: ตอนที่ 20 : Father's love พ่อก็คือพ่อ (1)

“เมื่อไรมึงจะเอาเงินมาจ่ายเฮีย?” น้ำเสียงแฝงไปด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด หลังจากที่ชายหน้าเหี้ยมสามคนถีบประตูไม้ของห้องเช่าสภาพเก่าตามราคาจนพังยับเยิน เจ้าของพาร์ทเม้น หรือแม้แต่เพื่อนบ้านคงไม่มีใครกล้ายื่นมือเข้ามายุ่ง

ชายร่างกำยำหนึ่งในสามคน คนละแวกนี้รู้จักกันดีว่าเป็นนักมวยเก่า อีกสองคนนั้นเป็นนักทวงหนี้บ่อนยังทำงานให้ ‘เฮียซ้ง’ มานาน

“กูบอก... เดือนหน้างาย... กูจ่ายทุกเดือน...” เสียงอ้อแอตอบ ในความหวาดกลัวที่เหมือนจะไม่มีอยู่เพราะไร้สติสัมปชัญญะ แววตาคู่คมฉายแววอ้างว้างว่างเปล่า กลิ่นเหล้าคละคลุ้งรอบกายชายร่างผอมเกร็ง ขณะปรือตาขึ้นมองชายหนุ่มที่มีหนวดเครารกรุงรัง วางท่าเผด็จการ

“กูพูดถึงเดือนนี้! เฮียกู... ไม่ใช่องค์กรการกุศล มึงจ่ายมาแค่สองพัน มึงส่งเงินทำบุญบริจาคโลงศพ...?”

“เออ ๆ เดี๋ยวเอาให้ อีกสามพัน...” หนุ่มวัยห้าสิบปีบอกปัดความรำคาญ มือคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรศัพท์หาน้องชาย... แต่ปลายนิ้วก็หยุดลงไปครู่

ปรเมษฐ์ให้เงินเขาใช้เป็นเดือนไป เกินกว่านั้นไม่เคยที่จะโอนมาเพราะรู้ว่าพี่ชายอย่างเขาใช้ชีวิตเส็งเคร็งอยู่เท่าไร รับจ้างทำงานก่อสร้างพอแค่ค่าเช่าห้อง ได้เงินมากินเหล้าเข้าบ่