LOGINShare
บทที่ 16
Last Updated:
2025-01-28 02:40:44
Related chapters
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 17
กำราบรัก 17เนื่องจากสถานที่นัดและโรงแรมห่างกันพอสมควรจึงใช้เวลาในการเดินทางเกือบหนึ่งชั่วโมงครึ่ง กรหันมองด้านหลัง ตั้งใจจะถามว่าท่านประธานของเขาต้องการอะไรเพิ่มเติมรึเปล่าแต่ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้ากลับทำให้เขายิ้มออกมา ตัดสินใจไม่รบกวนเจ้านายดีกว่าทีโอบกอดคนตัวเล็กซึ่งกำลังหลับปุยอยู่บนตักไว้ไม่ให้ตก เอาคางเกยหัวเธอไว้พลางเช็คงานจากโทรศัพท์ในมือไปด้วย“อื้อ พี่ที ยังไม่ถึงหรอ”ดวงตากลมโตกระพริบขึ้นลงเพื่อปรับแสงก่อนจะยันตัวขึ้นจากตักแกร่ง มองไปรอบๆ“นอนต่อก็ได้ เดี๋ยวปลุก”“ไม่เป็นไรค่ะ กลัวพี่ทีเหน็บกิน”“ไม่ทันแล้วล่ะครับ”กุญแจซอลยู่ปาก ค่อยๆคลานลงจากตักที ย้ายไปนั่งบนเบาะแทน“ไม่ได้หนักขนาดนั้นสักหน่อย”“บ่นอะไร หึ”“ไม่ต้องมาหง มาหึเลย ขนลุก”“ขนลุกหรือใจสั่นกันแน่”“หนูซอลไม่คุยกับคุณทีแล้ว >”ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงร้าน mocha ร้านนี้เป็นร้านคาเฟ่ติดทะเล บรรยากาศสบายๆ คล้ายอยู่บ้าน ลูกค้าในเวลานี้ไม่เยอะนักเนื่องจากวันนี้เป็นวันธรรมดากุญแจซอลขอแยกโต๊ะออกไปเพื่อจะได้ไม่รบกวนที ขณะกำลังคุยธุระกับลูกค้าซึ่งทีก็อนุญาตขอแค่ให้นั่งอยู่ในสายตาเขาก็พอ“รับอะไรดีครับ”“มีอะไรแนะนำบ้า
Last Updated : 2025-01-28กำราบรักท่านประธาน บทที่ 18
กำราบรักตอนที่ 18ก๊อก ก๊อกเจ้าของใบหน้าเรียบนิ่งเดินไปเปิดประตู ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนที่มาเคาะเป็นใครเพราะมันจะเป็นใครเสียไม่ได้ถ้าไม่ใช่บุคคลที่ทำให้เขานอนไม่หลับแทบทั้งคืน“สวัสดีตอนเช้าค่า”เห็นใบหน้ายิ้มแย้ม สดใสของอีกฝ่ายแล้วรู้สึกหงุดหงิดใจชะมัด นี่มีแต่เขารึไงกันที่นอนไม่หลับเวลาไม่มีเธอให้กอด หญิงสาวคงนอนหลับสบาย ไม่คิดถึงเขาเลยสินะ“ทำไมหน้าบึ้งแต่เช้าเลยคะ”มือเล็กยื่นไปดึงแก้มสากให้ยืดออก ส่ายไปมาเหมือนเล่นตุ๊กตาก่อนจะโดนทีปัดมือออก“อย่ามายุ่งหน่า”กุญแจซอลได้แต่ยืนเกาหัวตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ มองตามร่างสูงที่เดินหงุดหงิดเข้าห้องไป“เห็นพี่มาร์ชบอกว่าอาภพเป็นคนยักยอกเงินบริษัทและซื้อของไม่ได้คุณภาพมาเปลี่ยนใส่เครื่องบินหรอคะ”“แสนรู้นะ”“นี่หนูซอลไม่ใช่แมวนะ”“พี่หมายถึงหมาต่างหาก”“ไอพี่ที”คนตัวเล็กพยายามเข้าไปต่อยเขาแต่เพียงแค่ทีดันหัวเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว หมัดน้อยๆก็ไม่สามารถถึงตัวเขาได้แล้ว หมัดน้อยๆเลยลอยเคว้งในอากาศอย่างน่าสงสาร“จะต่อยพี่ ช้าไปนะครับหนู”ใบหน้าน่ารักบูดบึ้ง สายตาหลุบต่ำลงเห็นเท้าของอีกคน เธอเลยจัดการเหยียบเข้าที่เท้าเขาเต็มแรงก่อนจะแลบลิ้นปลิ้นต
Last Updated : 2025-01-28กำราบรักท่านประธาน บทที่ 19
กำราบรัก 19“พี่ที พี่แน่ใจหรอว่าเราไม่หลง”ดวงตากลมโตมองออกไปนอกหน้าต่างซึ่งบัดนี้รายล้อมไปด้วยต้นไม้ จากที่เคยขับรถอยู่บนถนนดำตอนนี้ถนนกลับกลายเป็นดินแดง โชคยังดีที่มีไฟสองข้างทางคอยให้แสงสว่างถึงแม้จะติดๆดับๆก็ตาม“ไม่แน่ใจ”“พี่ล้อเล่นรึเปล่า”“เปล่า หนูมองหาบ้านคนเถอะ”“เฮ้อ หลงป่าเคยเจอแต่ในละคร ไม่คิดว่าจะมาเจอในชีวิตจริง เราจะมีไก่ย่างมาย่างกินเหมือนในละครรึเปล่านะ”ปากเล็กบ่นไปเรื่อย สายตาก็คอยสอดส่องหาบ้านตามที่ทีบอกจนกระทั่งสะดุดเข้ากับแสงไฟที่ส่องสว่างอยู่ไม่ไกล“พี่ทีตรงนั่นไง ที่มีไฟเยอะๆ”ทีหันมองตามนิ้วเล็ก เมื่อเห็นเป้าหมายเขาจึงรีบวนรถกลับเพื่อเข้าไปทันทีทั้งคู่จอดรถหน้าโฮมสเตย์แห่งหนึ่งซึ่งเป็นโฮมสเตย์ขนาดเล็ก มีบ้านเพียงสามสี่หลังและมีจุดรวมพลเล็กๆอยู่กลางสวน“สวัสดีครับ”“สวัสดีค่ะ พอจะมีห้องว่างมั้ยคะ”เนื่องจากเห็นว่าดึกมากแล้ว พวกเขาจึงตกลงกันว่าจะพักกันที่นี่เพราะคิดว่าน่าจะหลงกันเข้ามาไกลแล้ว ส่วนเรื่องพวกที่ลอบทำร้าย กรและลูกน้องของทีได้จัดการเก็บกวาดหมดแล้ว“มีเหลืออยู่ห้องหนึ่งพอดีเลยจ้ะหนู”“พี่ที คุณลุงเขามีห้องเหลือค่ะ”“อืม”ทีเดินล้วงกระเป๋ากางเกงลงม
Last Updated : 2025-01-28กำราบรักท่านประธาน บทที่ 20
กำราบ 20หลังจากกุญแจซอลโดนรังแกในห้องน้ำ หญิงสาวก็สลบเหมือดไร้ซึ่งเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง ตัวต้นเหตุอย่างทีรับผิดชอบด้วยการแต่งตัวให้เธอด้วยชุดที่เขาเป็นคนถอดออกเอง“พี่รักหนูซอลนะ”ริมฝีปากสวยจุมพิตลงบนหน้าผากเนียน ดวงตาคู่คมจ้องมองดวงหน้าน่ารักนิ่ง เขาไม่คิดเลยว่าในชีวิตเขาจะต้องมาดูแลหรือเอาใจใส่ใครมากขนาดนี้แต่ถึงอย่างนั้นสำหรับกุญแจซอลเขาเต็มใจทำให้ทุกอย่างอยู่แล้วเวลาล่วงเลยไปกว่าเกือบชั่วโมง คนตัวเล็กบนเตียงเริ่มขยับเรียกให้คนซึ่งกำลังคุยโทรศัพท์อยู่หันมามอง“พี่ที”เสียงเรียกงอแงจากคนบนเตียงทำให้ทีต้องวางโทรศัพท์แล้วเดินไปนั่งลงบนเตียง“ว่าไง หืม”“อยากเข้าห้องน้ำแต่หนูซอลเจ็บ ลุกไม่ไหวเลยอ่า” กุญแจซอลอ้อน“บอกแล้วว่าอย่าขย่มแรง”ป้าบ ป้าบมือเล็กฟาดลงไหล่อีกคนแรงด้วยความเขินเมื่อเขาพูดสิ่งน่าอายที่เธอทำลงไปในห้องน้ำก่อนหน้านี้แต่คนโดนตีไม่ได้สำนึกใดๆแถมยังหัวเราะชอบใจอีกต่างหาก“ถ้าพี่ทีหัวเราะหนูซอลอีก จะโกรธแล้วนะ”“โอเคไม่หัวเราะแล้ว”แก้มป่องสีแดงระเรื่อนั้นทำให้ทีอดไม่ได้ที่จะฟัดเล่นก่อนจะช้อนตัวเธออุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาวตรงเข้าไปยังห้องน้ำ“อากาศดีเนอะ ยังไม่อยากลับเลย”ทั้
Last Updated : 2025-01-28กำราบรักท่านประธาน บทที่ 21
กำราบรัก 21“พี่ทีมั่นใจนะคะว่าจะขับเจ้านี่ได้”ดวงตาคู่สวยมองไปยังมอเตอร์ไซค์เก่าๆตรงหน้าด้วยแววตาไม่ไว้ใจนัก“หนูซอลอยากเที่ยวแบบแบ็คแพ็คไม่ใช่หรอ”ทีพยายามกลั้นยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของคุณหนูซอล“เอ่อ หนูซอลว่าเราไปรถตู้เหมือนกันเดินก็ได้นะคะ”“ไม่ได้หรอก พี่ฝากรถตู้ให้เขาเอาไปเติมน้ำมันแล้ว”“แง หนูจะมีชีวิตรอดใช่มั้ย”ทีเดินเข้าไปกอดคอคนตัวเล็กลากมาหยุดยืนอยู่หน้ามอเตอร์ไซค์สภาพซอมซ่อของลุงเจ้าของโฮมเตย์“ทำอะไร”เขาถามขึ้นเมื่อเห็นเธอยกมือขึ้นสวดมนต์ ทำปากขมุบขมิบเหมือนท่องอะไรสักอย่าง“สวดมนต์ค่ะ”“เวอร์ล่ะ พี่ขับรถเป็น”มือหนาผลักหัวคนตัวเล็กก่อนจะก้าวขาคร่อมมอเตอร์ไซค์ ดึงให้เธอขึ้นตามมา“พี่ที ถ้ารู้สึกจะล้ม เบรคไม่อยู่หรืออะไรแบบนี้รีบบอกหนูซอล”“ทำไม หนูจะช่วยหรอ”“ป่าวค่ะ หนูจะรีบโดดหนี”“รักกันจังเลยนะ คุณหนูซอล”ทีบีบจมูกโด่งรั้นด้วยความหมั่นไส้ กุญแจซอลแบะปากเล็กน้อยก่อนจะก้าวขึ้นรถ“จับพี่แน่นๆนะน้อง”“พี่ทีตอนนี้พี่ไม่เหมือนท่านประธานอะ เหมือนเด็กแว้นมากกว่า”บรื้น บรื้น“วร้าย พี่ที”ทีแกล้งเบิ้ลเครื่อง ส่งผมให้คนด้านหลังตกใจร้องเสียงหลง กอดเอวเขาแน่น“โทษทีเครื่องพี่ม
Last Updated : 2025-01-28กำราบรักท่านประธาน บทที่ 22
กำราบรัก 22ตึกตัก ตึกตักสองหนุ่มสาวและงูหนึ่งตัวยังคงวิ่งอย่างไม่มีใครเหนื่อยล้า“แฮ่กๆ พี่ทีหนูซอลเหนื่อย”“เหนื่อยก็หยุดวิ่งสักที”“แต่งูมันไม่หยุดตามหนูเลย”ฟิ้วกิ่งไม้เล็กลอยละลิ่วเฉียดขาของกุญแจซอลทำเอาเจ้าตัวต้องรีบยกขาหลบด้วยความตกใจ“พี่ทีขว้างไม้ทำไม วะ…ว้ราย”“หนูซอล!”ทีรีบวิ่งเข้าไปช่วยพยุงคนตัวเล็กที่กระโดดหลบกิ่งไม้ที่เขาตั้งใจเขวี้ยงไล่งูจนล้มลง“โอ๊ย ทำไมมันซวยซ้ำ ซวยซ้อนแบบนี้เนี่ย”“หนูจะกระโดดทำไมวะ”“พี่ทีนั่นแหละ อยู่ๆก็ขว้างไม้มาทำไม”คราวนี้ทีถึงกับหน้าเสียเมื่อนึกขึ้นได้ว่าต้นเหตุที่ทำให้เธอล้มมาจากเขา“ขอโทษ เจ็บมั้ย”“เจ็บมาก ต้องเดินไม่ได้แน่ๆเลย ฮรือ”สีหน้าทีเริ่มเจื่อนขึ้น ปกติแค่กุญแจซอลโดนอะไรกัดเขายังกังวลแทบแย่ นี่เธอดันมาล้มเพราะเขา จะไม่ให้เขารู้สึกผิดได้ยังไง“ขี่หลังพี่มา”“ไม่ต้องทำหน้าเครียดขนาดนั้น หนูซอลแกล้งเล่น ไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย”“แกล้ง?”“ฮั่นแน่ เป็นห่วงเขาหรอตัวเอง”นิ้วเล็กจิ้มลงบนแก้มสาก อมยิ้มล้อเขาใหญ่จนคนโดนล้อเริ่มหน้าตึงเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนแกล้ง“จะขี่หลังหรือเดิน”“ขี่หลังค่า ทำตัวเป็นคนแก่ขี้น้อยใจไปได้”“หนูซอล” ทีเรี
Last Updated : 2025-01-28กำราบรักท่านประธาน บทที่ 23
กำราบรัก 23(กุญแจซอล)“อื้อ พี่ทีไม่เอาแล้วน้องเหนื่อย”ฉันพลิกตัวหนีมือหนา พยายามควานหาผ้าห่มมาปกปิดร่างกาย“หึ ก็ไม่ได้จะเอา”“ก็อย่ามาจับสิ อ๊า”เกลียดตัวเองจริงๆ แค่โดนเขาสัมผัสนิดหน่อย ไม่รู้ทำไมถึงเอนอ่อนไปกับเขาได้ขนาดนี้“หึหึ นอนเถอะ ไม่กวนแล้ว”คนที่บอกว่าจะไม่กวน ทิ้งตัวลงนอนข้างกันก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอดไว้หลวมๆ ความอบอุ่นที่แผ่ออกจากตัวพี่ทีทำให้ฉันเผลอกอดตอบ“พี่ทีร้องเพลงกล่อมหนูซอลหน่อยได้มั้ยคะ”“นอนได้แล้ว”“นะ นะ ร้องเพลงให้หนูซอลฟังหน่อย”จุ๊บพี่ทีจุ๊บหน้าผากฉันหนักๆ เลื่อนมือลงมาตบก้นฉันราวกับกำลังกล่อมเด็กน้อย“ถ้าอีกห้านาที หนูยังไม่หลับ…”“โอเคหลับแล้ว”ไม่ต้องรอให้เขาพูดจบ ฉันรับรู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่เขาจะพูดต่อไปคืออะไร“หึหึ ฝันดีครับคุณหนูซอล”และหลังจากนั้น สติฉันก็เริ่มเลือนหายจนกระทั่งเข้าทรวงนิทราในที่สุด“หลุดได้ยังไง”“หลักฐานที่เรามีไม่พอครับท่านประธาน อีกอย่างทนายฝ่ายคุณกรก็แน่นใช้ได้เลย”พรึบอันที่จริงฉันรู้สึกตัวตื่นตั้งแต่เสียงโทรศัพท์พี่ทีดังแล้วแต่ที่ยังแกล้งหลับอยู่เพราะความอยากรู้ล้วนๆแต่ก็นั่นแหละ เขาดันลุกออกจากเตียงซะได้นี่“ไปไหนของเขา”ฉ
Last Updated : 2025-01-28กำราบรักท่านประธาน บทที่ 24
กำราบรัก 24(กุญแจซอล)“นี่มันรูปช่างคนนั้นนี่คะ”ใช่แล้ว ไม่ผิดแน่ ถึงแม้ในรูปเขาจะดูหนุ่มกว่าที่ฉันเคยเจอ(หมายถึงเจอตอนเป็นผีนั่นแหละ คิดแล้วก็ขนลุก บรื๋อ) แต่เขาคือลุงชาญ ช่างคนเก่าที่หายตัวไปและเป็นเจ้าของโทรศัพท์เครื่องที่คาดว่าจะมีหลักฐานอยู่ด้านในแต่ยังเปิดไม่ได้เพราะไม่รู้รหัสเครื่องนั้น“หนูซอลแน่ใจนะ”พี่ทีเดินมายืนด้านหลังฉัน หยิบรูปออกจากมือฉันไปดูบ้าง“แน่ใจค่ะ ภาพลุงเขายังติดตาหนูซอลอยู่เลย”“แล้วรูปเขามาอยู่นี่ได้ไง”“หรือเขาอาจจะเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้คะ”“มันบังเอิญเกินไปรึเปล่า”เขาว่าพลางดึงรูปถ่ายออกจากกรอบรูปมาพลิกไปมา จังหวะที่พี่ทีพลิกรูป สายตาฉันดันเหลือบไปเห็นตัวเลขเล็กๆตรงมุมรูปถ่าย“พี่ที ตรงนั้นมีเลขด้วยค่ะ”“หือ จริงด้วย”“หกตัว รหัสโทรศัพท์มีกี่ตัวคะ”“หกตัว”ฉันและทีหันมองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้วแหละว่าในโลกนี้ยังมีความบังเอิญขนาดนี้อยู่“พี่ทีลองส่งรหัสไปให้คุณกรดู”หลังจากพี่ทีส่งรหัสบนรูปนั่นไปให้คุณกรไม่นาน คุณกรก็โทรกลับมาและฉันก็ถูกสั่งให้รออยู่ในบ้านส่วนพี่ทีออกไปคุยโทรศัพท์ด้านนอก“เป็นไงบ้างพี่ที”ทันทีที่ทีเดินเข้ามา ฉันจึ
Last Updated : 2025-01-28
Latest chapter
กำราบรักท่านประธาน ตอนจบ
ตอนจบ กำราบรักตึก ตึก ตึกร่างเล็กวิ่งลงจากบันไดตรงไปยังห้องทำงานของท่านประธานหนุ่มด้วยความร้อนรน และด้วยความรีบร้อนนั่นเองทำให้เธอสะดุดขาตัวเองล้มลงโชคดีที่ทีเดินมาพอดี เธอเลยไม่ต้องล้มลงไปจูบพื้นแต่ได้จูบปากของท่าประธานหนุ่มแทน“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าวิ่ง”ทีเอ็ดเสียงเข็มพลางพยุงกุญแจซอลให้ลุกขึ้น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ เธอก็วิ่งล้มใส่เขาจนกระทั่งวันนี้เขาและเธอหมั้นกันแล้วเธอก็ยังคงวิ่งชนเขา ล้มลงด้วยทวงท่าเดิมไม่ผิดเพี้ยน“แฮะๆ ขอโทษค่ะ”กุญแจซอลยิ้มแหย่ ช่วยจัดเสื้อเชิ้ตของอีกคนให้เข้าที่“แล้วนี่วิ่งทำไม”“หนูซอลรีบวิ่งมาหาพี่ทีนั่นแหละ”คิ้วเข้มเลิกขึ้น โอบเอวบางเดินไปนั่งด้วยกันในห้องทำงานเพราะเขายังมีงานต้องสะสางให้เสร็จก่อนจะบินไปเที่ยวญี่ปุ่นกับคุณหนูจอมวุ่นวันพรุ่งนี้“มีอะไรครับ?”“คือหนูซอลเครียดมากเลยอ่า”มือเล็กเกาะแขนเขาแน่น เธอแบะปากคล้ายจะร้องไห้นั่นทำให้ทีต้องก้มลงจูบผากเนียนด้วยความเอ็นดู“ไหนบอกสิเรื่องอะไร”“กระเป๋าหนูซอลอ่ะค่ะ กระเป๋าหนูซอลใส่ของทั้งหมดที่จะเอาไปไม่พอT-T”ท่านประธานหนุ่มแทบจะเอาหัวตัวเองโขกผนังเมื่อได้ยินปัญหาของคุณห
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 37
กำราบรัก 37(กุญแจซอล)หลังจากเรื่องราวร้ายๆผ่านไป จิตใจฉันก็กลับมาเบิกบานอีกครั้ง แม่ย้ายกลับมาอยู่ประเทศไทยกับพ่อและดูเหมือนคู่นั้นจะรักกันหวานชื่นยิ่งกว่าคู่ฉันเสียอีกเพราะตอนนี้ทั้งคู่พากันไปฮันนีมูนยังไม่กลับมาเลย ทิ้งลูกที่น่ารักอย่างฉันได้ลงคอ น่าน้อยใจชะมัด“เป็นอะไรครับ ตื่นมาก็ทำหน้ามุ่ย”พี่ทีจุ๊บปากฉัน ยันตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียง“ดูพ่อ แม่หนูซอลสิ ไปเที่ยวกันลืมหนูซอลเลย”ฉันยื่นโทรศัพท์ให้ทีดูภาพที่แม่ส่งมาอวด“งอแงนะเรา”เขาว่าพลางลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดม่านออก แสงแดดยามเช้าส่องกระทบร่างกายกำยำของเขาส่งผลให้ท่อนบนที่กำลังเปือยเปล่าน่าหลงใหลกว่าเดิม“น้ำลายหกแล้วครับ”ฉันเผลอยกหลังมือขึ้นปาดน้ำลายตัวเองแต่ตัองชะงักเมื่อพี่ทีหัวเราะออกมา“พี่ทีอ่า แกล้งหนูซอลหรอ”“ฮ่าๆ เปล่า หน้าหนูหื่นจริงนะ”“พี่ทีว่าใครหื่น!?”ทีเดินเข้ามาบีบจมูกฉันเบาๆ ก้มลงกระซิบข้างหู“อยากกินพี่หรอครับ หนูหื่น”ว่่าจบเขาก็เดินยิ้มอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้ฉันนั่งกรี๊ดร้องอยู่กับความอับอายเพียงลำพังกริ๊ง กริ๊งฉันควานหามือถือซึ่งกำลังส่งเสียงร้อง ชื่อบนหน้าจอบ่งบอกว่าปลายสายคือพายุ เพื่อนฉัน“ฮ
กำราบรักท่านประธาน ตอนที่ 36
กำราบรักการกลับบ้านของฉันครั้งนี้ ความรู้สึกมันแปลกกว่าทุกครั้ง หัวใจเต้นแรงไม่ใช่เพราะตื่นเต้นแต่เป็นเพราะกลัวสิ่งที่กำลังจะเผชิญมากกว่า“พี่ที หนูซอลว่าเรากลับกรุงเทพกันเถอะค่ะ”พี่ทีเลิกคิ้วขึ้นสูง ก้มลงจูบหน้าผากฉันก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ“ทำไมล่ะ หืม”“หนูซอลกลัว กลัวว่าความจริงมันจะโหดร้ายเกินไป”“ไม่ต้องกลัว มีพี่อยู่ทั้งคน”ฝ่ามือหนาเลื่อนมากระชับมือฉันไว้แน่น รอยยิ้มจากเขาทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นอย่างน่าประหลาด“พี่ทีต้องอยู่เป็นเพื่อนหนูซอลนะ”“ไม่ครับ”พี่ทีตอบด้วยใบหน้านิ่งเรียบตามแบบฉบับเขา นั่นทำให้ฉันเริ่มแบะปากเตรียมจะร้องไห้ หากเขาทิ้งให้ฉันเข้าไปคนเดียวจริงๆ“พี่อยู่เป็นเพื่อนหนูไม่ได้เพราะพี่เป็นผัวหนู”“พี่ทีอ่า”ฉัดปาดลงบนไหล่เขาแต่คนโดนฟาดกลับหัวเราะร่าไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด“อ้าว มากันแล้วหรอ ทำไมไม่เข้าบ้านล่ะ”เสียงทุ้มที่คุ้นเคยทำให้ฉันหยุดตีพี่ที เบือนหน้าออกไปอีกทาง“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง”ใช่แล้วค่ะ เขาคนนั้นคือพ่อบังเกิดเกล้าของฉันเอง พี่ทีกระตุกแขนฉันให้หันไปทักทายพ่อ“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง”“หนูซอล”พี่ทีเรียกชื่อฉันเสียงดุแถมยังส่งสายตาดุๆมาให้อีก“ไม่เป
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 35
ตอนที่ 35วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฏว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อย ๆ ย่องไปหน้าประตูเพื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบ แต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เ
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 34
กำราบรัก 34วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฎว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อยๆย่องไปหน้าประตูเผื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบแต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เร
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 33
กำราบรัก 33หลายคนคงยังจำกันได้เรื่องที่พี่ทีขอฉันหมั้น ทุกคนรู้อะรึเปล่า ตอนแรกเขาจะหมั้นเลยดีที่ฉันต่อรองขอเป็นหลังเรียนจบสำเร็จ“อ้าว ไอหนูซอลจะไปไหนวะ”ช่วงนี้ฉันย้ายกลับมาอยู่คอนโดตัวเองแล้วเพราะใกล้จะเปิดเทอม“ไปกินข้าว นี่สายฟ้าจะไปไหน”“มาหามึงนี่แหละ จะแวะมาบอกว่าวันนี้กูจัดงานวันเกิดที่ร้าน Blue”“โหย ทำไมไม่บอกล่วงหน้า กะทันหันแบบนี้พี่ทีจะให้ไปรึเปล่าไม่รู้”ฉันโอดครวญ เที่ยวก็อยากไป พี่ทีก็กลัว“ไปขอผัวมาให้ได้เลยนะ วันเกิดเพื่อนนะเว้ยไอหนูซอล”“เออ รู้แล้วน่า”ระหว่างขับรถไปหาพี่ทีเพื่อชวนเขาไปกินข้าวด้วยกัน ในสมองฉันก็พยายามคิดร้อยแปดวิธีเพื่อทำให้เขาอนุญาต“จ๊ะเอ๋พี่ที”ฉันโผล่หน้าเข้าไปในห้องท่านประธานพลางฉีกยิ้มกว้างส่งไปให้เขา“อ้าว ไหนหนูซอลบอกว่าจะมาเที่ยง”“ทำไมคะ มาก่อนไม่ได้รึไง”“งอแงอีกแล้วนะเรา”“เพราะพี่ทีนั่นแหละ”“เพราะพี่?”ทีชี้หน้าตัวเองก่อนจะดึงฉันเข้าไปใกล้แล้วกดจูบลงบนริมฝีปากฉัน“ง้อแล้วหายยัง”“พี่ทีนี่มันห้องทำงานนะ”“ครับ พี่จูบเมียผิดตรงไหน”เมื่อเห็นว่าพี่ทีกำลังอารมณ์ดี ฉันเลยตัดสินใจขอเขาซะตอนนี้เลย“พี่ที วันนี้หนูซอลไปวันเกิดเพื่อนนะคะ”“ว
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 32
กำราบรัก 32“พี่ทีถ้าพ่อถามถึงความประพฤติหนูซอล พี่ทีต้องบอกว่าหนูซอลเป็นเด็กดีมากๆเลยนะ”“หึ เอาตรงไหนมาเป็นเด็กดี”ทียกยิ้มมุมปาก ขณะเอื้อมมือหยิบเข็มขัดมาล็อกให้เธอ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังหนูบนเครื่องบินเพื่อเดินทางไปยังเชียงใหม่ บ้านกุญแจซอล“พี่ทีอ่า ถ้าพี่ทีไม่ช่วย หนูซอลก็อดไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อนสิ”สาวน้อยว่าพลางทำหน้ามุ่ย เหตุผลที่เธอโดนพ่อตัวเองส่งมาอยู่กับทีก็เพราะดันไปทำกริยาไม่น่ารักกับทีและเหตุผลที่เธอยอมมาคือข้อตกลงที่ว่าถ้าเธอได้รับการรับรองว่าความประพฤติดี เธอจะได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน“…”“นี่ตกลงพี่ทีจะไม่ช่วยจริงๆใช่มั้ย”กุญแจซอลหันไปถามคนข้างกายเมื่อเห็นเขาสนใจแต่หนังสือในมือ ไม่ได้สนใจเธอแต่อย่างใด“ท่านประทานจะรับอาหารว่างเป็นอะไรดีคะ”แอร์โฮสเตสสาวเดินเข้ามาถาม ทีเลยหันไปถามหญิงสาวข้างกายที่นั่งกอดอกหน้าตาบึ้งตึงไม่ยอมพูดกับเขามาจะยี่สิบนาทีแล้ว“หนูซอลจะกินอะไร”“…”“หนูซอลพี่ถาม”คราวนี้เขาถามเธอด้วยเสียงที่เข้มขึ้น นั่นทำให้กุญแจซอลสะบัดหน้ามามองเขาด้วยแววตาขุ่นเคือง“หนูซอลไม่หิว”คนโดนงอนถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะหันไปสั่งอาหารว่างกับแอร์โฮสเตสเอง“เอาขนมกับช
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 31
ตอนที่ 31ในที่สุด ในที่สุดเรื่องทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปสักที สิ่งที่พี่ทีเจอในถ้ำแล้วไม่บอกฉันคือศพของช่างคนเก่าจริงๆด้วย โชคดีแล้วล่ะที่เขาไม่ให้ฉันเข้าไปดูเพราะแค่เห็นสภาพจากรูปถ่ายที่กองพิสูจน์หลักฐานเข้าไปตรวจก็ทำเอาฉันฝันร้ายไปทั้งคืนเลยสรุปคือตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายแล้วอาภพถูกจับอีกครั้ง หลักฐานที่มีรอบนี้แน่นหนามาอีกทั้งยังมีคดีฆาตกรรมช่างคนก่อนอีก บอกเลยว่าครั้งนี้ ไม่ว่าทนายฝ่ายเขาจะเก่งขนาดไหนไม่ทางดิ้นหลุดแน่และตอนนี้ฉันกับภาคินกำลังมาเดินเล่นที่ตลาดนัดเพราะพรุ่งนี้จะต้องบินกลับกรุงเทพกันแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการมาเกาะสมุยครั้งนี้ ที่เที่ยวเดียวที่ฉันได้มาคือตลาดนัด -_-‘“พี่ทีอยากกินอันนั้นอะ”ฉันชี้ไปยังร้านขายแมลงทอด“กินเป็นรึไง”“ไม่เป็นอ่ะ แต่อยากลอง”“ถ้าอ้วกจะตีให้”พี่ทีก็คือพี่ที ถึงจะดุแต่สุดท้ายก็ตามใจฉันทุกที >_“อันนี้อะไรอะคะ”“รถด่วนลูกสาว ลองแลม้าย”“เอาค่ะ”ฉันยิ้มตอบกลับแม่ค้าด้วยความกระตือรือร้น มองดูหนอนตัวเล็กถูกตักใส่ถุงตามด้วยน้ำปลาและพริกไทย“นี่จ๊ะ 30 บาท”พี่ทีเป็นคนหยิบเงินจ่ายให้แม่ค้า ส่วนฉันจิ้มเจ้าหนอนตัวเล็กชื่ิอรถด่วนขึ้นมาดูก่อนจะส่งมันเ
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 30
กำราบรัก 30ด้านล่างที่พวกเขาตกลงมาเป็นคล้ายอุโมงค์ที่ดูเหมือนมีคนตั้งใจขุดไว้“ถ้าไม่ได้ไฟฉายจากหนูซอล เราเหมือนคนตาบอดเลยนะเนี่ย”“ครับ เก่งจริงๆ”มือหนาโยกหัวคนยกยอตัวเองไปมาด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่จะเลื่อนมือไปกระชับมือเธอให้เดินไปด้วยกัน“พี่ที พี่ว่าเราจะเจออะไรที่นี่มั้ย”“คิดว่าเจอ”“ทำไมพี่มั่นใจอะ”“พี่ให้กรไปสืบเพิ่มมาแล้ว ช่างคนนั้นไม่มีประวัติทะเลาะกับใคร”“พี่เลยสงสัยอาภพ”“อืม อีกอย่างพี่ดำบอกว่าเขาฝันเห็นพี่ชายเขาอยู่ในถ้ำนี้”“พี่ทีเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ”คิ้วสวยเลิกขึ้น เอียงคอถามด้วยความสงสัย“เราบอกเคยเห็นผีช่างคนก่อนไม่ใช่หรอ”“บรื๋อ พูดทำไมเนี่ยพี่ที ยิ่งมืดๆอยู่”กุญแจซอลขยับตัวเข้าหาทีมากกว่าเดิมจนตอนนี้แทบจะสิงเขาอยู่แล้ว“เดินดีๆ”“ก็พี่ทีพูดเรื่องผีทำไมล่ะ ดูบรรยากาศในนี้สิ ทั้งมืด ทั้งอับ เดินๆอยู่นี่คิดว่าอยู่ในรายการล่าท้าผี”“หนูซอลพี่ว่า พี่เห็น”“หะ...เห็นอะไรพี่ที”“เฮ้ย!!”“กรี๊ด พี่ทีอะไร”กุญแจซอลหลับตาปี๋ กระโดดกอดร่างสูงเป็นลูกลิง นั่นทำให้เขาถึงกับหัวเราะออก“พี่ล้อเล่นครับหนู”“ล้อเล่นบ้าอะไรของพี่เนี่ย”เธอว่าพลางกัดลงบนต้นคอเขาเพื่อระบายความ
