เพื่อนจะคอยซัพพอร์ตกันในวันที่เพื่อนต้องการ กอดกันให้แน่นในวันที่ใครสักคนอ่อนแอ จับมือและหัวเราะไปด้วยกันในวันที่มีความสุข
เพื่อนนั้นหาง่าย แต่เพื่อนที่พร้อมจะยินดีกับเราในวันที่เราสุข เสียใจไปกับเราในวันที่เราทุกข์ เพื่อนที่ยอมรับและเข้าใจในความเป็นเรา และพร้อมจะซัพพอร์ตเราตลอดไปนั้นหายาก ถ้าหาเพื่อนแบบนี้เจอแล้วก็ควรรักษาไว้ให้ดี
หลังจากกินขนมและดื่มเครื่องดื่มจนเกลี้ยงโต๊ะแล้ว สามสาวก็กลับขึ้นมาบนรถอีกครั้ง ก่อนที่พลอยขวัญจะถอยรถออกจากช่องจอด ไข่มุกจึงตัดสินใจบอกเพื่อนไปว่า
“มุกกำลังจะเลิกกับพี่กร พรุ่งนี้มุกจะโสดแล้วนะ”
เพราะวันนี้เธอจะเก็บข้าวของย้ายกลับไปอยู่บ้านเดิม จะรักตัวเองให้มากขึ้น จะดูแลตัวเองให้ดี
ช่อใบบัวและพลอยขวัญมองหน้ากันด้วยความตกใจ แต่ในความตกใจนั้น ไม่มากเท่ากับความห่วงใยที่มีให้เพื่อน ช่อใบบัวขยับตัวไปแทรกกลางเบาะหน้า เอื้อมมือไปดึงมือของ
ด้วยเพราะเหตุการณ์ทั้งหมด พี่กตและเธอมีส่วนทำให้มันบานปลายมาถึงจุดนี้ คุณพ่อคุณแม่จึงยอมยกโทษให้พี่กร และขอให้เลิกแล้วต่อกันไป นับจากนี้เราสองครอบครัวก็ยังเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันเหมือนเดิม แต่เธอกับพี่กรสิ้นสุดความเป็นสามีภรรยากันแล้ว และห้ามไม่ให้พี่กรเข้ามาในบริเวณบ้านของเธอ ไม่อย่างนั้นคุณพ่อจะไม่รับรองความปลอดภัย และจะไม่เห็นกับใครหน้าไหนทั้งนั้น เสียงแจ้งเตือนวิดีโอคอลทำให้ไข่มุกที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงหยิบโทรศัพท์มาดู พอเห็นว่าพี่ดาคอลมา หญิงสาวจึงกดรับ “น้องมุกจ๋า สอบเสร็จหรือยัง จะมากินเลี้ยงที่ร้านพี่วันไหนจ๊ะ พี่จะได้สำรองโต๊ะมุมที่ดีที่สุดในร้านไว้ให้” ไข่มุกยิ้มหวานให้คนวิดีโอคอลมาหา ในวันที่เธอกลับมาอยู่บ้านวันแรก พี่ดาโทรมาหาเธอในช่วงดึก พี่ดาโทรมาเพื่อจะบอกว่า พี่ดาไม่ได้ผิดสัญญาที่บอกเอาไว้ว่าจะไม่บอกเรื่องที่พี่กรเอาแต่ใจกับเธอ เพราะวันนั้นพี่ดาพูดว่า
“นี่นายขู่พี่เหรอ” “ไม่ได้ขู่ แต่เอาจริง” “เราควรจบกันได้แล้ว ต่างคนต่างได้ วิน ๆ กันไป นายยังเด็ก เพิ่งสิบแปดปีเอง ไปหาแฟนเด็กที่อายุไล่เลี่ยกัน คนที่ยังโสดยังซิงดีกว่าไหม จะมายุ่งวุ่นวายอะไรกับพี่นักหนาเนี่ย” “ผมอายุสิบเก้าแล้ว อีกหกเดือนก็ยี่สิบปีเต็ม และผมไม่ชอบเด็ก ขี้เกียจสอนงาน ผมเลือกพี่ดาแล้ว ยังไงพี่ก็หนีผมไม่พ้นหรอก” เวทิศยิ้มอย่างผู้ชนะ ภริดาถอนหายใจอย่างหงุดหงิด “อยากไปก็ไป คืนนี้พี่จะอยู่รอจนร้านปิด” เวทิศยิ้มกว้าง เขาก้มหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ “วันนี้ผมขับรถมา กลับรถผมนะครับ” “อือ...ปล่อยได้แล้ว และก็กรุณาออกไปทำงานด้วย ถ้าไม่ขึ้นร้องก็ไม่ได้ตังค์นะ” “รู้แล้วครับ เมียใครเนี่ย โหดจัง” “นี่ ! อย่าพูดแบบนี้ได้ไหม พี่ไม่ชอบ” “พูดว่า...”
“น้องมุกยังเด็ก น้องเพิ่งอายุ 18 ปี ยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยซ้ำ น้องคิดยังไงน้องก็ทำแบบนั้น ไม่มีอะไรสลับซับซ้อนเลย น้องรักพี่สาว แล้วยังแอบรักแกมาตั้งนาน สิ่งที่น้องทำคือการเสียสละเพื่อคนที่น้องรัก น้องผิดที่ร่วมมือกับพี่สาวโกหกพวกเรา แต่ถ้าแกไม่รักน้อง ก็แค่ปล่อยน้องไป ทำไมต้องทำร้ายน้องขนาดนั้น ร่องรอยบนตัวน้อง อีกไม่กี่วันก็หายไปแล้ว แต่ความบอบช้ำในใจ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่ามันจะจางหายไป...ไม่มีใครตอบได้เลย พี่เคยผ่านมันมาแล้ว กว่าจะผ่านมาได้ก็แทบตาย แกก็รู้ แกก็เห็น แล้วทำไมถึงยังทำกับน้องมุกแบบที่พี่เคยโดนกระทำ”… เมื่อเพื่อนกลับไปแล้ว คนที่ขาดของมาหลายวัน เพราะเพื่อนมาค้างที่คอนโดด้วยจึงเปิดแอปพลิเคชันเลือกรายชื่อเด็กจากกลุ่มที่เชื่อใจได้และใช้บริการประจำ ครู่เดียวหลังจากเขาทักหาผู้ดูแลกลุ่ม โปรไฟล์เด็กเด็ด ๆ ก็ถูกส่งมาให้เลือกเป็นสิบ แต่ก่อนที่เขาจะสุ่มเลือกมาสักคน ผู้ดูแลกลุ่มก็ทัก
ที่ผ่านมา เขาไม่เคยรู้เลยว่าน้องมุกแอบรักเขามาตลอด ในขณะที่คนที่เขารักและคิดจะแต่งงานด้วยจริง ๆ กลับหักหลังเขาอย่างเจ็บแสบ แม้ว่าเธอโกหก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เหตุผลที่น้องมุกใช้ในการตัดสินใจโกหกครั้งนี้ก็คือ ไม่ต้องการให้เขาเสียชื่อเสียงและไม่อยากให้เขามีเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาล เธอคิดทำเพื่อเขาเท่าที่เด็กวัยสิบแปดจะคิดได้ ถ้าไม่รักก็แค่ปล่อยน้องไป แรก ๆ ก็อยากปล่อยน้องไป อยากเลิกให้จบ ๆ แต่ทำไมพอเธอไปจริง ๆ และเขาได้ความโสดกลับมาอีกครั้ง เขาถึงรู้สึกว่า นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ พอได้อยู่ใกล้ พอได้อิงแอบ ได้รับอะไรหลาย ๆ ที่เธอทำให้ในแต่ละวัน มันทำให้เขาชินที่จะมีเธออยู่ในชีวิต รักไหม...เป็นคำถามที่เขาถามตัวเองมาตลอด ตั้งแต่วันที่หนีความจริง หนีความรู้สึกแย่ๆ หลังจากที่สาดความโกรธใส่เธอไปอย่างน่ารังเกียจและไม่น่าให้อภัย คำตอบที่ได้คือ รู้สึกดีที่มีเธอวนเว
“มึงเป็นเชี่ยอะไรของมึงไอ้กร ถูกเมียทิ้งจนเป็นบ้าเหรอ” อชิระถามแล้วก็ส่ายหน้า สภาพเพื่อนตอนนี้ไม่ไหวเลยจริง ๆ บ่นเหมือนคนบ้า หน้าตาก็หม่นหมอง ภากรถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาหันไปมองหน้าเพื่อนทั้งสอง เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “มึงว่ามีเหตุผลอะไร ที่อยู่ดี ๆ ผู้หญิงน่ารักเรียบร้อยคนหนึ่ง จะลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตัวจนสวยผิดหูผิดตา” อชิระหันไปมองสบตาธันวา พวกเขาสองคนยิ้มขำ เข้าใจแล้วว่าทำไมเพื่อนถึงเอาแต่นั่งบ่นนั่งเพ้อ และมีสีหน้าเหมือนไม่ค่อยสบอารมณ์กับอะไรบางอย่าง พวกเขารู้ว่า เมื่อคืนภากรกลับไปนอนที่บ้าน จึงพอเดาได้ว่า เพื่อนที่ถูกเมียทิ้ง คงไปเจอเมียเก่าที่ปฏิวัติตัวเองให้สวยขึ้น “ผู้หญิงคนนั้นน่าจะแอบชอบผู้ชายคนใดคนหนึ่งอยู่ เขาเลยแต่งตัวสวยเพื่อดึงดูดสายตาและดึงดูดความสนใจจากผู้ชายคนนั้น หรือไม่ก็อาจจะตกลงเป็นแฟนกับผู้ชายสักคนหนึ่ง แล้วผู้ชายคนนั้นชอบให้แต่งตัวแ
“ขอเป็นเด็กคนนั้นได้ไหมล่ะ ที่มึงติดใจจนรับเลี้ยงอะ” “ไม่ได้ !” คนหวงเด็กตอบโดยไม่ต้องคิด “มึงจะหวงไว้ทำเมียเหรอ” ภากรมองเยาะเย้ย เพราะธันวาไม่เคยจริงจังกับใคร มันก็หากินเด็กไปเรื่อย แต่ไม่เคยเห็นผูกปิ่นโตประจำสักที แต่ล่าสุด มันผูกปิ่นโตนักศึกษาคนหนึ่ง ซึ่งเขาเองก็ไม่เคยเห็นหน้าหรอก แต่ดูท่าทางแล้ว น่าจะเด็ดไม่เบา ไม่อย่างนั้นเพื่อนของเขาคงไม่ลงทุนรับเลี้ยงไว้กินคนเดียวหรอก “กูไม่เอาเด็กทำเมียให้ปวดหัวหรอก กลัวต้องมาตกที่นั่งเดียวกับมึง ดูสภาพตัวเองเสียก่อน สำนึกผิดก็ไปขอโทษ ไปง้อขอคืนดี” อชิระเห็นเพื่อนถกเถียงกันแล้วก็ส่ายหน้า “พอได้แล้ว แดกเหล้าครับ สั่งมาแล้วเดี๋ยวจะเสียของ” อชิระยกแก้วเหล้าขึ้น ยื่นไปตรงหน้า ภากรกับธันวาจึงยกแก้วเหล้าตัวเองขึ้นมาชนแก้วกับเพื่อน แล้วยกดื่ม เมื่อดื่มเหล้าแก้วแรกจนหมดแก้ว ภากรจึงวางแก้วลงบนโต๊ะ เขากำลังมองหาเ
เป็นภาพที่ปกติมาก ปกติที่สุด ไม่มีใครคิดอะไรเกินเลยไปมากกว่า ลูกค้าไปขอเพลง...ให้ทิปนักร้อง...และขอจับมือ ทว่าคนที่นิ่งและสุขุมที่สุดในกลุ่มเพื่อนที่นั่งอยู่โต๊ะไกลจากเวทีกลับรู้สึกหัวร้อน ยิ่งพอเห็นคนที่เพิ่งเดินไปขอเพลงกับนักร้องหน้าหล่อแถมยังเด็กกว่าเขาด้วยยกแก้วค็อกเทลแก้วใหญ่ขึ้นดูดอึกใหญ่ เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป “ไอ้อชิ มันจะไปไหนวะ” ธันวามองตามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ ภากรส่ายหน้า เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอชิระจะไปไหน คนตัวสูง หน้าเคร่ง ตาดุ เดินตรงไปยังโต๊ะที่ยัยตัวแสบนั่งอยู่กับเพื่อน ๆ พอเดินไปถึงตัวเธอ อชิระก็ก้มลง โอบกอดเอวบาง ยกคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่า แล้วเดินออกไปทางลานจอดรถทันที “กรี๊ด !!!” พลอยขวัญกรีดร้องเสียงหลง หญิงสาวทุบตีคนที่บังอาจมาจับตัวเธอต่อหน้าต่อหน้าเพื่อน ๆ และคนอื่น ตอนที่เขาอุ้มเธอขึ้น เธอเห็นหน้าเขาแวบหนึ่ง และพอรู้ว่าเป็นใคร เธอก็พยายามจะดิ้
คำถามของภากรทำให้ไข่มุกหันขวับไปมองหน้าเขา คิ้วขมวดมุ่น ทบทวนคำถามที่เขาถามอยู่ครู่หนึ่ง จึงเข้าใจในสิ่งที่เขาถาม ไข่มุกหันมองตรงไปข้างหน้าตามเดิม เธอเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะตอบคำถามของเขาด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ไม่เกี่ยวกับพี่กรค่ะ" พอน้องตอบไม่ตรงคำถาม และเป็นคำถามที่ค้างคาใจ คนชอบหาเรื่องก็เลี้ยวรถเข้าสถานีบริการน้ำมันที่อยู่ตรงหน้า พอจอดรถในช่องจอด เรียบร้อยแล้ว เขาก็หันมามองหน้าน้องด้วยสายตาดุ "จะคบใครก็ดูให้มันดี ๆ หน่อย ผู้ชายที่ชอบให้แฟนแต่งตัวโป๊โชว์คนอื่นแบบนี้ มันไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเท่าไหร่นักหรอก" ไข่มุกสูดลมหายใจลึก เธอหันไปมองหน้าคนที่พูดเองเออเองทุกอย่าง โดยที่เธอยังไม่ได้บอกอะไรเขาเลย "แล้วผู้ชายแบบไหนคะ ถึงจะเรียกว่าเป็นผู้ชายที่ดี ผู้ชายที่เอาแต่ใจ ไม่ยอมรับฟังเหตุผล ไม่ยอมรับคำขอโทษ ไม่เปิดโอกาสให้คนอื่นได้แก้ตัวกับสิ่งที่ทำ
“ดา...ไปนั่งได้แล้ว ผมจัดการเอง” เวทิศบอกเสียงดุ เพราะคนท้องโตใกล้คลอดพยายามจะช่วยเขาเสิร์ฟน้ำ ภริดาทำปากยื่นใส่คนดุ แต่ก็ยอมไปนั่งตามที่เขาบอก เธอนั่งลงข้างแม่แก้ว พอนั่งแล้วก็ถอนหายใจแรง เพราะท้องแก่ใกล้คลอดเต็มที เดินนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว “เขาบอกอะไรก็เชื่อฟังบ้าง อย่าดื้อให้มันมาก ไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะเรา” “ดาก็ทำตามแล้วนี่ไงคะ ใครจะกล้าขัดใจลูกเขยขวัญใจมาดามแก้วกันล่ะคะ” ดูสิ...เจ้าเด็กบ้าของเธอในวันวานเดี๋ยวนี้กลายเป็นลูกเขยขวัญใจพ่อกับแม่ไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะทำหรือพูดอะไร พ่อกับแม่ก็เข้าข้างเขาไปเสียหมด พ่อบอกเธอว่า เธออายุมากกว่าเขาแท้ ๆ แต่เขากลับวางตัวได้น่าเชื่อถือและดูโตเป็นผู้ใหญ่กว่าเธอเสียอีก แม่แก้วส่ายหน้ายิ้ม ๆ ท่านวางมือลงบนท้องกลมโตของลูกสาว แล้วบอกกับหลานในท้องของลูกสาวว่า “ตาหนูของยาย พอคลอดออกมาแล้วต้องมาดูแล
“มุก มะ...มันขึ้น...สองขีด” คนที่ถือแท่งตรวจอยู่ในมือลืมตาขึ้นทันทีที่สามีบอก พอเห็นผลการตรวจขึ้นสองขีด เธอยิ้มหวานสดใส แต่ยิ้มของเธอก็ต้องหุบฉับลงทันที เมื่ออยู่ดี ๆ สามีก็ยืนโงนเงน เธอรีบโอบกอดประคองเขาไว้ แล้วค่อยๆ ทรุดตัวลงนั่งพร้อมกับเขา “พี่กร !” “มุก ! มุกล่ะครับแม่ เมียผมอยู่ไหน” แม่แก้วถอนหายใจ แล้วส่ายหน้า หมั่นไส้พ่อคนถามหาเมีย ทั้งที่ตัวเองยังเอาตัวไม่รอด “มุกอยู่นี่ค่ะพี่กร” ไข่มุกถือกะละมังใบเล็กที่มีผ้าชุบน้ำออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินไปนั่งริมเตียงคนละฝั่งกับแม่แก้ว พอเมียนั่งลงข้าง ๆ ภากรก็รีบลุกขึ้นนั่ง เขาจับมือนุ่มข้างหนึ่งมากุมไว้ “มุก...เดินไปเดินมาทำไม ต่อไปนี้มุกไม่ต้องทำอะไรแล้วนะ ต้องนั่งอยู่เฉย ๆ” ไข่มุกมองหน้าแม่แก้วแล้วยิ้ม
ภากรไม่ให้เวลาเมียได้ปรับตัวรับเอาความใหญ่ที่เขาเพิ่งสอดใส่เข้าไปกายเธอ เขาขยับบั้นเอวขับเคลื่อนลำกายแกร่งกระแทกแทงใส่ความอุ่นนุ่มอย่างบ้าคลั่ง เธอคับแน่นและรัดรึง ทั้งยังนุ่มลื่นจนเขาไม่อาจอดใจถนอมออมแรงได้ แรงรักจึงถูกสาดส่งเข้าหากายสาวอย่างดุดันรุนแรง ลำกายอวบยาวขับเคลื่อนเข้าออกถี่ยิบ ทุกครั้งที่สอดประสาน แรงโถมถั่งนั้นหนักแน่น แก่นกายสอดใส่ล้ำลึกสุดทาง “พี่กร...อ๊า ๆ” ไข่มุกกอดลำคอแกร่งไว้แน่น เธอแทบไม่ต้องขยับโยกออกแรงเลย เพราะสามีขยับบั้นเอวโจนจ้วงใส่เธออย่างรุนแรง จนร่างกายสั่นกระเทือน ทุกจังหวะการสอดใส่ ทุกครั้งที่เขาเข้ามาในกายเธอจนลึกสุด ไข่มุกเสียวจนหวีดร้องเสียงหลง ยิ่งปลายทางสุขสมใกล้เข้ามา ไข่มุกก็ยิ่งเสียวจนไม่อาจควบคุมตัวเองได้ “พี่กรขา...จะเสร็จแล้ว อื๊อ !” ไข่มุกขยับบั้นเอวขย่มลงสวนทางกับลำกายแกร่งที่โถมถั่งกลางซอกขา สองกายขยับรับส่ง สอดประสานถี่กระชั้น “มุกจ๋า
ภากรเหลือบตามองพี่สาวและคุณพ่อผ่านกระจกหลังแล้วยิ้มอ่อนโยน ดูท่าทางไอ้เด็กคนนั้นคงจะดีใช้ได้ พี่สาวของเขาจึงยอมที่จะพามาหาคุณพ่อ ถ้ามันดีจริง ๆ เขาก็ดีใจกับพี่ แต่ถ้ามันร้าย เขาจะเป็นคนจัดการมันเอง ภากรดึงสายตากลับไปมองถนนเบื้องหน้า ก่อนจะปรายตามองคนที่นั่งเคียงข้างกัน ไข่มุกหันไปมองสบตาสามี เธอยิ้มหวานให้เขา สายตาอบอุ่นของพี่กร ทำให้ไข่มุกรู้สึกว่า ตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนหนึ่ง ไม่ได้โชคดีที่มีสามีที่รักและเอาอกเอาใจเธอเท่านั้น แต่เธอยังโชคดีที่ได้อยู่ในครอบครัวอบอุ่นที่ทุกคนรักและเข้าใจกัน “พี่กร...เดินดี ๆ สิคะ” ไข่มุกบอกพลางประคองสามีเดินเข้าประตูห้องนอน งานเลี้ยงฉลองเล็ก ๆ มื้อค่ำที่ผ่านมาไม่เล็กอย่างที่คิด เพราะพอเพื่อนของพี่กรรู้ว่า พี่กรจดทะเบียนสมรสกับเธอแล้ว เพื่อนพี่กรก็ยกโขยงมาร่วมแสดงความยินดีด้วย แถมยังสั่งอาหารมาเพิ่ม พร้อมกับเ
ไข่มุกมองค้อนคนหื่น แต่ก็ยอมพยักหน้ารับข้อเสนอของเขา เพราะมันน่าจะดีกว่ายอมให้เขาจูบอีกครั้ง “ก็ได้ค่ะ” พอข้อเสนอได้รับการตอบรับภากรก็รีบหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่ คนถูกหอมแก้มองคนฉวยโอกาสด้วยสายตาดุ แต่คนที่ได้ชื่นใจด้วยการหอมแก้มน้องกลับยิ้มกว้าง “หอมแค่นี้เอง อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ เอางี้ ๆ เดี๋ยวพี่พาออกไปหาคนที่จะช่วยฝึกงานให้มุกนะครับ ว่าแต่มุกอยากทำแผนกไหนหรือครับ” ไข่มุกส่ายหน้า “วันนี้มุกขอนั่งอยู่ในห้องพี่กรได้ไหมคะ” คิ้วเข้มขมวดมุ่น มองเมียอย่างไม่เข้าใจ ก็เมื่อกี้เธอเพิ่งพูดว่าอยากทำงานนี่นา แล้วทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนใจ ไข่มุกมองค้อนสามี “มุกไม่กล้าออกไปเดินในออฟฟิศหรอกค่ะ มุกกลัวเจอพี่อชิกับพี่ธันวา ถ้าเจอกันในวันนี้อีกครั้ง มุกคงทำหน้าไม่ถูก เอาไว้วันพรุ่งนี้ค่อยทำงานได้ไหมคะ” ภากรยิ้ม
ภากรกอดเอวบางไว้หลวม ๆ เขาพยักหน้ายิ้ม ๆ “พี่กรต้องสัญญามาก่อนว่า ถ้ามุกเติมพลังให้พี่กรแล้ว พี่กรจะยอมให้มุกออกไปทำงานกับพี่ ๆ ในออฟฟิศ ไม่ใช่ให้มุกมานั่งอยู่เฉย ๆ ในห้องแบบนี้” คนอยากให้เมียอยู่ใกล้ ๆ ถอนหายใจ “ไม่เห็นต้องทำงานก็ได้ ยังไงพี่ก็ประเมินให้เมียผ่านอยู่แล้ว” “แต่มุกไม่อยากให้เป็นแบบนั้น มุกอยากเรียนรู้งานกับคนอื่นบ้าง” “เมียพี่ พี่สอนเองได้” คราวนี้ไข่มุกเป็นฝ่ายถอนหายใจบ้าง “แล้วคนอื่นเขาก็จะมองมุกไม่ดี เขาจะหาว่ามุกใช้เส้นสาย ใช้อภิสิทธิ์ความเป็นภรรยาของบอส เลยผ่านการฝึกงาน ทั้ง ๆ ที่วัน ๆ มุกไม่ได้ทำอะไรเลย” “ไม่รู้จะฝึกงานไปทำไม เรียนจบแล้ว พี่ก็ไม่ให้มุกทำงานหรอก” ไข่มุกปล่อยมือจากลำคอแกร่ง หญิงสาวประคองใบหน้าหล่อเหลาของสามีไว้ในสองมือ มองสบตาคมด้วยแววตาจริงจัง
ถามว่า ไม่กลัวเขาจะไปมีคนอื่น หรือผู้หญิงคนอื่นมาจดทะเบียนสมรสตัดหน้าเธอไปหรือ ก็ต้องตอบว่า...ไม่กลัว เพราะที่ผ่านมาหนักหนาจนเธอเข้มแข็งขึ้นมาก และมั่นใจว่า หากผู้ชายคนหนึ่งที่ปากบอกว่ารักเธอ แต่ลับหลังกลับไปมีผู้หญิงอีกคนและพาผู้หญิงคนนั้นไปจดทะเบียนสมรส ก็เป็นที่น่ายินดีที่เธอจะได้บอกเลิกเขา และใช้ชีวิตโสดให้มีความสุขอีกครั้ง “พี่จะรอจนกว่าจะถึงวันนั้น และน้องมุกมั่นใจได้เลยนะว่า พี่จะรอจดทะเบียนสมรสกับน้องมุกคนเดียวเท่านั้น” ไข่มุกเงยหน้าขึ้นสบตาคม เธอยิ้มหวานสดใส “ค่ะ” ภากรถอนหายใจบางเบา “อย่าทิ้งพี่นะครับ” แววตาของพี่กรหม่นเศร้าแกมหวั่นใจ ไข่มุกรีบยกมือขึ้นกอบใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ มองสบตาเขาอย่างแน่วแน่ “ไม่ทิ้งค่ะ มุกจะซื่อสัตย์กับพี่กรตลอดไป” ไข่มุกเข้าใจพี่กร เพราะเขาผ่านการถูกหักหลังมาแล้วหนึ่งครั้ง มันจึงเป็นปมใน
ไข่มุกจิกกำบ่ากว้างไว้แน่น เธอแยกแย้มตัวเองออกจนสุดเพื่อรองรับเขา เมื่อส่วนหัวสอดใส่เข้ามาในร่องรักอุ่นอ้าว ไข่มุกห่อปากครางเสียว เธอมองสบตาคู่คมที่ชะโงกอยู่เหนือกายเธอ ไข่มุกรับรู้ถึงแก่นกายใหญ่โตที่ขับเคลื่อนสอดแทรกเข้ามาในตัวเธอช้า ๆ “พี่กรขา…” ไข่มุกบิดสายร่างกายใต้ร่างสูง เสียวซ่านทรมานต้องการให้เขาเติมเต็มเธอสุดทางเสียที “เข้ามาทั้งหมดเลยสิคะ มุกอยากได้พี่กร” พอน้องบอกอยากได้เขา ภากรก็ตอบสนองความต้องการของน้องทันที เขาเกร็งสะโพกแล้วขยับบั้นเอวสอดใส่ลำกายแกร่งสลักลึกแน่นกลางร่องรักสุดทาง “อ๊าย !” ไข่มุกหวีดร้องเสียงหลง กรีดเล็บไปบนบ่ากว้างและแผ่นหนังแน่นตึงของสามีเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ซ่านเสียว ภากรขบกรามแน่นด้วยความเสียวไม่น้อยไปกว่าเมีย เธอคับแน่น อุ่นอ้าว ทั้งนุ่มลื่น และยังตอดรัดเขาหนุบหนับไปทั้งลำกาย เมื่อต่างคนต่างต้องการกันและกัน เมื่อ
“พี่กรอาบน้ำก่อนดีไหมคะ” ไข่มุกบอกพลางถอยหลังหนีคนที่จ้องเธอเขม็ง หลังจากที่เขาปิดล็อกประตูห้องนอนแน่นหนาแล้ว “ดีครับ” ภากรบอกพลางถอดเสื้อผ้าออกจากตัว เขาสามารถทำตัวเองให้เปลือยล่อนจ้อนได้ในเวลาเพียงชั่วกะพริบตาสองที ไข่มุกกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ลงคอ หญิงสาวถอยหลังไปหนึ่งก้าว “พะ…พี่กรอาบก่อนเลยนะคะ มุกจะรออาบทีหลัง” เห็นความแข็งขึงพร้อมพรักของเขาแล้วเธอก็ใจสั่น นอกจะทั้งใหญ่ทั้งยาวแล้ว มันยังตั้งตรงและผงกหัวหงึก ๆ สู้สายตาเธอด้วย ภากรส่ายหน้า เขาเดินเข้าหาน้องด้วยความมุ่งมั่น ไข่มุกถอยหลังหนีไปได้สามก้าวก็ถูกคนเปลือยรวบตัวไปกอดได้เต็มวงแขน “อาบพร้อมกัน จะได้เสร็จพร้อมกัน” ภากรบอกพลางลงมือปลดเปลื้องชุดให้น้อง ครู่เดียวไข่มุกก็เปลือยเปล่าเท่าเทียมกับเขา ร่างบางถูกอุ้มขึ้นแนบอกกว้าง ภากรพาน้องเข้าไปในห้องน้ำ วางเธอลงใต้ฝักบัว แล้วเ