เอเลนตกใจมากกับเสียงตะโกนของจาค็อบ!เธอรู้ดีว่า ในเวลานี้ เธอไม่สามารถเก็บความลับได้อีกต่อไป เธอจึงพึมพำด้วยเสียงสั่นเครือว่า “ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันเสียเงินทั้งหมดไปกับไพ่นกกระจอก…”เธอไม่กล้า เพื่อบอกความจริงว่าฮันนาห์เป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังการโกง เพราะเธอรู้ว่า ถ้าตระกูลวิลสันรู้ว่าเธอมีส่วนเกี่ยวข้องในการโกงทั้งที่เธอตกเป็นเหยื่อ พวกเขาจะมาหาเธออย่างแน่นอน เพราะพวกเขากำลังตามหาฮันนาห์อย่างตาลีตาเหลือก แน่นอน เธอไม่ได้ทำเพื่อปกป้องชาร์ลี เธอแค่ไม่อยากสร้างปัญหาให้ตัวเอง ทุกคนได้รับแจ้งว่าเป็นผู้สูญหายหลังจากที่อัลเบิร์ตส่งพวกเขาไปที่เหมืองถ่านหิน เธอกลัวว่าเธอจะถูกลากเข้าไปในความยุ่งเหยิงนี้ หากมีการสอบสวนเกี่ยวกับการหายตัวไปของพวกเขาดังนั้นเธอจึงพูดได้เพียงว่าเธอเสียเงินไปกับการพนันและไม่พูดเรื่องการโกงนี้เลยจาค็อบยิ่งโกธรมากขึ้นกับการยอมรับสารภาพของเอเลน ว่าเธอแพ้ไพ่นกกระจอกมากกว่าสองล้านเหรียญ ซึ่งเขาตบหน้าเธออย่างแรงและตะโกนว่า “ให้ตายสิ นังสารเลว! ทำไมเธอถึงได้?! เธอสูญเสียมากกว่าสองล้านได้อย่างไร? รู้ไหมว่าเราต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะเก็บได้ขนาดนั้น?”นี่เป็นครั้งแรก
ยิ่งไปกว่านั้น พ่อแม่ของแคลร์ยังอยู่ในวัยที่ต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันเมื่อแก่ลง พวกเขาจะไม่มีความสุขหากพวกเขาหย่ากันตอนนี้ที่สำคัญกว่านั้นพวกเขาจะอยู่ที่ไหนหลังจากการหย่า? แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะมีบ้านสองหลัง แต่เธอมักรู้สึกว่าวิลล่านั้นไม่มั่นคงเนื่องจากเป็นของที่ได้มาจากการหลอกลวงของชาร์ลี เจ้าของเดิมอาจเอามันคืนในสักวันหนึ่งแล้วจะเกิดอะไรขึ้น? เธอต้องการให้พ่อแม่ของเธอออกจากการชีวิตแต่งงานโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงหรือ? นอกจากนี้ เธอเพิ่งเริ่มต้นธุรกิจของเธอ ต้องขอบคุณชาร์ลีและการสนับสนุนจากเพื่อน ๆ ของเขา ธุรกิจของเธอกำลังดำเนินไปอย่างเรื่อย ๆ แต่บริษัทของเธอยังไม่ได้รับเงินมากมายและเธอก็ไม่มีเงินที่จะซื้อบ้านสำหรับคนชราให้พ่อแม่ของเธอ ถ้าหย่ากันตอนนี้ ครอบครัวคงแตกแยกดังนั้นเธอจึงกระแอมในลำคอและอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงสะอื้นไห้ “พ่อคะ แม่ก็ขอโทษพ่อแล้ว อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป ครั้งนี้ พ่อยกโทษให้แม่ได้ไหมคะ?” เธอพูดเพิ่มต่อ “เรายังสามารถมีเงินต่อได้ ตอนนี้บริษัทของหนู กำลังดำเนินไปอย่างเรื่อย ๆ หนูมั่นใจว่า หนูจะสามารถทำเงินได้มากขึ้นในอนาคต!”จาค็อบโกรธจัด “นี่ไม่เกี่ยว
ที่ระเบียง แคลร์กอดเอเลนแน่นและร้องไห้ “แม่ ได้โปรดยกโทษให้พ่อ ตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ดี ให้เวลาเขาหน่อย เขาจะไม่เป็นไรหลังจากนี้ แม่ลงมาก่อนได้ไหม?”เอเลนปีนขึ้นไปบนหน้าต่างและร้องไห้ “สาวน้อย อย่าหยุดฉัน คืนนี้จะเป็นคืนที่ฉันตาย! จากนี้ไปในวันหยุด อย่าลืมเผาเงินให้ฉัน อย่าเป็นเหมือนชาร์ลีที่ไม่ทำให้พ่อแม่ที่เสียชีวิตของเขา! พ่อแม่ของเขาคงยากจนมาก พวกเขาต้องมาหาชาร์ลีในความฝันเพื่อเตือนเรื่องนี้…” ชาร์ลีหน้าเปลี่ยนสีได้ยินแบบนั้น!เอเลน โธ่ เอเลน คุณนี่แย่สุด ๆ เช็คหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ที่ฉันได้จากจัสมินและให้เงินคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ เกือบไปแล้ว!โชคดีที่คุณไม่ได้ใช้มันและเอากลับมาทะเลาะกับฉัน หากคุณสามารถขึ้นเช็คหนึ่งล้านดอลลาร์ได้ ฉันพนันเลยว่าคุณคงจะโอ้อวดมาก ถึงขั้นคิดว่าตัวเองเป็นเทพธิดา!เหตุการณ์นี้บ่งบอกว่าคุณไม่มีโชคที่จะรวยดังนั้นเขาจึงเหลือบมองจาค็อบและกระซิบอย่างเงียบ ๆ ว่า 'โอ้ พ่อครับ ได้โปรดตัดสินใจในครั้งนี้และหย่ากับหญิงบ้าที่โหดเหี้ยมได้แล้ว! ผมมีเงินมากมายที่จะช่วยพ่อเรื่องเงินหลังการหย่า ซึ่งมันเพียงพอสำหรับพ่อที่จะมีชีวิตอย่างสุขสบาย บางทีพ่ออาจจะได้พบกับผู้หญิงดี
แคลร์แทบหมดสติเพราะฉากประหลาด ๆ เหล่านั้นแม่ของเธอต้องการฆ่าตัวตายเมื่อพ่อต้องการหย่าและท่ามกลางความโกลาหล เธอกลับทะเลาะกับพวกคนที่เธอได้ยินแต่เสียงของพวกเขาเท่านั้น ด้วยถ้อยคำหยาบคายที่ระคายเคืองหู…จาค็อบก็รู้สึกหงุดหงิดเช่นกันเขารู้ว่าเอเลนสามารถใช้คำพูดที่รุนแรงได้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะโหดร้ายขนาดนี้...ถ้าเขายืนยันที่จะหย่ากับเธอ เธอจะใช้ชีวิตที่เหลือของเธอ ร้องไห้และสาปแช่งเขาหรือไม่? มันคงจะเป็นการตกนรกทั้งเป็นอย่างน่าสยดสยอง!จาค็อบถอนหายใจอย่างท้อแท้และคิดว่า 'บ้าเอ๊ย เหมือนว่าแผนการหย่าจะไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ อีกอย่าง ตอนนี้ฉันไม่กล้าทำแล้ว…'หลังจากชนะการโต้วาทีที่ระเบียงแล้ว เอเลนก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อยเธอพิงกับราวระเบียงและยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ปีนลง เธอปัดฝุ่นออกจากตัวแล้วเดินกลับมา“จาค็อบ วิลสัน แกสามารถหย่ากับฉันได้และกำหนดของฉันคือ ฉันต้องได้บ้าน แกต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูให้ฉันห้าหมื่นดอลลาร์และแกไม่ได้รับอนุญาตให้ย้ายไปที่ธอมป์สัน เฟิร์ส กับเรา แกต้องไปโดยไม่ได้อะไรและหาทางด้วยตัวแกเอง!”จาค็อบขมวดคิ้วด้วยความตกใจมาก “อะไรนะ? เฮ้ เธอเป็
เมื่อเห็นว่าจาค็อบกำลังลังเล เอเลนจึงรีบเปลี่ยนไปสู่โหมดประจบสอพลอทันที เธอพูดว่า “ที่รัก เรายังหาเงินได้อยู่! บริษัทของแคลร์เริ่มเติบโตขึ้น ดังนั้นเมื่อธุรกิจของเธอเริ่มทำเงิน เธอจะเอาเงินทั้งหมดของเธอมาเก็บรักษาไว้อย่างปลอดภัยและคุณจะมีอำนาจทางการเงินของครอบครัวเรา ตกลงไหมคะ?” จาค็อบเริ่มโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินแนวคิดนี้ เขาคิดว่า เพราะในเวลานี้ เขาไม่สามารถอยู่เอาชนะได้ มันคงจะไม่ดีแน่ถ้าเขาเป็นศัตรูกับเธอ ดังนั้นทางเลือกที่ดีกว่าในตอนนี้คือการประนีประนอมและยอมรับวิธีแก้ปัญหาที่เสนอให้กับเขาในทางกลับกัน เอเลนกำลังคิดว่า 'จาค็อบ วิลสัน แกไม่มีทางหลุดพ้นจากเงื้อมมือฉันได้หรอก! ฉันให้แกดูแลการเงินของครอบครัว เพราะตอนนี้เราไม่มีเงิน แกเป็นแค่หุ่นเชิด เมื่อเรามีเงินในอนาคต ฉันจะชิงอำนาจคืน!'เธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงเริ่ม "ที่รัก คุณเก่งที่สุด! พรุ่งนี้ฉันจะทำอาหารและทำกุ้งตุ๋นที่คุณชอบ!”การตอบสนองการประนีประนอมของพวกเขาทั้งสองแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แคลร์โล่งใจอย่างมาก ขณะที่ชาร์ลีรู้สึกเสียดายพ่อตาของเขาเป็นคนขี้งกมาตลอด เขาคิดว่าชายชราคนนี้จะสามารถ
“ได้ค่ะ ฉันจะไปอาบน้ำนะคะ”***ระหว่างที่ชาร์ลีกับแคลร์นอนบนเตียงเตรียมจะนอน เฮลิคอปเตอร์บรรทุกหนักก็บินผ่านท้องฟ้าซัดเบอร์รี่ เสียงดังสะนั่น หลังจากใช้เวลาสองชั่วโมงบนเฮลิคอปเตอร์ โดนัลด์และฌอนก็มาถึงคฤหาสน์ที่หรูในที่สุดในซัดเบอร์รี่ สมาชิกตระกูลเว็บบ์ ทุกคนกำลังรออยู่บนสนามหญ้าขนาดใหญ่ของคฤหาสน์ รวมถึง เคียนและแม่ของเขาที่รออยู่ที่ริมสนามหญ้า พวกเขารู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่โชคร้ายในโอลรัส ฮิลล์ แล้วและกระตือรือร้นที่จะเข้ามาทักทายและปลอบโยนพวกเขาขณะที่เฮลิคอปเตอร์ค่อย ๆ ลงมา น้ำตาอันอบอุ่นของโดนัลด์และฌอนเปียกโชกเมื่อเห็นครอบครัวรออยู่ที่พื้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโอลรัส ฮิลล์ นั้นเป็นเหมือนไฟนรกที่สร้างความทุกข์ยากและทุกข์ใจแก่พวกเขาทั้งคู่พวกเขาเต็มไปด้วยความโล่งใจและความอบอุ่นที่ในที่สุด เมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน!เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดและประตูเปิดออก คนใช้ก็รีบเร่งไปข้างหน้าเพื่อช่วยโดนัลด์ ฌอน จอห์นนี่ และคนอื่น ๆ ลงจากเฮลิคอปเตอร์ฉากที่ปรากฏต่อหน้าเหล่าตระกูลเว็บบ์นั้นน่าตกใจและสะเทือนใจ โดนัลด์และฌอนเดินกะเผลก แขนข้างหนึ่งของฌอนห้อยอยู่อย่างไร้ชีวิตชีวา ดวงตาของพวก
ในขณะนี้ นายท่านเว็บบ์กำลังนอนอ่อนแออยู่ในห้องไอซียูของคฤหาสน์สุดหรูของเขา สายไฟและสายเคเบิลกระจัดกระจายอยู่บนร่างกายของเขาราวกับหนอนนับล้าน เครื่องตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ เครื่องวัดความดันโลหิต เครื่องวัดออกซิเจนในเลือดและอื่น ๆ ติดอยู่ที่ร่างกายของเขาเพื่อติดตามอาการของเขาตลอดเวลา ในความเป็นจริง เพื่อรักษาอาการของชายชราคนนี้ แพทย์ได้ละลายสารอาหารใส่ผ่านท่อและติดตั้งระบบหายใจออกซิเจนให้เขาวิดีโอ TikTok สร้างความหายนะให้กับนายท่านมัวร์จนทำให้หัวใจวายเฉียบพลันทันที ประกอบกับอายุที่มากแล้ว ร่างกายและจิตใจไม่แข็งแรงพอที่จะทนต่อแรงกระแทกที่ทำให้เขาหัวใจวายได้ โชคดีที่ไม่เกิดสภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายทั้งหมดชายชรากำลังนอนอยู่บนเตียงและด่าอย่างโกรธเคือง เมื่อโดนัลด์ ฌอน เคียน เดอร์ริคและคนอื่น ๆ ของตระกูลเข้ามาในห้องไอซียู“ไอ้สารเลวไร้ยางอายสองตัวนั้น กล้าดียังไงมาด่าตระกูลของฉัน! ถ้าฉันไม่ฆ่าพวกมัน ตระกูลเว็บบ์จะเป็นตัวตลกในภาคใต้ตลอดทั้งปี! ศักดิ์ศรีและเกียรติของพวกเราในฐานะตระกูลแรกแห่งภาคใต้จะเสื่อมเสียอย่างรุนแรง!”เมื่อมอนิเตอร์เริ่มส่งเสียงเตือน โดนัลด์ก็เดินกะโผลกกะเผลกไปหาพ่อและโพ
ฌอนรู้ว่าปู่ของเขารักเขามาตั้งแต่เด็ก เขาน้ำตาไหลและรีบเช็ดน้ำตาของเขาออกอย่างรวดเร็ว แล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า “คุณปู่ ไม่ต้องเป็นห่วงผม ผมจัดการได้ครับ ปู่ต้องรักษาตัวเองด้วย!”นายท่านเว็บบ์คล้ายคลึงกับนายท่านมัวร์ คือเป็นหน้าเป็นตาของตระกูล ยิ่งไปกว่านั้น เขามีอิทธิพลมากและมีความสัมพันธ์ทางสังคมที่กว้างขวางและหลากหลาย เขามีเพื่อนในแวดวงการเมือง ธุรกิจและแม้แต่โลกใต้ดิน นี่ไม่ใช่เพียงเพราะประสบการณ์อันยาวนานของเขาเท่านั้น แต่เป็นเพราะเขาใกล้ชิดและมีความสัมพันธ์โดยตรงกับผู้คนมากมาย เขาได้ช่วยเหลือผู้คนจำนวนมากในกระบวนการเหล่านี้ถ้านายท่านเว็บบ์จากไป ผู้คนเหล่านี้จะไม่เคารพตระกูลเว็บบ์เหมือนที่พวกเขาทำในตอนนี้ เมื่อถึงเวลานั้น อิทธิพลของตระกูลก็ย่อมลดลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้นอกจากนี้ นายท่านเว็บบ์ยังฉลาดและเฉียบแหลมมาก เขาไม่กุมอำนาจไว้นานเกินไป แต่เขาเลือกที่จะเกษียณและมอบอำนาจให้โดนัลด์แทน ด้วยวิธีนี้ จะไม่น่าเกลียดและลูกหลานจะไม่ขุ่นเคือง เพราะเขาเป็นบุคคลในตระกูลที่ชอบใช้อำนาจและเอาแต่ใจดังนั้น ทุกคนในตระกูลเว็บบ์จึงอธิษฐานขอให้นายท่านเว็บบ์มีชีวิตที่ยืนยาวและมีสุขภาพดีเมื่
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล