Ang pagbubunyag

Kabanata 4

(Tunog ng telepono)

"Hey" napangiti si bella.

G

"Good morning" bati ko.

"Mukhang hindi ka maganda, may problema ba?" tanong sakin ni bella.

Bumuntong hininga "Nagkaroon ng bangungot".

“About someone trying to save you?” tanong ulit ni bella.

"Oo" bulong ko.

"Nakuha mo ba ang pagkakataong makita ang mga mukha?"

"Wala" sagot ko sabay palad sa mukha ko.

"I think with time the faces might show, just don't stress yourself out but remember to keep taking your drugs if you want to strong again" babala sa akin ni bella.

"Oo, oo narinig ka ni mama" pang-aasar ko.

Natatawang "Or you gonna be so grounded" biro ni Bella.

(Tawa). "Teka lang, may text galing kay Steve"

"Ohh, parang may hindi makuntento sa isa't isa" pang-aasar ni bella.

Umuungol "tumigil ka, walang ganyanan".

"Talaga?".

"Yeah" matapang na sagot ko.

"Kung ganoon, ano ang sinasabi ng text?" tanong ni Bella.

"Hapunan sa 8 johnex hotel and suites".

"Ahhhh"

"Ano?, Tumigil ka sa pagsigaw!".

"Okay, sorry, sobrang saya lang at masaya para sa'yo" bulong ni Bella.

"Sige salamat?" sagot ko sabay ikot ng mata.

"Ngunit tandaan"

"Ano ngayon?" angal ko.

"Magsuot ng sexy na may push up bra at lingerie!" Babala ni Bella.

"Ano?, hindi! Bakit ako?".

"Sino ang nakakaalam kung mas gusto niya ang itim sa mga babae, dahil karamihan sa mga lalaki ay mahilig sa itim?" sagot ni bella.

"nababaliw ka na" sabi ko.

"Dapat kung gusto mo siya ang lahat sayo"

"Gross, need some breathing space".

Groaning "Your too naive, but don't forget the most important of all, every woman does."

"Ano?" curious kong tanong.

"Proteksyon!"

"Eww, girl" sigaw ko.

"Oh come on, who knows if he is truly mr right and besides we don't want any surprise in the future" babala sa akin ni bella.

"God! Patayin mo na lang ako". I groaned out loud pinaikot ang mga mata ko.

"Oras?".

"8"

"Mabuti, marami kang oras para sa pamimili o gusto mo bang tulungan kita sa pamimili?".

"No, got it" sabi ko sabay buntong hininga.

"Great, tinuruan kita ng mabuti!" mayabang na sagot ni bella.

"Oo, kailangan kong gumawa ng mga gawain."

"Kk".

"Promise sasabihin mo sa akin ang lahat ng detalyeng nangyari pagbalik mo?" pakiusap ni bella.

Nakangiting "I will".

"Mahal kita"

"Mas mahal kita".

(Patay ang linya).

"Phew, ngayon saan tayo magsisimula" hindi ko partikular na tanong ni isa.

(Makalipas ang ilang oras)

Kahit saan ay malinis at pinalamanan sa isang gumagalaw na kahon. "God, am so exhausted" halos mapasigaw si Camela habang iniunat ang katawan, hinablot ni Camela ang dalawang malalaking bag ng dumi sa labas patungo sa basurahan na inilalagay ang bawat isa sa kanilang mga kahon.

(Hindi kilalang tumatawag)

"Boss, nakuha namin ang kanyang lokasyon"

"Good, bring her in tonight" kumulog ang receiver.

"Yes sir" nakayuko kong sagot na may kasamang ngiti sa labi.

Nagpasya si Camela na mamili bago matulog. Okay hindi siya magsisinungaling, ang pagpunta para sa pamimili ay masaya ngunit ang pagbabayad ng hulugan ay hindi. Bakit hindi ako naexcite ng ganito kanina? Lahat ng uri ng pag-iisip ay tumatakbo sa kanyang ulo. "Okay now I do really need bella help and company" pasigaw na pagtatapos ni Camela.

(Hindi kilalang tumatawag)

"Boss, kagagaling lang niya sa pamimili at may nalaman siyang kakaiba sa kanya".

"Ano?" curious na tanong ng receiver.

" Karamihan sa mga magnanakaw / mamamatay-tao ay may posibilidad na palayawin ang kanilang sarili ng pera at bumili ng mga mamahaling bagay, ibinubuhos ang kanilang kayamanan sa mga mukha ng ibang tao "sabi ko na may pagkadismaya sa aking boses.

"At" nagtatakang tanong ng receiver.

" She not like that, like I mean exactly like that type " sabi ko ng malakas na may pagkalito at pag-aalala na nakasulat sa buong mukha ko.

Confused as hell the receiver asked with a little touch of annoyance in his tone" Different how? ".

"Nagbayad siya ng hulugan boss" bulong ko.

"Ano" gulat na tanong ng receiver.

"Nagulat din ako boss" sagot ko.

"O nakuhaan ba niya ang kanyang boss na may hiwa" tanong ng receiver na may pagkalito na nakasulat sa kanyang mukha.

I doubt that boss, I think she is laying for a while trying not to bring attention by spending lavishly" sabi ko na umaasang makumbinsi siya na ituloy ang plano.

"Okay, akala ko kasi kapag tapos ka na sa misyon, ipaalam mo agad sa akin " ang kulog ng receiver.

Bowing down to no one in particular i screamed "salamat boss, I will surely prove my worth to you".

(Patay ang linya).

May ngiti na sumilay sa labi ni Klaus na sumigaw ng utos sa kanila bago umalis. Lahat sila ay tumugon sa takot sa kanilang tono alam na alam na siya na ngayon ang namamahala sa misyon, sa isang salita ito na ang kanilang boss na huling pag-asa.

(Sa kumpanya ni De Jung).

Umupo si Leo sa kanyang kumportableng upuan na sinusubukang panatilihing tahimik ang kanyang isip habang nakatitig sa kanya si ken para makakuha ng atensyon. Hindi pinapansin si ken, inalalayan siya ni Leo na may hawak na isang tasa ng kape sa kanyang mga kamay na nag-aalis ng alikabok sa hindi nakikitang dumi ng kanyang suit. Ken not minding his cold gesture spoke out first "Hindi ba lahat ng sinabi sa iyo ni Klaus ay nakakatuwang din sa iyo?"

"walang tugon"

"Talaga bang hindi mo na ako papansinin, alam mong hindi maganda ang lahat?" napasigaw ako sa galit.

Mabilis na pagpihit ng upuan ay pinaulanan siya ni leo ng galit na tingin na puno ng guilt. "Alam kong nagi-guilty ang pagmumukha mo, kasi nagdududa ka kung siya nga ba talaga yun" bulong ko.

"So?" nagsalita si leo sa unang pagkakataon.

Ang pagkakaroon ng higit na kumpiyansa kay ken ay nagpatuloy "Alam kong maaaring nabigo kita sa pamamagitan ng pagpapaalam sa iyong mga diamante na ninakaw sa unang lugar na ako ay nagkasala at humingi ng paumanhin ng maraming beses upang mapatawad".

"Okay?, so what?" tanong ni leo.

"Gusto kong bigyan mo ako ng awtoridad para malaman ang puzzle at ayusin ang kakaiba " confident kong wika na may ngiti sa labi.

"Sure you can" sagot ni leo na nagkukunwaring abala sa kanyang computer.

"I will but one a condition" sabi ko sabay ngiti ng pilyo.

Huminto kaagad, tumingala si Leo na may nakamamatay na tingin "Alin?".

Nagpatuloy Ako "Ako ang mamamahala sa pag-iimbestiga sa ninakaw na brilyante, si Camila, ang kanyang amo, ang lokasyon ng mga diyamante at ibalik ang iyong tiwala" tapos na may ngiti sa labi. Nakasandal sa upuan habang nasa baba ang kamay, nagkukunwaring nag-iisip tungkol dito ng ilang minuto bago tumango bilang pagsang-ayon sa deal ko. Ang pagkakita sa mukha ni Ken na may mga ngiti ay nagbigay kay leo ng saya, nakaramdam ng kagaanan matapos ibahagi ang kanyang mga problema sa kanyang kaibigan, kapatid at malamang na ama. Napangiti si Leo sa kanyang sarili nang makita si Ken na papalabas upang patunayan ang kanyang halaga at ibalik ang kanyang tiwala.

"Ni minsan hindi ako nagtiwala sayo kuya" bulong ni leo bago pinalibutan ang sarili ng maraming trabaho.