"แก! แก!" ใบหน้าของอดัมแดงระเรื่อขณะที่เขาตะโกน “แก ไอ้สารเลว! แกกล้าโกงเงินของครอบครัวควินตันได้ยังไง? ฉันจะขยี้แกไม่ช้าก็เร็ว ไอ้คนโกหก!”แจ็คหันกลับมาในเวลานี้ก่อนที่เขาจะมองไปที่อดัมและถามว่า “คุณควินตัน คุณรู้จักชายคนนี้ไหม?”อดัมตะคอกก่อนที่เขาจะตอบว่า “ทั้งหมดที่ผมนรู้ก็คือเขาเป็นลูกเขยของตระกูลวิลสัน เขาไม่มีงานทำ เขาใช้ชีวิตกับภรรยาของเขา เมื่อไม่นานมานี้ เขาสามารถเกลี้ยกล่อมให้ลุงรองของผมให้เงินกับเขา…”“เป็นอย่างนั้นเหรอ?”แจ็คถามขณะเลิกคิ้ว ในเวลานี้เขาถอนหายใจเพราะเขารู้สึกมั่นใจอย่างสมบูรณ์ในเวลานี้“เอาล่ะ พ่อหนุ่ม ฉันขอแนะนำให้นายอย่าอวดดีไปเลย ไม่อย่างนั้น นายจะเป็นคนที่ต้องทนทุกข์ในที่สุด ฉันไม่ได้ดูถูกนาย แต่นายแน่ใจหรือว่าสามารถจ่ายหนึ่งพันล้านได้น่ะ?”ใบหน้าของชาร์ลีเย็นชามากขณะที่เขาตอบว่า “คุณไม่ต้องกังวลว่าผมจะมีเงินเพียงพอหรือสามารถจ่ายเงินได้ไหมหรอกนะ ถ้าคุณต้องการสู้กับผม คุณควรเสนอราคาต่อไป ไม่อย่างนั้นคุณก็ควรหุบปากและถอยออกไปซะตอนนี้ดีกว่า”แจ็คไม่สามารถทนกับเขาได้อีกต่อไปและเขาก็เริ่มด่าทันที "ไอหนุ่ม! นายกำลังรนหาที่ตายจริง ๆ !”ชาร์ลีหัวเราะก่อน
หนึ่งพันล้านบาทเพื่อแลกกับหอยทุกคนคิดว่าชาร์ลีเป็นบ้าไปแล้ว แต่ชาร์ลีไม่สนใจเลยระหว่างทางกลับบ้านชาร์ลีอธิบายกับจาค็อบว่าเขาไม่จำเป็นต้องกังวลเพราะเงินหนึ่งพันล้านที่เขาใช้ในการประมูลนั้นได้รับอนุญาตจากครอบครัวควินตันแล้ว ชาร์ลีกลัวว่าจาค็อบจะตกใจกลัวและกังวลว่าครอบครัวควินตันจะทำอะไรกับพวกเขาหลังจากกลับมาถึงบ้านชาร์ลีก็เริ่มศึกษาหอยทันทีเนื่องจากแคลร์ยังไม่กลับบ้านจากที่ทำงานขนาดของหอยมีขนาดประมาณยางรถยนต์ทั่วไป มันได้รับการทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว หลังจากการขัดอย่างเรียบง่ายก็เผยให้เห็นเปลือกเรียบสีแดงทองและโปร่งใสของมันชาร์ลีสามารถแบ่งมันออกเป็นหลาย ๆ ชิ้นโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนักเขาหยิบชิ้นส่วนขึ้นมาหนึ่งชิ้นขณะเริ่มตรวจสอบตามที่คาดไว้มีลูกปัดสีขาวสามเม็ดติดอยู่ที่ด้านหลังของเปลือกหอยนี่คือไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรซึ่งเป็นหนึ่งในสมบัติทั้งเจ็ดของความศักดิ์สิทธิ์และเนื่องจากมันอยู่ในเปลือกหอยนี้มันจึงยิ่งมีจิตวิญญาณมากขึ้นยิ่งไปกว่านั้นมีเพียงหอยที่มีอายุมากกว่าร้อยปีเท่านั้นที่จะมีพลังและจิตวิญญาณที่มีอยู่ภายใน พวกมันถูกสร้างขึ้นโดยการดูดซับแก่นแท้ของมหาส
ในตอนนี้แคลร์หยิบสร้อยข้อมือไว้ในมือก่อนที่เธอจะถามว่า “ชาร์ลี คุณทำเองเหรอคะ?”"ใช่ครับ"ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบว่า “สร้อยมุกและหอยนี้มีพลังช่วยในการสงบอารมณ์และจะช่วยให้คุณนอนหลับสบายในตอนกลางคืน ถ้าใส่บ่อย ๆ ก็จะช่วยขับไล่สิ่งชั่วร้ายได้ด้วยนะ วันนี้รีบไปหน่อยงานก็เลยหยาบไปนิด ถ้ามีโอกาสผมสัญญาว่าจะทำให้เป็นสร้อยข้อมือที่สวยงามกว่านี้แน่นอน”ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยคแคลร์ก็ยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณนะ ชาร์ลี ฉันชอบมันมากเลย"“ผมดีใจที่คุณชอบนะ”ชาร์ลีถอนหายใจโล่งอกในเวลานี้สร้อยข้อมือหยกที่เขาให้กับแคลร์ก่อนหน้านี้มีค่ามาก อย่างไรก็ตามแคลร์ไม่ได้ใส่มันบ่อยนักในความเป็นจริงแคลร์เป็นคนเรียบง่ายและสบาย ๆ เธอไม่สนใจเครื่องประดับเงินทองมากนัก เธอไม่ชอบใส่อะไรที่ฉูดฉาดเกินไปอีกด้วยอย่างไรก็ตาม ชาร์ลีสามารถบอกได้ว่าแคลร์ดูเหมือนจะชอบสร้อยข้อมือแฮนด์เมดนี้จริง ๆเมื่อเอเลนเห็นว่าแคลร์รู้สึกประทับใจและหลงรักสร้อยข้อมือแฮนด์เมดที่แตกหักแล้วเธอก็บ่นพึมพำ “มันไม่ใช่ทองหรือหยก มันก็แค่สร้อยข้อมือที่ทำจากเปลือกหอยและไข่มุกที่ไร้ค่า จะใส่ไปเพื่ออะไรล่ะ?”ชาร์ลียิ้มเพราะไม่อยากเถียงกับแ
"อะไรนะ? มีใครทำของใส่ในครอบครัวเราเหรอ?”เกรแฮมตะลึงไปชั่วขณะชาร์ลีเป็นคนเดียวที่ทำทุกอย่างเพื่อเปลี่ยนแปลงฮวงจุ้ยของตระกูลควินตันเมื่อไม่นานมานี้เกรแฮมเชื่อมั่นในทักษะและความสามารถของชาร์ลีมาก ดังนั้นเขาจึงรีบถามว่า “คุณเยลแมน คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหมครับ? มีใครบางคนที่เพิ่งช่วยจัดการกับฮวงจุ้ยในบ้านของผม เขาชื่อคุณเวด แต่ดูเหมือนว่าวิธีการของเขาจะได้ผลดี ผมไม่คิดว่าเขาจะร่ายมนตร์หรือมีเล่ห์กลใส่เรา”แจ็คตะคอกก่อนที่เขาจะตะโกนว่า “มีบางคนที่แสร้งทำเป็นว่าเป็นพระเจ้า และพวกเขาเก่งที่สุดในการหลอกลวงคนที่โง่เขลา! ถ้าคุณเต็มใจที่จะเชื่อใจเขาต่อไป ผมก็จะไปทันที!”"คุณเยลแมน อย่าเพิ่งไปนะครับ” เกรแฮมตื่นตระหนกขณะพยายามห้ามไม่ให้แจ็คจากไป “คุณช่วยสอนผมได้ไหมครับ คุณเยลแมน คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่าวิธีการของเขาผิดปกติยังไง?”ในเวลานี้แจ็คเอื้อมมือออกไป และชี้ไปที่ห้องโถงโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้น “ให้ใครเอาชามใส่น้ำมาให้ผม”เกรแฮมรีบสั่งคนรับใช้ให้นำชามใส่น้ำมาต่อหน้าพวกเขาหลังจากนั้นแจ็คก็จุ่มนิ้วลงในชามน้ำก่อนที่เขาจะวางเครื่องรางของขลังสองสามชิ้นลงในชามน้ำ หลังจากที่เขาทำเสร็จแล้วแจ
“แก หุบปาก!” เกรแฮมพูดขณะที่เขาจ้องมองไปที่อดัม หลังจากนั้นเขาก็หันไปหาแจ็คก่อนที่เขาจะกล่าวด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณ ผมจะให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้มากขึ้นในอนาคตแน่นอนครับ”แจ็คพยักหน้าอย่างมีความหมายก่อนจะลุกขึ้นและจากไปทันทีที่แจ็คออกจากคฤหาสน์ อดัมพูดทันทีว่า “ลุงรอง คุณเยลแมนเป็นซินแสที่มีชื่อเสียงมากจากมิสเทอรีคอร์ท คนโกหกอย่างชาร์ลีจะเทียบกับเขาได้ยังไงกันครับ? คราวนี้คุณเยลแมนเต็มใจที่จะช่วยแก้ปัญหาครอบครัวของเราโดยไม่ได้รับเงินจากเราแม้แต่บาทเดียว!”"คุณเยลแมนไม่ได้เอาเงินไปจากเราแม้แต่สตางค์เดียว แต่ชาร์ลีได้โกงเงินจำนวนมากให้ครอบครัวของเราไปแล้ว! เขาใช้เงินมากกว่าพันล้านเพื่อซื้อซากหอยที่พังในการประมูลวันนี้! นี่มันหลอกลวงกันเห็น ๆ ! นี่มันหลอกลวงแน่นอน! ลุงรองทำไม ลุงถึงยอมให้เงินเขามากมายขนาดนี้? ทำไมลุงถึงเชื่อใจเขามากขนาดนี้? ถ้ามีคำพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ออกไปคนในโอลรัสฮิลล์จะไม่ปฏิบัติต่อครอบครัวควินตันเหมือนคนโง่เหรอครับ?”ในเวลานี้เกรแฮมเงียบไป แต่เขามีสีหน้าสงสัยเขารู้ว่าแจ็คมีชื่อเสียงมากในประเทศ ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่สามารถลืมภาพที่แจ็คแสดงให
หลังจากออกจากครอบครัวควินตัน แจ็คก็เริ่มวางแผนการดำเนินการต่อไปแน่นอนว่าเขาต้องการแก้แค้นชาร์ลี เขาต้องการที่จะเอาสิ่งที่ชาร์ลีแย่งไปจากเขากลับคืนมา อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาทำจนถึงตอนนี้ยังไม่เพียงพอ!เหตุผลที่เขามาที่โอลรัสฮิลล์ในครั้งนี้ก็เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นในโอลรัสฮิลล์ เขาวางแผนที่จะรับสมัครกลุ่มผู้ศรัทธาเพื่อที่เขาจะได้สร้างอาชีพของเขาต่อไปดังนั้นเขาจึงต้องวางแผนหลักที่จะยิงปืนนัดเดียวให้ได้นกสองตัวเขาอยากให้ทุกคนในโอลรัสฮิลล์คิดว่าชาร์ลีไม่ใช่แค่คนโกง!ชาร์ลีไม่รู้ว่าแจ็ควางแผนที่จะใช้เขาเป็นลูกแพะรับบาปเพื่อความก้าวหน้าในอาชีพการงานของตัวเองในขณะที่เขายุ่งอยู่กับการซื้อผักเพื่อเตรียมอาหารเย็นในตอนเย็น จู่ ๆ ชาร์ลีก็ได้รับโทรศัพท์จากจัสมินหลังจากรับสายจัสมินก็พูดกับเขาด้วยท่าทีจริงจังขณะที่เธอพูดตรง ๆ ว่า “คุณเวดคะ ดูเหมือนว่าคุณเยลแมนจะได้เชิญซินแสด้านฮวงจุ้ยและอภิปรัชญามาร่วมงานเลี้ยงที่จะจัดขึ้นที่คฤหาสน์ตระกูลไวท์ เขาต้องการให้ฉันถามคุณว่าคุณมีเวลาไปร่วมงานเลี้ยงนี้ไหมน่ะค่ะ”“ตระกูลไวท์? พวกเขาเป็นใคร?"จัสมินตอบว่า “ตระกูลไวท์เป็นตระกูลชนชั้นกลางที
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะยิ้มและพูดว่า “วันนี้ผมมาพบพวกคุณทุกคนที่นี่ครับ”ชายวัยกลางคนในชุดคลุมยาวถามด้วยความประหลาดใจว่า “นี่คือผู้ที่ซื้อสมบัติชิ้นสุดท้ายจากการประมูลในราคาหนึ่งพันล้านใช่ไหม?”ฟินน์ยิ้มก่อนที่เขาจะแนะนำชาร์ลีให้กับฝูงชน “ใช่แล้วครับ นี่คือคุณเวด”"อะไรนะ? นี่เขาถือว่าเป็นปรมาจารย์ได้ไหมล่ะเนี่ย?” ซีคถามขณะที่เขามองไปที่ชาร์ลีอย่างเหยียดหยาม หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มก่อนที่จะพูดว่า “ดูเหมือนว่าใคร ๆ ก็เรียกตัวเองว่าเป็นปรมาจารย์ในปัจจุบัน ถังขยะบนถนนยังเรียกตัวเองว่าเป็นปรมาจารย์ได้ด้วย แต่แม้ว่าคุณเยลแมนจะเป็นปรมาจารย์อย่างแท้จริง แต่เขาก็ถ่อมตัวมากและมักจะทำตัวติดดินอยู่เสมอ"ผู้คนจำนวนมากรู้สึกกระอักกระอ่วนใจทันทีที่ซีคพูดจบแม้ว่าซีคจะดูแคลนชาร์ลีอย่างตั้งใจ แต่ทุกคนก็เห็นพ้องต้องกันว่าชาร์ลีไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นคนใหญ่คนโตได้ไม่ว่าจะเป็นเพราะอายุหรือการแต่งตัวก็ตามแขกเกือบทั้งหมดที่มาในวันนี้เป็นปรมาจารย์ในโลกอภิปรัชญา ดังนั้นแขกหลายคนจึงรู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมจริง ๆ ที่ฟินน์จะเรียกชาร์ลีว่าปรมาจารย์เพราะนั่นจะทำให้เขาเท่าเทียมกับพวกเขาในตอนนี้แจ็คลุกขึ้นยืนก่อน
ในเวลานี้จู่ ๆ ซีคก็พูดขึ้น “ทุกคนโปรดใจเย็น คุณเยลแมนกำลังพิจารณาเรื่องนี้ในแวดวงอภิปรัชญาด้วย! ที่ผ่านมาพวกเราทุกคนกระจัดกระจายไปทั่วทุกที่ ตอนนี้ถ้าเราเลือกที่จะจัดตั้งตัวเองและจัดตั้งพันธมิตรที่นำโดยผู้นำคนเดียว มันจะสะดวกกว่าสำหรับเราในการจัดการกับศัตรูในอนาคต ยิ่งไปกว่านั้นหากผู้ท้าชิงเลือกประเภทที่คุณไม่ถนัดมันจะดีที่สุดสำหรับพวกเราที่เหลือไม่ใช่เหรอ? ผู้นำของเราควรเป็นคนที่มีคุณสมบัติและความเชี่ยวชาญในทุกด้านสาขาวิชาในอภิปรัชญา”หลังจากที่เขาพูดบางคนคัดค้านแนวคิดนี้อย่างรุนแรง ในขณะที่แขกบางคนรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่ดีจริง ๆท้ายที่สุดผู้ชนะจะได้รับโอกาสในการเรียกร้องบางสิ่งจากผู้แพ้ ยิ่งไปกว่านั้นถ้าพวกเขาได้ที่หนึ่งพวกเขาจะได้รับการยกย่องให้เป็นผู้นำของโลกอภิปรัชญาด้วยอภิปรัชญาไม่ได้เป็นเพียงศัพท์ทางวิชาการเท่านั้น!หากมีใครเชี่ยวชาญด้านอภิปรัชญาอย่างจริงจังก็จะมีผู้ร่ำรวยและมีอิทธิพลหลายคนที่จะสนับสนุนกับพวกเขา!ดังนั้นจึงมีคนจำนวนไม่น้อยที่สามารถปฏิเสธหรือไม่ปฏิเสธการล่อลวงของอำนาจและเงินได้! แขกบางคนรู้สึกตื่นเต้นมากในเวลานี้“แน่นอน…” แจ็คลุกขึ้นยืนในขณะที่เขาพูดต่
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล