6. คุณต้องเลือก!

ด้านลูก้าที่กลับมาจากข้างนอกก็เดินเข้าห้องสูทมาเพราะคืนนี้เขาจะเชือดนักข่าวสาวคนสวยที่เขาให้ลูกน้องไปเอาตัวมา และทันทีที่เข้าได้ยินเธอพูดว่าเขา แข้งขาของเขาที่กำลังจะเดินเข้าไปก็หยุดชะงักทันทีเขาก็ไม่คิดเลยว่าเธอจะปากร้ายจัดจ้านขนาดนี้

“นายไม่เข้า....อ่อ....” เปาโลที่ตามเจ้านายมาเอ่ยถามไป แต่พอเห็นเจ้านายยกมือขึ้นเขาก็เงียบทันที เพราะนั่นหมายความว่าให้เขาเงียบ เปาโลก็ยืนด้านหลังแบบเงียบๆไป

“คุณอย่ามาว่าเจ้านายผมแบบนี้นะ...เจ้านายผมแค่กระดิกนิ้วสาวๆก็พร้อมขึ้นเตียงด้วยแล้ว...แต่ท่านสนใจคุณเพราะคุณสวย แค่นี้ก็เป็นบุญของคุณแค่ไหนแล้ว...ผมเตือนคุณเลยนะ ถ้าอยู่กับเจ้านายผมอย่าพูดแบบนี้ ไม่งั้นคุณไม่รอดแน่” บรูโน่พูดบอกไปแบบอดไม่ได้

“ถ้ามีสาวๆอยากจะขึ้นเตียงกับเขาขนาดนั้น ทำไมเขาไม่เรียกมาสักคนล่ะ จะมาจับฉันทำไม...ฉันไม่ได้อยากจะนอนกับเขาสักหน่อย...อีกอย่าง อย่าเรียกว่าเป็นบุญของฉันเลย เรียกว่าเป็นความซวยของฉันดีกว่า...ที่มาสวยเข้าตาเจ้านายคุณน่ะ...ถ้าฉันเจอเจ้านายคุณนะ ฉันจะด่ายิ่งกว่านี้อีก...” ภาริตาพูดไปด้วยเสียงเข้มแบบโมโห

“งั้นก็ลองด่าดูหน่อยสิ ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณจะด่าผมยังไงบ้าง....” ลูก้าเดินเข้าไปในห้องแล้วพูดภาษาอังกฤษออกไปด้วยสีหน้าตึงๆแบบเคร่งขรึม

ภาริตาก็แลสายตามองไปตามเสียงของคนที่เข้ามาใหม่ เธอก็ตาเบิกกว้างมองแบบจดจ้องเลย เพราะผู้ชายคนนี้หล่อมาก หล่อแบบวัวตายควายล้มเลย เอะเดี๋ยวนะ เขาพูดแบบนี้แสดงว่าเขาคือเจ้านายที่นายฝรั่งคนนี้พูดถึงงั้นเหรอ...ภาริตาคิดไปแบบพิจารณา เพราะถ้าเขาหล่อขนาดนี้เขาหาผู้หญิงที่สวยก็เธอก็ยังได้เลย

“คุณคือเจ้านายของเขางั้นเหรอ” ภาริตาเอ่ยถามออกไปด้วยเสียงตะกุกตะกัก ไม่ใช่เพราะกลัวเขานะ แต่เธอเกร็งเพราะความหล่อของเขาต่างหาก ยิ่งสายตาของเขาที่มองมานี่นะ มันทำให้หัวใจเอเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเลย เจอผู้ชายหล่อมาก็เยอะ แต่ไม่เคยเจอหล่อแล้วทรงแบดทรงดุแบบนี้มาก่อนเลย

“ใช่...ทำไมทำหน้าอึ้งแบบนั้นล่ะคุณ...ผมหล่อจนคุณตะลึงเลยงั้นเหรอ” ลูก้าพูดออกไปแล้วยิ้มมุมปาก เพราะสายตาของเธอที่มองมาที่เขานั้นบ่งบอกว่าเธอกำลังมองหน้าเขาเพราะความหวั่นไหวอยู่

“โอ้โห...มั่นหน้าเหมือนกันนะคุณ...นี่คุณคิดว่าคุณหล่อแล้วเหรอ...” ภาริตาเจอเขาพูดมาแบบนั้นก็อึ้งเลยที่เขาหลงตัวเองแบบนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะหล่อจริงๆก็เถอะ แต่ก็ควรจะถ่อมตัวเองหน่อยไหม

“แล้วคุณคิดว่าผมไม่หล่องั้นเหรอ...ดูหน้าผมให้ดีๆก่อนสิคุณแล้วค่อยพูด” ลูก้าเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเธอแล้วเขาก็ก้มหน้าเข้าไปใกล้หน้าของเธอพร้อมกับเอ่ยพูดออกไป

ภาริตาก็ทำหน้าตกใจอย่างไม่ทันตั้งตัวเลยที่เขาเดินเข้ามาแล้วก้มหน้ามาใกล้หน้าของเธอ เธอปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเขามันหล่อจริงๆ คิ้ว ตา จมูก ปาก โครงหน้าคือเทพบุตรชัดๆเลย

“คุณจะเข้ามาใกล้ฉันทำไมเนี่ย ฉันบอกแล้วไงว่าสำหรับฉันคุณไม่ได้หล่อหรือดูดีอะไรเลย...ถ้าคุณมั่นใจว่าตัวเองหล่อดูดีขนาดนั้นงั้นคุณไปหาผู้หญิงที่เขาสนใจในตัวคุณสิ คุณจะให้ลูกน้องตัวเองมาจับตัวฉันมาทำไมกัน” ภาริตาพูดตอบเขาไปแล้วก็หลบสายตาของเขาที่มองมา

“ก็เพราะว่าคุณสวยถูกใจผมไง...ผมเลยให้ลูกน้องผมไปจับตัวคุณมาเพื่อขึ้นเตียงกับผมคืนนี้” ลูก้าพูดเสียงเข้มออกไป

“ใครบอกว่าฉันจะขึ้นเตียงกับคุณ ฝันไปเถอะ...ฉันไม่นอนกับคุณแน่...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ....ถ้าคุณทำอะไรฉัน ฉันบอกเลยว่าฉันจะเอาตำรวจมาลากคอคุณเข้าคุกให้ได้” ภาริตาพูดขู่เขาไปแบบใจดีสู้เสือ

“หึๆ....ผมเป็นมาเฟียนะคุณ..ใครมันจะกล้าจับผมเข้าคุกหึ...แล้วคุณคิดว่าผมจะปล่อยคุณไปถึงตำรวจงั้นเหรอ....บรูโน่..เปาโล...พวกนายปลดเชือกของผู้หญิงคนนี้ออกแล้วออกไปซะ...ฉันจะอยู่กับผู้หญิงคนนี้” ลูก้าพูดบอกไปแล้วเขาก็เดินไปที่โต๊ะแล้วเขาก็ดึงลิ้นชักออกมา ก่อนจะหยิบปืนของเขาขึ้นมาแล้วกดปลดกระสุนออกแล้วก็เอาใส่ลิ้นชักไปแล้วปิดเอาไว้

ส่วนบรูโน่และเปาโลก็เข้าไปปลดเชือกที่มือและเท้าให้กับหญิงสาวตามที่เจ้านายสั่ง ด้านภาริตาพอสองหนุ่มปลดปล่อยเธอเป็นอิสระแล้ว เธอก็อาศัยจังหวะนี้เอาเท้าถีบเปาโลทันที

“พรึบ...ไอ้พวกชั่ว...” ภาริตาถีบเท้าใส่อย่างแรง แล้วเธอก็รีบลุกวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว

“โอ้ย...รีบตามไปสิวะบรูโน่” เปาโลร้องออกมาแล้วรีบเอามือจับอกไว้ ก่อนจะบอกเพื่อนหนุ่มให้ตามไป บรูโน่ก็รีบวิ่งหน้าตาตื่นตามไปทันที

“พวกแกนี่มันอ่อนจริงๆ แค่นี้ก็จัดการไม่ได้....รีบไปเอาตัวผู้หญิงคนนี้มา ฉันจะจัดการเอง” ลูก้าพูดด้วยสีหน้ายิ้มร้ายๆ เพราะเธอทำให้เขาตื่นเต้นกับการตามล่าตัวเธอจริงๆ

ด้านภาริตาพอวิ่งไปที่ประตูห้องก็มือไม้สั่นไปหมดพอปะตูเปิดออกเธอก็ยิ้มดีใจที่เธอจะรอดแล้ว แต่พอเธอดึงประตูเปิดอ้าออกเท่านั้นเธอก็อึ้งเลย เพราะยังมือชายฝรั่งอีกสองคนยืนประจานหน้าขวางประตูอยู่

“กลับเข้าไป...ถ้าไม่มีคำสั่ง...คุณก็ออกไปไหนไม่ได้...” เสียงของชายฝรั่งพูดขึ้น แล้วก็เอามือโชว์ให้หญิงสาวเห็นปืนที่เขาพกติดตัวอยู่

“ผมบอกแล้วไงว่าให้คุณยอมเจ้านายผมดีๆ แล้วคุณจะอยู่รอด...กลับมานี่เลย....ก่อนที่เจ้านายผมจะโมโหไปมากกว่านี้...พรึบ..” บรูโน่พูดไปก็เดินไปจับข้อมือของหญิงสาวไว้ แล้วเขาก็ดึงกลับเข้าไปที่ห้องนอนของเจ้านายทันที

“ไม่นะ ฉันไม่ได้อยากนอนกับเจ้านายของคุณ...ได้โปรดอย่าทำกับฉันแบบนี้เลย...อื้อ....ปล่อยฉันนะ” ภาริตาพูดด้วยเสียงสั่นแบบกลัวๆ จนเขาฉุดกระชากเธอกลับเข้าไปที่ห้อง

เปาโลก็ยืนมองหญิงสาวด้วยสีหน้าไม่ชอบใจเพราะเธอเล่นถีบเขาก่อนหน้านี้อย่างแรง ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ฤทธิ์เยอะชะมัดเลย ตั้งแต่ทำงานกับเจ้านายของเขามา เธอเป็นผู้หญิงคนแรกเลยแสดงท่าทีไม่อยากจะขึ้นเตียงกับเจ้านายของเขาแบบนี้

“หวังว่าผมจะไม่ได้เก็บศพคุณในวันพรุ่งนี้นะ...” เปาโลพูดไปแล้วเขาก็มองเธอแล้วเดินออกไปทันที เพราะฤทธิ์เยอะแบบนี้

“พรึบ...จำที่ผมพูดเอาไว้...ยอมซะ...ถ้าอยากรอดชีวิต...” บรูโน่เอามือดันดึงตัวเธอเข้าไปในห้องแล้วเขาก็ปล่อยมือแล้วเดินออกไปพร้อมกับปิดประตูห้องทันที

“ไม่นะ...ปล่อยฉันออกไปนะ..ปัง...ปัง....ปัง....เปิดประตูนะคุณ....” ภาริตารีบวิ่งตามไปที่ประตูแล้วพยายามเปิดแต่ก็ไม่สามารถเปิดได้เพราะมันถูกล็อคจากด้านนอกแล้ว เธอก็รู้เลยทันทีว่าเธอนั้นยากที่จะรอดพ้นจากน้ำมือของมาเฟียคนนี้แล้ว

“ประตูบ้านนั้นจะเปิดได้อีกครั้งก็คือเช้าของวันพรุ่งนี้....เพราะฉะนั้นคุณอย่าเปลืองแรงให้เหนื่อยเลยจะดีกว่า...สู้คุณเก็บแรงเอาไว้สนุกกับผมคืนนี้ไม่ดีกว่าเหรอ...” ลูก้าหันมาพูดบอกเธอแล้วยิ้มมุมปากออกไป

“แต่ฉันไม่อยากนอนกับคุณ...” ภาริตาพูดไปแล้วก็น้ำตาคลอเบ้าเลย เพราะต่อให้เขาจะหล่อแค่ไหนแต่เธอก็ไม่ได้อยากจะเสียตัวแบบนี้ เธออยากจะมอบให้คนที่เธอรัก ไม่ใช่มาเฟียที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นทางเพศอย่างเขา

“ผมให้คุณพูดใหม่...ว่าคุณอยากจะนอนกับผมหรือเปล่า...ผมเองก็ไม่ใช่คนที่จะบังคับอะไรใครให้เหนื่อย...ผมจะเสนอทางเลือกให้กับคุณ..ถ้าคืนนี้คุณนอนกับผมแล้ว พรุ่งนี้คุณได้เงินก้อนโตกลับบ้านไป...หรือถ้าคุณเลือกที่ตะไม่นอนกับผม คุณก็จะกลายเป็นศพอยู่ตรงนี้...คุณต้องการแบบไหนก็เลือกมา..." ลูก้าพูดบอกไปแล้วเขาก็เอามือที่ถือปืนซ่อนไว้ด้านหลังมาถือไว้แบบชิวๆเพื่อข่มขู่เธอ

ภาริตาเห็นแบบนั้นแล้วเธอก็รู้ทันทีเลยว่าเธอจะต้องเลือกแบบไหนเพื่อใหตัวเองมีชีวิตรอดจากคืนนี้ไป ภาริตาก็น้ำตาไหลออกมาทันที เพราะตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอะไรแล้วนอกจากตอบตกลงเขาไปแบบจำยอม

“อย่าร้องไห้....ผมเกลียดน้ำตาของคนอ่อนแอที่สุด...เมื่อกี้ตอนที่คุณต่อปากต่อคำกับผมแล้วก็ลูกน้องน่ะ มันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นอยู่เลย แต่ตอนนี้คุณมาร้องไห้แบบนี้มันทำให้ผมหมดสนุกนะคุณ....หยุดร้องเดี๋ยวนี้...” ลูก้าพูดไปก็เดินเข้าไปหาเธอแล้วค่อยๆเอาปืนเข้าไปจ่อเสยขึ้นที่คางของเธอ

ภาริตาที่โดนปืนจ่อที่คอก็เงยหน้าเชิดขึ้นไปแบบสั่นๆด้วยความกลัว เพราะถ้าเขายิงขึ้นมาจริงๆเธอก็ตายสถานเดียวเลย ภาริตาก็กัดฟันแล้วก็รีบเอามือมาเช็ดน้ำตาของเธอทันที จนเขายอมลดปืนลงไปทำให้เธอนั้นรีบเช็ดน้ำตาจนแก้งเหือดหมดแล้ว

"ฉัน...ฉันจะยอมนอนกับคุณ แล้วพรุ่งนี้คุณต้องปล่อยฉันไป ห้ามฆ่าฉัน.... ตกลงไหมคะ" ภาริตาพูดบอกเขาไปแบบยอมจำนน เพราะเธอเลือกที่จะเอาตัวรอดส่วนเรื่องความสาวของเธอก็ช่างมันเถอะ มันไม่สำคัญเท่ากับชีวิตของเธอในตอนนี้หรอก

“หึๆ...เป็นคำตอบที่ผมได้ยินแล้วรู้สึกดีจริงๆ...ถ้าคุณทำให้ผมพึงพอใจ...คุณจะได้กลับบ้านอย่างปลอดภัยพร้อมกับเงินปลอบใจก้อนโตเลยล่ะ...แต่ถ้าคุณลีลาแย่ จืดชืด...ทำให้ผมหมดสนุก ผมก็อาจจะส่งคุณให้ลูกน้องของผมพวกนั้นไปจัดการต่อซะ...เพราะคุณทำให้พวกนั้นมันเสียเวลาไม่น้อยเลย..ผมก็จะให้คุณเป็นรางวัลของพวกมัน....” ลูก้าพูดบอกไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เพราะเขาเสียเวลากับเธอมามากแล้ว แถมฝีปากของเธอก็จัดจ้านมากๆ ที่เธอด่าเขาว่าเขาเมื่อกี้เขายังจำติดหูอยู่เลย ถ้าเธอลีลาไม่เด็ดล่ะก็ เขาทำจริงๆแน่ๆ

“ไม่นะคะ...ได้โปรดอย่าส่งฉันให้กับลูกน้องของคุณ...ฉันจะทำให้คุณพอใจค่ะ...” ภาริตาพูดบอกไปด้วยเสียงสั่นแบบกลัวๆ เพราะแบบนั้นมันยิ่งแย่กว่าตอนนี้ซะอีก

“อืม..งั้นก็ไปนอนแก้ผ้าแล้วอ้าขารอผมที่เตียงได้แล้วไป...ไปสิคุณ...มัวยืนอึ้งอะไรอยู่... " ลูก้าเอาปืนชี้ให้เธอไปที่เตียงทันที

“ค่ะๆ...แต่คุณอย่าเอาปืนมาจ่อกันแบบนี้สิคะ...ฉันกลัวปืนมันลั่นนะคุณ...” ด้านภาริตาพอเจอปืนจ่อมาทางตัวเองอีกครั้งก็รีบเดินไปที่เตียงทันที ก่อนจะรีบถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว จนเธอเหลือแค่กางเกงชั้นในและชุดชั้นในเท่านั้น

“มันจะลั่นหรือเปล่ามันก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณ...อย่ามาพูดมาก รีบถอดชุดชั้นในกับกางเกงในออกให้หมด อย่าให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว....” ลูก้าพูดออกไปเสียงเข้ม พร้อมกับสายตาที่มองเรือนร่างของเธอแขขจดจ้อง เพราะมันมีส่วนเว้าส่วนโค้งเซ็กซี่น่ามองมาก

“ค่ะ...” ภาริตาตอบไปก็เอามือไปด้านหลังแล้วเธอก็ปลดตระขอชั้นในของเธอออก แล้วค่อยๆดึงชั้นในออกมาจนหน้าของเธอนั้นถูกปลดปล่อยเป็นอิสระ เธอก็ปล่อยให้ชุดชั้นในของเธอนั้นล่วงหล่นลงพื้นไป แล้วเธอก็มองเขาที่มองมาแบบอายๆ เพราะเขาเล่นจ้องไม่กระพริบเลยแบบนี้

“หัวนมสีน้ำตาลอ่อน...น่าดูดมาก...แถมนมก็ใหญ่มากด้วย....” ลูก้ามองยอดถันสีน้ำตาลอ่อนอย่างชอบใจก็เอ่ยชมเธอไป เพราะยอดถันของเธอมันชูชันน่าดูดมากๆ ยิ่งเห็นสองเจ้าแนบชิดกันเป็นทรงสวยแบบนั้นก็ยิ่งมองด้วยความหลงใหล

ภาริตาได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกอายมากๆเพราะเขาพูดแล้วเขาก็มองเธอแบบไม่ละสายตาเลย แถมสายตาของเขายังดูหื่นกระหายมากๆเลยด้วย เธอก็ค่อยๆเอามือถอดกางเกงชั้นในของเธอลงช้าๆต่อหน้าเขา

“รีบถอดสิคุณจะชักช้าทำไมเนี่ย.......” ลูก้าพูดไปเพราะเธอถอดช้าไม่ได้ใจเขาเลย นี่ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงนอนแก้ผ้าแหกขาให้เขาเอาไปแล้ว ไม่ต้องให้เขาพูดบอกแบบนี้หรอก

“...พรึบ...” ภาริตาดึงลงจนสุดแล้วเธอก็ยกขาขึ้นแล้วเอาเท้าเขี่ยกางเกงชั้นในให้มันไปอยู่กับชุดชั้นในของเธอ แล้วเธอก็ยืนเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา เธอก็เอามือมาปกปิดหน้าอกและความสาวของเธออย่างอดไม่ได้

“อืม....คุณนี่นอกจากหน้าตาจะสวยแล้ว หุ่นก็โคตรดีเลย...ยั่วเยสุดๆเลย...ทีนี้ก็ขึ้นไปนั่งบนเตียงแล้วอ้าขาให้ผมดูความร่านของคุณหน่อย...” ลูก้าพูดไปแล้วยิ้มออกมาด้วยความหื่น เพราะตอนนี้เขาอดใจที่จะเล่นสนุกกับเรือนร่างของเธอไม่ไหวแล้ว เธอทำให้ความต้องการในกายของเขามันลุกโชนขึ้นมาอย่างเร้าร้อนเลยในตอนนี้