บทที่ 677

เมื่อฌอนเห็นว่าพ่อของเขาเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ว่าชาร์ลีมียาฟื้นฟูมากกว่านั้น เขามองไปที่พ่อของเขาก่อนจะถามว่า “พ่อ นี่พ่อคิดจะไปหาชาร์ลีจริง ๆ และขอให้เขาให้ยาฟื้นฟูแก่พ่อจริง ๆ เหรอครับ?”

"ถูกต้อง" โดนัลด์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ลูกจะมากับพ่อทีหลังและพ่อจะขอโทษชาร์ลีแทนลูก หลังจากนั้นลูกจะคุกเข่าขอการอภัยจากชาร์ลี หลังจากนั้นพ่อจะใช้ประโยชน์จากโอกาสในครั้งนี้ที่จะขอฟื้นฟูจากเขา”

ฌอนมีสีหน้าหดหู่มากในขณะที่เขาพูดต่อว่า “พ่อครับ พ่อหมายความว่าพ่อต้องการให้ผมคุกเข่าลงต่อหน้ามัน เพื่อขอโทษและสารภาพความผิดของผมงั้นเหรอ? หลังจากนั้น พ่อก็จะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อขอยาจากมัน?”

โดนัลด์จ้องไปที่ฌอนก่อนจะถามว่า “มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับแผนของพ่องั้นเหรอ?”

ฌอนตกใจกับสายตาของพ่อของเขาและเขาก็รีบโบกมือขณะที่เขาพูดว่า “ไม่…ผมไม่มีอะไรจะพูดเลยครับ!”

โดนัลด์พยักหน้าอย่างพึงพอใจก่อนจะพูดว่า “อย่างที่พ่อบอก ลูกผู้ชายต้องมีความยืดหยุ่นเท่าที่จะทำได้ ถ้าลูกคุกเข่าแล้วยังไร้ประโยชน์ พ่อก็จะคุกเข่าด้วย ตราบใดที่พ่อได้ยาฟื้นฟูมา พ่อก็ยินดีที่จะเรียกเขาว่าพ่อ! ในโลกนี้มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตอีกงั้นเห