นกลั่นออกมาเป็นหยาดน้ำตา"เพลงอย่าทำแบบนี้ เราสองคนมีเรื่องต้องคุยกัน""เราของเราอย่างนั้นเหรอคะ?"เพลงขวัญหันหน้ามามองชายหนุ่ม แววตาของเธอแสดงถึงความเจ็บปวดอย่างชัดเจนเมื่อได้มองหน้าชายหนุ่ม"เรื่องของเรามันไม่เคยเกิดขึ้นค่ะ ระหว่างเราสองคนมันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบก็แค่เท่านั้น"น้ำเสียงตัดพ้อกระแทกใจคนฟังอย่า
"เพลง"ชายหนุ่มดีดตัวลุกขึ้นนั่งหลังจากผ่านศึกรัก เตียงนอนด้านข้างว่างเปล่าไร้ร่างของหญิงสาวซึ่งเขานอนกอดเธอมาตลอดทั้งคืน"เพลงครับ เพลงคุณอยู่ไหน"ภีรวัฒน์ก้าวขาเดินลงจากเตียงพลางตะโกนเรียกหา ภายในห้องน้ำหรือตามส่วนบริเวณต่าง ๆ ไร้เงาของเธอภายในห้องพักเงียบเหงาว่างเปล่ามีเพียงแค่เขาคนเดียว"โถ่เว้ย"ชายหนุ่มสบถออกมาอย่าหัวเสีย เขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง อารมณ์ชั่ววูบทำให้เขาเผลอรังแกเธอไปซึ่งตอนนี้เธอหนีหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้"ผมไม่ยอมปล่อยคุณไปหรอกนะเพลง"หลังจากวันนั้นซึ่งมันก็ผ่านมาหลายอาทิตย์ภีรวัฒน์ก็เอาแต่ออกตามหาเพลงขวัญ เธอลาออกจากงานไปหาที่บ้านก็ไม่เจอถามคนรู้จักหรือเพื่อนที่ทำงานก็ไม่มีใครเห็น เธอหาตัวเข้ากลีบเมฆทำให้เขาจนปัญญาที่จะตามหา"งานที่โรงแรมหนักหรือไง ทำไมช่วงนี้พ่อเห็นแกดูเหนื่อย ๆ "คุณดิเรกเอ่ยถามขึ้นในขณะที่ทั้งสามกำลังนั่งรับประทานอาหารเย็นภายในบ้านหลังใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาซูบเซียวหมองคล้ำราวกับคนไม่ได้พักผ่อนของภีรวัฒน์เป็นที่จับตาเห็น"ครับ ช่วงนี้ผมงานเยอะ""พักผ่อนบ้างนะลูก อย่าหักโหมให้มากนัก""ครับแม่"ภีรวัฒน์พยักหน้า อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้เข้าโรงแรมมาหลายวันเน
แววตาของภีรวัฒน์เป็นประกายเมื่อเขาได้ที่อยู่ของเพลงขวัญ หลังจากหาคำตอบให้กับหัวใจของตัวเองได้ชายหนุ่มก็รีบพุ่งไปหามารดาในเช้าวันถัดไปนำความในใจของเขาไปบอกท่านว่า เขารักเพลงขวัญโดยแท้จริงถึงแม้ว่าความรักในใจของเขาจะเกิดขึ้นกับเธอเพียงแค่ระยะเวลาสั้น ๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มั่นใจในความรู้สึกของตัวเองแล้วว่ารักเธอจริง ๆ"ตามหนูเพลงขวัญกลับมาให้ได้นะลูก พ่อกับแม่จะรอฟังข่าวดีอยู่ที่นี่""ครับ"บุตรชายคนเดียวโอบกอดมารดาด้วยความซาบซึ้งพลางมองแผ่นกระดาษในมือซึ่งคือที่อยู่ใหม่ของหญิงสาวในตอนนี้เชียงใหม่ภูมิภาคทางตอนเหนือในยามฤดูหนาว มีสถานที่ท่องเที่ยวน่าเที่ยวมากมาย เป็นที่เที่ยวที่ได้ทั้งอากาศหนาวและธรรมชาติอย่างแท้จริง แม้จะรู้ว่าช่วงปลายปีอากาศจะเย็นสบายกำลังน่าเที่ยวแต่ก็มีคนบางกลุ่มชอบอากาศหนาวถึงได้พากันขึ้นมาท้าประลองความหนาวในที่แห่งนี้"นมอุ่น ๆ ค่ะคุณหนู""ขอบคุณค่ะป้า"หญิงสาวผู้มีใบหน้าอ่อนหวานราวกับตุ๊กตาหันมาขอบคุณป้าแม่บ้านพร้อมหยิบแก้วนมอุ่นขึ้นรับประทานเพื่อคลายความหนาว เพลงขวัญเธอหอบหัวใจอันบอบช้ำหนีชายคนรักมาถึงที่แห่งนี้เป็นเวลาหลายสัปดาห์ เธอยอมลาออกจากงานแล้วหอบเสื้อผ้า
หญิงสาวหมุนตัวหันมามองหน้าชายหนุ่มเมื่อเธอได้ยินเสียงของเขาดังอยู่ใกล้ ๆ ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันเพียงแค่ฝ่ามือกั้น ความรู้สึกของเพลงขวัญในตอนนี้นั้นมันเหมือนกับว่ากำลังมีใครมาตีกลองอยู่ในใจของเธอสายจากคุณหญิงเรไรถูกตัดไปตั้งแต่เธอหมุนตัวหันกลับมา ใบหน้าของเธอยังคงแสดงอาการเรียบนิ่งแม้ลึก ๆ หัวใจของเธอมันกำลังเต้นไม่เป็นจังหวะก็ตาม"คุณตามหาฉันถูกได้ยังไง""ตามจีพีเอสหัวใจมาครับ"ภีรวัฒน์อ้าแขนหมายจะโอบกอดร่างเล็กให้หายคิดถึงแต่เพลงขวัญกลับก้าวถอยหลังหนี"กลับไปค่ะ ฉันไม่ต้องการเห็นหน้าคุณ"คำพูดเชือดเฉือนบาดลึกลงบนหัวใจทำให้ชายหนุ่มน่าเศร้า เขามองหน้าเธอด้วยแววตารู้สึกผิด"ผมขอโทษ""...""ขอโทษสำหรับเรื่องทุกอย่างเราสองคนกลับมาเริ่มต้นใหม่กันได้ไหม""คุณกลับไปเถอะค่ะ อย่าให้เพลงต้องเกลียดคุณไปมากกว่านี้""คะ...คุณเกลียดผม ทั้งที่ผมรักคุณอย่างนั้นเหรอเพลง"ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาตัดพ้อ เขารู้สึกเศร้าเสียใจเมื่อได้ยินคำว่าเกลียดและไม่ต้องการเจอจากปากของเธอ"ผมถามว่าคุณเกลียดผมอย่างนั้นเหรอเพลงขวัญ คุณไม่รักไม่เคยรู้สึกดีกับผมเลยใช่ไหม""...""ทั้ง ๆ ที่ผมรักคุณหมดหัวใจ ฮึก ทำไมคุณ
และแล้วก็มาถึงวันที่บ่าวสาวต่างเฝ้ารอคอย งานแต่งงานของลูกชายนักธุรกิจชื่อดังกับหญิงสาวผู้ได้ครอบครองเจ้าของหัวใจถูกจัดขึ้นภายในโรงแรมใหญ่ ทางด้านคุณพยัคฆ์และคุณหญิงแก้วจริญญาล้วนเป็นคนมีผู้นับหน้าถือตาแขกที่ถูกเชิญมาร่วมงานล้วนเป็นคนมีระดับส่วนทางด้านของคุณป้าพรรณีของลดาก็ไม่น้อยหน้าแขกฝ่ายเจ้าสาวถูกเชิญมาร่วมงานนับกว่าร้อยชีวิตทำให้ภายในสถานที่จัดงานหนาแน่นไปด้วยแขกเหรื่อมากมายพิธีในยามเช้าจะถูกจัดแบบเรียบง่าย ฝ่ายชายเป็นผู้ยกขันหมากมาสู่ขอตามประเพณีโดยมีสินสอดระดับหนึ่งร้อยล้านสร้างความตื่นตาตื่นใจให้แขกภายในงาน อีกทั้งนั้นยังไม่พอเมื่อคุณหญิงแก้วจริญญายกเครื่องเพชรชุดใหญ่ประจำวงศ์ตระกูลให้ลูกสะใภ้คนโปรดและไหนยังมีทรัพย์สมบัติอีกมากมายที่ทางผู้ใหญ่ฝ่ายชายเต็มใจยกให้เธอ"เหนื่อยไหมครับ"ลดาเงยหน้ามองสามีทางนิตินัยและพฤตินัย ชายหนุ่มได้ตกเป็นสามีถูกต้องตามกฎหมายของเธอแล้ว ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่ได้เข้ามาอยู่ในห้องพักภายในโรงแรมซึ่งรอเตรียมพร้อมเปลี่ยนชุดในงานเลี้ยงช่วงเย็น"นิดหน่อยค่ะ ว่าแต่คุณล่ะคะเหนื่อยไหมอาการเป็นยังไงบ้าง""ดีขึ้นแล้วครับ เมื่อเช้าคุณแม่เอาน้ำส้มมาให้พอจะช่วยได้บ้าง
หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ภายในขณะนี้ค่ะเสียงคอลเซนเตอร์ผ่านโทรศัพท์เครื่องหรูบางเฉียบทำให้'ลดา'ขมวดคิ้วเข้าหากัน หลังจากนั้นเธอกดวางสายและพยายามต่อสายหาเบอร์เดิมอีกครั้งแต่ก็ยังไม่มีใครกดรับ"น้องลดาคะ"เสียงหวานจากรุ่นพี่ภายในแผนกที่ทำงานทำให้หญิงสาวผู้มีใบหน้าอ่อนหวานราวกับตุ๊กตาแก้วหันกลับไปมอง"เอกสารที่น้องลดาให้พี่ตรวจสอบผ่านทั้งหมดนะจ๊ะ""ไม่มีส่วนไหนตกหล่นใช่ไหมคะพี่กุ้งนาง""ฝีการทำงานอย่างดีเยี่ยมของน้องลดาไม่มีพลาดอยู่แล้วจ้า""พี่กุ้งนางก็พูดเกินไป"หญิงสาวในวัยยี่สิบหกปีพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อมถ่อมตน เธอยื่นมือไปรับเอกสารก่อนจะหันมาจัดการกับส่วนที่เหลือ"แล้วช่วงนี้คุณภีรวัฒน์ไปไหนเสียล่ะ พี่ไม่เห็นเขามารับน้องลดาเลย"คำถามของกุ้งนางทำให้ปลายนิ้วที่กำลังรัวกดแป้นพิมพ์หยุดชะงัก ริมฝีปากสีสวยเม้มเข้าหากันด้วยความประหม่าเธอรู้ว่ากุ้งนางอยากถามเพียงความใคร่รู้อย่างไม่จริงจัง แต่คำถามคำนั้นกลับกระแทกเข้าใจคนฟัง'เมื่อเธอไม่สามารถติดต่อแฟนหนุ่มมาได้ร่วมสัปดาห์แล้ว'"ช่วงนี้ภีมเขางานยุ่งค่ะพี่กุ้ง ลดาไม่อยากให้เขาเสียเวลางานคอยรับคอยส่งลดาอยู่แบบนี้""จริงสิ คุณภีรวัฒน์
หมายเลขที่ท่านเรียกตอนนี้ไม่สามารถติดต่อได้ กรุณาติ๊ด"หายไปไหนนะ ทำไมไม่ยอมรับสายไม่สบายหรือเปล่า"หญิงสาวบ่นกับตัวเองหลังจากไม่สามารถติดต่อหาแฟนหนุ่มอย่างภีรวัฒน์ได้ สร้างความสงสัยและเป็นห่วงว่าเขาหายไปไหนทำไมเธอถึงติดต่ออีกฝ่ายไม่ได้หัวใจดวงน้อยของลดาร้อนรุ่มไม่ว่าเธอจะพยายามต่อสายหาภีรวัฒน์สักเท่าไหร่เขาก็ไม่รับ จนเธอต้องยอมถอดใจ ใบหน้าสวยไร้รอยยิ้มติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด"ฮัลโหลภีม""ลดาลูก"น้ำเสียงอ่อนโยนจากปลายสายทำให้ลดาใจชื้น ความหงุดหงิดในตอนแรกจางหายเมื่อเธอได้ฟังน้ำเสียงอันคุ้นเคยจากผู้เป็นป้า"ป้านี เป็นยังไงบ้างคะ ลดาคิดถึงป้านีที่สุดเลย"พรรณี ญาติที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของหญิงสาวฉีกยิ้มกว้างหลังจากได้ยินน้ำเสียงร่าเริงของหลานสาวตัวน้อย "คิดถึงป้าแต่ไม่ยอมลงมาหาป้าเลยนะ""งื้อ ป้านีก็รู้ว่าลดางานยุ่งมาก ๆ เอาไว้วันไหนลดาว่างลดาจะรีบนั่งรถไปหาป้านีที่บ้านเลยนะคะ ป้านีอย่าโกรธลดาเลยน๊า""ป้าไม่ได้โกรธอะไรลดาเลยลูก แต่ที่ป้าโทรมาก็เพื่อจะบอกลดาว่าเงินที่ได้จากการขายผลไม้รอบนี้ป้าโอนเข้าบัญชีของลดาเรียบร้อยแล้วนะ"คำบอกเล่าจากปลายสายทำให้ลดาต้องถอนหายใจออกมา เธอเดินกลับเข้ามาในห้อ
ตึก ตึก ตึกเสียงรองเท้าก้าวกระทบพื้นดังขึ้นยามเมื่อลดาพาร่างสง่างามของเธอเดินเข้ามาภายในบริษัท ใบหน้าอ่อนหวานแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางบางเบาต่างเรียกสายตาของผู้คนให้หันมามอง ริมฝีปากเรียวกระจับแต่งเติมด้วยลิปสติกสีหวานคลี่ยิ้มหวานส่งไปให้กับผู้คนเป็นการทักทายด้วยความอัธยาศัยดี ความน่ารักเป็นกันเองเข้ากับคนได้ง่ายดึงดูดความสนใจจากเพศตรงข้ามแต่มันก็เป็นได้แค่เพียงความคิดเมื่อหัวใจของเธอนั้นดันมีเจ้าของจับจองเสียแล้วปึง"วันนี้มาทำงานแต่เช้าจังเลยนะคะน้องลดาคนสวยของพี่""แต่คงไม่เช้าเท่ากับพี่กุ้งนางหรอกมั้งคะ ลดาว่าลดามาเช้าแล้วแต่พี่กุ้งนางยังมาเช้ากว่าลดาอีก""ที่พี่ต้องมาเร็วก็เพราะว่าต้องรีบมาส่งน้องลูกปลามาโรงเรียนยังไงล่ะจ๊ะ"หญิงสาวเอ่ยกล่าวทักทายอย่างเป็นกันเอง ก่อนเธอจะนำกระเป๋าสะพายใบสวยราคาไม่กี่บาทวางลงบนโต๊ะทำงานพร้อมกับเอกสารสำคัญในการทำงานของวันนี้"จะว่าไปแล้วลดาก็คิดถึงน้องลูกปลาแล้วเหมือนกัน ไม่ได้เจอกันตั้งนานว่าง ๆ พี่กุ้งนางพาน้องลูกปลามาด้วยสิคะ""ใจตรงกันจังเลยนะสองน้าหลาน""ทำไมคะ""ก็เมื่อเช้ายายลูกปลาก็บ่นคิดถึงน้าลดาคนสวยอยู่เหมือนกัน รบเร้าขอให้พี่พามาที่ทำงา
และแล้วก็มาถึงวันที่บ่าวสาวต่างเฝ้ารอคอย งานแต่งงานของลูกชายนักธุรกิจชื่อดังกับหญิงสาวผู้ได้ครอบครองเจ้าของหัวใจถูกจัดขึ้นภายในโรงแรมใหญ่ ทางด้านคุณพยัคฆ์และคุณหญิงแก้วจริญญาล้วนเป็นคนมีผู้นับหน้าถือตาแขกที่ถูกเชิญมาร่วมงานล้วนเป็นคนมีระดับส่วนทางด้านของคุณป้าพรรณีของลดาก็ไม่น้อยหน้าแขกฝ่ายเจ้าสาวถูกเชิญมาร่วมงานนับกว่าร้อยชีวิตทำให้ภายในสถานที่จัดงานหนาแน่นไปด้วยแขกเหรื่อมากมายพิธีในยามเช้าจะถูกจัดแบบเรียบง่าย ฝ่ายชายเป็นผู้ยกขันหมากมาสู่ขอตามประเพณีโดยมีสินสอดระดับหนึ่งร้อยล้านสร้างความตื่นตาตื่นใจให้แขกภายในงาน อีกทั้งนั้นยังไม่พอเมื่อคุณหญิงแก้วจริญญายกเครื่องเพชรชุดใหญ่ประจำวงศ์ตระกูลให้ลูกสะใภ้คนโปรดและไหนยังมีทรัพย์สมบัติอีกมากมายที่ทางผู้ใหญ่ฝ่ายชายเต็มใจยกให้เธอ"เหนื่อยไหมครับ"ลดาเงยหน้ามองสามีทางนิตินัยและพฤตินัย ชายหนุ่มได้ตกเป็นสามีถูกต้องตามกฎหมายของเธอแล้ว ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่ได้เข้ามาอยู่ในห้องพักภายในโรงแรมซึ่งรอเตรียมพร้อมเปลี่ยนชุดในงานเลี้ยงช่วงเย็น"นิดหน่อยค่ะ ว่าแต่คุณล่ะคะเหนื่อยไหมอาการเป็นยังไงบ้าง""ดีขึ้นแล้วครับ เมื่อเช้าคุณแม่เอาน้ำส้มมาให้พอจะช่วยได้บ้าง
หญิงสาวหมุนตัวหันมามองหน้าชายหนุ่มเมื่อเธอได้ยินเสียงของเขาดังอยู่ใกล้ ๆ ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันเพียงแค่ฝ่ามือกั้น ความรู้สึกของเพลงขวัญในตอนนี้นั้นมันเหมือนกับว่ากำลังมีใครมาตีกลองอยู่ในใจของเธอสายจากคุณหญิงเรไรถูกตัดไปตั้งแต่เธอหมุนตัวหันกลับมา ใบหน้าของเธอยังคงแสดงอาการเรียบนิ่งแม้ลึก ๆ หัวใจของเธอมันกำลังเต้นไม่เป็นจังหวะก็ตาม"คุณตามหาฉันถูกได้ยังไง""ตามจีพีเอสหัวใจมาครับ"ภีรวัฒน์อ้าแขนหมายจะโอบกอดร่างเล็กให้หายคิดถึงแต่เพลงขวัญกลับก้าวถอยหลังหนี"กลับไปค่ะ ฉันไม่ต้องการเห็นหน้าคุณ"คำพูดเชือดเฉือนบาดลึกลงบนหัวใจทำให้ชายหนุ่มน่าเศร้า เขามองหน้าเธอด้วยแววตารู้สึกผิด"ผมขอโทษ""...""ขอโทษสำหรับเรื่องทุกอย่างเราสองคนกลับมาเริ่มต้นใหม่กันได้ไหม""คุณกลับไปเถอะค่ะ อย่าให้เพลงต้องเกลียดคุณไปมากกว่านี้""คะ...คุณเกลียดผม ทั้งที่ผมรักคุณอย่างนั้นเหรอเพลง"ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาตัดพ้อ เขารู้สึกเศร้าเสียใจเมื่อได้ยินคำว่าเกลียดและไม่ต้องการเจอจากปากของเธอ"ผมถามว่าคุณเกลียดผมอย่างนั้นเหรอเพลงขวัญ คุณไม่รักไม่เคยรู้สึกดีกับผมเลยใช่ไหม""...""ทั้ง ๆ ที่ผมรักคุณหมดหัวใจ ฮึก ทำไมคุณ
แววตาของภีรวัฒน์เป็นประกายเมื่อเขาได้ที่อยู่ของเพลงขวัญ หลังจากหาคำตอบให้กับหัวใจของตัวเองได้ชายหนุ่มก็รีบพุ่งไปหามารดาในเช้าวันถัดไปนำความในใจของเขาไปบอกท่านว่า เขารักเพลงขวัญโดยแท้จริงถึงแม้ว่าความรักในใจของเขาจะเกิดขึ้นกับเธอเพียงแค่ระยะเวลาสั้น ๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มั่นใจในความรู้สึกของตัวเองแล้วว่ารักเธอจริง ๆ"ตามหนูเพลงขวัญกลับมาให้ได้นะลูก พ่อกับแม่จะรอฟังข่าวดีอยู่ที่นี่""ครับ"บุตรชายคนเดียวโอบกอดมารดาด้วยความซาบซึ้งพลางมองแผ่นกระดาษในมือซึ่งคือที่อยู่ใหม่ของหญิงสาวในตอนนี้เชียงใหม่ภูมิภาคทางตอนเหนือในยามฤดูหนาว มีสถานที่ท่องเที่ยวน่าเที่ยวมากมาย เป็นที่เที่ยวที่ได้ทั้งอากาศหนาวและธรรมชาติอย่างแท้จริง แม้จะรู้ว่าช่วงปลายปีอากาศจะเย็นสบายกำลังน่าเที่ยวแต่ก็มีคนบางกลุ่มชอบอากาศหนาวถึงได้พากันขึ้นมาท้าประลองความหนาวในที่แห่งนี้"นมอุ่น ๆ ค่ะคุณหนู""ขอบคุณค่ะป้า"หญิงสาวผู้มีใบหน้าอ่อนหวานราวกับตุ๊กตาหันมาขอบคุณป้าแม่บ้านพร้อมหยิบแก้วนมอุ่นขึ้นรับประทานเพื่อคลายความหนาว เพลงขวัญเธอหอบหัวใจอันบอบช้ำหนีชายคนรักมาถึงที่แห่งนี้เป็นเวลาหลายสัปดาห์ เธอยอมลาออกจากงานแล้วหอบเสื้อผ้า
"เพลง"ชายหนุ่มดีดตัวลุกขึ้นนั่งหลังจากผ่านศึกรัก เตียงนอนด้านข้างว่างเปล่าไร้ร่างของหญิงสาวซึ่งเขานอนกอดเธอมาตลอดทั้งคืน"เพลงครับ เพลงคุณอยู่ไหน"ภีรวัฒน์ก้าวขาเดินลงจากเตียงพลางตะโกนเรียกหา ภายในห้องน้ำหรือตามส่วนบริเวณต่าง ๆ ไร้เงาของเธอภายในห้องพักเงียบเหงาว่างเปล่ามีเพียงแค่เขาคนเดียว"โถ่เว้ย"ชายหนุ่มสบถออกมาอย่าหัวเสีย เขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง อารมณ์ชั่ววูบทำให้เขาเผลอรังแกเธอไปซึ่งตอนนี้เธอหนีหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้"ผมไม่ยอมปล่อยคุณไปหรอกนะเพลง"หลังจากวันนั้นซึ่งมันก็ผ่านมาหลายอาทิตย์ภีรวัฒน์ก็เอาแต่ออกตามหาเพลงขวัญ เธอลาออกจากงานไปหาที่บ้านก็ไม่เจอถามคนรู้จักหรือเพื่อนที่ทำงานก็ไม่มีใครเห็น เธอหาตัวเข้ากลีบเมฆทำให้เขาจนปัญญาที่จะตามหา"งานที่โรงแรมหนักหรือไง ทำไมช่วงนี้พ่อเห็นแกดูเหนื่อย ๆ "คุณดิเรกเอ่ยถามขึ้นในขณะที่ทั้งสามกำลังนั่งรับประทานอาหารเย็นภายในบ้านหลังใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาซูบเซียวหมองคล้ำราวกับคนไม่ได้พักผ่อนของภีรวัฒน์เป็นที่จับตาเห็น"ครับ ช่วงนี้ผมงานเยอะ""พักผ่อนบ้างนะลูก อย่าหักโหมให้มากนัก""ครับแม่"ภีรวัฒน์พยักหน้า อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้เข้าโรงแรมมาหลายวันเน
ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลาเขานั่งอยู่ภายในรถ ดวงตาคมภายใต้แว่นตากันแดดกำลังจ้องมองไปยังรถเก๋งสีขาวธรรมดาซึ่งจอดอยู่ตรงบริเวณลานจอดรถสำหรับเจ้าหน้าที่ซึ่งต้องเป็นคนทำงานอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนี้ ทันทีเมื่อเขาได้เห็นเจ้าของรถชายหนุ่มรีบเปิดประตูเดินพุ่งเข้าไปหาเธอโดยทันที"เพลง"น้ำเสียงคุ้นเคยทำให้หญิงสาวในชุดพยาบาลสีขาวหมุนตัวหันกลับไปมอง แววตาของเธอแสดงถึงความตื่นตระหนกและเจ็บปวดเมื่อเห็นว่าใครยืนอยู่ตรงหน้า"คุณภีม"เพลงขวัญก้าวถอยหลังเตรียมตัวจะเดินหนีแต่ภีรวัฒน์เร็วกว่าเขาคว้าร่างของเธอเอาไว้ได้ทัน"ปล่อยฉันนะคะ ปล่อย""อย่าดื้อกับผมนะเพลง""ปล่อยค่ะ ฉันไม่รู้จักคุณ"เธอรวบรวมแรงอันน้อยนิดพยายามสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม เพลงขวัญหันหน้ามองไปทางอื่นความเจ็บปวดภายในใจกำลังตีตื้นกลั่นออกมาเป็นหยาดน้ำตา"เพลงอย่าทำแบบนี้ เราสองคนมีเรื่องต้องคุยกัน""เราของเราอย่างนั้นเหรอคะ?"เพลงขวัญหันหน้ามามองชายหนุ่ม แววตาของเธอแสดงถึงความเจ็บปวดอย่างชัดเจนเมื่อได้มองหน้าชายหนุ่ม"เรื่องของเรามันไม่เคยเกิดขึ้นค่ะ ระหว่างเราสองคนมันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบก็แค่เท่านั้น"น้ำเสียงตัดพ้อกระแทกใจคนฟังอย่า
เมื่อทริปการพักผ่อนของทั้งคู่หมดลงก็ถึงเวลาของทั้งสองในการกลับมาทำหน้าที่ ลดาเธอได้ใช้ชีวิตกับคนรักอย่างมีความสุขอีกแค่เพียงไม่กี่เดือนก็จะถึงวันแห่งความสุขของทั้งคู่ ข่าวการแต่งงานของลูกชายนักธุรกิจใหญ่ได้ถูกเผยแพร่กระจายกันไปอย่างรวดเร็วและสร้างความฮือฮาให้กับคนทั่วทั้งประเทศเมื่อทุกคนได้เห็นโฉมหน้าของว่าที่เจ้าสาวของตระกูลเมฆาธิบดีผู้ได้ครอบครองหัวใจของลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลดัง"เป็นไงบ้างครับช่วงนี้ ทำงานหนักไม่ได้พักผ่อนเลยเหนื่อยไหม"น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยของชายคนรักดังขึ้นในบ้านพักหลังเล็กของหญิงสาว เขาเดินตรงมาหาเธอซึ่งกำลังก้มหน้าทำงานอย่างขยันขันแข็งก่อนจะวางแก้วนมอุ่น ๆ ให้"นมอุ่น ๆ ครับ""ขอบคุณนะคะ"เธอเงยหน้าส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะหันไปสนใจเคลียร์งานต่อ"ดูเหมือนว่างานเลขาจะหนักเกินไปแล้วนะครับ ลาออกดีไหม""คิดยังไงคะถึงอยากจะให้ลดาลาออก"เธอปิดแฟ้มเอกสารก่อนจะย้ายมันไปวางรวมกับแฟ้มกองที่เสร็จแล้ว อิทธิพลมองหน้าคนรักพลางถอนหายใจเมื่อเห็นว่าเธอคว้าแฟ้มเอกสารเล่มใหม่ขึ้นมาเคลียร์งาน"งานเลขาเหนื่อยจะตายไป ผมไม่อยากให้ลดาต้องเหนื่อยหรือลำบาก""ลดาไม่เหนื่อยหรือลำบากอะไรเลยค
หญิงสาวส่งยิ้มกริ่มให้เธอดันร่างของเขาให้นั่งลงบนเบาะนุ่ม ฝ่ามือเล็กจัดการถอดเสื้อผ้าบนร่างกายของชายหนุ่มโดยมีเขาคอยอำนวยความสะดวกให้ ใบหน้าสวยโน้มลงต่ำเมื่อเธอคุกเข่าลงนั่ง ใบหน้าสวยอยู่ในระดับเดียวกันกับแก่นกายชายหนุ่มรู้สึกสะท้านเมื่อฝ่ามือน้อย ๆ ของเธอสัมผัสเข้ากับลำกายซึ่งกำลังขยายใหญ่"อื้อ ลดาครับ"เพียงแค่ปลายลิ้นเรียวเล็กสัมผัสแผ่วเบาตรงบริเวณส่วนหัวบานฉ่ำก็สามารถเรียกเสียงครางจากคนตัวใหญ่ได้ อิทธิพลเอนกายพิงแผ่นหลังกับตัวเรือเมื่อริมฝีปากอ่อนนุ่มครอบครองแก่นกายของเขาเข้าไปในโพรงปากแผล็บ แผล็บ แผล็บเสียงอันน่าอัศจรรย์ดังขึ้นยามเมื่อริมฝีปากเล็กดูดเลียขยับขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ ใบหน้าของอิทธิพลบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านปนทรมานเมื่อปลายลิ้นเล็กลากตวัดเลียวนรอบเส้นสองสลึง"อ๊าส์"ใบหน้าลองลดาเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำกามสีขาวขุ่นเมื่อชายหนุ่มไม่สามารถอัดกลั้นความเสียวซ่านได้อีกต่อไป เธอไม่นึกรังเกียจแถมยังชอบอีกเสียด้วยซ้ำลดาก้มมองต่ำก็เห็นว่าน้ำกามสีขาวขุ่นบางส่วนกระเด็นโดนไปถึงเนินอกขาวอวบ"ร้ายนักนะครับเดี๋ยวนี้"อิทธิพลเอ่ยชมกับฝีมือที่ดูพัฒนาของเมียรัก เขายืนมือไปคว้าเสื้อมาซับน้ำก
เสียงคลื่นทะเลซัดเข้าหาชายฝั่งในยามรุ่งเช้าปลุกคู่รักให้ตื่นขึ้นมา ใบหน้าหวานสวยของลดาคือสิ่งแรกที่อิทธิลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นมันซึ่งเขานั้นอยากให้ทันเป็นแบบนี้ในทุก ๆ ของวันต่อ ๆ ไป"ที่รักครับ ตื่นได้แล้วนะ""อื้อ อย่ากวนสิคะลดาจะนอน"เธอซุกใบหน้าเข้าหาแผงอกใหญ่เพื่อต้องการหลบเลี่ยงแสงแดดจากภายนอกที่ส่องเข้ามา ใบหน้าของอิทธิพลมีรอยยิ้มยามเมื่อเข้าได้ใช้ชีวิตอยู่ใกล้กับเธอ วงแขนใหญ่โอบร่างเล็กของคนรักเอาไว้ลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอบอกได้ว่าเธอกำลังเข้าสู่ห้วงนิทราไปอีกครั้ง"วันนี้หลังจากทานอาหารเสร็จลดาอยากไปเที่ยวไหนครับ""ยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าแต่คุณอิทธิพอจะมีที่เที่ยวแนะนำไหมคะ"เธอหันหน้ามาถามพลางจัดการแต่งตัวด้วยเดรสสีฟ้าครามเข้ากับการแต่งตัวของชายหนุ่ม"ผมพอจะรู้จักที่เที่ยวอยู่บ้าง แต่ไม่รู้ว่าลดาจะชอบไหม""ที่ไหนคะ""ถ้าลดาอยากรู้ก็รีบจัดการแต่งตัวนะครับ เดี๋ยวคนของผมจะมารับ"การมาพักผ่อนในครั้งนี้อิทธิพลได้วางแพลนเอาไว้หมดแล้ว "คุณจะไม่บอกลดาจริง ๆ เหรอคะว่าเราจะไปเที่ยวที่ไหนกัน"หญิงสาวยังคำถามย้ำเมื่อทั้งคู่ก้าวขาขึ้นมาอยู่บนรถคันหรูซึ่งมีลูกน้องของอิทธิพลมาจอดรอรับ "เดี๋ยวไป
ใบหน้าหล่อเหลาของอิทธิแสดงถึงความทรมานที่มีอยู่ ตอนนี้กางเกงว่ายน้ำของเขาถูกดึงให้ไปกองอยู่ใต้สะโพกโดยมีฝ่ามือเล็กของหญิงสาวเป็นคนจัดการมันคนเดียวทั้งหมด"ลดา คุณ ฮึก กำลังทรมานผม""แล้วทีคุณอิทธิล่ะคะ ทรมานลดาตั้งหลายครั้ง"เธอว่าพร้อมกับใช้ปลายนิ้วนวดคลึงบริเวณส่วนหัวจนสัมผัสได้กับความเหนียวหนืดของน้ำคาว"ลดาอยากทานไอศกรีมแท่งนี้จังเลยค่ะ รบกวนคุณอิทธิไปนั่งตรงนั้นได้ไหมคะ"เธอเหลือบมองไปยังบันไดสระว่ายน้ำซึ่งชายหนุ่มไม่รอช้าทำตามความต้องการของเธอด้วยความเร่งรีบอ๊อก อ๊อก อ๊อกริมฝีปากสีชมพูสดครอบครองแก่นกายเข้าอุ้งปากเล็กของเธอโดยทันที อิทธิพลหลับตาพริ้มดื่มด่ำกับความรัญจวนจากริมฝีปากของอีกฝ่าย ร่างกายรู้สึกเกร็งเมื่อปลายลิ้นเล็กลากยาวตั้งแต่โคนใหญ่ไปถึงปลายหัวบานหยักอีกทั้งยังตวัดปลายลิ้นทักทายทำให้แก่นกายถึงกับกระตุกหงึกแทบจะปลดปล่อยน้ำคาวสีขาวขุ่นออกมา"อ๊าส์ ลดา คนดี"ความเสียวซ่านถูกเปล่งออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า อิทธิพลแหงนหน้ามองท้องฟ้าฝ่ามือจิกเกร็งลดาตวัดปลายลิ้นเลียตั้งแต่ลำโคนจนถึงปลายหัวบานหยักกลิ่นกายอันเป็นเอกลักษณ์ของชายหนุ่มยิ่งทำให้เธอรู้สึกมีความต้องการมากยิ่งขึ้น เส