เมื่อฌอนได้ยินคำพูดของพ่อ เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พ่อครับ แล้วพ่อจะไม่ไปโรงพยาบาลกับผมเหรอ?”โดนัลด์ตอบว่า “ยังมีอีกหลายสิ่งที่พ่อต้องจัดการในวันนี้ ตอนนี้เราได้ทำลายความสัมพันธ์ทั้งหมดกับตระกูลมัวร์แล้ว เราต้องหาที่พักอื่นในคืนนี้ก่อน พ่อจะไปที่แชงกรีลาและจองห้องเพรสซิเดนเชียล สวีทที่นั่น หลังจากนั้นพ่อจะไปเจอไอแซค คาเมรอนและแสดงความเคารพต่อเขา เมื่อลูกได้รับการรักษามือของลูกเสร็จแล้ว ลูกสามารถมาที่แชงกรีลาเพื่อเจอพ่อได้เลยและพ่อจะบอกลูกเกี่ยวกับแผนทั้งหมดของพ่อในเวลานั้น!”“พ่ออยากไปเจอไอแซค คาเมรอน?” ฌอนอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความหงุดหงิด “พ่อ ทำไมผมต้องไปเจอเขาด้วย? เขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าสุนัขที่ทำงานให้ตระกูลเวด จากอีสต์ คริฟฟ์ไม่ใช่เหรอครับ? เรื่องนี้สำคัญกว่ามือที่หักของผมอีกเหรอ?”โดนัลด์ขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “ลูกรู้อะไรไหม? แม้ว่าตระกูลเวบบ์จะครองพื้นที่ภาคใต้ทั้งหมด แต่ความมั่งคั่งและอำนาจที่เรามีก็ไม่สามารถเทียบได้กับตระกูลเวดเลย อันที่จริงตระกูลเวดเป็นตระกูลชั้นยอดและทรงอิทธิพลที่สุดอย่างแท้จริง!”“ลูกไม่สามารถถือว่าไอแซคเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลเวดได้เลย เพราะเขาเป็นโ
ไอแซคไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับความขัดแย้งระหว่างโดนัลด์กับชาร์ลีทันทีที่เขาได้ยินว่าโดนัลด์มาเยี่ยมเขา เขาก็ให้เกียรติและสุภาพต่อเขามาก แม้ว่าเขาจะเป็นโฆษกของตระกูลเวดในโอลรัส ฮิลล์ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลูกชายคนโตของตระกูลระดับสูงในตอนใต้ เนื่องจากโดนัลด์ได้มาเยี่ยมเขาแล้ว ไอแซคจึงรู้สึกว่าควรที่จะดูแลเขาในลักษณะที่สุภาพและให้เกียรติที่สุดดังนั้นเขาจึงรีบกล่าวว่า “รบกวนพาคุณเวบบ์มาที่ห้องทำงานของผมตอนนี้เลย”พนักงานต้อนรับไม่รอช้า เธอจึงรีบพูดกับโดนัลด์ว่า “คุณเว็บบ์ คุณคาเมรอน ท่านประธานของเรา ขอเชิญคุณไปที่ห้องทำงานของเขา โปรดตามดิฉันมาได้เลยค่ะ"โดนัลด์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินตามพนักงานต้อนรับขณะที่เธอพาเขาขึ้นลิฟต์พิเศษของประธานไปยังห้องทำงานของไอแซคเนื่องจากโดนัลด์เป็นลูกชายคนโตของตระกูลเวบบ์ เขาจึงต้องอาศัยอยู่ในโรงแรมที่ดีที่สุดถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในโรงแรมที่โอลรัส ฮิลล์และโรงแรมที่ดีที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ ไม่ใช่ที่อื่นนอกจากแชงกรีล่า ดังนั้นโดนัลด์จึงรู้สึกว่าเขาควรใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการไปเยี่ยมไอแซคเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับเขาเมื่อไอแซคเห็นโดนัลด์เข้าม
โดนัลด์อายเกินกว่าจะบอกไอแซคว่ามีคนหักข้อมือลูกชายของเขา ดังนั้นเขาจึงพูดง่าย ๆ ว่า “เขาติดธุระนิดหน่อยน่ะครับ เขาจะมาที่นี่ในภายหลัง ผมจะพาเขามาที่นี่เพื่อเยี่ยมคุณเมื่อเขามาถึง!”ไอแซคพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ทำไมผมไม่จัดการให้ใครสักคนพาคุณไปที่ห้องเพรสซิเดนเชียล สวีทของคุณตอนนี้ก่อนล่ะ? เพื่อให้คุณได้พักผ่อนก่อน เมื่อลูกชายของคุณกลับมาในตอนเย็น เราจะได้ทานอาหารเย็นด้วยกัน ผมขอเป็นเจ้าบ้านและมารับคุณไปทานอาหารเย็นคืนนี้เองครับ”โดนัลด์ดีใจมาก และเขาก็รีบพูดว่า “ได้ครับ คุณคาเมรอน”เขารู้สึกว่าแม้ว่าเขาจะเพิ่งรู้จักกับไอแซคในอดีต แต่ตอนนี้ไอแซคยอมรับของขวัญของเขาแล้วหลังจากที่เขามาเยี่ยมที่นี่ในวันนี้ ซึ่งเทียบเท่ากับการที่เขาเข้าใกล้ตระกูลเวดมากขึ้นไปอีกก้าวหนึ่งนี่คือสิ่งที่โดนัลด์ต้องการจริง ๆในฐานะโฆษกของตระกูลเวดในโอลรัส ฮิลล์ ไอแซคเป็นบันไดที่โดนัลด์สามารถใช้เพื่อรักษาอนาคตของเขาได้ ตราบใดที่เขาสามารถรักษาและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับไอแซคต่อไปได้ เขาก็จะสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อเข้าถึงตระกูลเวดที่สูงส่งได้ในอนาคตอย่างแน่นอนนอกจากนั้น โดนัลด์ได้คิดท
เมื่อเคนได้ยินโดนัลด์บอกว่าพวกเขากำลังจะฆ่าดอน อัลเบิร์ตคืนนี้ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก!เขาคาดหวังเสมอว่าดอนอัลเบิร์ตจะตาย อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าความปรารถนาของเขาจะสำเร็จในตอนนี้!ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่ดอน อัลเบิร์ตถูกฆ่า ไม่เพียงแต่เขาจะสามารถแก้แค้นอัลเบิร์ตได้ แต่ตระกูลเวบบ์ยังสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อให้เขาอยู่ในตำแหน่งสูงสุดในโลกใต้ดินแทนด้วยได้เช่นกันหากเป็นกรณีนี้ เขาจะไม่กลายเป็นหัวหน้านักเลงแห่งโลกใต้ดินคนต่อไปในโอลรัส ฮิลล์หรอกหรือ?ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เคนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นระริกด้วยความตื่นเต้นฌอนรีบถามต่อว่า “พ่อครับ ดอน อัลเบิร์ตมีคนของเขามากมายในโอลรัส ฮิลล์ มันจะง่ายสำหรับเราที่จะฆ่าเขาเหรอ?”โดนัลด์ตอบเบา ๆ “ลูกต้องจำบางอย่างไว้นะ การจะฆ่าดอน อัลเบิร์ต เราไม่จำเป็นต้องฆ่าคนของเขาทั้งหมดก่อน!”“พ่อครับ พ่อหมายความว่าอย่างไร?”โดนัลด์ตอบอย่างเย็นชาว่า “ดอน อัลเบิร์ตอาจมีคนของเขาหลายคนอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา อย่างไรก็ตาม คนของเขาทั้งหมดไม่ได้อยู่ใกล้เขาตลอดเวลา เราแค่ต้องรู้เวลาและสถานที่เฉพาะที่เขาจะอยู่ และเมื่อเราพบเขา เรา
ในเวลานี้ ที่งานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านมัวร์ ชาร์ลีกำลังรอให้งานเลี้ยงเริ่มอย่างเป็นทางการ เขาต้องการอวยพรให้นายท่านมัวร์เพื่อที่เขาจะได้เดินทางไปที่ซีรีน เวิลด์ คลินิก ของแอนโธนีเพื่อดูสถานการณ์ที่นั่นขณะที่พวกเขานั่งบนโต๊ะอาหารค่ำ ซีค เกรแฮม ออโรร่า อัลเบิร์ต เลียมและแม้แต่ดอริสต่างก็มองชาร์ลีด้วยความชื่นชมและให้ความเคารพมากกว่าเดิมผลมหัศจรรย์ของโอสถฟื้นฟูนั้นน่าประทับใจจริง ๆอย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ยังไม่มีใครพูดถึงโอสถฟื้นฟูต่อหน้าชาร์ลีอย่างจริงจังแม้ว่าชาร์ลีจะยังมีโอสถเหลืออยู่ประมาณยี่สิบเม็ด แต่เขายังไม่พร้อมที่จะนำออกมาเป็นของขวัญในเวลานี้แม้ว่าซีค เกรแฮมและอัลเบิร์ตจะไม่ใช่วัยรุ่นแล้ว แต่พวกเขาก็ยังห่างไกลจากวัยชราอยู่มาก ดังนั้น ชาร์ลีจึงรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องให้พวกเขากินโอสถฟื้นฟูนี้หากพวกเขายังคงทำงานหนักและติดตามเขาอย่างมั่นคง และภักดี เขาจะมอบโอสถฟื้นฟูให้แต่ละคนอย่างแน่นอนในอนาคตเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมในเวลานี้ ชาร์ลีมองไปที่เลียมซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเย็น เนื่องจากชาร์ลีไม่ได้เห็นเขามาสองสามวันแล้ว ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย “ตอนนี้วีเวอร์ เภส
ในเวลานี้ นายท่านมัวร์ผู้กระฉับกระเฉงได้พาสมาชิกตระกูลมัวร์กลุ่มหนึ่งมาด้วยเพื่อดื่มให้กับชาร์ลีกลุ่มคนที่ติดตามนายท่านมัวร์ได้ทักทายปรมาจารย์เวดด้วยความเคารพชาร์ลียืนขึ้นและหยิบแก้วไวน์ของเขาขึ้นมาก่อนจะพูดว่า “นายท่านมัวร์ คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพกับผมหรอกครับ ผมขออวยพรให้คุณดื่มไวน์สักแก้วและขอให้คุณมีชีวิตที่ยืนยาวและแข็งแรง!”หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็เงยหน้าขึ้นก่อนจะดื่มไวน์จนหมดแก้ว หลังจากนั้น เขาพูดต่อว่า “ผมจะไปที่ซีรีน เวิลด์ คลีนิคเพื่อพบแอนโธนีหลังจากนี้ ดังนั้นผมจะต้องใกล้ไปแล้วนะครับ”นายท่านมัวร์ถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “โอ้ เสียใจจริง ๆ ที่เห็นคลินิกของดร.ซิมมอนส์ถูกทุบทำลาย ผมควรจะไปดูด้วยตัวเองด้วย อย่างไรก็ตาม วันนี้ยังมีแขกจำนวนมากอยู่ในที่งานของผม ผมเลยอาจจะยังไปไม่ได้…”ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะยิ้มและพูดว่า “นายท่านมัวร์ วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่คุณจะกลับมาและสนุกกับวันพิเศษนี้กับทุกคน ผมได้โทรหาไซล่าก่อนหน้านี้แล้ว เธอบอกผมว่าพวกเขาทั้งคู่ไม่ได้รับบาดเจ็บในเหตุการณ์ มีเฉพาะคลินิกเท่านั้นที่ถูกทุบทำลาย ดังนั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วงนะค
จัสมินรีบโบกมือก่อนจะพูดว่า “จริง ๆ แล้ว พี่ชายของฉันก็เก่งเหมือนกันนะคะ อันที่จริงฉันไม่มีความตั้งใจที่จะสืบทอดตระกูลมัวร์ในอนาคตเลย ฉันแค่ต้องการแน่ใจว่าคุณปู่ของฉันจะไม่ถูกไล่ออกจากบ้านหลังจากที่เขาตาย…”ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ตราบใดที่ผมอยู่ใกล้ ๆ ผมจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหรอกครับ”จัสมินรู้สึกซาบซึ้งมากจริง ๆ และตอนนี้เธอก็รู้สึกท่วมท้นไปด้วยอารมณ์ เธอขยี้ตาก่อนจะพูดว่า “ปรมาจารย์เวด ฉันจะส่งคุณที่ซีรีน เวิลด์ คลินิก นะคะ”หลังจากนั้นจัสมินสตาร์ทรถก่อนจะขับรถออกจากคฤหาสน์ตระกูลมัวร์ในเวลานี้ที่ซีรีน เวิลด์ คลินิก แอนโธนีและไซลาต่างก็ทำความสะอาดสมุนไพรและวัตถุดิบทั้งหมดจากตู้ยาที่บอดี้การ์ดของตระกูลเวบบ์ทุบลงกับพื้นเมื่อแอนโธนีเห็นชาร์ลีและจัสมินเดินเข้ามาในซีรีน เวิลด์ คลินิก เขารีบก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยความประหลาดใจ “ปรมาจารย์เวด ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะครับ? และคุณมัวร์ วันนี้วันเกิดคุณปู่ของคุณไม่ใช่เหรอครับ?”ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ไซล่าบอกผมว่าตระกูลเวบบ์ได้มาที่นี่และสร้างปัญหาให้กับคุณ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมตัดสินใจมาที่นี่
ขณะที่จัสมิน ไซล่า ชาร์ลีและแอนโธนีกำลังคุยกันเรื่องของเคียน จาค็อบพ่อตาของชาร์ลีสวมชุดสูทขณะที่เดินออกจากบ้านอย่างมีความสุขและนั่งแท็กซี่ไปที่เฮเว่น สปริงส์เนื่องจากคืนนี้เขาจะดื่มไวน์สักหน่อย จาค็อบจึงทิ้งรถบีเอ็มดับเบิลยูไว้ที่บ้าน เขาให้กุญแจรถกับชาร์ลีแล้ว เพื่อที่ชาร์ลีจะได้ขับรถไปรับเขาที่เฮเว่น สปริงส์หลังจากอาหารค่ำจาค็อบไม่มีงานอดิเรกใด ๆ ในช่วงเวลานี้และเขามีความสุขง่าย ๆ กับการศึกษาของเก่า โบราณวัตถุ วัฒนธรรม การประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาด นั่นคือเหตุผลที่เขาเข้าร่วมสมาคมเขียนพู่กันและจิตรกรรมเหตุผลที่จาค็อบตัดสินใจเลี้ยงอาหารเย็นให้ทุกคนในคืนนี้ เพราะเขาต้องการที่จะแข่งขันชิงตำแหน่งกรรมการประจำสมาคม เพื่อแสดงความเคารพต่อผู้นำของสมาคม เขาตั้งใจเอาเงินสองหมื่นเหรียญที่ชาร์ลีโอนให้เขาก่อนจะจองห้องบรอนซ์ที่เฮเว่น สปริงส์แม้ว่าห้องนี้จะเป็นห้องที่ถูกที่สุดใน เฮเว่น สปริงส์ แต่ก็ยังดีกว่าร้านอาหารอื่น ๆ ในเมืองมากเมื่อเจค็อบไปถึงเฮเวนสปริงส์ อัลเบิร์ตก็ยังคงอยู่ระหว่างการเดินทางไปยังที่นั่นพนักงานเสิร์ฟไม่รู้สถานะของจาค็อบ เขาจึงพาจาค็อบไปที่ห้องบรอนซ์ที่จองไว้สำหรั
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล