เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 495
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 496
ในเวลานี้ชาร์ลีมองเลียมก่อนจะถามด้วยความสงสัย “ได้ยินว่าคุณมีเรื่องจะถามอะไรผมงั้นเหรอ?”เลียมพยักหน้าอย่างเร่งรีบก่อนจะหยิบกล่องไม้ที่บรรจุโสมขาวหิมะอายุพันปีออกจากกระเป๋าของเขาแล้วส่งให้ชาร์ลี ต่อจากนั้นก็กล่าวด้วยความเคารพว่า “คุณเวด โสมขาวหิมะพันปีนี้เป็นมรดกตกทอดของตระกูลที่สืบทอดมาจากตระกูลแม่ของผมมาหลายชั่วอายุคน ผมพกมันติดตัวมาหลายปีแล้ว แต่สมบัติประเภทนี้ไม่สามารถบรรลุศักยภาพสูงสุดในมือของผมได้สักที ดังนั้นหลังจากที่คิดดูแล้ว ผมจึงตัดสินใจยกให้กับคุณครับ คุณเวด!”ชาร์ลีไม่พูดอะไร เขาเพียงเปิดกล่องไม้เพื่อดูโสมขาวหิมะพันปี ในเวลานี้เขาสามารถมองเห็นชิ้นส่วนของโสมขาวราวกับหิมะที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ และมีขี้ผึ้งอยู่รอบ ๆ กล่องยิ่งกว่านั้น เพียงชำเลืองมองเพียงครั้งเดียว ชาร์ลีก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังจิตวิญญาณอันแกร่งกล้า และทรงพลังภายในโสมขาวหิมะ นี่เป็นสมบัติของทั้งสวรรค์และโลกจริง ๆ ! มันดำรงอยู่ได้นับพันปีและยังดูดซับรัศมีระหว่างสวรรค์และโลกอีกด้วย นอกจากนี้โสมขาวหิมะซึ่งอายุนับพันปียังมีต้นกำเนิดมาจากภูเขากอลมิน ซึ่งได้รับการคุ้มครองอย่างดี และมีระบบนิเวศที่เกือบจะดั้งเดิ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 497
เมื่อชาร์ลีได้ยินคำพูดของเลียม จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าเลียมอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเขาครั้งหนึ่ง เขายังเป็นเด็กกำพร้าและคนไร้ค่าที่ถูกผู้อื่นรังแก และทำให้อับอายขายหน้าชีวิตของเขาเปลี่ยนไปเมื่อสตีเฟน ทอมป์สันพบเขา และยกเอ็มแกรนด์กรุ๊ป และแบล็คการ์ดที่มีเงินหลายแสนล้านให้กับเขาต่อมาในที่สุดชาร์ลีก็มีโอกาสบรรลุความยิ่งใหญ่ตอนที่เขาพบคัมภีร์วันสิ้นโลกโดยบังเอิญครั้งหนึ่งเขาเคยถูกทุกคนทอดทิ้ง เขายังรอโอกาสที่จะพิสูจน์ตัวเองกับทุกคน และล้างแค้นทุกคนที่ดูถูกเขาในอดีต!ดังนั้นเขาจึงเข้าใจความรู้สึกของเลียมได้เป็นอย่างดีเลียมเป็นเด็กที่ถูกเรียกว่า ลูกนอกสมรสตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แม่ของเขาเสียชีวิต และแม้ว่าเขาถูกพามาที่บ้านของพ่อผู้ให้กำเนิด แต่เขาก็ยังถูกทรมานและทำให้อับอายยิ่งกว่าเดิม ผ่านไปกว่ายี่สิบปี ระดับความอดทนในหัวใจของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากแล้วขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชาร์ลีตัดสินใจช่วยเขา ชาร์ลีต้องการช่วยเลียมควบคุมตระกูลวีเวอร์ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพียงเพราะว่าพี่ชายของเลียมเป็นศัตรูของเขา นอกจากนี้ชาร์ลียังสามารถนำโสมขาวหิมะพันปีมาใช้ประโยชน์สำหรับตัวเองได้อีกด้วย!ด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 498
เคนเน็ธจ้องไปที่หัวหน้าตระกูลวีเวอร์ก่อนจะตะโกนว่า “จอร์แดน วีเวอร์! คุณยังไม่พบวิธีรักษาฉันอีกเหรอ?”จอร์แดนตัวสั่นเล็กน้อยขณะตอบ “ไม่ต้องห่วงนะครับ ประธานวิลสัน ผมส่งคนไปหาหมอที่มีชื่อเสียงมารักษาคุณแล้ว แล้วผมก็ได้ระดมรายชื่อผู้ติดต่อของตระกูลวีเวอร์ทั้งหมดในอุตสาหกรรมยา เราทุกคนกำลังหายาปฏิชีวนะที่แรงกว่านี้ที่จะช่วยรักษาคุณได้”แม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้น จอร์แดนก็รู้ว่าไม่มีความหวังเลยเดิมทีเขาหวังว่า เจฟฟรีย์จะสามารถเชิญแอนโธนีให้มารักษาเคนเน็ธได้ แต่แอนโธนีแทบไม่มองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ หลังจากที่แอนโธนีไล่เจฟฟรีย์ออกจากคลินิกซีรีนเวิลด์แล้ว เขาก็ไปหาหมออัจฉริยะชื่อดังอีกสองสามคนในโอลรัสฮิลล์ อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ใครก็แล้วแต่ได้ยินว่าผู้ป่วยคือเคนเน็ธ ก็ไม่มีใครอยากจะเข้ามาช่วยอันที่จริง ข่าวลือเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับแอนโธนีได้แพร่กระจายไปทั่วโอลรัสฮิลล์แล้ว ยิ่งกว่านั้น พวกเขายังรู้ด้วยว่า อวัยวะเพศของเคนเน็ธเป็นแผลเพราะเขากินยาอย่างไม่ระมัดระวังแพทย์ที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิงยังกล่าวด้วยว่า วิธีเดียวที่จะรักษาสถานการณ์นี้คือการตัดทิ้ง แล้วตอนนี้ใครจะกล้ามีส่วนร่วมในเร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 499
ทันทีที่เขาพูดแบบนั้น ทุกคนก็ตื่นเต้นมากดวงตาของจอร์แดนเบิกกว้างขณะที่เขาถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ? เลียมพาใครกลับมาด้วยนะ?”มีคนตะโกนที่ประตูว่า “เลียมพาดร. ซิมมอนส์กะบชายหนุ่มคนหนึ่งกลับมาด้วยครับ! พวกเขาเข้าไปในสนามหน้าบ้านแล้ว!”ทันทีที่เสียงนั้นสิ้นสุดลง จอร์แดนพลันมีความเบิกบานขึ้นบนใบหน้าในทันที!ดร.ซิมมอนส์อยู่ที่นี่แล้วเหรอ?ในที่สุดเลียมก็ได้เชิญดร.ซิมมอนส์มาที่นี่อย่างนั้นเหรอ?โอ้พระเจ้า! ราวกับว่ามีความหวังสำหรับตระกูลวีเวอร์อีกครั้ง!เคนเน็ธรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นในเวลานี้เขาไม่สนใจท่อให้ยาที่เจาะอยู่ที่หลังมือ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก!ตั้งแต่อวัยวะเพศของเขาเริ่มเน่า เคนเน็ธรู้ว่า ดร.ซิมมอนส์เป็นคนเดียวที่สามารถรักษาเขาได้อย่างไรก็ตาม เขารู้ด้วยว่าแอนโธนีไม่พอใจเขามาก และเป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวเข้ามาช่วยเขายิ่งไปกว่านั้น เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมแอนโธนีถึงเปลี่ยนใจ และตกลงที่จะปฏิบัติต่อเขาเพื่อเห็นแก่ตระกูลวีเวอร์ แต่เขาไม่อยากที่จะใส่ใจเรื่องนี้ เพราะเขาแค่อยากจะรักษาตัวเองก่อนแม้ว่าเขาจะไม่สามารถใช้มันได้ แต่เขาต้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 500
คาดไม่ถึงว่า ผู้ชายคนนี้ดันอยู่กับไอ้เด็กนอกสมรสเลียมนั่น!เคนเน็ธจะไปทักทายแอนโธนีด้วยความตื่นเต้น แต่สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนไปทันทีที่เห็นชาร์ลีในขณะเดียวกัน เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอารมณ์เสียอย่างมากความอัปยศที่เขาได้รับจากชาร์ลีไม่น้อยไปกว่าที่เจฟฟรีย์ได้รับ!ในตอนแรก เขาถือว่าชาร์ลีเป็นศัตรูตัวฉกาจของเขา อย่างไรก็ตามเมื่อชาร์ลีอยู่กับแอนโธนี เขาไม่กล้าพูดอะไร หรือสร้างความวุ่นวายใด ๆ เลย นั่นเป็นเพราะเขารู้ว่าแอนโธนีเคารพต่อชาร์ลีจริง ๆ ถ้าเขาทำให้ชาร์ลีไม่พอใจอีก เคนเน็ธก็กลัวว่าแอนโธนีจะปฏิเสธที่จะรักษาเขาขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เคนเน็ธก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีก่อนจะโค้งคำนับ และพูดว่า “ลุงซิมมอนส์ ผมรู้ว่าก่อนหน้านี้ผมทำให้ลุงโกรธ ผมรู้ว่ามันเป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมรู้ว่าผมผิดเอง ช่วยรักษาผมด้วยนะครับ!”แอนโธนีตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “ฉันบอกคุณไปแล้วว่าทั้งสองครอบครัวของเราจะไม่เกี่ยวข้องกันอีกในอนาคต ช่วยอย่าเรียกฉันว่าเป็นลุงอีก!”หลังจากนั้น แอนโธนีก็ชี้ไปที่ชาร์ลีก่อนจะกล่าวด้วยความเคารพว่า “คนที่จะดูแลคุณในวันนี้ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคุณเวด!”ในสายตาของแอนโธนี ความส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 501
เจฟฟรีย์ไม่คิดว่าจะถูกทั้งพ่อและเคนเน็ธตบพร้อมกัน เพราะเขากำลังตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวตนของชาร์ลีอันที่จริงแล้ว เขาสามารถทนได้หากเคนเน็ธตบเขา เพราะเขารู้ว่าเขาเป็นคนที่ทำให้เคนเน็ธต้องมาเป็นแบบนี้ เพราะเหตุผลเดียวที่เคนเน็ธต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะยาที่เขาให้ไป ก็เป็นเรื่องปกติที่เคนเน็ธจะเกลียดและโมโหเขาแต่เจฟฟรีย์ไม่อยากเชื่อจริง ๆ ว่าพ่อของเขาซึ่งแทบจะไม่เคยตบเขาเลยในตลอดหลายปีที่ผ่านมาได้ตบเขาถึงสองครั้งติดกันแล้ว!เขาเอามือจับที่หน้าขณะมองไปที่จอร์แดนและพูดว่า “พ่อ! ทำไมพ่อถึงตบผมอีกแล้ว ผมทำอะไรผิด?”“ไอ้เด็กเวรนี่! แกหุบปากสักทีเถอะ!”จอร์แดนจ้องมองเขาอย่างดุเดือดก่อนจะด่าในใจ ทำไมลูกชายของเขาถึงไม่รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำในตอนนี้?เพราะแอนโธนีทำตามคำสั่งของชาร์ลี ดังนั้นชาร์ลีจึงเป็นผู้เข้ามาช่วยตระกูลวีเวอร์เพียงคนเดียว! ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแค่เศษขยะจริง ๆ แต่ก็ไม่ควรทำให้เขาขุ่นเคือง!หลังจากตำหนิเจฟฟรีย์ จอร์แดนก็รีบพูดขึ้นว่า “คุณเวดครับ ผมจัดการไอ้ลูกหมาแล้ว อย่าไปถือสาเลยนะครับ...”เคนเน็ธก็ตื่นตระหนกในเวลานี้เช่นกัน เขาเกลียดเจฟฟรีย์แทบตาย ตอนนี้เขาเตะเจฟฟรีย์ก่อนจะพูดอ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 502
ผู้หญิงพวกนั้นทุกคนก็แค่ถูกหลอก ดังนั้นจอร์แดนจึงรู้สึกว่า ผู้หญิงควรกำจัดทารกทันทีที่พวกเขารู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ ทำไมพวกเขาจะต้องให้กำเนิดลูกออกมาด้วยล่ะ?นี่เป็นเหตุผลพื้นฐานว่าทำไมจอร์แดนถึงเกลียดเลียมมาโดยตลอดถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเขารู้ว่า เขามีหลานชายอีกคนอยู่ที่นั่น จอร์แดนคงไม่มีวันรับเด็กบ้า ๆ ที่ผู้หญิงในหมู่บ้านคลอดออกมาให้เขาหรอก!แม้ว่าเลียมจะเป็นส่วนสำคัญต่อตระกูลวีเวอร์ก็ตาม แต่เขาก็ไม่สามารถมอบธุรกิจของตระกูลวีเวอร์ให้กับเขาได้! เขาเป็นใครถึงสมควรได้รับสิ่งนี้?อย่างไรก็ตาม จอร์แดนไม่ได้เปิดเผยความคิดและความรู้สึกในใจออกไป เขาเพียงต้องการไล่เคนเน็ธตัวปัญหานี้ออกไปเสีย!ดังนั้นจอร์แดนจึงกล่าวด้วยความเคารพว่า “คุณเวดครับ ช่วยท่านประธานวิลสันด้วยนะครับ!”เคนเน็ธพลันมองชาร์ลีด้วยสีหน้าขมขื่น ไม่ว่าอย่างไรก็ตามมมันไม่ใช่เหตุผลที่เขาเรียกชาร์ลีว่าปู่ แต่ทำไมเขาถึงต้องไปขอโทษชาร์ลีเพียงเพราะเขาต้องการรักษาความเจ็บป่วยของเขาไม่อย่างนั้นเขาจะทนกับความอัปยศอดสูนี้ทำไมกัน?ชาร์ลียิ้มอย่างชอบใจก่อนจะพูดกับเคนเน็ธว่า “มาสิ ให้ผมตรวจชีพจรของคุณหน่อย”เคนเน็ธรีบยื่นข้อมือออก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 503
“ใช้ปัสสาวะคนเหรอ?!” เคนเน็ธพูดขึ้นทันทีด้วยท่าทางอักอ่วน “นี่… ไม่น่าขยะแขยงไปหน่อยเหรอ? คุณจำเป็นต้องใช้ปัสสาวะจริง ๆ เหรอ?”ชาร์ลีพูดจาโผงผาง “คิดว่าผมล้อเล่นหรือไง?”เขาชี้ไปที่จอร์แดนและถามว่า “คุณ! คุณอยู่ในธุรกิจยามาหลายปีแล้ว ผมขอถามคุณหน่อย พวกเขาไม่ได้ใช้ปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ เป็นตัวเคลือบยาแผนโบราณเหรอ?”"ใช่ครับ คุณพูดถูก!" จอร์แดนพยักหน้า “วิธีการโบราณหลายวิธีต้องใช้ปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ เป็นตัวเคลือบยา ที่จริงมีประเพณีกินไข่แช่ปัสสาวะในภาคใต้ด้วย ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีผลดีต่อสุขภาพ”จากนั้นเขาก็หันไปหาเคนเน็ธ และพูดว่า “อย่ากังวลเลย คุณวิลสัน ปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ เป็นส่วนผสมที่เก่าแก่มากในการแพทย์แผนจีน มันไม่สกปรกอย่างที่คุณคิด”เคนเน็ธโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าเป็นปัสสาวะของเด็กชายเขาเคยเห็นปัสสาวะของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ในภาพยนตร์คลาสสิกของจีน อันที่จริงมันไม่ได้น่าขยะแขยงอย่างที่ฟังอย่างไรก็ตาม เมื่อเคนเน็ธเริ่มทำใจได้เกี่ยวกับปัสสาวะของเด็กชาย ทันใดนั้นชาร์ลีก็พูดว่า “ในกรณีของคุณ เราไม่สามารถใช้ปัสสาวะของเด็กผู้ชายเป็นตัวเคลือบยาได้ พลังหยา
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
