บทที่ 592

ฉินเย่แสกนอ่านอย่างรวดเร็ว เดิมทีเขาคิดที่จะจับผิดปัญหาบางอย่างในแผนงานเพื่อรั้งให้เธออยู่ต่อ

แต่เสิ่นหยินอู้ ผู้หญิงคนนี้เรียนรู้สิ่งต่างๆได้เร็วจนเกินไป และระหว่างที่เธอเขียน เขาก็คอยดูอยู่เสมอ ดังนั้นในขณะนี้ฉินเย่จึงไม่สามารถหาข้อผิดพลาดใดๆได้แล้วจริงๆ

ในที่สุดฉินเย่ก็เลือกจุดที่ผิดได้

"ตรงนี้ผิด"

หลังจากได้ยิน เสิ่นหยินอู้ก็ไม่ได้คิดมากและเดินเข้าไปหาเขา "ตรงไหน?"

เมาส์ของฉินเย่ขยับ สายตาของเสิ่นหยินอู้ก็ขยับตามไปด้วย ในที่สุด เขาก็เห็นเขาขยับเมาส์ไปชี้ที่คำๆหนึ่ง

ในตอนแรก เสิ่นหยินอู้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าฉินเย่หมายความว่าอะไร ดังนั้นจึงถามว่า "ตรงนี้มีปัญหาอะไร?"

“มันต้องเป็นสามารถ ไม่ใช่สามาถร” ฉินเย่พูดอย่างใจเย็น

เมื่อได้ยิน เสิ่นหยินอู้ก็ตระหนักได้ว่าเธอได้เขียนผิดจริงๆ

เธอมองไปที่ฉินเย่ ตัวอักษรเยอะมากมายขนาดนี้ เขายังเห็นจุดผิดพลาดเล็กๆน้อยๆเช่นนี้อีกเหรอ

“ขอโทษ ฉันไม่ได้ดูตอนที่พิมพ์”

เสิ่นหยินอู้ทำได้เพียงเอาโน๊ตบุ๊คกลับมาแก้ไขคำผิด จากนั้นก็ส่งให้เขาอีกรอบ

“มีปัญหาอะไรอีกไหม?”

ฉินเย่เปิดดูอีกครั้ง ในขณะที่รอ เสิ่นหยินอู้ก็รู