ตอนที่ 31 แผนงานในอนาคต

ตอนที่ 31 แผนงานในอนาคต

วันนี้หนิงหนิงอยู่คุยกับย่าและพ่อจนมืด สามีก็ยังไม่มารับ ได้คุยและรับรู้ว่าพ่ออาการดีขึ้น ถึงจะไม่มาก แต่พ่อยิ้มแย้มมากกว่าเดิม ชวนคุยตลอด เธอถามอะไร พ่อจะรีบตอบทุกคำถาม เพราะเหตุนี้ย่าเลยต่อว่าพ่อ... ว่าแต่ก่อนไม่พูดไม่จา พอมาตอนนี้พูดเก่งจนน่าเบื่อ

แต่คำว่าน่าเบื่อของย่ากลับมีน้ำตารื้นด้วยความดีใจ...

หนิงหนิงยังได้คุยกับย่าเรื่องหนี้สินที่ย่าไปยืมญาติมาด้วย เพราะเธอต้องการให้ย่าเอาเงินไปใช้คืนพวกเขา ถึงย้ายที่อยู่แล้วก็ยังมีโอกาสได้เจอกัน และที่สำคัญกว่านั้น เพราะเธอมีแผนงานที่จะทำในอนาคต

จากที่ย่าเล่า เงินที่ยืมมาไม่เกินห้าสิบหยวน ย่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเท่าไหร่ เคยมีหนังสือจดไว้ แต่นานไปก็หาไม่เจอ คงต้องไปถามเขา และขอใช้เท่าที่พอจะใช้ได้เท่านั้นเอง

การใช้หนี้ที่หนิงหนิงแนะนำย่าคือ... คนหนึ่งไม่เกิน 10 หยวน เพราะหากมากกว่านี้ก็ไม่มีจ่าย อาจดูเหมือนว่าเอาเปรียบ แต่ให้ทำอย่างไรได้ ในเมื่อจำไม่ได้ นอกเสียจากเขามีหลักฐานมายืนยันว่ายืมไปเท่าไหร่

อีกทั้งย่าบอกว่าไม่เคยมีใครให้ยืมเกินสิบหยวน เพราะเงินหายากมาก ซึ่งเธอคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง ใครจะให้ยืมเงินมากขนาด