แชร์

33 - Nc20+ (คืนอิสระ)

ผู้เขียน: ลำเจียก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-04 22:11:25

พอถูกฉันชวนให้นอนด้วยกันคุณเพลิงก็ขมวดคิ้วเข้มจ้องหน้าฉันเหมือนสิ่งที่พูดไปมันแปลกประหลาดเอามาก ๆ

“เธอกำลังชวนฉันนอนค้างที่ห้อง ?”

“ใช่ค่ะ ^_^”

“เพราะอะไร ?”

“เอยไม่อยากถูกเมินเหมือนวันนี้ ทำไมถึงเงียบไปล่ะคะ ทำไมอ่านข้อความแล้วไม่ยอมตอบกลับมา”

“เธอเป็นคนขอพัก”

“แต่เอยพิมพ์ไปบอกแล้วนี่คะว่าจะไม่พักแล้ว คุณเพลิงก็อ่านข้อความที่เอยส่งไป”

คุณเพลิงแกะมือฉันออกจากต้นคอ เหมือนเขายังไม่พอใจอยู่ ร่างหนาเดินไปนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ฉันจึงรีบเดินตามมานั่งลงบนตักแกร่งด้วยท่าทางออดอ้อน

“ดื่มไหมคะ” ในห้องจะมีไวน์เตรียมไว้อยู่แล้ว

“ฉันดื่มเยอะแล้ว ถ้าดื่มอีกคงขับรถกลับไม่ได้”

“ก็นอนกับเอยสิคะ คืนนี้เอยอยากนอนกับคุณเพลิงจริง ๆ นะ”

ฉันเปลี่ยนท่านั่ง จากนั่นหันข้างเป็นนั่งค่อมบนตักแกร่งไปเลย สองมือยกขึ้นมาคล้องคอเขาอีกครั้งก่อนจะโน้มใบหน้าลงใกล้ ๆ แต่ยังไม่ทันที่ริมฝีปากจะแตะกันคุณเพลิงก็เบือนหน้าหนี

เขาเป็นอะไร! นี่ฉันพยายามอ้อนขนาดนี้แล้วนะ รู้บ้างไหมว่าฉันต้องสลัดความกลัว ความอาย กว่าจะกล้าทำแบบนี้ ไหนเคยพูดว่าอยากให้เอาใจไง พอทำจริง ๆ กลับเมินกันแบบนี้น่ะเหรอ

“… บอกได้ไหมคะว่าเอยทำอะไรให้คุณเพลิงโกรธ”
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    34 - อิสระ (หน่วงใจ)

    คำพูดของคุณเพลิงทำให้ฉันรู้สึกได้สองอย่าง หนึ่งคือดีใจ ดีใจที่ตัวเองได้อิสระคืน ดีใจที่ไม่ต้องทำเรื่องที่ไม่อยากทำ ส่วนข้อที่สอง ความรู้มันแปลก ๆ รู้สึกใจหายที่ได้ยินคำพูดนี้ ใจหายที่รู้ว่าต่อไปนี้ทุกอย่างมันจะจบลง“… คุณเพลิงไม่ได้โกรธอะไรเอยใช่ไหมคะ” ฉันอยากรู้เหตุผลว่าทำไมจู่ ๆ เขาถึงคิดจะคืนอิสระให้ เพราะมันไม่มีสัญญาณเตือนอะไรมาก่อนหน้านี้เลย“ฉันไม่อยากดึงเธอมาผูกมัด”“…”“ทำไมหรือเธอไม่อยากไปจากฉัน หลงรักฉันแล้ว ?”“… เปล่าค่ะ เอยไม่กล้าคิดเรื่องนั้น”“เลือกมาสิระหว่างอยู่กับฉันแล้วทนรับชะตากรรมต่อ หรือจะเลือกอิสระแล้วไปจากฉัน”“…” ฉันคิดฟุ้งซ่านในหัวว่าจะเลือกแบบไหน ทั้งที่ไม่ควรลังเลในเมื่อโอกาสมาถึงแล้วแท้ ๆ“เอยขอเลือก…” ฉันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ทำไมถึงลำบากใจที่จะพูดแบบนี้กัน ใช่! ฉันไม่ควรลังเลแบบนี้ “เอยขอเลือกอิสระค่ะ”พอฉันตอบคุณเพลิงก็เงียบไปเลย ฉันเองก็ไม่กล้าจะอ้าปากพูดอะไรต่อ รับรู้ได้แล้วว่าทุกอย่างมันจบแล้วจริง ๆ ฉันกำลังจะได้อิสระคืนแล้วจริง ๆ“… เอยขอออกไปข้างนอกนะคะ”“อืม”ฉันรีบลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยท่าทางที่เหม่อลอย ถึงจะเลือกไปแล้วแต่ใจมันกลับรู้สึกหว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    35 - ซุ่มซ่าม (คุ้นหน้า)!

    ฉันวิ่งเข้ามาในครัวแล้วนั่งเงียบอยู่ครู่ใหญ่ หัวใจดวงน้อยที่มันเคยนิ่งสงบ ตอนนี้มันเอาแต่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ฉันจะควบคุมความรู้สึกเหล่านี้ของตัวเองยังไงดีกริ้ง~ ในขณะที่นั่งกุมหัวใจของตัวเองอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น มือของฉันมันสั่นเทาเพราะคิดว่าคุณเพลิงโทรมา ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้คิดแบบนั้น เหมือนว่าฉันเข้าข้างตัวเองมากเกินไปเพราะคนที่โทรมาคือมีน“ฮะ ฮาโหลแก”“เอยนี่แกไปเอาจานถึงไหนเนี่ย งานใกล้จะเริ่มแล้วนะ”“อื้อ ๆ ฉันกำลังไป พอดีแวะมาเข้าห้องน้ำน่ะ”“เร็ว ๆ เลย คุณเพลิงยืนหน้ายักษ์อยู่เนี่ย งานใกล้จะเริ่มแต่เรายังจัดเตรียมของไม่เสร็จ” พอได้ยินชื่อนั้นก็ทำให้ขนทั้งตัวลุกซู่ฉันกดวางสายจากนั้นก็รีบหยิบจานออกไป ด้วยความที่เป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แล้วจานมันเยอะทำให้ฉันต้องเดินช้า ๆ เพราะกลัวมันจะตกแตก ชะเอมว่าจะมาช่วยจนป่านนี้ยังไม่เห็นเลยฉันเดินออกจากครัวตรงมาที่งานตัดเลี้ยงอย่างทุลักทุเล พนักงานเดินไปมาแต่ก็ไม่มีใครช่วยฉันสักคน แต่ฉันก็ไม่ได้ออกปากให้ใครช่วยหรอก“ชักช้า รู้ไหมว่าตอนนี้มันกี่โมงแล้ว” เสียงอำมหิตเอ่ยตำหนิฉันเมื่อเดินมาถึง เป็นเสียงของคุณเพลิงที่กำลังยืนกอดอกรออยู่“…

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    36 - ของเก่า

    ไม่รู้ว่าคุณเพลิงให้ตามไปเพราะเหตุผลอะไร ที่สำหรับฉันรู้สึกว่าตอนนี้เขานั้นน่ากลัวมากกว่าตอนนั้นซะอีก“แกซวยแล้วยัยเอย!!” มีนยกมือขึ้นมาป้องปากด้วยท่าทางที่ตกใจสุดขีด“ซวยอะไรเหรอมีน” ชะเอมถาม“ก็ผู้ชายคนนั้นทำท่าเหมือนเคยเจอยัยเอยมาก่อน แถมเขายังไม่ถูกกับคุณเพลิง ฉันว่างานนี้ยัยเอยต้องเขอคุณเพลิงดุแน่ ๆ”“…”“แกนะแก บื้อได้ใครเนี่ย ไปยอมยืนทื่อให้ผู้ชายคนนั้นจับหน้าอยู่ได้ ทำไมไม่ปัดออก”“ฉ… ฉัน…” ฉันอ้ำอึ้งพูดไม่ออก เพราะเมื่อครู่มัวแต่ตกใจเลยไม่ทันคิด“แกรีบตามคุณเพลิงไปก่อนดีกว่าเอย ดูท่าเขาน่าจะโกรธจัดเลยแหละ ขืนชักช้าอาจจะโดนดุมากกว่านี้”“อื้อ ๆ” ฉันพยักหน้าตอบเพื่อนก่อนจะรีบเดินตามคุณเพลิงไปให้ไวด้วยความที่ตอนนี้คุณเพลิงเดินไปไกลแล้วฉันจึงต้องรีบวิ่งตามจนกระทั่งมาถึงที่ลิฟต์“ไม่ต้องตาม” คุณเพลิงหยุดเดินแล้วออกคำสั่ง ทั้งฉันและลูกน้องของเขาจึงหยุดชะงักพร้อม ๆ กัน ก่อนที่ร่างหนาจะเดินเข้าไปในลิฟต์สายตาดุดันจ้องมาที่ฉันเขม็งก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ “ยืนนิ่งทำไม ?”“ก็… ก็คุณเพลิงบอกว่าไม่ต้องตาม”“ฉันสั่งลูกน้องไม่ใช่เธอ!!”“… ขอโทษค่ะเอยไม่รู้ว่าคุณเพลิงสั่งลูกน้อง” ฉันรีบก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    37 – ชอบ

    “ถ้าอยากจะอวดเก่งนักก็ดี!!” คุณเพลิงลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วยกมือกอดอกจ้องหน้าฉัน“หลังจากงานจบเธอต้องอยู่ล้างจาน และห้ามใช้เครื่องล้างเพราะฉันคิดว่ามันไม่สะอาดเท่าล้างมือ”“ละ ล้างจานงั้นเหรอคะ แต่มือเอย…”“ถ้าไม่ทำเงินเดือนนี้ของเธอจะถูกหักทั้งหมด”ฉันกัดริมฝีปากแน่น ไม่ใช่ว่าอยากจะเกี่ยงงานหรอกนะ แต่เพราะว่าจานทั้งโรงแรมมันเยอะมาก จะให้ฉันใช้มือล้างได้ยังไงมือก็เจ็บขนาดนี้ กว่าจะเสร็จคงไม่เป็นวันพรุ่งนี้เลยเหรอ“… ค่ะ งานจบแล้วเอยจะรีบล้างจานให้เสร็จ” ถึงจะคัดค้านในใจแต่สุดท้ายฉันก็ต้องยอมรับชะตากรรม คงไม่มีใครอยากถูกตัดเงินเดือนจนไม่เหลือสักบาทหรอกใช่ไหมล่ะคุณเพลิงเดินออกไปจากห้อง ให้หลังจากที่เขาไปแล้วฉันก็ถอนหายใจออกมาหนัก ๆ มันอยากจะร้องไห้ที่ถูกกดขี่แบบไม่มีทางสู้เขาได้แบบนี้จบงานเลี้ยง… ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืน ฉันกำลังมองจานที่ถูกวางเอาไว้ในครัว“คุณเพลิงนะคุณเพลิง ทำโทษแกได้เลือดเย็นมาก” ชะเอมยืนบ่นอยู่ข้าง ๆ ฉัน“นั่นสิ ก็เห็นอยู่ว่าเอยมันเป็นแผลที่มือ ทำไมถึงให้ล้างจาน” มีนถอนหายใจออกมาเบา ๆ “เดี๋ยวฉันกับชะเอมจะช่วยแกเอง โชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันหยุดของเรา”“ขอบคุณแกสองคนม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    38 – ของหวง

    หนึ่งสัปดาห์ต่อมาหลังจากที่รู้ความรู้สึกแท้จริงของตัวเองฉันก็พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อหักห้ามมัน ไม่อยากไปใฝ่สูงคิดแบบนั้น เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้วันนี้หลังจากเลิกเรียนแล้วฉันไม่ได้ขึ้นรถของโรงแรมกลับ เพราะอยากจะไปหาซื้อของเข้าห้อง พวกของใช้ที่จำเป็นน่ะ อีกอย่างคืออยากจะซื้อของพวกเสื้อผ้าส่งไปให้ยายกับน้องชายด้วย ตอนนี้ที่ไทยใกล้จะเข้าหน้าหนาวแล้วจะซื้อเสื้อกันหนาวส่งไปให้สักหน่อยมีนกับชะเอมต้องทำงานแต่วันนี้เป็นวันหยุดของฉันแค่คนเดียว วันหยุดเราจะมีตรงกันบ้างไม่ตรงกันบ้างอยู่ที่นี่มาสักพักฉันเริ่มชินกับสภาพแวดล้อมแล้วจึงกล้าไปไหนมาไหนคนเดียวฉันเดินเลือกของอยู่พักใหญ่เลย รู้ตัวอีกทีมือก็ถือของเต็มไปหมด หนักชะมัดเลย“อ๊ะ!” ด้วยความที่ไม่ทันได้มองทางฉันจึงเผลอชนกับใครเข้าก็ไม่รู้จึงรีบเอ่ยคำขอโทษ“ขอโทษค่ะ”“เจอกันกี่ครั้งเธอก็ยังซุ่มซ่าม” เขาพูดกลับมาเป็นภาษาไทยทั้งที่ฉันพูดอังกฤษ พอเงยหน้าขึ้นมองแล้วเห็นว่าเป็นผู้ชายคนนั้น คนที่เป็นศัตรูของคุณเพลิงฉันจึงรีบถอยห่างคำพูดของคุณเพลิงสะท้อนเข้ามาในหู เขาบอกว่าห้ามให้ฉันยุ่งกับผู้ชายคนนี้“อะไรกัน กลัวฉันหรือไง ?” ไม่ถามเปล่าเขาเดินมาใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    39 - โกรธ

    ฉันไม่รู้ว่าตัวเองตายไปแล้วหรือยัง แต่ตอนนี้มันรู้สึกเย็นไปทั้วตัว เย็นจนหนาวสั่น“ห… หนาวจัง”“คุณเอิงเอยฟื้นแล้วครับนาย”เสียงของใครก็ไม่รู้พูดขึ้นมา ฉันค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นถึงได้รู้ว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ฉันยังไม่ตายภาพสุดท้ายที่จำได้คือตัวของฉันจมดิ่งลงสู่ก้นสระน้ำ จากนั้นก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย แต่ตอนนี้ฉันอยู่ภายในห้อง กำลังนอนอยู่บนเตียงเสียงฝีเท้ากำลังเดินมาใกล้ ๆ ก่อนที่เตียงจะยวบยาบ ฉันจึงหันมามอง และเห็นว่าคนที่เดินมานั่งลงบนเตียงคือคุณเพลิง คนที่เกือบจะฆ่าฉัน“อึก~ เอยบอกว่าว่ายน้ำไม่เป็น ๆ ทำไมถึงดึงลงไปแบบนั้นคะ เอยกลัว อึก~” ฉันต่อว่าเขาทั้งน้ำตา มันทั้งโกรธทั้งเสียใจที่เขาทำแบบนั้นคุณเพลิงหันหน้าไปสั่งลูกน้อง “ออกไปให้หมด”พอลูกน้องของเขาออกไปแล้วเขาก็ยกมือขึ้นมาทาบบนหน้าผากของฉันแล้วพูด “เธอมีไข้”ฉันรีบปัดมือหนาออกจากหนาผาก “เอยจะกลับห้อง”“สภาพแบบนี้จะกลับไหวหรือไง อยู่ที่นี่จนกว่าไข้จะลด นี่คือคำสั่งของฉัน”“สั่งเอยในฐานะอะไรเหรอคะ ฐานะที่เอยเคยเป็นผู้หญิงของคุณเพลิง หรือฐานะเจ้านายกับลูกน้อง”“…” คนที่ถูกถามเงียบไป ไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น“ที่ทำแบบนั้นคุณเพลิงคิดว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    40 – อวดดี

    “อื้อ~” ตอนนี้ฉันกำลังจะขาดอากาศหายใจเพราะถูกจูบหนัก ๆ เล่นงาน“อื้อ!!” ฉันร้องออกมาเสียงดังเมื่อถูกเขี้ยวฟันงับเข้าที่ริมฝีปากแรง ๆ มันเจ็บจนน้ำตาคลอคุณเพลิงถอนจูบออก เขาค่อย ๆ หยัดตัวขึ้นพร้อมกับปล่อยมือของฉันให้เป็นอิสระ จู่ ๆ บรรยากาศในห้องก็ปกคลุมด้วยความเงียบ“พอใจแล้วใช่ไหมคะที่เห็นเอยเจ็บ” ตอนนี้มันทั้งน้อยใจ ทั้งเสียใจ ทั้งปวดหัว“เอยไปซื้อของไม่ได้นัดเจอกับเขาจริง ๆ ไม่รู้ว่าทำไมผู้ชายคนนั้นถึงพยายามเข้าหาเอย เอยพยายามเลี่ยงแล้วแต่เขา…”“เพราะมันคิดว่าเธอคือจุดอ่อนของฉัน” น้ำเสียงเรียบ ๆ ของคุณเพลิงพูดแทรกขึ้น ทำให้ฉันเงียบไปครู่ใหญ่เพราะไม่เข้าใจฉันแค่อยากจะพูดย้ำเพื่อให้ผู้ชายตรงหน้าเชื่อว่าฉันไม่ได้นัดเจอกับใคร“จุดอ่อนงั้นเหรอคะ” ฉันทวนคำพูดอีกครั้งไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมา ฉันมองไปที่ใบหน้าคมคายตอนนี้คุณเพลิงกำลังขบกามแน่น แววตาของเขาเต็มไปด้วยความแค้น ฉันสัมผัสได้แบบนั้นจริง ๆ“… เอยไม่เข้าใจ คุณเพลิงช่วยอธิบายได้ไหมคะ”ฉันคงไม่มีสิทธิ์รู้อะไรเลยจริง ๆ ขนาดถามไปยังไม่ได้คำตอบ อุตส่าห์ใจเย็นแล้วแท้ ๆ“ถอดเสื้อผ้าออกฉันจะเช็ดตัวให้” จู่ ๆ คุณเพลิงก็พูดเปลี่ยนเรื่อง“ไม่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    41 - Nc20+

    ริมฝีปากเริ่มชาหนึบเมื่อถูกจูบเป็นเวลานาน คุณเพลิงสอดลิ้นเข้ามาตวัดลิ้นเกี่ยวพันกับลิ้นของฉัน พยายามจะไม่เปิดปากรับแต่ก็ไม่สามารถต้านทานได้“อื้อ~”ริมฝีปากหนาถอนจูบออกพร้อมกับสายตาที่จ้องมองอย่างอ้อยอิ่ง“เอยเวียนหัว” ฉันบอกเสียงแหบพร่าก่อนจะใช้มือดันแผงอกแกร่งไว้ด้วยเรี่ยวแรงที่น้อยนิดคุณเพลิงนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะลุกขึ้นไป คิดว่าจะหยุดแค่นี้แต่เปล่าเลยเขาแค่ลุกขึ้นไปถอดเสื้อผ้า เมื่อร่างกายเปลือยเปล่าก็คลานเข่าขึ้นมาบนเตียงค่อมร่างฉันไว้แบบเดิม ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ใบหน้าของฉันเบา ๆ“คุณคืนอิสระให้เอยแล้วจะทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ” ฉันพยายามจะลุกขึ้นแต่เปล่าประโยชน์ คุณเพลิงไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากมองดูนิ่ง ๆ“ฉันห้ามตัวเองไม่ได้ ตอนนี้ฉันต้องการเธอ”“แต่เอย…” ยังพูดไม่จบใบหน้าคมคายก็ก้มลงมาใกล้ ๆ นิ้วชี้แตะลงมาบนริมฝีปากของฉันเพื่อบอกว่าห้ามพูด “อย่าปฏิเสธฉัน”“มันไม่ควรเกิดขึ้นอีก อื้อ~” เป็นอีกครั้งที่ฉันถูกคุณเพลิงจูบ เขาค่อย ๆ จูบอย่างนุ่มนวลจนเริ่มเคลิ้มริมฝีปากหนาถอนจูบออกก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาที่ซอกคอ “ฉันจะดูดความร้อนออกให้”จบคำพูดนั้นริมฝีปากหนาก็กดจูบลงมาบนซอกคอหลายต่อหลายจุด แค่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04

บทล่าสุด

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    86 – จบบริบูรณ์

    เวลาล่วงเลยผ่านไป ตอนนี้ฉันคลอดลูกชายที่น่ารักน่าชังออกมาแล้ว พี่เพลิงตั้งชื่อให้ลูกชายของเราว่า ดีแลนด์ ซึ่งชื่อก็ไม่ได้คล้องจองกับพ่อแม่แต่อย่างใด เป็นความชอบของคุณพ่อล้วน ๆ ตอนนี้น้องดีแลนด์อายุได้สองเดือนแล้ว ค่อนข้างเลี้ยงง่ายไม่งอแงเลยห้าเดือนแล้วที่ฉันไม่ได้กลับไทยแล้วคงต้องรอลูกโตกว่านี้ถึงจะพาขึ้นเครื่องบินได้ โชคดีหน่อยที่ได้คุยกับยายผ่านการวิดีโอคอลแบบเห็นหน้า ไม่อย่างนั้นคงต้องคิดถึงมากแน่ ๆวันนี้เพื่อนของฉันนัดเอาไว้ว่าจะมาเล่นกับหลาน เดี๋ยวคงจะมากันแล้ว มาอยู่ที่นี่ไม่เหงาเลยเพราะมีเพื่อน ๆ คอยแวะเวียนมาเล่นด้วยที่บ้านตอนนี้ฉันกับพี่เพลิงแต่งงานกันแล้ว เราคือสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย“ดีแลนด์หลับไปแล้วเหรอ” พี่เพลิงเพิ่งกลับมาจากบริษัท ตั้งแต่คลอดดีแลนด์ออกมาเขาก็กลับบ้านเร็วทุกวัน“เพิ่งหลับไปเมื่อกี้เองค่ะ พี่เพลิงเหนื่อยไหมคะ” นี่คือคำถามที่ฉันมักจะถามพี่เพลิงทุกวันหลังจากเขากลับมาจากบริษัท“แค่เห็นหน้าภรรยาสุดสวยฉันก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง” ไม่พูดเปล่าพี่เพลิงยังใช้มือหยิกแก้มฉันเบา ๆ ด้วย“นั่งลงสิคะเดี๋ยวเอยนวดให้”“เปลี่ยนจากนวดเป็นนาบแทนได้ไหม” พี่เพลิงถามเส

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    85

    เพียงไม่ถึงห้านาทีทั้งครอบครัวของพี่เพลิงก็รู้ข่าวเรื่องที่ฉันท้อง เพราะเขาโทรไปบอก ทุกคนต่างดีใจกันยกใหญ่“แม่กับพ่อบอกว่าจะให้เราแต่งงานกันให้เร็วที่สุด”“เราเพิ่งหมั้นกันเองนะคะ ลูกคลอดแล้วค่อยแต่งก็ได้”“ไม่ได้ ต้องรีบแต่งถูกแล้ว”พี่เพลิงที่นั่งอยู่บนเตียงดึงฉันที่ยืนอยู่มาสวมกอด เขาใช้ฝ่ามือหนาลูบที่ท้องเบา ๆ“เธอท้องแล้วต้องย้ายไปอยู่ที่ต่างประเทศกับฉันนะรู้ไหม”“เอยยังอยากอยู่กับยายอยู่เลยนะคะ”“ถ้าอยู่ที่นี่ฉันจะดูแลเธอยังไง”“ให้เอยอยู่ที่นี่จนคลอด…”“ฉันไม่มีทางปล่อยให้เมียที่ท้องอยู่ไกลขนาดนี้แน่”“ไม่เอาแบบนี้สิคะพี่เพลิง”“เธอนั่นแหละอย่าดื้อ ตอนนี้กำลังจะเป็นแม่คนแล้วยังดื้ออยู่ได้”ฉันทำหน้าบึ้งเมื่อถูกดุ ก่อนจะคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าตอบ นั่นหมายความว่าฉันยอมไปอยู่ต่างประเทศกับพี่เพลิง“แต่ต้องสัญญานะคะว่าจะพาเอยกลับมาหายายที่ไทยทุกเดือน”“สัญญาครับ ไม่ต้องห่วงฉันจะจ้างแม่บ้านเพิ่มให้คอยดูแลและจะจ้างพยาบาลพิเศษมาคอยดูแลสุขภาพยายของเธอ”“แบบนี้ทำให้เอยโล่งใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ^_^”“ไปห้างกัน” พี่เพลิงลุกขึ้นยืนเต็มความสูงหลังจากพูดจบและตอนนี้เราก็อยู่กันที่ห้างสร

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD     84 - Nc18+

    วันต่อมาตั้งใจว่าเมื่อคืนจะเผด็จศึกเด็กดื้ออย่างพี่เพลิงสักหน่อย แต่ว่าฉันนั้นอ้วกก็เลยได้นอนพักไปโดยไม่ทำอะไรเช้านี้ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะถูกรบกวนโดยฝ่ามือใหญ่ที่เอาแต่ลูบคลำไปทั่วทั้งตัว“เช้าแล้วนะ” เสียงแหบพร่ากระซิบบอกข้างหูฉันเบา ๆ“อื้อ พี่เพลิงอย่าเพิ่งกวนเอยสิคะ” ฉันตอบไปอย่างรำคาญ การถูกรบกวนเวลานอนเป็นอะไรที่น่าหงุดหงิดที่สุดเลยก็ว่าได้“วันนี้เธอมีเรียนนะ”“เพราะฉะนั้นพี่เพลิงก็ต้องปล่อยให้เอยนอนไงคะ” ฉันเถียงกลับโดยที่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้น“ปกติเธอไม่ใช่คนขี้เซานะ วันนี้ทำไมถึงปลุกยากจัง”“เอยขอนอนต่ออีกหน่อยนะคะ”หลังจากพูดจบร่างกายที่อ่อนเพลียของฉันก็เตรียมพร้อมจะจำศีล แต่ทว่า!! กางเกงชุดนอนตัวบางดันถูกถอดออกไปจากเรียวขา“พี่เพลิง” ครั้งนี้ฉันลืมตาขึ้นมองพี่เพลิงตาดุ ใจคอเขาจะกวนแบบนี้ไปถึงไหนกัน“นอนไปสิ ฉันไม่ได้บังคับให้เธอตื่น” คนพูดหน้าทะเล้น ไม่พอแถมยังถอดกางเกงของตัวเองออกอีกด้วย“อื้อออไม่เอา เอยอยากนอน” ฉันเอามือปิดตรงนั้นของตัวเองเอาไว้ไม่ให้พี่เพลิงเอาแก่นกายสอดใส่เข้ามาได้“ถ้าอยากนอนก็นอนอยู่นิ่ง ๆ จะบิดไปมาทำไม”“พี่เพลิงเจ้าเล่ห์ที่สุดเลย” ฉันทำหน้าบึ้ง

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    83

    ฉันยิ้มหวานก่อนจะแย่งแก้วไวน์จากมือพี่เพลิงมาดื่มทั้งที่ก่อนหน้านี้ปฏิเสธ แต่เพราะอยากมีความกล้าให้มากกว่านี้จึงต้องดื่มมัน“ขมจังค่ะ” ฉันยกมือขึ้นมาเช็ดปากหลังจากกระดกไวน์ไปหมดแก้ว“เขาให้จิบ ๆ ไม่ใช่ยกหมดแก้ว” พี่เพลิงบอกอย่างเอ็นดูในความไม่รู้ของฉัน“เอยไม่เคยดื่มนี่คะ”“แล้วจะดื่มทำไม”“ก็… ถ้าเมาเอยคงจะทำให้พี่เพลิงพอใจ” พูดจบฉันก็ก้มหน้าลงอย่างเขินอาย ก่อนจะพูดต่อ “เอยหมายถึงเรื่องบนเตียง”คนที่ได้ฟังประโยคนั้นเผยรอยยิ้มออกมา ก่อนจะหยิบไวน์มาเทใส่แก้วแล้วดื่มฝ่ามือหนายกขึ้นมาประคองใบหน้าของฉันเอาไว้ก่อนจะกดจูบลงมาบนริมฝีปาก ไวน์ที่พี่เพลิงดื่มไปเมื่อครู่ถูกป้อนมาใส่ในปากของฉัน ก่อนที่จะผละริมฝีปากออก“อยากดื่มอีกไหม ?” พี่เพลิงถามเสียงหวาน“แค่นี้เอยก็เริ่มมึนหัวแล้วค่ะ”“พร้อมจัดการเด็กดื้อหรือยัง ?”“พ… พร้อมแล้วค่ะ”ฉันตอบอย่างเขินอาย สิ้นสุดคำตอบพี่เพลิงก็อุ้มร่างของฉันขึ้นแล้วเดินเข้ามาในห้องวางลงบนเตียงอย่างเบามือ จากนั้นก็คร่อมบนตัวของฉันเอาไว้“เอยต้องอยู่ด้านบนสิคะ” พูดจบฉันก็พลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้านบนแทน“ฉันชอบที่เธอเร่าร้อนแบบนี้” พี่เพลิงบอกเสียงกระเส่า แววตาของเขามัน

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD     82

    หลังจากคุยเรื่องหมั้นเรียบร้อยแล้ววันนี้ทางครอบครัวพี่เพลิงได้พาครอบครัวฉันออกมากินข้าวนอกบ้าน ปกติยายไม่ชอบออกนอกบ้านเท่าไหร่แต่ครั้งนี้ยายยอมออกมากินข้าวด้วย“คุณยายครับ ผมซื้อบ้านเอาไว้หลังหนึ่งอยากจะให้ยายไปอยู่ที่นั่น ส่วนบ้านหลังนี้ผมจะลื้อแล้วสร้างหลังใหม่ให้ ยายโอเคหรือเปล่าครับ”“ถ้าพ่อหนุ่มคิดว่าดียายเองก็ไม่ขัด เพราะยายก็ไม่รู้จะอยู่ได้กี่ปี”“อย่าคิดแบบนั้นสิจ๊ะยาย ยายต้องอยู่รอดูลูกของหนูก่อนนะ”“ถ้างั้นก็รีบ ๆ มีซะสิ รีบ ๆ ปั๊มมันวันนี้เลย” คำตอบที่เร่งรีบของยายทำเอาฉันเบิกตากว้างเพราะตกใจ“ย… ยาย หนูยังเรียนไม่จบเลยนะคะ”“จริง ๆ รีบ ๆ มีหลานก็ดีนะหนูเอย พ่อกับแม่ก็อยากจะอุ้มหลายเร็ว ๆ” แม่ของพี่เพลิงพูดเสริมขึ้น ทุกคนเหมือนจะยินดีไม่ติดขัดอะไร คงมีแค่ฉันที่ค้าน“งั้นผมจะรีบปั๊มให้นะครับ” แบบนี้ก็เข้าทางพี่เพลิงเลยนะสิ เขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยเชียว“เอยว่าเรียนจบแล้วค่อยคิดเรื่องมีลูกดีกว่าค่ะ ^_^”“ถ้าหนูเอยต้องการแบบนั้นเราก็ไม่ขัดจ้ะ แต่เรียนจบแล้วต้องรีบมีเลยนะ”แม่ของพี่เพลิงบอกด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้มีคนเดียวที่หน้าหงิกงอก็คือพี่เพลิงวันต่อมาวันนี้ทางบ้านฉันต้องย้ายออกไ

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD     81

    วันเวลาผ่านมาจนถึงวันที่พี่เพลิงต้องบินกลับต่างประเทศ#สนามบินพอต้องห่างกันใจฉันมันก็หวิว ๆ ถึงแม้จะรู้ดีว่าอีกหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้าพี่เพลิงก็จะกลับมา เขาจะมาขอหมั้นฉันอย่างเป็นทางการ“ไปถึงที่นู้นแล้วรีบโทรมาหาเอยนะคะ” “ไม่ชอบเลยที่ต้องห่างกันแบบนี้ แถมเธอยังชอบทำหน้าเศร้า” พี่เพลิงยกมือขึ้นมาลูบศีรษะฉันเบา ๆ“งั้นเอยจะยิ้มนะคะ” พูดจบฉันก็ฉีกยิ้มกว้าง แต่เป็นรอยยิ้มที่ดูจะฝืน ๆ หน่อย ต้องห่างจากคนรักคงทำใจยิ้มอย่างดีใจไม่ได้หรอก“ฉันจะรีบเคลียร์งานแล้วกลับมาหาเธอ”“ต้องบินมาพร้อมคุณพ่อกับคุณแม่สิคะ ห้ามบินมาก่อนนะอีกแค่อาทิตย์เดียวเอง”“เวลาอาทิตย์เดียวสำหรับฉันมันนานมากจริง ๆ” พี่เพลิงถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะดึงฉันมาสวมกอดทุกการกระทำของเราทั้งคู่ตกอยู่ในสายตาของคุณธนดล ท่านมองเราทั้งคู่แล้วก็ยิ้มไม่ได้พูดแทรกปล่อยให้เราสองคนล่ำลากันอย่างเต็มที่หลังจากส่งพี่เพลิงขึ้นเครื่องแล้วฉันก็ต้องนั่งรถไปเรียนต่อ พยายามบอกกับตัวเองให้อดทนเข้าไว้อาทิตย์หน้าก็จะได้เจอกันแล้ว#ตอนเย็น“แฟนพี่เอยหนีกลับแล้วเหรอครับ ไม่มีคนคอยยืนเฝ้าที่บ้านเลย หรือว่าพี่เอยถูกทิ้ง” โอมน้องชายของฉันไม่ค่อยรู้เรื่องอ

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    80

    ฉันได้แต่ยืนเงียบไม่กล้าสบตาพ่อของพี่เพลิง ท่านคงไม่อยากได้ฉันเป็นลูกสะใภ้แน่ ๆ“ยายของเธออยู่ข้างในบ้านใช่ไหม”“ช… ใช่ค่ะ”หลังจากคำตอบคุณธนดลก็เดินปรี่เข้าไปข้างในบ้าน ตอนนี้หน้าฉันเสียแล้ว ถ้าท่านพูดอะไรไม่ดีกับยายต้องเสียความรู้สึกมากแน่ ๆ“เอยว่าเราคงไปกันไม่รอดแล้วค่ะ” ฉันหันมาบอกพี่เพลิงที่กำลังยืนนิ่งอยู่“ทำไมเธอถึงพูดอะไรแบบนั้นออกมา”“พ่อของพี่เพลิงทำเหมือนไม่ชอบเอยแบบนั้น เราจะคบกันต่อได้ยังไง”“ฉันว่าเธอคิกมากไปนะเอิงเอย” ดูพี่เพลิงบอกสิ มาว่าฉันคิดมากได้ยังไงทั้งที่เห็น ๆ กันอยู่“คิดมากเหรอคะ ฟังจากน้ำเสียงพี่เพลิงก็น่าจะรู้” ฉันบอกเสียงสั่นก่อนหน้านี้ที่ทำก็แค่อยากดัดนิสัยไม่ได้อยากให้ทุกอย่างมันจบจริง ๆ พอมาเจอแบบนี้ทำให้ใจหวิว เหมือนเราต้องเลิกกันในวันนี้อย่างไงอย่างงั้น“มานี่ ไปฟังพ่อพูด” พี่อพลิงจับมือฉันจะพาเดินเข้าไปในบ้าน แต่ฉันสะบัดมือออก ถ้าเข้าไปฟังแล้วได้ยินอะไรอย่างที่คิดคงรับไม่ได้แน่ ๆ“ไม่ค่ะ เอยไม่ไป”“เธอนี่มันดื้อได้ใครนะ” พี่เพลิงขมวดคิ้วเข้มใส่ก่อนที่เขาจะคว้ามาจับมือฉันอีกครั้ง แล้วพาเดินเข้ามาในบ้านโดยที่ฉันร้องค้านอยู่“ไม่ค่ะ เอยบอกแล้วไงว่าไม

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    79

    ฉันผลักตัวพี่เพลิงออกทำให้ตรงนั้นของเราหลุดออกจากกันทันที“ผลักทำไม” คนที่ถูกดันออกถามราวกับตัวเองไม่มีความผิด“เอยจะกลับแล้วค่ะ กรุณาใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยด้วย” ฉันบอกเสียงเรียบก่อนจะชิงลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าก่อนพี่เพลิงนั่งทำหน้ามุ่ยสำนึกผิด เขาไม่พูดอะไรได้แต่หยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่เงียบ ๆ#บ้านตลอดทางเราไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยจนกระทั่งถึงบ้าน ฉันหันมามองพี่เพลิงแล้วทำหน้าไม่พอใจใส่“คืนนี้เอยขอนอนคนเดียวนะคะ”“ล… แล้วฉันล่ะ เธอจะให้ฉันนอนที่ไหน” ใบหน้าคมคายเริ่มซีดเผือดเมื่อฉันบอกว่าจะนอนคนเดียว“พี่เพลิงหาที่นอนได้อยู่แล้วค่ะ แต่ถ้ามันหาไม่ได้จริง ๆ ก็นอนในรถไปเลย”“ขอโทษแล้วทำไมถึงยังโกรธอยู่อีก”“ขอโทษแล้วเอยต้องหายโกรธด้วยเหรอคะ”พูดจบฉันก็เปิดประตูลงจากรถทิ้งให้พี่เพลิงอยู่แบบนั้น เขาก็ไม่กล้าตามมานะ คงรู้ว่าฉันเอาจริงและตัวเองก็ผิดจริง ๆเข้ามาในห้องฉันก็ยังไม่นอน การทะเลาะกันมันทำให้ยากที่จะนอนหลับ ฉันคอยแอบย่องเดินมาส่องดูว่ารถของพี่เพลิงยังจอดอยู่หรือเปล่า จนแล้วจนเล่ารถก็ยังจอดอยู่ หมายความว่าเขานอนในรถจริง ๆ #วันต่อมาฉันไม่เจอพี่เพลิงรถก็ไม่อยู่ แต่เพราะต้องรีบไปเรียนบวกกั

  • (ของหวง) มาเฟีย BAD    78 - หมาบ้า Nc+

    ทั้งที่มีอะไรกันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนแต่ทำไมฉันถึงได้รู้สึกว่าครั้งนี้มันต่างออกไป สีหน้าท่าทางที่หน้ากลัวของพี่เพลิงทำให้ฉันสั่นไปทั้งตัว“เรากลับบ้านกันดีกว่านะคะ” ฉันพยายามขอร้อง“บอกแล้วไงว่าเธอต้องโดนอบรมสั่งสอน”“เอยไม่ผิดอะไรสักหน่อย”“คนผิดมักไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง” พี่เพลิงตอบเสียงเย็น ก่อนจะพูดต่อ “อ่า เจอแล้ว”สิ้นสุดคำพูดเสียงไฟเลี้ยวรถก็ดังขึ้น ฉันมองไปตรงหน้าคือม่านรูด พอมีรถขับเข้าก็จะมีคนคอยส่องไฟเรียกให้ตามไป รถของพี่เพลิงขับมาจอดที่ในม่านรูด“พี่เพลิงเอยไม่ชอบที่แบบนี้”“ลงรถ” แทนที่จะฟังกันแต่เขากลับกระชากเสียงใส่ฉันพี่เพลิงลงไปจากรถก่อน ตอนนี้พนักงานกำลังเปิดห้องให้ ส่วนฉันก็ยังนั่งอยู่ในรถไม่ยอมลงจนกระทั่งพนักงานม่านรูดคนนั้นเดินหายไป พี่เพลิงเปิดประตูทางฝั่งที่ฉันนั่งแล้วดึงให้ลงมาจากรถเขาดูจะโกรธเอามาก ๆ“อ… เอยเจ็บนะคะ”“เจ็บก็ดีจะได้จำ” เขาบอกเสียงแข็งแล้วลากฉันเข้ามาในห้อง ก่อนจะเดินไปล็อกประตูให้เรียบร้อย“เป็นบ้าไปแล้วเหรอคะ” ฉันถามเสียงสั่น“เพราะเธอที่ทำให้ฉันเป็นบ้า”“พี่เพลิงพาเอยกลับบ้านนะคะ เรากลับไปคุยกันที่บ้านดีกว่านะ” ฉันขอร้องอีกครั้งแต่อีกค

DMCA.com Protection Status