บทที่16.ขอเพียงรัก...เป็นที่พักหัวใจ 2

“โอวววว...” หญิงสาวเผลอตัวคราง ดวงตาเบิกกว้างหนักกว่าเก่า

          ก็คนที่ยืนอวดโฉมอยู่ เขากำลังทำอะไรบางอย่าง ที่ทำให้หัวใจเธอทำงานหนักมากขึ้น มันเป็นอันตรายกับเธอเสียด้วย เพราะจุดศูนย์รวมการมองเห็น โฟกัสไปที่...จุดเดียว

          ปลายนิ้วแข็งแรง ลากตามความยาวขององคาพยพ อบเชยมองตามปลายนิ้วตาไม่กะพริบ เผลอกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ เสียหลายครั้ง รู้สึกเหมือนกับว่าหนังหน้ากำลังจะระเบิด หากเธอไม่ชักสายตากลับออกมาเสียก่อน แต่...มันเป็นการยากที่จะถอนสายตาออกมาเสียจริงๆ อบเชยถอนใจแรงๆ เธอเผลอตัวขยับเดิน เพื่อที่ภาพที่เห็นจะได้ชัดขึ้น ดีแลนทำเหมือนกับว่าเขากำลังสำรวจสัดส่วนที่เป็นของสำคัญคู่กายของเขา มือแข็งแรงโลมลูบไปตลอดความยาว ดูเหมือนว่าเขาจะจับสัดส่วนที่ยื่นออกมาแน่นเกินไปสักนิด เพราะฝ่ามือของดีแลนกำรอบความใหญ่โอฬารและค่อยๆ ขยับขึ้น...ลง

          อบเชยหน้าร้อนปรี๊ด ผิวแก้มร้อนฉ่า อุณหภูมิรอบตัวดูเหมือนจะร้อนขึ้นจนเธอเริ่มอึด