ชายไม่ได้ตอบตกลงกับข้อเสนอของนีลในทันที แม้มันจะเป็นข้อเสนอที่ฟังดูดีแต่ชายหนุ่มก็ทราบว่าตัวเองไม่ควรรีบตัดสินใจ นีลเองก็ไม่ได้ขัดใจอะไรกับเรื่องนี้ แต่กระนั้นเขาก็ยังเชื้อเชิญชายไปรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน อ้างว่าจะได้พูดคุยในรายละเอียดให้มากกว่านี้ แน่นอนว่าชายไม่ปฏิเสธคำเชิญนั้น อย่างไรก็ตามถึงจะพูดว่าเป็นการไปร่วมรับประทานอาหารแต่ท้ายที่สุดแล้วคนลงมือทำก็คือชาย ระหว่างเตรียมมื้อค่ำพวกเขาก็ถือโอกาสพูดคุยเกี่ยวกับข้อเสนอของนีลไปด้วย ส่วนพวกเด็กๆ ก็ถูกไล่ไปทบทวนบทเรียนในห้องเพราะพวกเขาจะต้องสอบวัดระดับเพื่อย้ายโรงเรียนในอีกไม่กี่วัน
“ยีสต์จะสร้างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกมาเมื่อได้รับน้ำตาล อุณหภูมิก็สำคัญอุ่นสักหน่อยจะดีกว่า ปกติแล้วเราจะใช้น้ำอุ่นผสมน้ำตาล แต่บางสูตรก็ใช้นมอุ่นกับน้ำตาลก็ได้ ครั้งนี้ผมจะทำแบบใช้น้ำเปล่านะ อยากให้ออกมาเหมาะกับอาหารคาวหน่อย” เมื่อเตรียมตัวเข้าครัวเรียบร้อยชายก็เริ่มอธิบาย พร้อมกันนั้นเขาก็หยิบถ้วยมาตวงน้ำอุ่นให้ได้ปริมาณที่พอเหมาะ เติมน้ำตาลลงไปหนึ่งช้อนชา จากนั้นก็ใส่ยีสต์ลงไป หลังจากคนให้เข้ากันแล้วก็วางพักไว้
“ผมกลับ
แม้จะมีความขุ่นข้องหมองใจกันบ้างแต่สุดท้ายการเจรจาธุรกิจกับนีลก็จบลงด้วยดี ชายไม่ได้ขอผลตอบแทนเพิ่ม แค่ขอให้กำหนดระยะเวลาในการร่วมมือกันไว้ที่สิบปี ทั้งนี้ก็เพื่อสร้างความมั่นคงให้กับตัวเอง เขาลองหาข้อมูลดูแล้วอดาเนียกรุปเป็นกลุ่มบริษัทที่ทรงอิทธิพลเป็นอย่างมาก เดิมพวกเขามุ่งเน้นไปที่การผลิตเครื่องจักรสงคราม แต่เมื่อเปลี่ยนผู้นำพวกเขาก็เริ่มเข้ามาจับตลาดเกี่ยวกับอาหาร และคู่ค้ารายสำคัญก็คือกองทัพ นั่นหมายความว่าต่อให้อาหารที่ออกมาไม่เป็นที่ถูกใจของประชาชนทางกองทัพที่เบื่อข้าวต้มกับเปล่าแล้วก็คงเต็มใจซื้ออาหารของพวกเขาอยู่ดี เรียกว่าอย่างไรก็ขายได้ ดังนั้นชายจึงไม่ลังเลเลยที่จะคว้าโอกาสงามๆ นี้เอาไว้เมื่ออนาคตดูมั่นคงขึ้นมากแล้วชายก็ตื่นเช้าขึ้นมาด้วยอารมณ์แจ่มใส วันนี้เขาตื่นเร็วกว่าปกติเพราะต้องไปทำมื้อเช้าให้ครอบครัวอดาเนีย ใช่ เขาไม่เพียงแต่ต้องทำอาหารให้เด็กฝาแฝดเท่านั้นแต่ยังต้องทำให้นีลผู้เป็นพ่อด้วย อย่างไรก็ตามในสัญญาไม่ได้ระบุไว้ว่าเขาต้องทำอาหารให้นีลครบสามมื้อต่อวัน เสือดำหนุ่มเพียงบอกว่าหากเขาอยู่บ้านก็ทำอาหารเผื่อด้วยเท่านั้น‘แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วทำข
ขณะที่ชายกำลังวุ่นวายกับการเจรจาธุรกิจของตนข้างฝ่ายคุณพ่อเสือดำเองก็ต้องเผชิญหน้ากับคำถามมากมายของบรรดาบอร์ดบริหารและเหล่าผู้ถือหุ้น สาเหตุนั้นก็เนื่องมาจากการตัดสินใจโดยพลการของเขาเมื่อวานนี้ จริงอยู่ว่าด้วยตำแหน่งและจำนวนหุ้นในมือทำให้เขามีอำนาจการตัดสินใจสูงสุดในบริษัท สามารถลงนามในสัญญาที่ใช้งบประมาณไม่เกินร้อยละยี่สิบของเงินทุนบริษัทได้โดยไม่ต้องได้รับความเห็นชอบจากที่ประชุม อย่างไรก็ตามการตัดสินใจก่อนได้รับความเห็นชอบจากที่ประชุมก็สร้างความไม่พอใจให้กับหลายๆ คนอยู่ดี“หลายทศวรรษที่ผ่านมาแกไม่เคยเหลวไหลแบบนี้ หวังว่าจะมีคำอธิบายดีๆ ให้ฉันนะ” ทันทีที่นีลนั่งลงตรงตำแหน่งประธานบุรุษตาเดียวท่าทางสุขุมก็เปิดประเด็นขึ้นทันที เขามีใบหน้าละม้ายคล้ายนีลอยู่ถึงเจ็ดแปดส่วน จะต่างกันก็เพียงสีขนของใบหูและหางที่เป็นสีเหลืองแต้มดำอย่างเสือดาวเท่านั้น“ท่านนายพลก็กล่าวเกินไป ท่านประธานจะทำตัวเหลวไหลแบบนั้นได้อย่างไร เขาเป็นพ่อคนแล้วคงไม่ใจร้อนด่วนตัดสินใจผิดๆ เพราะถูกใจหนุ่มน้อยบางคนเข้าหรอก” ชายผมแดงพูดขึ้นบ้าง ใบหูรูปสามเหลี่ยมที่โผล่พ้นกลุ่มผมฟูฟ่องนั้น
“สวัสดีตอนเกือบเที่ยงนะทุกคน วันนี้ผมจะมาสอนทำมื้อกลางวันแบบง่ายๆ กันนะ จากคลิปทำขนมปังมีหลายคนบ่นว่าทำยากไป วันนี้ผมก็เลยเอาอีกเมนูที่ทำง่ายมาฝาก โดยจะเป็นการดัดแปลงเมนูแฮมเบอร์เกอร์ที่ปกติจะใช้ขนมปังมาเป็นการใช้ข้าวแทน” ชายกล่าวเปิดรายการที่ครัวของบ้านอดาเนีย เขาเคยคุยเรื่องนี้กับนีลไปแล้วซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่มีปัญหาอะไร เงื่อนไขเดียวที่ตั้งไว้คือห้ามให้เด็กๆ ออกกล้องเท่านั้น-แฮมเบอร์เกอร์? เหมือนฉันจะเคยเห็นรูปในพิพิธภัณฑ์นะ-ที่เป็นรูปครึ่งเดียวแล้วก็เถียงกันมาเป็นร้อยปีว่ามันยาวแค่ไหนสินะ-มีเถียงกันเรื่องไส้ด้วย ที่เป็นชิ้นเหลี่ยมๆ เหมือนของสังเคราะห์นั่นน่ะ ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลยว่าคืออะไร-ไม่แน่นะเชฟอาจจะรู้ก็ได้-จะบ้าเหรอ? ถึงเชฟจะรู้จักเมนูนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าจะรู้จักเนื้อปริศนานั่นนะ-ไม่ลองฟังเชฟดูก่อนล่ะ?-นั่นสิ ถามเชฟดีกว่า เชฟรู้ไหมว่านี่คืออะไร (แนบรูป)รูปภาพที่โผล่มาในช่องแสดงความคิดเห็นดึงดูดสายตาของชายได้เป็นอย่างดี เขาโบกมือให้ช่องแสดงความเห็นหยุดนิ่งแล้วอ่านคำถามกับด
“ตอนบ่ายพี่ชายจะทำอะไรเหรอ? ออซทำด้วยได้ไหม?”“ผมก็อยากทำอาหาร”ทันทีที่ชายปิดการถ่ายทอดสดฝาแฝดตัวน้อยก็วิ่งเข้ามาเกาะขาออดอ้อน พวกเขาดูการถ่ายทอดสดครั้งล่าสุดด้วยจึงทราบว่าพี่ชายคนเก่งจะทำอาหารง่ายๆ ที่เหมาะกับการให้เด็กๆ ทดลองทำ“พี่จะทำข้าวปั้น เดี๋ยวจะให้ออซซี่กับเฮคเตอร์ลองทำด้วยก็ได้ แต่ตอนนี้ไปรอในห้องนั่งเล่นก่อนนะ” ชายไม่อยากให้เด็กๆ เข้ามาในครัวตอนนี้เพราะยังมีกระทะที่ตั้งน้ำมันร้อนเอาไว้อยู่ ถึงจะมีหุ่นยนต์คอยช่วยเหลืออยู่หลายตัวก็ใช่ว่าจะวางใจได้ “จริงสิ พวกเรากินกลางวันกันอิ่มหรือเปล่า อยากได้เพิ่มอีกสักชิ้นไหม?”“อิ่มแล้ว แต่ผมอยากชิมข้าวจี่” เด็กชายเฮคเตอร์พูดพร้อมกับส่งสายตาออดอ้อนมาให้ เห็นแบบนั้นแล้วชายก็ยิ้มอ่อน เขาหยิบข้าวจี่ใส่จานแล้วมอบให้กับพวกเด็กๆ บอกว่า “เอาไปแบ่งกันกินนะ พี่ยังไม่ให้กินเยอะเพราะเดี๋ยวเราจะทำข้าวปั้นกันอีก”“รับทราบ!” ฝาแฝดรับคำอย่างแข็งขันแล้วก็พากันออกไปที่ห้องนั่งเล่นเมื่อเด็กๆ ออกจากครัวไปแล้วชายก็รีบทำงานที่ค้า
หลังจากดูแลเด็กๆ ให้สามารถผสมมายองเนสเองได้แล้วชายก็กลับเข้ามาในกล้อง เขารับชามมายองเนสจากเจ้าบิ๊ก ก่อนพูดกับกล้องว่า “ความจริงนี่ก็ถือว่าเสร็จแล้วแต่เพื่อยืดอายุการเก็บรักษาเราจะเอาไปผ่านความร้อนสักหน่อย เบาไฟที่ใช้ต้มไข่ลงอีกนิดให้พอมีไอน้ำแต่ไม่ถึงกับเดือดพล่าน จากนั้นก็วางชามมายองเนสซ้อนลงไปบนหม้อแล้วก็คนเบาๆ ให้ส่วนผสมโดนความร้อนอย่างทั่วถึง”เขาพูดไปพลางใช้ตะกร้อมือคนมายองเนสไปพลาง ครู่หนึ่งก็ยกลง “เราจะพักมายองเนสเอาไว้ก่อน ส่วนไข่ไก่ที่ต้มมาครบสิบนาทีแล้วก็เอาไปแช่น้ำเย็นหรือน้ำอุณหภูมิห้องได้เลย ทำแบบนี้จะช่วยให้ปอกเปลือกง่ายขึ้น สำหรับการปอกเปลือกไข่ต้มนั้นทำได้ง่ายๆ คุณแค่เคาะไข่กับโต๊ะหรือพื้นผิวแข็งๆ เบาๆ พอให้มีรอยร้าวแบบนี้ แล้วก็ค่อยๆ แกะเปลือกไข่ออกมาได้เลย แต่ถ้าใช้ช้อนช่วยแบบนี้จะช่วยประหยัดเวลาไปได้มาก”พร้อมกับพูดชายก็ใช้ช้อนปอกเปลือกไข่ต้มให้ดู พร้อมบอกเคล็ดลับว่า “คุณแค่แทรกช้อนเข้าไประหว่างเนื้อไข่กับเยื่อหุ้มบางๆ ของเปลือกไข่แบบนี้ แล้วก็ค่อยๆ ขยับโค้งไปตามรูปทรงของไข่ เปลือกจะร่อนหลุดออกมาเอง ง่ายๆ แค่นี้เลย คุณจะ
“ไม่กิน!” ฝาแฝดแผดเสียงปฏิเสธอย่างสยอง ส่วนช่องแสดงความคิดเห็นก็เต็มไปด้วยคำว่า “ไม่” เรียงเป็นแถวยาว“อา...ในเมื่อพวกคุณไม่กินเลือด ถ้าอย่างนั้นเอาเลือดปลาออกก็ถูกแล้วเนอะ” ชายพูดพลางหัวเราะแก้เก้อ คร้านจะอธิบายวิธีการกินเลือดแบบโบราณให้คนยุคนี้ได้ฟัง แต่แล้วเขาก็นึกถึงอาหารจานหนึ่งที่ค่อนข้างจะตรงกับความคิดของบรรดาผู้ชมขึ้นมาได้พอดี ‘จะว่าไปลาบดิบก็มีนี่หว่า แบบนั้นก็ชวนสยองจริงๆ ล่ะนะ’มนุษย์โบราณถอนหายใจยาวก่อนจะกลับมาสนใจปลาตัวโตอีกครั้ง เขาเปิดท้องปลาให้กว้างขึ้นแล้วใช้ปลายมีดชี้ให้ดูแนวสันหลังของปลา บอกว่า “การเอาเลือดปลาออกทำได้ง่ายๆ คุณเพียงแค่ต้องใช้มีดกรีดตามแนวสันหลังจากด้านใน เวลากรีดไม่ต้องลงมีดลึกมากนะ อ้อ! เพื่อไม่ให้เลอะเทอะผมแนะนำให้ทำให้อ่างนะ” ว่าแล้วเขาก็ย้ายปลาในวางในอ่างล้างจาน จากนั้นก็กรีดตามแนวสันหลังของปลาอย่างที่สอนผู้ชม พลันเลือดสีเข้มก็ทะลักออกมาจากส่วนนั้น “กรีดไปให้สุดความยาวเลย จากนั้นก็เอาช้อนมาขูดเบาๆ เลือดจะได้ออกมาหมด” เขาพูดพลางเปลี่ยนมีดเป็นช้อน แล้วก็ทำตามที่
ย้อนกลับไปก่อนที่ชายจะเริ่มการถ่ายทอดสดในช่วงบ่าย ไอเดนที่นำรางวัลไปส่งตามคำสั่งกำลังงุนงงกับกำหนดการที่ได้รับ “เอ๊ะ? วันนี้ไม่ใช่แค่ชิมอาหารหรือ?” เขาถาม“วันนี้รอยส์มีคิวว่างพอดีก็เลยจะลองทำอาหารตามรายการของเชฟน่ะ ระหว่างนี้ก็รีวิวอาหารตามปกติไปก่อน อ้อ! มีไข่ตุ๋นของโนวามีลด้วยนะ” ทีมงานตอบพร้อมกับลากชายหนุ่มเข้าไปในสตูดิโอ หล่อนส่งกล่องอาหารให้ทีมงานอีกคนรับไป แล้วก็พาไอเดนไปส่งต่อให้ฝ่ายเครื่องแต่งกาย บอกกับเขาว่า “เปลี่ยนชุดก่อนแล้วค่อยแต่งหน้านะ วันนี้ถ่ายกันง่ายๆ สบายๆ ไม่ต้องเกร็ง”“เดี๋ยวครับ ผมยังต้องทำงาน...”“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เคลียร์กับฝ่ายบัญชีแล้ววันนี้นายถ่ายทำให้เสร็จก็กลับบ้านได้เลย”พออีกฝ่ายว่ามาแบบนั้นไอเดนก็ไม่อาจโต้แย้งอะไรได้อีก ชายหนุ่มจำต้องเดินตามทีมงานไปเปลี่ยนชุด แต่งหน้า ทำผม กว่าจะพร้อมออกหน้ากล้องก็เล่นเอาล้าเหมือนนั่งทำงานมาทั้งวันเลยทีเดียว“เจอกันอีกแล้วนะพี่ไอเดน” รอยส์ยิ้มแย้มทักทายหนุ่มนักบัญชี เขาสวมชุดลำลองธรรมดาๆ แต่กลับดูเปล่งประกาย
ช่วงวิจารณ์อาหารผ่านพ้นไปได้อย่างขลุกขลักเพราะผู้ดำเนินรายการทั้งเคลิบเคลิ้มไปกับรสชาติจนเสียกิริยา ดังนั้นในช่วงพักรายการเพื่อเตรียมครัวสำหรับการทำข้าวปั้นตามการถ่ายทอดสดของพ่อครัวชื่อดังแห่งครัวคุณชาย ทั้งรอยส์และไอเดนก็ถูกผู้กำกับเรียกตัวมาอบรมยกใหญ่ นักบัญชีหนุ่มโดนคาดโทษว่าหากเผลอนิ่งไปอย่างนั้นอีกจะโดนหักเงินโบนัสประจำปี ส่วนรอยส์ก็ถูกตำหนิในความไม่เป็นมืออาชีพซึ่งจะส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของเขาต่อจากนี้ และนั่นทำให้รอยส์เผยความเครียดออกมาทางสีหน้า“พี่ไอเดนทำอาหารเป็นใช่ไหม?” ก่อนการถ่ายทอดสดช่วงที่สองจะเริ่มขึ้น ดาราหนุ่มก็กระซิบถามผู้ดำเนินรายการคู่กับตนด้วยความกังวล เขาเป็นดาราดาวรุ่งก็จริงแต่ก็ใช่ว่าในบริษัทไม่มีดาวเด่นอยู่เลย หากในการถ่ายทำทำรายการพิเศษในครั้งนี้เขาแสดงความสามารถได้ไม่มากพอ ต่อให้กระแสตอบรับดีแค่ไหนก็อาจจะพลาดงานดีๆ ได้เช่นกัน เพราะบริษัทคงไม่เสี่ยงมอบงานใหญ่ๆ ให้คนที่ทักษะไม่ถึงแน่ อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะพยายามทำอาหารออกมาให้ดีที่สุด แต่รอยส์กำลังหาทางรับบทบาท “ลูกมือ” ควบ “พิธีกร” เพื่อแสดงความส
ตอนที่ 42: มาเที่ยววันแรกก็เกิดเรื่องซะแล้วการกินโซเม็งรางน้ำทำให้ทุกคนเพลิดเพลินเป็นอย่างมาก กว่าจะอิ่มหนำเวลาก็บ่ายคล้อยไปแล้ว และจากการถ่ายทอดสดของชายในครั้งนี้ยอดขายเส้นโซเม็งก็เพิ่มขึ้น เช่นเดียวกันกับที่มีการออกสินค้าใหม่เป็นรางน้ำแบบประกอบเองจากผู้ประกอบการหลายๆ เจ้า และบางบริษัทก็ออกแบบชุดจ่ายเส้นโซเม็งที่ดูหวือหวาราวกับสวนสนุกในตำนานขึ้นมา การตลาดครั้งนี้อดาเนียกรุปไม่ได้ยื่นมือเข้าไปยุ่ง เหตุก็เพราะว่าพวกเขาตัดสินใจทำร้านอาหารที่มีบริการรางน้ำขึ้นมาโดยเฉพาะ เรื่องการทำรางน้ำเองที่บ้านนั้นก็ให้เป็นเรื่องของคนอื่นไปกลับมาที่บ้านพักตากอากาศกลางป่า เด็กๆ ที่กินจนพุงกางกำลังนอนอาบแดดอยู่ในสนามหญ้า มองเห็นเป็นก้อนขนสองสีที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู ส่วนนีลก็เข้ามานั่งเอกเขนกอยู่ตรงโซฟา เฝ้ามองพ่อครัวร่างเล็กที่ไม่ยอมพักผ่อนด้วยสีหน้าซับซ้อนชายพยายามทำตัวให้ยุ่งจริงๆ อย่างที่จิตแพทย์ลาล่าบอก คล้ายกับกลัวว่าหากว่างแล้วจะมีเรื่องน่ากลัวเกิดขึ้น แต่กระนั้นสีหน้าท่าทางผ่อนคลายยามจัดการกับวัตถุดิบก็ทำให้มองไม่ออกเลยว่าอีกฝ่ายมีเรื่องมากมายอยู่ภายในใจ
ตอนที่ 41: มาเที่ยวก็ต้องหาเรื่องสนุกๆ ทำในที่สุดครอบครัวอดาเนียก็เดินทางมาถึงบ้านพักตากอากาศตามที่ตั้งใจไว้ ชายและเด็กๆ ตื่นเต้นกับบ้านหลังนี้มาก ออซซี่กับเฮคเตอร์ไม่เคยเห็นบ้านที่สร้างด้วยท่อนซุงใหญ่ ส่วนชายก็คิดถึงสัมผัสของเนื้อไม้ธรรมชาติ เขาถึงกับเผลอสูดดมกลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์ของไม้สนเข้าไปเต็มปอดเลยทีเดียว“คุณชอบไหม?” อยู่ๆ นีลก็ก้าวมายืนข้างๆ แล้วถามขึ้น ชายสะดุ้งเล็กน้อยที่ถูกประชิดตัวแต่ก็สงบใจลงได้อย่างรวดเร็ว“บ้านดูอบอุ่นมาก ครัวแบบเคาน์เตอร์เปิดก็สวยจริงๆ อุปกรณ์ก็ครบมาก ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะจริงจังกับครัวบ้านพักตากอากาศแบบนี้” พ่อครัวหนุ่มเอ่ยชมขณะที่เด็กๆ วิ่งไปกลิ้งเล่นบนพรมขนสัตว์เทียมนุ่มๆ แล้วฝ่ายนีลได้ฟังแล้วก็ยิ้มกริ่ม นึกดีใจที่ทุ่มงบไม่อั้นกับห้องครัว “ด้านหลังมีน้ำตกจำลองกับลานก่อกองไฟด้วยนะ”“ลานก่อกองไฟ?”“ผมเห็นจากในรูปโบราณ เป็นลานหิน แล้วก็มีการก่อหินเตี้ยๆ เอาไว้ใช้ก่อไฟให้ความอบอุ่น” พร้อมกับพูดนีลก็เปิดภาพโบราณที่ว่าให้ดู ชายมองภาพโฆ
ตอนที่ 40: ออกเดินทางเช้าวันรุ่งขึ้นชายกับครอบครัวอดาเนียก็ออกเดินทางไปยังดาวตากอากาศตามแผนที่วางไว้ สัมภาระที่จะนำไปใช้ที่บ้านพักถูกแยกส่งไปต่างหาก ส่วนที่ติดตัวแต่ละคนก็มีเพียงกระเป๋าใบเล็กสำหรับใช้ระหว่างการเดินทางเท่านั้น“ต้องใช้ยานสาธารณะแบบนี้อาจจะไม่สะดวกเท่าไหร่ แต่เอาไว้คุณเป็นพลเมืองอดาเนียเต็มตัวแล้วผมจะพาไปลงทะเบียน ต่อไปจะได้ใช้ยานของบ้านเราได้เลย” นีลกล่าวกับชายระหว่างที่พวกเขากำลังเดินทางไปยังท่าอากาศยาน“แสดงว่าพวกคุณสามคนสามารถใช้ยานส่วนตัวเดินทางไปได้ใช่ไหม?” ชายคาดเดา “แบบนี้ทำไมคุณกับเด็กๆ ไม่ใช้ยานส่วนตัวล่ะ จะได้ไม่ลำบาก ผมเคยขึ้นยานสาธารณะแล้ว เดินทางคนเดียวได้ไม่ต้องห่วงหรอก”“ไม่เอา! ออซอยากเที่ยวกับพี่ชายนี่นา!” เด็กชายออซซี่รีบค้านความคิดของชายทันทีโดยมีเฮคเตอร์พยักหน้าสนับสนุน ส่วนนีลก็ยิ้มบางๆ ให้ชายคล้ายกับจะบอกว่าเขาไม่มีทางปฏิเสธการตัดสินใจในครั้งนี้ได้‘ทำไมต้องทำทหน้าภูมิใจแบบนั้นด้วย’ ชายนึกหมั่นไส้พ่อเสือดำตงิดๆ หากแคทนิปไม่มีผลข้างเคียงท
ตอนที่ 39: พักร้อน?“คุณว่าอะไรนะ?” ชายที่ถูกปลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้ามืดถามทั้งขี้ตา เขาไม่คิดว่านีลจะกลับมาก่อนกำหนดแถมยังพูดเรื่องน่าเหลือเชื่อออกมาด้วย“เราสี่คนจะไปพักร้อน ผมอยากพาเด็กๆ ไปเที่ยวชดเชยเวลาที่มัวยุ่งกับงาน คุณเองก็ยังไม่เคยไปเที่ยวที่ไหน ถือโอกาสไปเปิดหูเปิดตาด้วยกันเถอะ” นีลทวนความประสงค์ของตนอีกครั้ง“ผมว่าคุณกลัวจะไม่มีคนทำอาหารให้มากกว่า” ชายทำทีเป็นไม่เชื่อถือคำพูดของอีกฝ่าย ทั้งๆ ที่ในใจก็ทราบดีว่านีลหมายความตามที่พูดจริงๆ แต่ความกระอักกระอ่วนในใจก็ทำให้ชายเลือกพูดไปแบบนั้น นีลกลับบ้านมาก่อนกำหนดทำให้เขามีเวลาทำใจไม่พอ ดังนั้นชายจึงตั้งใจจะซื้อเวลาให้ตัวเองอีกหน่อย “จริงๆ แล้วผมสอนหุ่นพ่อบ้านให้ทำอาหารได้หลายอย่างแล้วนะ คุณไม่จำเป็นต้องพาผมไปด้วยหรอก” เขากล่าว“ออซกับเฮคคงเสียใจแน่ถ้าคุณไม่ไปด้วย” นีลยังไม่ละความพยายาม “ลองดูดาวตากอากาศของผมก่อนก็ได้ เผื่อว่าจะมีที่ไหนถูกใจคุณบ้าง” พูดจบเขาก็เปิดภาพดาว
ตอนที่ 38: เรื่องของใจข้าวห่อสาหร่ายที่สามารถสร้างสรรค์ลวดลายต่างๆ ได้อย่างไม่มีขีดจำกัดกลายเป็นกระแสใหม่ในสตาร์เน็ตเวิร์กตามคาด รูปภาพข้าวห่อสาหร่ายมากมายถูกเผยแพร่ออกมาประชันกัน ผู้ขายอาหารหลายรายเริ่มทำข้าวห่อสาหร่ายออกจำหน่าย นอกจากนี้หน่วยงานตลอดจนองค์กรต่างๆ เริ่มจัดประกวดการทำข้าวห่อสาหร่ายด้วย ทั้งหมดนี้ทำให้ยอดขายผงโรยข้าวและสาหร่ายพุ่งทะยานอย่างฉุดไม่อยู่แน่นอนว่านีลย่อมไม่พลาดโอกาสที่จะกอบโกยผลประโยชน์จากกระแสในครั้งนี้อดาเนียกรุปไม่ได้ออกผลิตภัณฑ์ใหม่ พวกเขาเพียงจัดสินค้าเดิมเป็นชุดพร้อมด้วยเครื่องมือกับคู่มือประกอบอีกเล็กน้อย เป็นต้นว่าชุดข้าวกล่องคุณหมีก็จะประกอบไปด้วยกล่องถนอมอาหารแบบแบ่งช่อง วัตถุดิบที่ปรุงเสร็จแล้ว และวิดีโอสอนทำข้าวกล่องคุณหมีตั้งแต่ต้นจนจบ อย่างนี้เป็นต้นด้วยความสะดวกและเข้าใจได้ง่ายทำให้ชุดทำข้าวกล่องรูปต่างๆ ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก คนเป็นพ่อแม่หัดทำข้าวกล่องให้ลูกๆ คนเป็นครูจัดกิจกรรมฝึกทักษะให้กับนักเรียน และเหล่าเจ้าของช่องสตาร์เน็ตเวิร์กทั้งหลายก็พยายามอวดฝีไม้ลายมือกันเต็มที่เพื่อกอบโกยผลประโย
ตอนที่ 37: ศิลปะกับอาหาร“คุณไม่คิดว่าเสือดำน่ากินบ้างหรือ?”ชายไม่คิดเลยว่าประโยคสองแง่สองง่ามเช่นนี้จะออกมาจากปากของนีล กว่าเขาจะตั้งตัวได้ใบหน้าก็ร้อนผ่าวจนแทบจะต้มไข่สุกได้ อย่างไรก็ตามสุดท้ายแล้วครอบครัวเมอร์แรงเสือดำกับเสือดาวก็ถูกทำออกมาจนได้ และตอนนี้เด็กๆ ก็กำลังจดจ้องเมอร์แรงในจานอยู่อย่างตื่นเต้น“เป็นไงชอบกันหรือเปล่า?” ชายที่รอลุ้นมานานเอ่ยถาม แล้วเด็กๆ ก็หันมาส่งยิ้มสดใสให้เขา“ชอบมากเลย!”“พี่ชายทำได้ยังไง!”“ถ้ารู้ก่อนก็ไม่สนุกสิ” พ่อครัวหนุ่มหัวเราะ เมื่อเย็นทางรายการติดต่อมาแจ้งแล้วว่าโจทย์ของวันนี้จะเป็นเมอร์แรง ขนมที่เขาตัดสินใจทำขึ้นภายหลัง ไม่ใช่เหล่าตระกูลทองทั้งหลายที่ตั้งใจทำตั้งแต่แรก ตอนแรกที่ทราบเรื่องชายก็ทักท้วงไปด้วยเรื่องเวลาในการอบ แต่ทางรายการมั่นใจในเตาอบรุ่นใหม่ที่เพิ่งได้รับการสนับสนุนมาจากบริษัทผลิตเครื่องครัวชื่อดัง พวกเขาบอกว่า “เตาอบรุ่นนี้ช่วยร่นระยะเวลาได้ถึงสามเท่าจากปกติเลยล่ะ” ดังนั้นชายจึงไม่คัดค้านอะไรอีกและรอ
ตอนที่ 36: ไข่มีดีกว่าที่คิดหลังจากงานวันเกิดของออซซี่กับเฮคเตอร์ผ่านพ้นไปไอศกรีมก็กลายเป็นที่นิยมอย่างสูง ผู้คนทั่วทั้งสมาพันธรัฐอันโดรเมดาต่างต้องการกินไอศกรีมจนอดาเนียกรุปต้องเร่งการผลิตในชั่วข้ามคืน ด้วยเหตุนี้ไอศกรีมชุดแรกที่วางขายจึงเป็นไอศกรีมถ้วยแบบเรียบง่าย แต่กระนั้นรสชาติก็มีมากพอให้ผู้คนไม่รู้สึกเบื่อ และเมื่อพวกเขามีเวลาไอศกรีมแท่ง ไอศกรีมโคน และคุกกี้ไอศกรีมก็วางขายตามมาไอศกรีมของอดาเนียกรุปทำให้หลายบริษัทต้องรีบปรับตัว ผู้ผลิตอาหารเหลวหลายรายถึงกับต้องออกอาหารเหลวแบบไอศกรีมขึ้นมา และอีกหลายรายก็เพิ่ม “ความเย็น” และ “รสชาติ” ให้ผลิตภัณฑ์ของพวกเขา หากจะกล่าวว่าอุตสาหกรรมอาหารมีความเปลี่ยนมากที่สุดในรอบหลายร้อยปีก็คงจะไม่ผิดนักนอกจากความนิยมในไอศกรีมแล้วความนิยมในของหวานเองก็เพิ่มขึ้นมากเช่นกัน ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะผู้คนในยุคนี้คุ้นเคยกับรสหวานเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเมื่อมีการนำเสนอความหวานในรูปแบบที่แตกต่างและลึกล้ำกว่าที่เคยมีมา และด้วยเหตุนี้เองตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาชายจึงวุ่นวายอยู่กับการทำงาน ทั้งเขียนสูตร วิจารณ์อาหารตัวอย่าง และนำเสนอลูกเล่นทางการตลาดต่างๆ เพื่อสร
บรรยากาศยามเช้าวันนี้ไม่เหมือนเคย ชายตระหนักถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ยังไม่ลืมตาตื่นเต็มที่ กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มที่คุ้ยเคยถูกแทนที่ด้วยกลิ่นเฉพาะตัวอย่างหนึ่งที่ชวนให้นึกถึงแสงแดดและความนุ่มฟู‘ไม่สิ…มันนุ่มจริงๆ นี่นา’ คนที่เริ่มรู้สึกตัวขมวดคิ้วเมื่อประสาทสัมผัสเริ่มแจ่มชัด ชายหนุ่มพลันสะดุ้งลืมตา สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือกลุ่มขนสีดำมันวาว “หวา!” ร่างผอมผุดลุกขึ้นนั่งอย่างลนลาน ภาพความทรงจำเมื่อคืนฉายขึ้นมาเป็นฉากๆ และนั่นก็ทำให้ใบหน้าของเขาเห่อร้อนเจ้าของกลุ่มขนสีดำวาวขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะบิดขี้เกียจจนลำตัวโค้งเป็นรูปจันทร์เสี้ยว อ้าปากหาวจนเห็นเขี้ยวขาวสะดุดตา จากนั้นนัยน์ตาสีอำพันคู่งามก็จ้องเขม็งไปยังต้นเหตุของเสียงรบกวนแน่นอนว่าคนที่ถูกจ้องย่อมกลัวจนตัวแข็งค้างไม่กล้าขยับ“อ—เอ่อ…คุณรู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหม?” ชายพยายามทำใจดีสู้เสือแต่กระนั้นก็ทราบว่ารอยยิ้มของตนแข็งกระด้างเพียงใด มุมปากของเขาถึงกับกระตุกเพราะเกร็งมากไปด้วยซ้ำ แต่จะทำตัวตามสบายก็คงไม่ได้เพราะเมื่อคืนเขาก่อเรื่องเอาไว้มากเลยทีเดียว
ขณะที่พี่ชายดีเด่นกำลังกลุ้มใจกับความเนื้อหอมของน้องสาว พ่อครัวผู้จุดกระแสข้าวกล่องก็กำลังยืนนั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องอาหารบ้านอดาเนีย คิ้วที่ขมวดเป็นปมกับสีหน้าหนักใจของชายหนุ่มทำให้คนที่กำลังจะออกไปทำงานชะงักฝีเท้าแล้วหันเหทิศทางที่ก้าวเดินไปยังห้องอาหารแทน“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”“ใกล้ถึงวันออกอากาศรายการใหม่ที่ผมเคยบอกคุณไปแล้ว แต่ผมยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะให้โจทย์อะไรดี” รายการของไอเดนนั้นเป็นรายการสดดังนั้นอาหารที่ทำควรเป็นอะไรที่ใช้เวลาไม่นาน หรือสามารถใช้อุปกรณ์ครัวอันล้ำสมัยย่นระยะเวลาได้ ไลลาบอกว่าในการออกอากาศครั้งแรกอยากให้ชายเป็นผู้มอบโจทย์ด้วยตัวเอง ดังนั้นชายจึงตั้งใจมากกับการเลือกเมนูในครั้งนี้“คุณมีตัวเลือกในใจหรือเปล่า?”“ของคาวมีข้าวผัด พาสตาผัด กับ ไข่ตุ๋น แล้วก็พวกของหวานอย่างพุดดิ้ง ฝอยทอง ทองหยอด ไม่ก็ไอศกรีม”“ไอศกรีมได้รับความนิยมพอตัว คุณเคยสอนทำเชอร์เบทไปแล้ว คราวนี้สอนทำไอศกรีมแบบอื่นบ้างสิ”“มันจะไม่จำเจไปใช่ไหม?”“ไม่หรอก กลับกันพ