บทที่ 328

คริสโตเฟอร์รีบตกลงก่อนที่เขาจะพูดว่า “ใช่แล้วแคลร์ ฉันคิดว่านี่เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับพ่อของเธอในการฟื้นฟูสุขภาพของเขาให้แข็งแรงขึ้นอีกครั้ง เขาควรพักฟื้นในสภาพแวดล้อมที่ดี อารมณ์ที่ดีเป็นสิ่งสำคัญ! แล้วทำไมเธอไม่ฟังคุณย่าดูแล้วกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์วิลสันล่ะ? ฉันจะจ้างคนดูแลสักสองสามคนมาดูแลพ่อของเธอวันละยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย!”

จาค็อบซึ่งนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล เขารู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินสิ่งที่แม่และพี่ชายของเขาพูดออกมา

หัวใจของเขาสั่นไหวเล็กน้อยและเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “แคลร์ทำไมเราไม่ย้ายกลับไปล่ะ…”

แคลร์รู้สึกขัดแย้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นเล็กน้อย

เธอไม่รู้ว่าคุณย่าของเธอเป็นคนจริงใจหรือว่าแค่เสแสร้ง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็นคุณย่า พ่อและลุงของเธอจับมือร้องไห้ไปด้วยกันเธอก็รู้สึกตื้นตันใจเช่นกัน

เธอควรจะต้องนึกถึงพ่อ ถ้าเขาสามารถย้ายกลับไปที่คฤหาสน์วิลสันได้ และอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สะดวกสบายด้วยอารมณ์ที่สงบและการดูแลที่เหมาะสม เขาจะสามารถฟื้นตัวและมีสุขภาพที่ดีได้อย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนยังชักชวนเธอต่อว่า “แคลร์ นี่เป็นโอกาสที่ดีมาก! แกกำลังรออะไรอยู่?