เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1078
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1079
คุณท่านวิลสันกระหยิ่มยิ้มย่องเมื่อได้ยินดังนั้นที่จริงแล้ว เธอไม่สนใจเลยสักนิดว่าโดนัลด์จะจัดการฆ่าชาร์ลีได้สำเร็จหรือไม่สิ่งที่เธอสนใจจริง ๆ ก็คือข้อเท็จจริงที่ว่า โดนัลด์ต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขาตอนนี้ต่างหาก ซึ่งนั่นก็หมายความว่าครอบครัววิลสันจะสามารถพึ่งพาตระกูลเว็บบ์ได้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปครอบครัววิลสันอยู่บนปากเหวของการล่มสลาย แต่บัดนี้ พวกเขาคือพันธมิตรที่ต้องทำงานร่วมกันกับตระกูลเว็บบ์ นี่จึงเป็นโอกาสที่พวกเขาจะกลับมาเฉิดฉายได้อีกครั้งนอกจากนี้ ไม่เพียงแต่เธอจะพาครอบครัววิลสันกลับมามีชีวิตได้อีกครั้งเท่านั้น แต่ครอบครัวของเธอจะต้องกลับมายิ่งใหญ่มากกว่าที่เคยเป็นอีกด้วย เมื่อเทียบกับช่วงที่พวกเขาอยู่ในจุดแห่งความรุ่งโรจน์สูงสุด!ขณะนั้นเองที่คุณท่านวิลสันอ้าปากเพื่อพูดกับโดนัลด์ “ท่านเว็บบ์คะ หลานสาวของดิฉัน แคลร์ กำลังทำธุรกิจก่อสร้างและซ่อมแซมอาคารซึ่งเป็นคู่แข่งและตัวปัญหาโดยตรงของวิลสันกรุ๊ปค่ะ หากท่านสามารถช่วยชุบชีวิตวิลสันกรุ๊ปขึ้นมาได้ พวกเราก็จะกลายเป็นคู่แข่งของหล่อนเลยล่ะค่ะ”โดนัลด์พยักหน้าก่อนจะพูดอย่างเรียบ ๆ “ไม่ต้องห่วง ฉันจะลงทุนแปดสิบล้านดอลลาร์
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1080
โดนัลด์เชื่อในเรื่องฮวงจุ้ย โชคชะตาและสนามแม่เหล็กเขาเชื่อจริง ๆ ว่า ถ้าหากคนคน หนึ่งมีฮวงจุ้ยและโชคชะตาที่ดี โดยธรรมชาติแล้ว คนคน นั้นก็จะอารมณ์ดี แล้วทุกอย่างก็จะไม่ติดขัดไปด้วยอย่างไรก็ตาม ถ้าหากอารมณ์ของเขาคนนั้นได้รับการกระทบกระทั่งและขุ่นเคืองตั้งแต่เช้ายันค่ำ คนคน นั้นก็จะไม่สามารถใช้สมาธิกับเรื่องใดได้เลย เขาจะสูญเสียความสนใจในสิ่งต่าง ๆ ไม่สามารถลิ้มรสไวน์ชั้นเลิศและอาหารสุดหรูก็จะไร้รสชาติสำหรับเขานานวันเข้า สนามแม่เหล็กของเขาคนนั้นจะถูกรบกวนจากพลังด้านลบ สิ่งนี้ก็จะส่งผลกับฮวงจุ้ยและโชคชะตาของเขาด้วย และในที่สุดก็จะมีผลทางด้านสุขภาพในฮวงจุ้ย ทุกอย่างที่ส่งผลกระทบต่อตัวคนเรียกว่า ‘พลังงานสังหาร’ถ้าเสียงดังเกินไป มันจะเรียกว่า ‘พลังเสียงสังหาร’ ถ้าแสงสว่างจ้าเกินไป มันจะเรียกว่า ‘พลังแสงสังหาร’ ถ้าจิตใจถูกรบกวนจนอยู่ไม่สุข มันจะเรียกว่า ‘พลังอารมณ์สังหาร’พลังงานสังหารเหล่านี้ล้วนแต่ไร้สี ไร้กลิ่น ไร้รูปทรง และมองไม่เห็น พวกมันไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้อย่างแน่นอน ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับคนคน หนึ่งที่จะแก้ไขปัญหานี้หากเขาส่งครอบครัววิลสันไปอยู่ข้างบ้านชาร์ล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1081
วิลล่าโซน A ของธอมป์สัน เฟิร์ส มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยล้านดอลลาห์ และเป็นวิลล่าที่มีราคาแพงที่สุดในโอลรัส ฮิลล์สำหรับครอบครัวทั่วไปแล้ว นี่คือสิ่งที่ไม่มีวันครอบครองได้ชั่วชีวิตนี้สำหรับครอบครัวคนรวยทั่วไป มันก็อาจเป็นไปได้ที่จะหาเงินมาซื้อวิลล่าที่นี่ ถ้าหากพวกเขาทำงานให้มากขึ้นอีกนิดในชาตินี้สำหรับครอบครัวอภิมหาเศรษฐี พวกเขาต้องทำงานอย่างหนักเป็นเวลาอย่างน้อยสิบปีเพื่อให้ได้มีโอกาสที่จะเข้ามาอาศัยอยู่ในวิลล่าแบบนี้แต่อย่างไรก็ตาม สำหรับตระกูลเว็บบ์แล้ว วิลล่าแบบนี้เป็นแค่เพียงน้ำหยดหนึ่งในถังเท่านั้น ซึ่งมันเล็กน้อยมากถึงแม้ว่าขณะนี้ตระกูลเว็บบ์จะกำลังเผชิญหน้ากับความยากลำบากหลายอย่าง แต่พวกเขาก็มีทรัพย์สินมูลค่ากว่าแสน ๆ ล้านดอลลาร์ ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ว่าอะไรที่ต้องจ่ายเพียงหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์กับการซื้อวิลล่ามากไปกว่านั้น โดนัลด์รู้ดีว่า อย่างไรเสีย ตระกูลเว็บบ์ก็ต้องซื้อวิลล่าให้ครอบครัววิลสันพักอาศัยอยู่แล้ว แต่มันไม่ได้เท่ากับการยกวิลล่าให้ครอบครัววิลสันการที่ตระกูลเว็บบ์ลงทุนไปกับการซื้อวิลล่าก็อาจจะเทียบได้กับการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ บางที ในอีกสองปีข้างหน้า ต
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1082
ทีแรก โดนัลด์ไม่ได้ใส่ใจมากนักเรื่องวิลล่า มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะยกวิลล่านี้ให้ครอบครัววิลสัน อย่างไรเสีย เขาก็ไม่ใช่คนโง่ แต่ถึงกระนั้น การอนุญาตให้คนเหล่านี้อาศัยในวิลล่าเป็นเวลาสิบปีก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตสำหรับเขาเลยดังนั้น โดนัลด์จึงตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “อย่างนั้นก็ได้ สิบปี แต่พวกแกจะต้องมุ่งมั่นตั้งใจจัดการธุระของฉันให้เสร็จเรียบร้อย ถ้าสามารถจัดการกับไอ้ชาร์ลีได้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ แล้วฉันจะให้รางวัลพวกแกอย่างแน่นอน"คุณท่านวิลสันรีบกุลีกุจอดึงสมาชิกทุกคนในครอบครัวมาโค้งคำนับต่อหน้าโดนัลด์ เธอตื่นเต้นจนไม่อาจบรรยายได้สมาชิกคนอื่นในครอบครัววิลสันต่างก็ตื่นเต้นเช่นกัน ครอบครัววิลสันกำลังจะกลับมาแล้ววิลสันกรุ๊ปไม่เพียงแต่จะได้รับการช่วยไว้ได้ แต่พวกเขายังสามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้อีกด้วย สถานการณ์ดูดีกว่าช่วงที่พวกเขาอยู่ในจุดรุ่งโรจน์เสียอีก ยิ่งไปกว่านั้น โดนัลด์ยังสัญญาที่จะให้การสนับสนุนวิลสันกรุ๊ปอีกด้วย วิลสันกรุ๊ปจะต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้ระหว่างที่ได้รับการช่วยเหลือของโดนัลด์เป็นแน่ขณะนั้นเอง โดนัลด์ก็พูดว่า “ฉันจะจัดการให้คนไ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1083
ฟ้ายังไม่ทันมืด คริสโตเฟอร์และฮันนาห์ก็ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนภายในห้องพักแขกเสียแล้วคริสโตเฟอร์รู้สึกหดหู่เศร้าหมองในระยะนี้ เขาจึงอดใจรอไม่ไหว หลังจากที่ต้องแยกจากภรรยาเป็นเวลานาน ฮันนาห์รักสามีของเธอมาก ทีแรก เธอคิดว่าจะไม่ได้พบเขาอีกแล้วในชาตินี้ และก็ไม่ได้คาดหวังเลยจริง ๆ ว่าจะมีโอกาสได้กลับคืนสู่อ้อมแขนของเขาอีกครั้ง ดังนั้น เธอจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขมันควรจะเป็นช่วงเวลาแห่งความกลมเกลียวและความรื่นรมย์ แต่ทันใดนั้น ฮันนาห์ก็กลับรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ขาดหายไปในใจตัวเองเธอรู้สึกผิดหวัง เพราะเธอรู้สึกว่าความสามารถทางเพศของสามีไม่อาจเทียบได้เลยกับของผู้คุมสกปรกคนนั้นน่าหดหู่เหลือเกินจริง ๆคนหนึ่งคือคนที่รักในขณะที่อีกคนคือคนที่รังเกียจ แต่ทว่า เมื่อเอาข้อเท็จจริงตรงจุดนี้ออกและดูเฉพาะลีลารักอย่างเดียว คนที่เธอรักรวมกันสองคนยังไม่สามารถเทียบได้เลยกับคนที่เธอขยะแขยงเพียงคนเดียวอีกฝ่ายนั้นมาจากพื้นเพที่ยากลำบาก แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนหนุ่ม แต่ก็ไม่ได้สูญเสียความบึกบึนทางกายเลย เขาทั้งแข็งแรงและทรงพลังเธอมองดูคริสโตเฟอร์ซึ่งเจ้าเนื้อเล็กน้อยและไม่เคยออกกำลังกายมาก่อนในช
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1084
คริสโตเฟอร์ขมวดคิ้วขณะที่พูดขึ้นว่า “นี่เราจะปล่อยพวกพาร์กเกอร์และพวกเวดไปง่าย ๆ แบบนี้หรือ?”ฮันนาห์ตอบ “ฉันสร้างปัญหาเรื่องอื่นให้พวกมันได้ค่ะ อีกอย่าง ตระกูลเว็บบ์ก็เตรียมการเล่นงานพวกมันอยู่เบื้องหลังแล้วด้วย ฉันจะล้างแค้นมันด้วยตัวฉันเองอย่างแน่นอน ไม่ว่ายังไง พวกเราไม่ควรหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีกจะเป็นการดีกว่าค่ะ”ที่จริงแล้ว ฮันนาห์แอบกังวลอยู่ในใจ ถ้าหากเหมืองถ่านหินถูกยกขึ้นมาพูด และถ้าอดีตของเธอกับผู้คุมเหมืองถูกเปิดโปงขึ้นมา เธอจะยังมีที่ยืนในครอบครัววิลสันได้อย่างไร?คริสโตเฟอร์รู้สึกว่าที่ฮันนาห์พูดมาก็มีเหตุผล ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูด “ถ้าอย่างนั้นก็ได้ ทุกคนจงเข้าใจ และในอนาคตก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้ก็แล้วกัน”***วันต่อมา สมาชิกทั้งห้าคนของครอบครัววิลสันก็กลับไปยังโอลรัส ฮิลล์ ด้วยรถยนต์ที่จัดโดยตระกูลเว็บบ์ขากลับ ตระกูลเว็บบ์ไม่ได้จัดเตรียมเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวเพื่อส่งพวกเขากลับ ไม่แม้แต่จะจัดรถโรลส์รอยซ์ให้พวกเขานั่ง แต่กลับเป็นรถบูอิค จีแอลแปดแทนคุณท่านวิลสันไม่พอใจมากเมื่อเธอเห็นรถบูอิค จีแอลแปดเมื่อตอนที่พวกเขามาที่นี่ ตระกูลเว็บบ์ส่ง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1085
ขณะนั้น เอเลนเพิ่งทานมื้อกลางวันเสร็จ และกำลังกำกับและสั่งการชาร์ลีให้ทำนู่นทำนี่ให้ เขากำลังถือถังเหล็กและพลั่ว ขณะกำลังขุดดินตรงทางเดินสีเขียวบริเวณวิลล่าสองวันที่ผ่านมา เอเลนไม่มีอะไรดี ๆ ให้ทำเลย เธอออกไปเที่ยวเล่นไม่ได้เพราะขาที่หักและเธอก็เบื่อถึงขีดสุดเวลาอยู่บ้าน เธอเลื่อนดูเพื่อน ๆ ในกลุ่มและรู้ว่าเธอมีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งไม่ค่อยมีเรื่องอะไรให้ติดต่อกันบ่อยนักในอดีต ก็ซื้อวิลล่าย่านชานเมืองด้วยเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้น หล่อนยังปลูกผลไม้และผักหลายชนิดไว้บริเวณหน้าบ้านด้วย เมื่อหล่อนแชร์รูปภาพผลไม้และผักที่ปลูกเองให้เพื่อน ๆ ในกลุ่มดู หลายคนก็กดถูกใจให้หล่อน บอกว่าหล่อนฉลาดมากและเข้าใจชีวิตเป็นอย่างดีเอเลนรู้สึกอิจฉามาก แล้วจู่ ๆ เธอก็คิดได้ว่าเธอต้องการที่จะปลูกผลไม้และผักบริเวณสนามหน้าวิลล่าของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอขาหักและไม่สามารถที่จะขุดดินได้ ดังนั้น เธอจึงจัดการให้ชาร์ลีมาทำงานพวกนี้ให้เดิมที ชาร์ลีไม่อยากจะคอยเอาอกเอาใจเธอเลยด้วยซ้ำ เขามีเรื่องงัดข้อกับเธอไปเมื่อคราวที่แล้ว หากเอเลนต้องการที่จะอยู่ในวิลล่าของเขาต่อไปอีกในอนาคต เธอจะต้องสุภาพและให้ความเคารพเขา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1086
หลังจากที่ได้ฟังคำตอบของแคลร์ ชาร์ลีก็อมยิ้มก่อนจะตอบ “โอเคครับ คุณไม่ต้องห่วงหรอกว่าเราจะไปเก็บกันที่ไหน สามีของคุณจะจัดการให้คุณเอง”“เยี่ยมเลยค่ะ!” แคล์ตอบอย่างมีความสุข “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรอคุณจัดการทุกอย่างให้เลยแล้วกันนะคะ!”“ได้ครับ!”หลังจากที่ชาร์ลีวางสาย เอเลนก็รีบพูดอย่างประจบ “เห็นไหม ฉันไม่ได้โกหกเลยสักนิด ใช่ไหมล่ะ?”ชาร์ลีพึมพำ ก่อนจะดูโทรศัพท์มือถืออีกครั้ง แล้วโทรหาซีค “นายน้อย! มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “ซีค ภรรยาของผมชอบเก็บผลไม้และผักมาก ผมเลยอยากเปลี่ยนสนามหน้าวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สสักครึ่งหนึ่งเป็นสวนผัก เธอจะได้เก็บผักผลไม้ที่สนามหน้าวิลล่าได้เลยทุกวัน คุณช่วยหาพวกพันธุ์ผักและผลไม้ที่ดีที่สุดหลาย ๆ ชนิดให้ผมหน่อย ขอต้นที่มันโตแล้ว ติดลูก มีเถา มีหน่ออ่อน และมีรากด้วยนะ ผมต้องการให้ส่งมาที่ยังวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สเลย คุณทำได้ไหม?”เมื่อซีคได้ยินดังนั้น เขาก็รีบพูดออกมา “นายน้อยไม่ต้องห่วงครับ ต่อให้คุณอยากได้เรือนกระจกสำหรับปลูกผัก ผมก็จัดการให้ได้ครับ!”ชาร์ลีตอบ “ดี เตรียมการวันนี้เลยนะ ส่งต้นไม้มาที่ธอมป์สัน เฟิร์สก่อน
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
