“รู้ว่าฝุ่นเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีแบบนี้แล้ว...คุณป๋าจะปล่อยฝุ่นไปได้หรือยังคะ...”คุณป๋ามองหน้าฉันสายตาน่ากลัวมาก ไม่เคยเห็นสายตาที่ดุดันแบบนี้ของคุณป๋ามาก่อนเลย “มึงหยุดทำเรื่องเหี้ยๆ สักที” อาเพทายตวาดคุณป๋าเสียงดัง คุณป๋าค่อยๆ หันไปมองอาเพทายแล้วพูด “ทำไมต้องเป็นมึงทุกครั้ง” (พรึบ) คุณป๋าคว้ามา
ฉันรู้สึกตัวอีกทีตอนตอนนี้ภายในห้องมันมืดสนิท ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเท่าไหร่ และไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ อยากจะลุกขึ้นแต่มันก็รู้สึกหนักอึ้งไปทั้งตัว แถมยังปวดหัวสุดๆ คงจะเป็นเพราะตากฝนเมื่อตอนเย็นแน่ๆ ถึงทำให้ฉันป่วยแบบนี้ “หนาวจัง...” มือของฉันควานหาผ้าห่มในความมืด จากนั้นก
ก่อนวันที่ฉันจะไปต่างประเทศหนึ่งวัน....ฉันคุยกับอาเพทายแล้ว อาเพทายอาสาจะไปส่งฉัน ไปส่งในที่นี้คือไปส่งที่เมืองนอกนะ แต่อาเพทายไปแค่วันเดียวก็กลับเพราะกลัวว่าคุณป๋าจะสงสัย “ฝุ่น พรุ่งนี้ไปเดินเล่นที่ห้างกันมั้ย” มายถามในขณะที่เรากำลังเดินไปที่รถหลังเลิกเรียน ตอนนี้มายก็ยังไม่รู้ว่าฉันจะไปไหน “มา
เมื่อกระดุมเสื้อถูกปลดออกจนหมดแล้วฉันก็ก้มลงไปจูบลงบนแผงอกแน่นๆ ของคุณป๋า แล้วเลื่อนริมฝีปากไปเลียเม็ดที่แข็งไตเล็กๆ สีชมพูอ่อน “ซี๊ดด ~” ทันทีที่ปากฉันแตะลงตรงจุดอ่อนไหว คุณป๋าก็ยกมือขึ้นมากดศรีษะฉันเอาไว้ทันที ฉันค่อยๆ เลื่อนตัวลง ริมฝีปากไล้เลียและขบเม้มลงจากแผงอกแกร่ง ลงไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าท้
คุณป๋าจ้องหน้าอาเพทายอย่างหาเรื่องแล้วจะพุ่งปรี่เข้ามาที่หัวอาเพทายฉันจึงรีบเอาตัวเองไปบังไว้ทันที “ปกป้องมัน ?” คุณป๋ามองหน้าฉันสายตาเกรี้ยวกราด “ฝุ่นต้องปกป้องสิคะ อาเพทายเป็นอาของฝุ่น !!” “เธอก็เคยบอกกับฉันว่ามันเป็นผัว” คุณป๋าเว้นคำพูดแล้วตวัดสายตามองไปที่อาเพทาย “ครั้งที่สองที่กูเห็นมึงอยู
Talk ภาคิน (คุณป๋า) “นายครับ คุณหนูฝุ่นกำลังเก็บของออกจากบ้านสวนแล้วครับ” “อื้ม” “เอ่อ! นายจะไม่ทำอะไรหน่อยหรอครับ” “มึงจะให้กูทำอะไร ?” ผมมองหน้าลูกน้องมันรีบก้มหน้าลงหลบสายตาของผมทันที “จะให้กูไปห้าม ?” “แต่ยังไงคุณหนูก็เป็นลูกเลี้ยงของนายนะครับ จะปล่อยไปแบบนี้....” “กูจะทำแบบนั้นเพื่ออะไ
Talk ฝุ่น วันที่ฉันต้องกลับมาเก็บของที่บ้านก็มาถึง ช่วงนี้อาเพทายบอกว่าคุณป๋าไม่มีงานที่จะต้องบินไปต่างประเทศเลย แต่อาเพทายก็บอกว่าจะดูราดราวให้ ฉันเลยตัดสินใจมาเก็บของวันนี้ อีกไม่กี่วันทางมหาวิทยาลัยก็จะสอบเตรียมปิดเทอมแล้ว เพราะฉะนั้นฉันต้องมาเก็บของก่อนที่มหาวิทยาลัยจะปิด “แกจะเก็บไปทั้งหมดนี
1 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก....ตอนนี้ทางมหาวิทยาลัยปิดเทอมเรียบร้อยแล้ว และนี่เป็นเทอมสุดท้ายของชีวิตปีสี่ของฉัน ดังนั้นฉันจึงต้องฝึกงาน เพื่อนๆ ในห้องก็ต่างพากันไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด เพราะหลายคนเบื่อชีวิตในกรุงเทพ พี่ไนท์ก็ชวนฉันไปฝึกงานที่บริษัทคุณพ่อของเขา อ้อ! ลืมบอกไปว่าพี่ไนท์กำลังเรียนปริญญา
คุณป๋ายืนกอดอกทำหน้ายักษ์ไม่รับมุกที่ฉันส่งไปให้ ใจคอจะตีฉันด้วยไม้เรียวนี่จริงๆ หรือไง “เลือกได้หรือยัง” คุณป๋าถามเสียงเข้ม สมองของฉันคิดอะไรไม่ได้นอกจากเรื่องอย่างว่า ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหยุดตรงหน้าของคุณป๋า “เลือกได้แล้วค่ะ” “เลือกอันไหนก็หยิบขึ้นมา” ฉันวางมือลงบนแผงอกแกร่ง แล้วค
ผมค่อยๆ หันมองทางเมียตัวดีของตัวเองที่ในตอนนี้แทบจะยืนไม่อยู่ “ออกไปให้หมด” สิ้นสุดคำสั่งของผม พวกลูกน้องก็รีบพากันออกไปในทันที เหลือเพียงไอ้กล้าที่เป็นลูกน้องคนสนิท “นายอย่าดุคุณหนูเลยนะครับ คุณหนูคงอยากจะออกไปดื่มกับเพื่อนบ้าง” “มึงเลิกให้ท้ายเมียกูสักที” ผมขบกรามแน่นระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง
3 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันแต่งงานกับคุณป๋าแล้ว แต่งแบบงงๆ ในตอนนั้นที่คุณป๋าคุกเข่าขอฉันแต่งงาน หลังจากนั้นสองอาทิตย์เราทั้งคู่ก็จูงมือกันเข้าหอ จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ที่ผ่านมสฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าคุณป๋าดูแลฉันดีมาก และซื่อสัตย์กับฉันอย่างที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้ฉ
“อาเหนือสวัสดีค่ะ ^_^” ฉันกับเพื่อนยกมือไหวอาเหนือ “มึงน่าอิจฉาจริงๆ ว่ะไอ้หิรัญที่มีเมียสวยขนาดนี้” อาเหนือรับไว้แล้วหันหน้าพูดกับคุณป๋า “แล้วผู้หญิงของมึงล่ะ ทำไมไม่พามางานด้วย ?” “ก็แค่ของเล่น กูจะพามาออกงานทำไม” อาเหนือตอบแบบไม่ใส่ใจ นี่ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้นคงจะเสียความรู้สึกมากที่ถูกจำกัดแ
ในตอนนี้ฉันกำลังนั่งทำแผลให้กับคุณป๋าอยู่ คิดแล้วก็ขำ ใครจะไปคิดว่าคุณป๋าจะมีมุมที่อ่อนแอแบบนี้ ความรักมักทำให้คนอ่อนแอเสมอ “ห้ามโดนน้ำนะคะเดี๋ยวแผลจะอักเสบ” “เป็นหมอหรือไง” คุณป๋าทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน “เป็นเมียคุณหิรัญค่ะ ^_^” พอฉันพูดแบบนั้นคุณป๋าก็หน้าแดงขึ้นมาเฉียบพลัน ก่อนที่จะคว้ามือมาดึงตั
ถึงจะคิดว่าคุณป๋าไม่ได้อยู่หน้าประตูแล้วแต่ฉันก็ยังโวยวาย เอาแต่ทุบประตูห้องอยู่แบบนั้นเผื่อคุณป๋าจะเห็นใจกลับมาเปิดให้ “อื้อ หนูทุบประตูจนมือแดงหมดแล้วนะคะ” ฉันแสร้งทำเป็นพูด ถ้าคุณป๋าแอบฟังอยู่คงจะเห็นใจ นี่ฉันเป็นเมียเชียวนะ จะใจดำขนาดนั้นหรือไง แต่!!! ไร้สัญญาณใดๆ จากด้านนอก เงียบกริบไม่ได้ย
“ไม่ต้อง!” คุณป๋าห้ามไว้ ทำให้ลูกน้องถึงกับหยุดชะงัก “ถ้ามันอยากจะแดกก็ให้มันไปหาแดกเอง” อื้อหือ! ดูคำพูดของคุณป๋าสิ ตีปากสักทีจะได้มั้ยเนี่ย ทำไมปากร้ายแบบนี้กัน “มาค่ะเดี๋ยวเมเบลชงให้ก็ได้” ฉันยื่นมือจะไปรับแก้วเหล้ามาจากมือของพี่ดิน แต่ พรึบ!! คุณป๋าปัดมือของฉันออก คุณป๋ากระซิบบอก “มาเสนอตัวใ
น้ำเสียงอำมหิตของคุณป๋าทำให้ขนทั้งตัวของฉันมันลุกซู่ คืนนี้คงจะเจอศึกหนักอีกแล้วสินะ ไหนๆ ก็จะเจอศึกหนักแล้วขอแกล้งหน่อยแล้วกัน อยากเห็นจังว่าเวลาคนแก่หึงมากๆ จะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นหรอกเพราะปกติคุณป๋าก็ขี้หึง แต่ครั้งนี้อยากทำให้หึงสุดๆ ไปเลย แล้วก็ไปจบที่เตียง คืนนี้ฉันคงต้องร้องขอชีวิตก
“ว่าแล้วต้องทะเลาะกัน” เอวาพูดขึ้น “คนแก่ก็แบบนี้แหละ” ฉันพูดเสียงดัง ตั้งใจให้คุณป๋าได้ยิน “ใครแก่ ?” เสียงคุณป๋าถามกลับแล้วมองหน้าฉันอย่างหาเรื่อง “ไม่รู้สิคะ หนูแค่พูดลอยๆ ใครอยากรับก็รับไป” “เมเบลพอได้แล้วเดี๋ยวงานก็กร่อยหรอก” เอวารีบเตือนให้ฉันหยุดพูดหาเรื่อง “ชิ!!” “แล้วนี่ที่พี่ดินจะ