Share

บทที่ 388

มีบางอย่างที่เขาอยากจะพูด แต่เขาไม่กล้าพูด

‘แกมันก็แค่ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลวิลสัน ขยะชื่อดังไม่ใช่หรือไง?’

เมื่อชาร์ลีเห็นว่าเจสันไม่กล้าพูดเขาก็ยิ้มก่อนจะพูดว่า “แกคงคิดว่าฉันเป็นแค่เศษขยะเหม็น ๆ ใช่ไหมล่ะ?”

เจสันไม่กล้าตอบ

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ให้ฉันได้บอกความจริงกับแกแล้วกันนะ ฉันเป็นนายน้อยของตระกูลเวดในอีสต์คลิฟฟ์ และฉันก็เป็นประธานของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปอีกด้วย แกคิดว่าตระกูลของแกมีอำนาจมากกว่าของฉันหรือเปล่าล่ะ?”

เจสันรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากในเวลานี้

ตระกูลเวด?

ตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในประเทศไม่ใช่หรือ?

ทำไม…

ทำไมนายน้อยของตระกูลเวดในอีสต์คลิฟฟ์ถึงมาเป็นลูกเขยของตระกูลวิลสันในโอลรัสฮิลล์?

เจสันไม่เข้าใจข้อเท็จจริงนี้เลย เขาจึงพูดว่า “ฉันไม่เข้าใจ… ฉันไม่เข้าใจเลย ถ้านายเป็นนายน้อยของตระกูลเวดจริง ๆ แล้วทำไมนายถึงเต็มใจอยู่ในฐานะลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลวิลสันล่ะ? ทำไมนายต้องยอมให้ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์ และเยาะเย้ยด้วย? นายสามารถทำให้ตระกูลวิลสันคุกเข่าต่อหน้านายได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ปลายนิ้ว ทุกคนในโอลรัสฮิลล์จะยอมคำนับต่อหน้านายด้วยซ้ำ…”

ชาร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status