ทุกคนน่าจะเข้าใจและให้ความร่วมมือแน่นอน”“สิ่งที่สำคัญอีกอย่าง หลังจากฤดูฝนผ่านพ้นไปแม่น้ำด้านหลังจะเก็บน้ำได้เยอะ สัตว์น้ำอย่างพวกปลาก็จะมีเยอะขึ้นด้วยเช่นกัน หรือน้ำป่าก็พัดพาเอาพืชผักที่มีประโยชน์จากบนเขา ไหลลงมากองอยู่ด้านล่างมากมาย ผลประโยชน์ย่อมเป็นของชาวบ้านอย่างพวกเราเจ้าค่ะ”“บางทีอาจจะมีสม
จนมาถึงวันที่ทุกคนตกลงกัน ชาวบ้านที่มาส่วนใหญ่จะเป็นเหล่าพ่อบ้าน และบุตรหลานที่โตแล้วเข้าร่วมการทำงานในครั้งนี้ มีคนมากงานย่อมเดินหน้าได้เร็ว ครอบครัวของลู่ชิงเองก็มาช่วยทำด้วยเช่นกัน เพียงแค่สามวันก็เสร็จเรียบร้อยทางน้ำที่กว้างขึ้นและลึกกว่าเดิม ได้ประจักษ์ต่อสายตาทุกคนแต่ก็ยังมีเรื่องต้องย้ำเตือน
เช้าวันต่อมาคนที่ต้องเข้าประชุมต่างตื่นกันแต่เช้ามืด เพื่อชำระล้างร่างกายแต่งชุดขุนนางประจำตำแหน่ง พวกเขาต้องเดินทางไปรอเข้าประชุมห้ามไปสาย ตอนแสงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าแล้ว หากเป็นเช่นนั้นจะถูกนินทาเอาได้ด้านหน้าท้องพระโรงอันโออ่า ขุนนางทั้งหลายต่างยืนอยู่กับพรรคพวกของตน ส่วนชินอ๋องและเซียวหนิงหลงยืน
หากหมู่บ้านตามหัวเมืองต่าง ๆ นำวิธีนี้ไปใช้ ย่อมช่วยลดความเสียหายได้มากกว่าปีก่อน ๆ บางทีอาจไม่มีรายงานคนเสียชีวิตจากภัยธรรมชาติ ที่จะเกิดขึ้นในครั้งนี้ก็เป็นได้พ่ะย่ะค่ะ”“ฝ่าบาท กระหม่อมเห็นด้วยกับวิธีนี้อย่างยิ่ง แม้จะไม่อาจลดความเสียหายทั้งหมดได้ แต่อย่างน้อยชีวิตและทรัพย์สินก็ยังปลอดภัย ไม่หายไ
ฉุนจิ้งหานเชิญเหลียวเคอฮว่านมารับมื้อเย็นที่จวน จากนั้นค่อยไปหารือกันต่อที่ห้องทำงานของตน โดยไม่ลืมสั่งคนสนิท คอยตรวจตรารอบ ๆ เรือนแห่งนี้ ป้องกันมิให้มีคนนอกเข้ามารบกวนการหารือในครั้งนี้ได้“ใต้เท้าฉุนพวกเราจะทำอย่างไรดี เรื่องกำลังจะเป็นไปด้วยดีแท้ ๆ ชินอ๋องดันเข้ามาขวางเอาไว้เสียนี่ ถ้าแผนการขอ
ที่ตำบลหย่งฝูใช้เวลาอยู่สามวัน กว่าพวกเขาจะทำตามวิธีของลู่ชิงได้สำเร็จเรียบร้อย เมื่อทุกคนมองดูผลงานที่ตนเองเป็นคนทำก็รู้สึกภูมิใจไม่น้อยเลย และทุกคนยังไม่ลืมคำเตือน เรื่องคว่ำน้ำขังในภาชนะต่าง ๆ ถังน้ำหม้อน้ำก็ทำฝาปิดไว้ ทำชั้นวางของไว้ข้างผนังบ้าน แผ้วถางหญ้าที่รกทิ้งสำรวจหลังคาผนังรอบบ้านหากยังม
“ไปได้แต่ต้องระวังตัวกันด้วยเล่า หากมีสิ่งใดผิดปกติให้รีบกลับมาทันที เข้าใจไหมอาจื้อ”“เข้าใจแล้วขอรับ”“ท่านอาหลิ่วพวกเราดูแถวนี้สักหน่อย ว่ามีเศษไม้ที่ขวางทางน้ำหรือไม่ ถ้ามีจะได้ช่วยกันเอาออกไปหากน้ำป่าไหลมาจะได้ไหลต่อเนื่อง”“อืม ไปเดินดูกัน อาฉางเจ้ากับสหายแยกไปดูอีกด้านนะ แต่ต้องระวังตัวด้วยล่
“ครั้งนี้นับว่าโชคดีจริง ๆ นั่นแหละ ที่ชิงเอ๋อร์ให้ทุกคนช่วยกันขยายแม่น้ำให้กว้างและลึก ถึงช่วยลดความรุนแรงและทำให้กระแสน้ำไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว อาจจะมีเพียงเล็กน้อยที่ล้นกระเซ็นเข้ามาแต่ไม่ได้สร้างความเสียหายใด ๆ”“ไม่รู้ว่าหมู่บ้านอีกด้านหนึ่งของภูเขาลูกนี้จะเป็นอย่างไร ถ้าพวกเขาทำตามวิธีของข้า คง
“กระหม่อมเข้าใจชิงเอ๋อร์เป็นอย่างดี และไม่มีวันที่จะทำให้ชิงเอ๋อร์ต้องเสียใจ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามชิงเอ๋อร์อยากทำสิ่งใดกระหม่อมย่อมสนับสนุน คอยปกป้องนางให้พ้นภัยจากคนชั่ว รัชทายาทอย่าได้ทรงกังวลเรื่องนี้ หากเมื่อไหร่ชิงเอ๋อร์ต้องการไปเยือนตงเฉียน กระหม่อมจะเป็นคนพาไปด้วยตนเองพ่ะย่ะค่ะ” “ก็ดี เปิ่นไท่
“แล้วเสี่ยวชิงเป็นอย่างไรบ้าง ทำสัญญาการค้ากับสี่แคว้น แค่วันเดียวก็ได้รับเงินแสนตำลึงแล้ว ยังไม่นับเงินส่วนต่างที่จะได้รับหลังกิจการในแต่ละแคว้นเปิดทำการอีก ต่อไปนี้ใคร ๆ ก็คงจะคิดหนักหากคิดจะจัดการตระกูลสวี” “ตอนนี้ชิงเอ๋อร์กำลังทำคู่มือสำหรับการเปิดกิจการสาขา และพ่อครัวที่ต้องเดินทางไปสอนการทำอา
เมื่อคนกลุ่มใหญ่จากสามแคว้นออกจากท้องพระโรงแล้ว ได้เสด็จตรงไปยังประตูวังหลวง เพื่อรอให้ข้ารับใช้ไปเก็บสัมภาระ ยังตำหนักรับรองที่ได้พำนักก่อนหน้านี้ รวมถึงรัชทายาทและพระชายาที่ต้องตามเสด็จกลับแคว้น แม้ภายในใจจะรู้สึกโกรธเคือง และไม่เห็นด้วยกับพระบิดาเพียงใดก็ไม่อาจแสดงออกได้มากนัก ยามนี้ยังอยู่ต่างแ
“เฮอะ มีฮ่องเต้คนใดบ้างที่ไม่มีสนม อย่างน้อยพวกนางก็ช่วยให้เรามีความสุขชั่วครั้งชั่วคราวก็ยังดี ขุนนางจะดีจะชั่วใช่ว่า จะมองออกได้ง่าย ๆ ท่านคงคิดว่าตนเองเก่งมาก ที่สามารถมองคนออกว่าคนไหนดีคนไหนไม่ดีเชียวรึ” ฮ่องเต้จากซีหนานตรัสประชดประชันอย่างน่าหมั่นไส้ “ฮ่องเต้ซีหนานท่านไม่อยากเป็นฮ่องเต้ ที่เ
“จริงรึ! นี่คงเป็นลิขิตสวรรค์ ที่ได้ส่งเด็กสาวคนนี้มาเกิดบนแผ่นดินแคว้นฉู่ แม้แต่วิธีแก้ปัญหาเล็ก ๆ แต่กลับช่วยผู้คนได้มากมายนัก ไว้แนะนำให้เจิ้นได้รู้จักนางบ้าง เผื่อจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กันสักครั้ง” “เสด็จพ่อทรงพักผ่อนสักนิดเถิด เย็นนี้จะได้ชิมอาหารสูตรของคุณหนูสวี แล้วจะทรงเข้าพระทัยว่าเหตุใด ล
เพราะเดินทางก่อนทำให้ฮ่องเต้ตงเพ่ยจวิน เสด็จมาถึงเมืองหลวงแคว้นฉู่เป็นพระองค์แรก โดยมีรัชทายาทมารอรับเสด็จพระบิดาที่หน้าประตูวังหลวง พร้อมด้วยฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง ชินอ๋องและขุนนางอีกหลายคนที่มารอต้อนรับด้วยเช่นกัน “ถวายพระพรเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” “รัชทายาทเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง อยู่ที่นี่มีปัญหาอันใดหรือไ
“จือเค่อเจ้าไปสังหารฮ่องเต้ส่วนข้ากับลี่จ้งจะหาของมีค่า เผื่อฝ่าบาทจะนำมาด้วยระหว่างทางหลบหนี ยังต้องใช้เงินอีกมาก”“อืม ทำเงียบ ๆ เล่าอย่าได้ส่งเสียงดังเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นพวกเราสามคนคงหนีไม่พ้นเข้าใจไหม”“เชื่อมือพวกข้าสองคนเถิดน่างานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน เจ้ารอส่วนแบ่งก็พอแล้วรีบลงมือกันเถิด”จือเค่อ
ส่วนองครักษ์เหยียนกลับคิดถึงเรื่องยาพิษมากกว่า “อย่าว่าแต่เรื่องพลังยุทธ์เลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมนึกถึงยาพิษที่ฮองเฮาได้รับแล้วยังขนลุกได้ทุกครั้ง ยาพิษอันใดกันทำให้เจ็บปวดทรมานอยากตายก็ตายไม่ได้ แต่อยู่โดยมีพิษนี้อยู่ในร่างกายต้องทุกข์ทรมานยามตะวับลับขอบฟ้า น่ากลัวมากจริง ๆ นะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้รัชท
ตลอดระยะเวลาที่ตัวประกันที่เป็นเชื้อพระวงศ์ และต้องพำนักอยู่ที่แคว้นฉู่มาพักใหญ่ แม้จะถูกจำกัดบริเวณที่ไปได้ แต่มิได้ทำให้ทุกคนซึมเซาหรือเคร่งเครียดแต่อย่างใด เพราะกิจการของตระกูลสวีดึงดูดความสนใจของทุกคน ยิ่งร้านน้ำหอมที่ได้เข้าไปเลือกชมด้วยตนเอง จนต้องเสียตำลึงเงินไปพอสมควร จะซื้อขวดเล็ก ๆ ได้อย่า