นั่นสิ! ฉันกำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่... “ไม่ต้องห่วงหรอก ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี” พูดจบฉันก็เดินไปในโซนร้านขายไวน์ ก่อนจะเลือกซื้อไวน์ที่ราคาแพงที่สุดในร้านมาสองขวด ตกดึก... ในขณะที่ฉันกำลังจะเตรียมตัวอาบน้ำ เสียงแชตไลน์ก็เด้งเข้ามา ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คดูก่อน แค่ดูโปรไฟล์ก็รู้แล้วว่าใค
พี่เบสมองอย่างแปลกใจทันทีเมื่อลูกน้องของคุณป๋าเดินมาพูดแบบนั้น “ถ้าหนูอยากจะกลับ เดี๋ยวหนูก็กลับเองค่ะ ฝากบอกคุณป๋าด้วยว่าเชิญทำธุระให้สบายใจ ไม่ต้องห่วงทางนี้หรอกค่ะ...” “คุณหนูครับ ถ้าคุณหนูไม่กลับนายต้องเอาผมตายแน่ๆ” ฉันขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อได้ยินแบบนั้น เพราะการที่ฉันไม่กลับแล้วจะมาลงโทษคนอื่
ฉันมองคุณป๋าอย่างไม่ค่อยรู้สึกสะทกสะท้านเท่าไหร่ ต่างจากเมื่อกี้ที่ค่อนข้างจะตกใจเพราะไม่คิดว่าคุณป๋าจะกลับมาคืนนี้ ทั้งที่พี่กล้าบอกว่าพรุ่งนี้ถึงจะกลับ “ไปปิดเพลง” คุณป๋าสั่งให้ลูกน้องไปปิดเพลง แล้วก็มองฉันอย่างเอาผิด “ใครหรอครับ ?” พี่เบสหันหน้ามาถามฉันอย่างแปลกใจกับการปรากฏตัวของคุณป๋า “
“เมล อาหิรัญเสือขนาดนี้เลยหรอวะ” ฟาร์นถามอย่างตื่นเต้น “นี่คงเป็นธรรมดาของผู้ชายโสดสินะ” เอวาพูดเสริม “ดูเอาสิ” ฉันปลดล็อกหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะกดเข้าไปที่กล้องถ่ายภาพ ตรงที่ฉันนั่งมันตรงกับคุณป๋าพอดี ฉันถ่ายสระน้ำ บรรยากาศของปาร์ตี้ ให้ติดคุณป๋าด้วยแบบเผลอๆ เหมือนไม่ได้ตั้งใจให้ติดมาในเฟรมด้วย
ฉันรีบเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำแล้วรีบดึงแขนเอวาให้เดินตามมาที่สระว่ายน้ำด้วย ก่อนจะหยิบชุดคลุมมาใส่ เพื่อปกปิดรอยจากการกระทำของคุณป๋า “นี่! ฉันปวดฉี่แกจะลากฉันมาด้วยทำไมเนี่ยเมเบล” เอวาถามฉันพร้อมกับทำหน้าดุใส่ “ก็แกไม่พูดแต่แรกล่ะ” ขืนปล่อยให้เข้าไปก็รู้สิว่าคุณป๋าอยู่มนนั้นกับฉันด้วย เอวา
“อ๊า ~ ขนาดอยู่ในน้ำยังคับแน่นขนาดนี้” คุณป๋าก้มลงมาดูดเลียที่เนินหน้าอก ก่อนจะใช้มือดันเต้าทั้งสองข้างให้โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำแล้วตะโบมดูดดุนหน้าอกทั้งสองเต้าอย่างหื่นกระหาย เอวสอบทำงานอย่างหนักหน่วง แม้อยู่ใต้น้ำก็ไม่ได้ทำให้เรียวแรงของคุณป๋าลดลงเลยสักนิด “อ๊า อ๊า~” ฉันหลุดครางออกมาอย่างน่าอาย เม
คุณป๋ากระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ฉัน “เธอน่าจะรู้ดีว่าฉันเป็นคนยังไง หรือถ้าเธออยากลองดี ?” “...ค่ะ พอดีหนูชอบความท้าทาย” ฉันตอบโดยไม่ได้แยแสอะไรมากนัก “เมเบล !!” “หนูยอมรับขนาดนี้แล้ว คุณป๋าน่าจะพอใจนะคะ” ฉันยิ้มออกมาแบบฝืนๆ “แต่จำไว้นะคะว่าหนูไม่ได้เต็มใจ” คุณป๋ามองฉันด้วยสา
“เมเบล นี่แฟนแกหรอเหมาะสมกันดีนะ” คำพูดของฮ่าน่าเรียกความสนใจจากคุณป๋าได้มากพอสมควร เพราะในตอนนี้คุณป๋ากำลังจ้องหน้าพี่เบสตาเขม็ง “ยังไม่ถึงขั้นเป็นแฟนหรอกก็แค่ดูๆ กันอยู่ พอดีฉันไม่รีบขนาดนั้น ไม่เหมือนใครบางคน” ฉันแสยะยิ้ม ก่อนจะพูดต่อ “บ้านกำลังจะล้มละลาย ก็ต้องรีบหาผู้ชายเกาะเป็นธรรมดา” ฮาน
คุณป๋ายืนกอดอกทำหน้ายักษ์ไม่รับมุกที่ฉันส่งไปให้ ใจคอจะตีฉันด้วยไม้เรียวนี่จริงๆ หรือไง “เลือกได้หรือยัง” คุณป๋าถามเสียงเข้ม สมองของฉันคิดอะไรไม่ได้นอกจากเรื่องอย่างว่า ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหยุดตรงหน้าของคุณป๋า “เลือกได้แล้วค่ะ” “เลือกอันไหนก็หยิบขึ้นมา” ฉันวางมือลงบนแผงอกแกร่ง แล้วค
ผมค่อยๆ หันมองทางเมียตัวดีของตัวเองที่ในตอนนี้แทบจะยืนไม่อยู่ “ออกไปให้หมด” สิ้นสุดคำสั่งของผม พวกลูกน้องก็รีบพากันออกไปในทันที เหลือเพียงไอ้กล้าที่เป็นลูกน้องคนสนิท “นายอย่าดุคุณหนูเลยนะครับ คุณหนูคงอยากจะออกไปดื่มกับเพื่อนบ้าง” “มึงเลิกให้ท้ายเมียกูสักที” ผมขบกรามแน่นระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง
3 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันแต่งงานกับคุณป๋าแล้ว แต่งแบบงงๆ ในตอนนั้นที่คุณป๋าคุกเข่าขอฉันแต่งงาน หลังจากนั้นสองอาทิตย์เราทั้งคู่ก็จูงมือกันเข้าหอ จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ที่ผ่านมสฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าคุณป๋าดูแลฉันดีมาก และซื่อสัตย์กับฉันอย่างที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้ฉ
“อาเหนือสวัสดีค่ะ ^_^” ฉันกับเพื่อนยกมือไหวอาเหนือ “มึงน่าอิจฉาจริงๆ ว่ะไอ้หิรัญที่มีเมียสวยขนาดนี้” อาเหนือรับไว้แล้วหันหน้าพูดกับคุณป๋า “แล้วผู้หญิงของมึงล่ะ ทำไมไม่พามางานด้วย ?” “ก็แค่ของเล่น กูจะพามาออกงานทำไม” อาเหนือตอบแบบไม่ใส่ใจ นี่ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้นคงจะเสียความรู้สึกมากที่ถูกจำกัดแ
ในตอนนี้ฉันกำลังนั่งทำแผลให้กับคุณป๋าอยู่ คิดแล้วก็ขำ ใครจะไปคิดว่าคุณป๋าจะมีมุมที่อ่อนแอแบบนี้ ความรักมักทำให้คนอ่อนแอเสมอ “ห้ามโดนน้ำนะคะเดี๋ยวแผลจะอักเสบ” “เป็นหมอหรือไง” คุณป๋าทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน “เป็นเมียคุณหิรัญค่ะ ^_^” พอฉันพูดแบบนั้นคุณป๋าก็หน้าแดงขึ้นมาเฉียบพลัน ก่อนที่จะคว้ามือมาดึงตั
ถึงจะคิดว่าคุณป๋าไม่ได้อยู่หน้าประตูแล้วแต่ฉันก็ยังโวยวาย เอาแต่ทุบประตูห้องอยู่แบบนั้นเผื่อคุณป๋าจะเห็นใจกลับมาเปิดให้ “อื้อ หนูทุบประตูจนมือแดงหมดแล้วนะคะ” ฉันแสร้งทำเป็นพูด ถ้าคุณป๋าแอบฟังอยู่คงจะเห็นใจ นี่ฉันเป็นเมียเชียวนะ จะใจดำขนาดนั้นหรือไง แต่!!! ไร้สัญญาณใดๆ จากด้านนอก เงียบกริบไม่ได้ย
“ไม่ต้อง!” คุณป๋าห้ามไว้ ทำให้ลูกน้องถึงกับหยุดชะงัก “ถ้ามันอยากจะแดกก็ให้มันไปหาแดกเอง” อื้อหือ! ดูคำพูดของคุณป๋าสิ ตีปากสักทีจะได้มั้ยเนี่ย ทำไมปากร้ายแบบนี้กัน “มาค่ะเดี๋ยวเมเบลชงให้ก็ได้” ฉันยื่นมือจะไปรับแก้วเหล้ามาจากมือของพี่ดิน แต่ พรึบ!! คุณป๋าปัดมือของฉันออก คุณป๋ากระซิบบอก “มาเสนอตัวใ
น้ำเสียงอำมหิตของคุณป๋าทำให้ขนทั้งตัวของฉันมันลุกซู่ คืนนี้คงจะเจอศึกหนักอีกแล้วสินะ ไหนๆ ก็จะเจอศึกหนักแล้วขอแกล้งหน่อยแล้วกัน อยากเห็นจังว่าเวลาคนแก่หึงมากๆ จะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นหรอกเพราะปกติคุณป๋าก็ขี้หึง แต่ครั้งนี้อยากทำให้หึงสุดๆ ไปเลย แล้วก็ไปจบที่เตียง คืนนี้ฉันคงต้องร้องขอชีวิตก
“ว่าแล้วต้องทะเลาะกัน” เอวาพูดขึ้น “คนแก่ก็แบบนี้แหละ” ฉันพูดเสียงดัง ตั้งใจให้คุณป๋าได้ยิน “ใครแก่ ?” เสียงคุณป๋าถามกลับแล้วมองหน้าฉันอย่างหาเรื่อง “ไม่รู้สิคะ หนูแค่พูดลอยๆ ใครอยากรับก็รับไป” “เมเบลพอได้แล้วเดี๋ยวงานก็กร่อยหรอก” เอวารีบเตือนให้ฉันหยุดพูดหาเรื่อง “ชิ!!” “แล้วนี่ที่พี่ดินจะ