บทที่ 260

แคลร์ผลักประตูรถให้เปิดออกก่อนที่เธอจะรีบออกจากรถพร้อมกับร่มในมือ

ชาร์ลีรีบวิ่งตามแคลร์ไปทันทีที่เห็นเธอลงจากรถ

“เกิดอะไรขึ้นลอรีน?”

แคลร์ถามทันที ที่เธอพบกับลอรีน

“แคลร์? เธอมาทำอะไรที่นี่?” ลอรีนถามทันทีที่เธอเห็นแคลร์ เธอตัวสั่นเพราะเปียกโชกจากฝนที่ตกหนัก

เธอดูประหลาดใจและเขินอายอย่างมาก ราวกับว่าเธอไม่ต้องการให้เพื่อนสนิทของเธอเห็นเธอในสภาพที่น่าอึดอัดเช่นนี้

แคลร์ถือร่มไว้เหนือหัวของลอรีน แล้วเธอก็ตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า “ฉันบังเอิญผ่านถนนสายนี้กับชาร์ลี ฉันเห็นเธออยู่ข้างถนนฉันก็รีบบอกให้ชาร์ลีหยุดรถน่ะ เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า?"

ลอรีนตอบอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้ารำคาญว่า “ไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนี้เลย! วันนี้บริษัทให้ฉันไปทำธุระแล้วพวกเขาก็ให้รถฉันมาขับ แต่ก่อนที่ฉันจะได้พบกับลูกค้า ฉันก็รู้ว่าฉันได้เจาะยางรถของตัวเองไปแล้วน่ะสิ! ยิ่งไปกว่านั้นนะ มันไม่ใช่แค่ยางเส้นเดียวที่แบน แต่ยางแบนถึงสองเส้นเลย! ตอนนี้ฉันรู้สึกหงุดหงิดสุด ๆ !”

ในเวลานี้ ชาร์ลีรู้สึกงงงวยเล็กน้อย

มักเป็นเรื่องปกติที่จะเกิดปัญหายางแบนขณะขับรถ

แต่ถึงกระนั้น ภายใต้สถานการณ์ปกติ ยางแบนจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อ