ตึง!“อ๊ะ! บอส” ไอรินมองสิ่งของที่ร่วงหล่น เป็นที่มาของเสียงดังตึงตังนั้น “บอสคะ กะ เก้าอี้หล่น”“ช่างมันสิ”“แต่ อื้อ!”พอได้จูบ ก็จูบไม่หยุดพลชไม่อยากฟังเสียงโต้เถียงของเลขาอีกต่อไป เขาจัดการปิดปากบวมเจ่อด้วยปากของตัวเอง กวาดต้อนลิ้นไปทั่วโพรงปากหวานฉ่ำด้วยความหลงใหลไม่รู้จักพอ ถ้ารู้ว่าจูบมันดีแ
ไอรินเท้าศอกกับโต๊ะ เธอมองดูกลุ่มผมสีเข้มที่ขยับไปมา มือบางลูบเส้นผมนุ่มเบา ๆ ดวงตาฉ่ำน้ำเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะพูดออกมามันไม่ง่ายเลยที่ต้องเก็บซ่อนความรู้สึกอัดแน่นเอาไว้คนเดียว เธอทำได้แค่มองอีกฝ่ายด้วยสายตารักใคร่ในเวลาที่เขาไม่เห็น และเก็บมันอย่างมิดชิดเมื่อต้องมองตาคู่นั้นพลชเหมือนรู้ว่า
“สวัสดีค่ะท่านประธาน”เสียงหวานที่เต็มไปด้วยความสุภาพเป็นของพนักงานต้อนรับสาวสวย เธออยู่ในชุดเดรสสีหวาน ใบหน้างดงามปรากฎสีแดงระเรื่อที่สองแก้มซ้ายขวา ไม่ได้เป็นเพราะเครื่องสำอางที่ตั้งใจแต่งแต้มมาเพื่อวันนี้โดยเฉพาะ แต่เป็นเพราะชายหนุ่มตรงหน้าต่างหากความหล่อเหลาของท่านประธานเป็นที่มาของรอยแดงบนแก้ม
สำหรับเขา การที่พนักงานได้กินของดี ๆ ได้ใช้ชีวิตในที่ทำงานอย่างมีคุณภาพ แล้วส่งผลให้ทำงานออกมาได้ดี นับว่าเป็นผลตอบแทนที่คุ้มค่าที่สุดแล้วไอรินเดินเคียงข้างสองผู้ช่วยหนุ่ม เป็นภาพที่ทุกคนเห็นเป็นประจำทุกเที่ยง พนักงานเกือบทั้งหมดรู้ดีว่าไอริน วิลล์ และไมค์เป็นใครผู้ช่วยกับเลขาของท่านประธาน ถึงทั้ง
ประชุมครึ่งวันหลังผ่านไปด้วยดี ไตรมาสที่สามบริษัททำกำไรสูงกว่าไตรมาสที่สองถึงสิบห้าเปอร์เซ็นต์ สายการบินที่พลชเพิ่งเข้าครอบครองฟื้นตัวได้จากเงินทุนที่หนาของ PDM group และรอดชีวิตอย่างหวุดหวิดจากสถานการณ์เศรษฐกิจถดถอย พนักงานหลายร้อยชีวิตเหมือนได้เกิดใหม่ ทุกคนรู้ดีว่าเป็นเพราะเจ้านายคนใหม่อย่าง พลช
“มีอะไร หรือแค่อยากเข้ามามองหน้าเฉย ๆ”“เปล่าครับ ผมแค่กำลังสงสัยว่าบอสไม่สบายหรือเปล่า สีหน้าดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แล้วบอสก็เพิ่ง.. ออกมาจากห้องนอนอีก”“ไม่ใช่ฉันหรอก ไอรินต่างหาก”“คุณไอรินเป็นอะไรไปครับ!?” วิลล์ถามขึ้นทันที ก่อนจะรีบหดคอลงเมื่อเจ้านายใช้สายตาไม่พอใจมองมาเขาแค่เป็นห่วงตามประสาเพื่อ
“อื้อ”กายบางขดเข้าหากันเป็นก้อนกลม แล้วเบียดตัวเข้าหาความอบอุ่นอย่างชอบใจ ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเป็นแค่ความฝัน แต่ไอรินรู้สึกว่าวันนี้ผ้าห่มมันอุ่นกว่าทุกวัน แถมกลิ่นก็คล้าย ๆ กับบอสด้วย มันทำให้เธอหลับสบาย.. สบายจนไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย“ไอริน”“อื้อ”นอกจากได้กลิ่นบอสจากผ้าห่มแล้ว เธอยังได้ยินเสียงเ
“อืม” พลชตอบรับสั้น ๆ ก่อนจะเดินออกไปยังส่วนของห้องทำงานแม้ว่าภายนอกจะไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรออกมา แต่ภายในพลชกำลังรู้สึกหงุดหงิด เขาหงุดหงิดที่ไอรินไม่มีท่าทีอะไรเลย ทั้งยังเอาแต่ยิ้ม ยิ้ม แล้วก็ยิ้ม ยิ้มจนน่าหงุดหงิดเขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังคาดหวังอะไร อยากให้ไอรินไม่พอใจ? อยากให้ไอรินห้าม? อยากใ
“ดีน” คนหลับลึกไม่ได้ยินเสียงกระซิบที่แหบพร่า “ดีนคะ รินปวดท้อง อึก”ไอรินเหงื่อท่วมไปทั้งตัว ไม่ว่าจะพยายามส่งเสียงออกไปแค่ไหน แต่เสียงที่ออกมาจากริมฝีปากซีดกลับกลายเป็นแค่ลมแผ่วเบาที่เข้าไปไม่ถึงความฝันของสามี ความเจ็บปวดที่มากขึ้นทุกวินาทีเริ่มทำให้คนเป็นแม่อดทนไม่ไหว ไอรินเอื้อมมือไปที่แจกันเก่า
ช่วงเวลายาวนานที่ต้องอุ้มท้องลูกน้อยเดินทางมาถึงเดือนสุดท้าย ไอรินไม่สามารถขยับตัวได้คล่องเพราะหน้าท้องที่นูนใหญ่ ใหญ่จนบางครั้งหลายคนที่เห็นยังอดถามไม่ได้ว่าลูกแฝดหรือเปล่า คนเป็นแม่ได้แต่หัวเราะแล้วตอบไปว่าเพราะพ่อเขาบำรุงดี ลูกชายถึงได้ตัวโตจ้ำม้ำไอรินหายแพ้ท้องหลังจากเข้าเดือนที่สี่ เธอยังคงไปท
“เรียนหมอใช้เวลาตั้งหกปี”“อย่าพูดไป ความคลั่งรักทำได้ทุกอย่าง เชื่อกู”ทั้งโต๊ะพากันหัวเราะร่วน จะมีอะไรสนุกไปกว่าการได้นั่งนินทา พลช ดีน แม็กซ์เวล แบบนี้คนคลั่งรักรีบทักทายแขกผู้ใหญ่แล้วกลับมารับไอรินไปพักผ่อน พอสามีรับปากว่าจะขึ้นไปพักด้วยกัน คนท้องก็ไม่มีท่าทีอิดออดอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าที่ตอนแ
ที่จริง หลายคนแค่ต้องการมาดูหน้าสะใภ้แม็กซ์เวลตัวจริง เพราะถึงไอรินจะทำงานที่บริษัท แต่ก็น้อยคนที่จะได้เจอเธอ ท่านประธานหวงออกปานนั้น..เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแฝงตัวอยู่ในมุมต่าง ๆ ของงานกว่าสองร้อยชีวิต ถึงจะเป็นงานมงคล และตรวจสอบคนที่เข้ามาในงานเป็นอย่างดี แต่พลชที่ห่วงภรรยามากไม่ต้องการให้มีอ
ไอรินไม่คิดว่าเขาจะเห่อมากขนาดนี้“อะ..”ดวงตาโตเฉี่ยวเปิดกว้างขึ้นด้วยความตกใจ สัมผัสอุ่น ๆ ที่หลังเท้ายังคงอยู่ แม้ว่าคนที่ทิ้งรอยสัมผัสไว้จะขยับออกห่างแล้วก็ตาม เธอหรี่ตาเพื่อดุสามี เอาอีกแล้ว.. คุณพ่อของน้องโรมทำแบบนี้อีกแล้ว“รินบอกว่ามันสกปรก” ไอรินรีบชักเท้ากลับ เดี๋ยวนี้ไม่รู้ว่าทำไมสามีถึงไ
งานแต่งของ พลช ดีน แม็กซ์เวล แน่นอนว่าย่อมต้องไม่ธรรมดา ลำพังแค่กลุ่มนักธุรกิจ นักข่าว หรือคนที่มีผลประโยชน์ต่อกันก็แทบล้นสถานที่จัดงานแล้ว จะไม่เชิญใครก็ไม่ได้ การทำธุรกิจยังไงก็อาศัยคอนเนคชั่นเป็นหลัก ถึงตอนนี้พลชจะมีอำนาจมากมายล้นฟ้า แต่ไม่มีใครรู้อนาคตว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นการคีพคอนเนคชั่นไว้
“ผม.. ผมไม่รู้”“ดีน?”“ผมไม่รู้.. ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่หรือเปล่า”พลชซบใบหน้ากับฝ่ามือที่สั่นเทา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองภรรยา ดวงตาทั้งสองแดงก่ำ“ริน ตบหน้าผมได้ไหม”“คะ?”“ผมไม่อยากจะเชื่อเลย เรา.. เรากำลังจะมีลูก” พูดจบพลชก็ตบหน้าตัวเองแรง ๆ หลายครั้ง “มันเจ็บ ผมไม่ได้ฝัน”ไอรินรีบยึดมือสามีเอ
“ได้ค่ะ แต่ไม่ต้องให้บัตรกับรินหรอก รินมีเงินติดตัวอยู่แล้ว รีบไปรีบมานะคะ” ไอรินยิ้มสดใส ก่อนจะเดินเข้าร้านเจลาโตไปอย่างอารมณ์ดีพลชมองตามจนเห็นว่าไอรินเข้าไปในร้านแล้วจึงเดินเลี่ยงไปอีกทาง เขาต่อสายหาคนสนิท ที่ตอนนี้คงกำลังเตรียมสิ่งที่เขาต้องการไว้ให้(ครับบอส) วิลล์เป็นคนรับสาย เสียงรอบข้างจอแจจ
เธอไม่ได้ตั้งใจ ก็บอกแล้วว่าอย่าเข้ามา..“คุณคะ”“รินเหม็นน้ำหอมของเขา” ไอรินกระซิบบอกสามีเสียงอ่อย“ไม่เป็นไร” พลชหันไปเช็ดปากให้ภรรยาโดยไม่รังเกียจ “คุณอาการไม่ค่อยดี ออกจากที่นี่แล้วไปหาหมอนะ”พูดจบชายหนุ่มก็หันกลับไปจัดการสิ่งที่ภรรยาทิ้งเอาไว้ ภาพคุณลุงในชุดสูทราคาแพงที่เปื้อนไปด้วยคราบอาเจียน