ตอนที่49. ชะงักไป

ความคิดนั้นทำให้เขาชะงักไป เขาเพิ่งจะรู้จักผู้หญิงคนนี้ เหตุใดจิตใต้สำนึกเขาถึงอยากปกป้องเธอเหลือเกิน และเมื่อรู้ตัว เขาก็วางเท้าของเธอที่พันแผลไว้เรียบร้อยแล้วลงอย่างอ่อนโยน

แม้เสียงเขาจะราบเรียบแต่ดาริกาสัมผัสได้ถึงความห่วงใยอย่างจริงใจของนายทหารหนุ่ม เธอจึงเอ่ยขอบคุณเขาพร้อมกับระบายยิ้มให้

“ขอบคุณค่ะ”

“ผม นาวาเอกรพีพงศ์ ครับ”

เขายื่นมือออกมาข้างหน้าขณะแนะนำตัว

“แพทย์หญิงดาริกาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”

ดาริกายื่นมือเข้าไปจับมือเขาเป็นการทักทาย รอยยิ้มไม่เคยจางหายไปจากใบหน้าสวย ดวงตากลมโตสุดใสยิ่งทำให้ชวนมองมากขึ้น

“คุณเพิ่งย้ายมาประจำที่นี่หรือครับ ไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อน”

รพีพงศ์ทรุดตัวลงนั่งบนรากไม้ใหญ่ ข้าง ๆ หญิงสาว

หลังกลับจากกองทัพเรือ เขามักจะแวะดูพระอาทิตย์ตกดินที่ชายหาดแห่งนี้เป็นประจำ จนสนิทคุ้นเคยกับคนในละแวกนี้ แต่เย็นนี้ต่างออกไปจากเดิม เพราะเขาสะดุดตากับการกระทำของเธอที่ทำมือขึ้นเป็นรูปสามเหลี่ยมแล้วยกขึ้นส่องดูบนท้องฟ้า เขาจึงเดินเข้าไปหา แต่นึกไม่ถึงว่าอยู่ ๆ เธอก็ทำท่าเหมือนจะล้มลง เขาจึงรีบเข้าไปประคองเธอไว้

“ค่ะ พอดีเพื่อนชวนให้มาทำงานที่นี่ด้วยกันค่ะ”

ดาริกาตอบออ