เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 931
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 932
คนขับรถแท็กซี่รีบขับรถไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิงชาร์ลีซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ และพูดกับเอเลนว่า “แม่ครับ ผมโทรหาแคลร์แล้ว ตอนนี้เธอกำลังรีบไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิง เราจะให้หมอตรวจขาของแม่โดยเร็วที่สุด”เอเลนถอนหายใจออกมาอย่างขมขื่นก่อนจะหันกลับไปมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความโกรธ เธอพูดอย่างมีเงื่อนงำว่า “ฉันโชคร้ายจริง ๆ ที่มีลูกเขยที่ไร้ประโยชน์อย่างแก คอยสร้างปัญหาให้ฉันมาตลอด!”ชาร์ลีจงใจถามว่า “แม่ครับ ที่แม่พูดหมายความว่าอะไรครับ? ผมสร้างปัญหาให้แม่อีกเมื่อไรครับ?”เอเลนจ้องเขาผ่านกระจกมองหลัง ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่ามาถามอะไรฉัน! คิดเอาเอง! ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ต่อให้แกจะถามฉัน!”เอเลนได้รับคำเตือนจากเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายครั้งแล้ว และเธอไม่กล้าที่จะอารมณ์เสียใส่ชาร์ลีโดยตรง ดังนั้น เธอจึงทำได้แค่โกรธชาร์ลีด้วยอาการกำกวมแบบนี้ชาร์ลีรู้ดีว่าแม่ยายที่ไร้สาระของเขากำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเขาจึงจงใจตอบกลับไปว่า “ผมขอโทษนะแม่ แต่ผมคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าผมไปสร้างปัญหาอะไรให้แม่”เอเลนโกรธมากจนเธอรู้สึกว่าหน้าอกของเธอกำลังจะระเบิดออก คำที่เธอต้องการใช้สาปแช่งและดุด่าชาร์ล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 933
ในเวลานี้ ถึงแม้มาทิลด้าจะหน้าแดง แต่เธอก็รับไมโครโฟนอย่างเปิดเผยก่อนจะยิ้มและพูดว่า “อย่าเข้าใจเราผิด เราสองคนก็แค่ร้องเพลงด้วยกัน ถ้ามีใครอยากจะร้องเพลงกับฉันอีก ฉันก็เต็มใจที่จะร่วมร้องเพลงด้วย”วิลเลียมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เขารู้สึกว่าคนที่แต่งงานแล้วอย่างจาค็อบ จะมาเชิญเทพธิดาของเขาให้ร้องเพลงรักร่วมกันอย่างเปิดเผยได้อย่างไร?อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานึกถึงเรื่องที่ลูกเขยของจาค็อบสามารถทำให้ออสการ์ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างจริงจังได้ เขาจึงรีบกลืนคำพูดลงก่อนจะพูดอะไรอย่างรวดเร็วจาค็อบมีรอยยิ้มที่ตื่นเต้นมากบนใบหน้าของเขา ในเวลานี้ เขารู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่เขาแอบมองมาทิลด้าอย่างลับ ๆในเวลานี้ มาทิลด้าบังเอิญสบตากับจาค็อบ เมื่อเธอเห็นความหลงใหลที่จาค็อบแอบซ่อนไว้ในสายตาของเขา มาทิลด้าก็ไม่สามารถหยุดตัวเองให้หายหน้าแดงได้บทนำของเพลงได้เริ่มขึ้นแล้วในขณะนี้มาทิลด้าหยิบไมโครโฟนในมือของเธอขณะที่เธอจ้องไปที่หน้าจออย่างตั้งใจหลังจากอินโทร มาทิลด้าเป็นผู้นำในการร้องเพลงส่วนหญิง“ขอให้ความรักของฉันอยู่กับเธอตลอดไป…”“เธอรู้สึกไหม? ฉันเป็นห่วงเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 934
จาค็อบตื่นตระหนกขณะพูดว่า “ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันต้องรับสายนี้ก่อน ฉันจะกลับมาและร้องเพลงในภายหลัง!”หลังจากพูดจบ เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะรีบออกจากห้องไปวิลเลียมหยิบไมโครโฟนที่เขาทิ้งไว้ทันทีก่อนจะยิ้มและพูดว่า “มาเถอะ มาทิลด้า ฉันจะร้องเพลงกับเธอ!”จาค็อบนำโทรศัพท์ออกจากห้องพร้อมกับรีบรับสายทันทีที่มีการเชื่อมต่อสายเรียกเข้า เสียงตะโกนอันเป็นเอกลักษณ์ของเอเลนก็ดังขึ้น: “จาค็อบ วิลสัน! แกอยากตายเหรอ? ฉันหายไปสองวันสองคืน แกไม่โทรหาฉันหรือส่งข้อความถึงฉันเลยแม้แต่นิดเดียว! แล้วแกยังมีอารมณ์ที่จะออกไปสังสรรค์อีกเหรอ?”เมื่อจาค็อบได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ ใจของเขาก็สั่นสะท้าน หัวใจที่เร่าร้อนของเขาแน่นิ่งอย่างกะทันหันชีวิตของเขาจบลงแล้ว นังแม่มดน่ารังเกียจนั่นกลับมาแล้วจริง ๆ !พระเจ้าไม่ยุติธรรมกับเขาเลย เขามีวันที่ดีและสงบสุขโดยไม่มีเอเลนได้เพียงแค่สองวัน! เขาเพิ่งเริ่มปาร์ตี้และร้องเพลงกับมาทิลด้า เขาไม่ได้มีพัฒนาการที่สำคัญกับเธอเลยด้วยซ้ำ แต่แล้วยายแก่น่ารังเกียจคนนั้นกลับมาไม่ใช่ว่านี่จะเป็นการพรากชีวิตของเขาไปใช่ไหม?จาค็อบรู้สึกหดหู่ใจมากจนเขารู้สึกอยากตายจริง ๆ ในเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 935
ในเวลานี้ แคลร์ที่เป็นกังวลอย่างมาก เธอกำลังรีบไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิงเธอรู้สึกกังวลเพราะเธอได้ยินว่าขาของแม่หัก เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของเธอในช่วงสองวันที่ผ่านมาหลังจากที่เอเลนวางสายจากจาค็อบ เธอจับขาขวาของเธอ เธอเหงื่อท่วมตัวเพราะความเจ็บปวดในเวลานี้ เอเลนกรีดร้อง เธอสั่งคนขับด้วยสีหน้าหงุดหงิด “แกช่วยขับรถพัง ๆ นี่ให้เร็วขึ้นหน่อยได้ไหม? ทำไมแกขับรถช้าจัง รู้ไหมว่าตอนนี้ฉันเจ็บ?”คนขับรถแท็กซี่ตอบอย่างเฉยเมยว่า “มีการจำกัดความเร็วเมื่อขับอยู่ในเมืองและผมต้องปฏิบัติตาม ผมต้องปฏิบัติตามกฎการจำกัดความเร็วอย่างเคร่งครัด ถ้าผมขับเร็ว ผมจะไม่เพียงแต่ถูกหักคะแนนเท่านั้น แต่การขับรถโดยประมาทจะเป็นอันตรายต่อความปลอดภัยของคนเดินถนนด้วยเช่นกัน”“แกขู่ใคร?” เอเลนโกรธจัด เมื่อเธอได้ยินคำพูดของคนขับรถแท็กซี่ เธอเริ่มดุเขาอย่างโกรธจัด “แกขับให้เร็วกว่านี้ได้ไหม? ฉันเจ็บมากตอนนี้! แกกำลังเอาเงินเพิ่มจากฉันใช่ไหม? นี่เป็นสาเหตุว่าทำไมแกขับรถช้า ใช่ไหม? ถ้าฉันต้องพิการเพราะแกนะ ฉันจะจัดการกับแก!”คนขับรถแท็กซี่ตอบอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ผมขับรถคันนี้เร็วพอแล้ว! ถ้าคุณคิดว่าผมขับ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 936
หลังจากนั้น เขาก็กลับไปที่รถแท็กซี่คันเดิมเพื่อช่วยเอเลนที่ขาหักออกจากรถเอเลนต้องทนกับความเจ็บปวดที่ขาของเธอในตอนลงจากรถ หลังจากนั้น เธอก็ต้องทนกับความเจ็บปวดอีกครั้งตอนที่เธอขึ้นแท็กซี่อีกคันกับชาร์ลีเมื่อเธอเห็นว่ารถแท็กซี่ของพวกเขาเริ่มเคลื่อนที่แล้ว เธอกดกระจกลงและสาปแช่งคนขับที่สูบบุหรี่อยู่ข้างถนนว่า “ไอ้สารเลว! วันนี้ แกจะต้องถูกรถชนตายอยู่ข้างถนนอย่างแน่นอน!”ทันทีที่คนขับได้ยิน เขาก็ด่ากลับ “นังผีบ้า! แกนั่นแหละที่ต้องตายตรงหน้าฉัน!”เอเลนโกรธจัดและเธอต้องการยื่นหัวออกไปนอกหน้าต่างและสาปแช่งคนขับให้มากกว่านี้ อย่างไรก็ตาม รถแท็กซี่ที่เธอนั่งออกมาไกลแล้ว และเธอก็ทำได้เพียงยอมแพ้ด้วยอย่างโกรธเคืองชาร์ลีไม่ได้พูดมาโดยตลอด เขาถอนหายใจอยู่ภายใน แม่ยายของเขาดูเหมือนจะถูกทรมานอย่างมากในศูนย์กักกัน ไม่อย่างนั้น ตอนนี้เธอคงไม่โกรธมากขนาดนี้เขาอดไม่ได้ที่จะเห็นอกเห็นใจกับจาค็อบ พ่อตาของเขา ถ้าเอเลนรู้ว่าเขายุ่งอยู่กับการคบหากับมาทิลด้ามาสองวันแล้ว เธอจะไม่ทุบเขาจนสมองไหลใช่ไหม?***ในที่สุด แท็กซี่ก็มาถึงแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลซิลเวอร์วิง แห่งโอลรัส ฮิลล์แคลร์รอพวกเขาอยู่ท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 937
แคลร์รู้ดีว่าแม่ของเธอจะโกรธมากอย่างแน่นอน ถ้าแม่รู้ว่าพ่อออกไปพบปะสังสรรค์กับมาทิลด้าและเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาในเวลานี้ เอเลนมีอารมณ์ขุ่นเคืองอยู่แต่เดิมแล้ว ดังนั้น แคลร์จึงไม่ต้องการพูดอะไรที่จะเติมเชื้อเพลิงให้กับเปลวไฟเพิ่มดังนั้นแคลร์จึงกล่าวว่า “หนูคิดว่าพ่อกำลังเข้าพบปะกับเพื่อนร่วมชั้นของเขา หนูไม่ได้รู้ข้อมูลลึก ๆ บางทีอาจเป็นกลุ่มเดียวกับการรวมตัวครั้งสุดท้าย”“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!” เอเลนตอบด้วยใบหน้าสีอึมครึม “เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขาแทบจะไม่ได้เจอกันเลยช่วงในสองสามปี เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะรวมตัวกันอีกในระยะเวลาสั้น ๆ แบบนี้ ต้องมีเหตุผลอื่นอยู่เบื้องหลังการพบปะครั้งนี้แน่!”แคลร์ทำได้เพียงโกหก เพราะเธอไม่อยากให้แม่โกรธ “หนูไม่ค่อยมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้”เอเลนกัดฟันด้วยความโกรธ ขณะที่เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ไอ้แก่สารเลวนั่น! ฉันทุกข์ทรมานมากในศูนย์กักกัง แต่แล้วมันยังมีอารมณ์ที่จะออกไปสังสรรค์กับเพื่อน ๆ ของมันอีก มันช่างไร้หัวใจจริง ๆ !”แคลร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดแทนพ่อของเธอ “แม่คะ ในช่วงสองวันที่ผ่านมา พ่อก็กังวลมากเช่นกัน ตอนแม่หายตัวไป ที่พ่อไปเข้าร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 938
เอเลนถามอย่างเย็นชา “แกแน่ใจเหรอ?”จาค็อบรีบพูด “แน่สิ ฉันแน่ใจ ฉันจะโกหกเธอทำไม? เธอไม่คิดว่ามันไม่เหมาะสมไปหน่อยเหรอ ที่จะพูดถึงเรื่องนี้ในเวลานี้? สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการรักษาอาการบาดเจ็บของเธอใช่ไหม? ขาหักใช่ไหม??”เอเลนจดจ่ออยู่กับการจับผิดเรื่องชู้สาวของจาค็อบ จนลืมไปว่าเธอมาที่นี่เพื่อรับการรักษาขาที่หัก เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ขาขวาของเธอขึ้นมาทันที เมื่อจาค็อบพูดถึงมันเอเลนจึงรีบพูดกับแคลร์ว่า “ลูกสาวที่แสนดีของแม่ พาแม่ไปหาหมอเดี๋ยวนี้! แม่ไม่อยากต้องจบลงด้วยอย่างเป็นคนพิการใด ๆ !”***หลังจากไปที่แผนกฉุกเฉินและพบหมอแล้ว เอเลนได้รับการเอ็กซ์เรย์ที่ขาของเธอตามคำขอของหมอ หลังจากนั้น แคลร์ถามอย่างประหม่า “หมอคะ คุณแม่ของหนูเป็นอย่างไรบ้างคะ?”เอเลนกลัวเช่นกันว่าจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเธอ และเธอก็รีบถามว่า “ใช่ หมอ ผลการตรวจเป็นอย่างไร? ฉันจะเป็นคนพิการไหม?”หมอบอกเอเลนว่า “จากการเอ็กซ์เรย์ คุณมีรอยแตกร้าวที่ขา อาการของคุณน่ากังวลนิดหน่อย อย่างไรก็ตาม หากคุณดูแลอาการบาดเจ็บของคุณเป็นอย่างดี คุณจะไม่กลายเป็นคนพิการ ผมแนะนำให้คุณเข้าเฝือกก่อน จากนั้นคุณต้องอยู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 939
หลังจากได้รับเฝือกที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิง จาค็อบก็ขับรถพาเอเลนกลับบ้านเพื่อพักฟื้นเอเลนยังคงดุด่าจาค็อบต่อไป ในขณะที่เขาอยู่กับเธอ เธอพยายามหาคำตอบว่าทำไมวันนี้จาค็อบจึงแต่งตัวหล่อและหรูไปงานนัดพบนั่น อย่างไรก็ตาม ปากของจาค็อบล็อคแน่นยิ่งกว่าตู้เซฟเขารอโอกาสที่ดีที่จะพูดคุยเรื่องการหย่าร้างกับเอเลนในคืนนี้ ดังนั้น เขาจึงรู้ว่าเขาไม่ควรให้เอเลนรู้เรื่องมาทิลด้าก่อนได้อย่างแน่นอนในรถอีกคัน ชาร์ลีขับรถให้แคลร์ที่มีดวงตาแดงจากการร้องไห้ พวกเขาตามหลังรถของจาค็อบอย่างช้า ๆแคลร์เห็นอกเห็นใจแม่ของเธอมาก อย่างไรก็ตามเธอเป็นลูกสาว ไม่ว่าลูกคนไหน ที่เห็นแม่ของพวกเขาต้องทรมานและได้รับบาดเจ็บมากมาย ต่างก็ต้องรู้สึกไม่สบายใจแน่นอนนอกจากนี้ เธอยังกังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับแม่ของเธอด้วยเธอรู้ว่าพ่อของเธอหลงรักมาทิลด้า เธอรู้ด้วยว่าแม่ของเธอแย่กว่ามาทิลด้ามาก แคลร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลว่าในที่สุดพ่อของเธอจะเลือกที่จะทิ้งชีวิตแต่งงานในปัจจุบัน เพื่อไล่ตามความสุขของตัวเขาเองชาร์ลีกำลังจะปลอบโยนภรรยาของเขา เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่เศร้าของเธอ อย่างไรก็ตาม เขาได้รับโทรศัพท์จากไอ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
