เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 67
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 68
"ในช่วงที่คุณอยู่ปีหนึ่งตามบันทึก เธอได้เข้าพักในโรงแรมต่าง ๆ ไม่น้อยกว่าร้อยครั้งกับผู้ชายแปดคนรวมถึงเบร็ต คูเล่ย์, แจ็ค เพียซ และ ออสติน แคนนอน"ใบหน้าของจูลี่ซีดลงดวงตาของเธอเบิกกว้างและอ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด เธอโพล่งด้วยความโกรธ “นี่นายกำลังพูดถึงอะไร! ฉันจะฟ้องนายในข้อหาใส่ร้าย!”ในทางกลับกัน รอยย่นขมวดคิ้วลึกเริ่มก่อตัวบนหน้าผากของไคล์ เห็นได้ชัดว่าเขาตกใจและชอกช้ำชาร์ลีเริ่มพูดต่อ “โอ้โห อันนี้เจ๋งมาก มีไม่กี่ครั้งที่คุณเช็คอินในห้องพักในโรงแรมกับผู้ชายสองคน เบ็น เด็คเคอร์และเจย์ เด็คเกอร์ ในเวลาเดียวกัน พวกเขาเป็นพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ? พวกคุณปาร์ตี้ทรีซัมสามคนกันหรือเปล่า”จูลี่ร้องลั่นด้วยความตกใจ “หุบปาก! หุบปาก! มันเป็นเรื่องไร้สาระ!”ชาร์ลีไม่สนใจเธอและพูดต่อ “แล้วตอนที่เธออยู่ปีสอง เธอมีเสี่ยเลี้ยงซะด้วย เขาเป็นรองประธานของฮีโรลูชันส์เอ็นเตอไพรส์ แถมจ่ายเงินให้เธอสามแสนต่อเดือนเป็นเวลาสามปีด้วย ในช่วงเวลานั้นเธอทำแท้ง 4 ครั้งและทำที่โรงพยาบาลสตรีโอลรัสทั้งหมด ในระหว่างการทำแท้งครั้งล่าสุดแพทย์ได้แจ้งว่าเธอจะมีบุตรได้ยาก”เขามองไปที่ไคล์และถามอย่างสงสัย “นี่คุณซ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 69
ใบหน้าของไคล์ เป็นสีเขียวและน่าเกลียดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อระงับการระเบิดของเขาเขาก็รู้สึกได้ว่าภรรยาของเขานอกใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า!ในที่สุดเขาไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไปและเริ่มตบจูลี่อย่างรุนแรงพร้อมกับคำด่าว่า “นังแพศยา! แกโกหกฉันมาตลอด! นังร่าน! ฉันจะฆ่าแก อีตัว! ฉันจะฆ่าแก!”จูลี่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและคร่ำครวญเสียงดัง ผมของเธอปลิวว่อนไปทั่วไคล์ตะโกนขณะที่ตบเธอ “ตอนนี้ฉันต้องการหย่า! แกจะไม่ได้เงินจากฉันแม้แต่บาทเดียว! ไม่อย่างนั้นฉันจะให้คนมาจัดการพ่อแม่และพี่ชายของแกให้หายไปจากโลกนี้ซะ!”จูลี่พังพินาศในที่สุดเธอพยายามที่จะแต่งงานกับตระกูลซัลลิแวนและในที่สุดเธอก็ประสบความสำเร็จ เธอใฝ่ฝันที่จะเป็นภรรยาที่ร่ำรวยไปตลอดชีวิต แต่วันนี้ความฝันของเธอพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง!ทั้งหมดเป็นเพราะชาร์ลี เวดเธอเกลียดชาร์ลีมาก แต่ชาร์ลีเพียงแค่ยิ้มอย่างดูถูกและพูดกับแคลร์ว่า “ที่รัก ให้พวกเขาจัดการกันต่อเถอะ เราไปกันดีกว่า"เขาจูงมือแคลร์แล้วเดินไปที่ลิฟต์ดวงตาที่เป็นประกายของแคลร์สั่นเล็กน้อยเธอยังตกใจไม่หายและไม่สามารถสงบอารมณ์ได้ ชาร์ลีรู้ความลับของจูลี่ได้อย่างไร?เธอหันไป
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 70
เช่นเดียวกับคลื่นที่ปั่นป่วนในจิตใจที่สับสนของเธอ ลิฟต์ก็มาถึงชั้นบนสุดของโรงแรมแชงกรีลาบริกรที่ยืนอยู่ข้างประตูโค้งคำนับด้วยความเคารพและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณวิลสัน ในนามของโรงแรมแชงกรีลาของเรา พวกเราขออวยพรให้คุณและคุณเวดมีความสุขในวันครบรอบแต่งงานในค่ำคืนนี้”ชาร์ลีโบกมือและพูดว่า “ขอบคุณครับ พวกคุณออกไปได้เลยนะ!”พนักงานทุกคนพยักหน้าและจากไปในชั่วพริบตามีเพียงแคลร์และชาร์ลีเท่านั้นที่อยู่ในสกายการ์เด้นที่ว่างเปล่าแคลร์รู้สึกเหมือนอยู่ในช่วงเวลาแห่งฝันหวานเบื้องหน้าของเธอคือพื้นที่กว้างใหญ่ที่มีการตกแต่งที่หรูหราโคมระย้าคริสตัลที่งดงามแขวนอยู่บนเพดาน ฉายแสงระยิบระยับชัดเจนซึ่งขับเน้นบรรยากาศที่หรูหราและเงียบสงบของสกายการ์เด้นอันเลิศหรูเสียงเปียโนชิ้นเอกที่นุ่มนวลดังก้องไปทั่วสกายการ์เด้น มันทำให้หัวใจของผู้ฟังอบอุ่นขึ้นอย่างช้า ๆ คลายความตึงเครียดและความโกรธภายในใจพวกเขาดอกไม้สดที่หายากส่งตรงทางเครื่องบินจากต่างประเทศ ถูกประดับตกแต่งทางเดินและห้องโถงทั้งห้องส่งกลิ่นหอมและอโรมาทำให้อารมณ์ของผู้คนเปลี่ยนไป มันเป็นช่วงเวลาที่เงียบสงบและสวยงามอย่างไม่อาจบรรยายได้ในขณ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 71
ตอนนี้ทั้งโอลรัสฮิลล์กำลังแอบเฝ้าดูงานแต่งงานที่หรูหราผ่านกระจกคริสตัลที่ขุ่นมัวในขณะที่พวกเขารู้สึกอิจฉาคู่บ่าวสาวและฉากของพวกเขาอย่างมาก พวกเขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคู่บ่าวสาวที่จัดงานแต่งงานในสกายการ์เด้นนี้คือใครยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาลึกลับมากที่มีเพียงสองคนในงานแต่งงานของพวกเขา ไม่มีญาติหรือเพื่อนแม้แต่คนเดียว ไม่มีแม้แต่พยาน!บนเวทีที่ทำมาจากคริสตัล ชาร์ลีจับมือแคลร์และหยิบสร้อยหยกที่เขาเตรียมไว้เป็นเวลานานออกมา“แคลร์ นี่คือของขวัญวันครบรอบแต่งงานของผมสำหรับคุณ ผมหวังว่าคุณจะชอบมันนะ!"แคลร์จ้องไปที่สร้อยคอหยกและร้องอุทานออกมาว่า “นี่… นี่มันเครื่องประดับล้ำค่าของเอ็มเมอรัลด์คอร์ทไม่ใช่เหรอคะ? ชาร์ลี นี่คุณได้มันมายังไง ที่ไหนคะ?”แคลร์รู้สึกประหลาดใจในขณะที่เธอพูดชาร์ลีเป็นมหาเศรษฐีลึกลับในวิดีโอนั่นหรือไม่?เขาจะมีสร้อยหยกนี้ได้อย่างไร?แต่…แต่มันไม่สมเหตุสมผลเลย!เธอรู้จักชาร์ลีเป็นอย่างดี แล้วเขาจะเป็นชายลึกลับคนนั้นได้อย่างไร?คำว่าร่ำรวยอยู่ห่างจากตัวเขามาก!ชาร์ลีมองเห็นถึงความประหลาดใจและความสับสนในสายตาของแคลร์ เขามีความต้องการที่จะเปิดเผยตัวเองกับเธอตอนนี้ เ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 72
เพียงชั่วข้ามคืนงานแต่งงานสุดอลังการที่สกายการ์เด้นก็กลายเป็นประเด็นร้อนแรงที่สุดในเมืองอย่างไรก็ตามยังไม่มีใครรู้ว่าเจ้าสาวและเจ้าบ่าวเป็นใครชาร์ลีขับรถ BMW 520 และกลับบ้านพร้อมกับแคลร์แคลร์ยังคงจมอยู่กับความสุขที่ยิ่งใหญ่ราวกับว่าเธอกำลังนอนอยู่ท่ามกลางกลุ่มเมฆ เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “นี่คุณจองสกายการ์เด้นได้ยังไงคะ? พวกเขาไม่เคยอนุญาตแบบนั้นมาก่อนนี่นา”ชาร์ลียิ้มอย่างยั่วยวน และกล่าวว่า “พูดตรง ๆ นะ ผู้บริหารระดับสูงของแชงกรีลาเป็นเพื่อนที่ดีของผมในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เราเคยแบ่งปันช่วงเวลาที่ยากลำบากมาด้วยกัน ผมมักจะแบ่งซาลาเปาครึ่งหนึ่งให้เขาเสมอ ดังนั้นเมื่อผมขอความช่วยเหลือจากเขา เขาก็บอกว่าได้เลยทันที”แคลร์พยักหน้าเบา ๆ "อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยนะ?”“ผมมีเพื่อนที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งหลายคนนะ ผมอาจต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามวันเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขาทั้งหมด ที่ผมไม่เคยพูดถึงอะไรเลยเพราะผมคิดว่าคุณคงไม่ชอบฟังน่ะสิ”แคลร์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณเป็นสามีของฉัน แน่นอนว่าฉันก็ต้องสนใจอดีตของคุณสิ ฉันอยากรู้มากกว่านี้นะคะ"ชาร์ลีหัวเรา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 73
รอยยิ้มกว้างและสดใสฉาบอยู่บนใบหน้าของพ่อตาแม่ยายทันทีเมื่อชาร์ลีบอกว่าจะซื้อรถที่ดีกว่าให้พวกเขาในวันพรุ่งนี้สิ่งที่จาค็อบไม่รู้มาก่อนก็คือเขาเพิ่งพลาดตัวท็อป 760 ไปแคลร์กังวลเล็กน้อย หลังจากกลับไปที่ห้องและอาบน้ำเธอก็ถามอย่างเงียบ ๆ ว่า “นี่คุณยังมีเงินซื้อรถคันใหม่อยู่จริงเหรอคะ? ฉันพอจะมีเงินที่ซ่อนเอาไว้อยู่ เอาไว้ใช้วันพรุ่งนี้เถอะค่ะ!”ชาร์ลีโบกมืออย่างรวดเร็ว “ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ต้องการเงินของคุณหรอก ผมยังมีอยู่บ้างก็เพียงพอแล้ว”แคลร์พึมพำอย่างขอโทษ “ฉันขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่าพ่อกับแม่จะเป็นแบบนี้…”“พูดอะไรกัน? พ่อแม่ของคุณก็เป็นพ่อแม่ของผมเหมือนกัน เราเป็นครอบครัวเดียวกันผมดีใจที่ได้ให้ของขวัญพวกเขานาน ๆ ครั้งนะ”ชาร์ลีนอนบนเตียงเล็ก ๆ ของเขาบนพื้นและพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนว่า “ไม่ต้องกังวลนะ ผมจะไปรับรถคันใหม่ให้คุณพ่อพรุ่งนี้เช้า!”แคลร์ยิ้มอย่างอบอุ่น “ขอบคุณนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ “ด้วยความเต็มใจครับ ที่รัก!”แคลร์หน้าแดงทันทีเมื่อเธอถามว่า “ตอนกลางคืนคุณจะหนาวไหมถ้านอนบนพื้น?”ชาร์ลีโพล่งโดยไม่คิดแม้แต่วินาทีเดียวว่า “ไม่นะ มันไม่ได้เย็นเลย ไม่ต้องห่วง ผมไ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 74
ผู้คนในโชว์รูม Audi เห็นชาร์ลีทันทีที่เขาเข้าใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ พนักงานขายคนหนึ่งโพล่งว่า “เฮ่ย คนนั้นที่ขับสกู๊ตเตอร์ เขาคือคนที่ซื้อ BMW 760 วันนั้นไง!”“เวร ฉันจะหยุดเขาและชักชวนให้เขาซื้อ Audi A8 ตัวท็อปแม้ว่าฉันจะต้องเลียรองเท้าของเขาก็เอาวะ!”"ใช่!"ทันใดนั้นพนักงานขาย Audi จำนวนมากก็รีบวิ่งออกมาและล้อมรอบเขา"ท่านครับ! เชิญชม Audi A8 รุ่นท็อปสเปคล่าสุดในโชว์รูมของเราได้นะครับ!”"ท่านครับ! A8 ของเราทรงพลังมาก ใช้เครื่องยนต์ W12 ซึ่งดีกว่าเครื่องยนต์ BMW 760 V12 มากเลยนะครับ!”ชาร์ลีขมวดคิ้วอย่างสงสัย "จริงเหรอ? มันยอดเยี่ยมขนาดนั้นเลยเหรอ?”"ใช่แล้วครับท่าน!" พนักงานขาย Audi เดินไปข้างหน้าอย่างเร่งรีบและเริ่มพูดต่อว่า “ท่านครับ ผมจะอธิบายให้คุณฟัง เครื่องยนต์ W12 ของเราแบ่งออกเป็นสองด้านและอีกด้านหนึ่งสามารถปิดได้ตามที่คุณต้องการ มันจะประหยัดน้ำมันมากขึ้นเมื่อคุณปิดถังครึ่งหนึ่งจากสิบสองถังนะครับ!”ชาร์ลีคำรามอย่างดูถูก “นี่คุณยังสติดีอยู่ไหม? ทำไมผมถึงต้องซื้อรถเครื่องยนต์สิบสองสูบและปิดหกสูบเพื่อประหยัดน้ำมันด้วย?ผมไปซื้อรถหกสูบไม่ดีกว่าหรือไง!”“เอิ่ม… เอ่อ… ผม…”ใบ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 75
ชายคนนั้นยิ้ม เขาลูบหน้าของลิลี่แล้วพูดว่า “ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงของผม แล้วทำไมคุณยังอยากอยู่กับเขาล่ะ? ผมไม่ยอมให้ผู้ชายคนอื่นแตะต้องผู้หญิงของผมหรอกนะ!”ลิลี่รีบพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “ไม่ต้องกังวลนะคะเจอโรม ฉันไม่ยอมให้เขาแตะต้องตัวฉันเลยตั้งแต่เราคบกัน เขาลามกมาก! ร่างกายของฉันเป็นของคุณเสมอและเป็นของคุณเท่านั้น มันมีไว้สำหรับคุณคนเดียวโดยเฉพาะนะคะ!”จากนั้นเธอกล่าวต่อว่า “จริง ๆ แล้วฉันอยากจะเลิกกับเขาทันทีที่ร้านอาหารเริ่มเปิดดำเนินการ แต่ฉันไม่รู้ว่าไอ้ขี้แพ้จะมีเพื่อนที่ค่อนข้างมีไหวพริบและช่วยฉันกำจัดกลุ่มนักเลงที่เขตพัฒนาขึ้นใหม่ได้ รอจนกว่าธุรกิจจะเป็นไปตามที่คาดไว้ ฉันจะทิ้งเขาและไล่เขาออกจากร้านอาหารค่ะ!”เจอโรม ฮันท์หัวเราะอย่างวางท่าและพูดว่า “มันก็แค่นักเลง! ถ้าคุณบอกผมก่อนหน้านี้ ทั้งหมดที่ผมต้องทำก็มีแค่โทรศัพท์ จากนั้นเจ้านายของเขาจะมาคุกเข่าและขอโทษคุณเอง!”ลิลี่หัวเราะคิกคักอย่างยินดีและกล่าวว่า “โอ้ เจอโรม คุณคือฮีโร่ของฉัน! ตอนนั้นมันค่อนข้างเร่งด่วนฉันก็เลยไม่สามารถติดต่อคุณได้ นอกจากนี้ดักลาสอยู่ที่นั่นฉันกลัวว่าคุณจะรำคาญที่เห็นเขาด้วยน่ะค่ะ!”เจอโรมบีบเอ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
