"Sige. After all, asawa pa rin kita. Kailangan mo akong samahan sa mga future sessions ko." Napakunot ang noo ni Calista sa kasuklam-suklam na hamak na ito! Kaswal na nagsalita si Lucian, ngunit masungit ang hininga nito sa kanyang tainga. Walang pag-aalinlangan si Calista kung patuloy siyang tumanggi, malamang na ilalabas niya ang kanyang galit sa pamamagitan ng dahas. Natahimik ang buong kwarto nang sulyapan ni Lucian ang kanyang wristwatch na tila nagbibilang. Biglang nagsalita si Calista, "Isang daang libong dolyares." "Ano?" "Sasamahan kita para makipag-ayos sa deal na ito. Kung ito ay gagana, ang tatlong milyong utang ay settled na. Kung hindi, may utang ka sa akin ng isang daang libong dolyar upang mabayaran ang aking oras." Siya ay magiging dehado kung ang deal ay matupad. Hindi siya mahuhulog sa katangahang ito. At saka, ang tiwala niya kay Lucian ay nagkulang na. Palagi nitong nararamdaman na parang sinusubukan siyang linlangin. Ang mga pagpupulong ng negosyo
Bahagyang tumawa si Calista."Ano bang dapat ikatakot? Sumasama lang ako sa table nila." Hindi niya mapigilan kung determinado si Lucian na gawing biktima ang kanyang sarili. Sa kanilang pagtatalo, napansin sila ng mga tao sa hapag ni Paul. Lahat sila ay bahagi ng iisang bilog.Tumingala si Paul sa kanila, at sa isang sulyap pa lang, masasabi niyang may pinag-uusapang negosyo sina Lucian at Calista. Kaya, hindi siya pumunta para istorbohin sila. Tinitigan ni Lucian si Calista ng blangko at itinaas ang kamay, "Hawakan mo ang kamay ko." Bumaba si Calista, displeased ang boses, "Simpleng meal lang ito. Wala tayo sa isang dinner party. Hindi na kailangang magkaholding hands." Tila masyadong sinadya at peke ang palaging magkahawak-kamay. Kalmadong sinulyapan siya ni Lucian."Binabayaran kita. Ako, ang employer, ang magpapasiya kung ano ang dapat at hindi dapat gawin. Wala kang karapatang tumanggi." Well, sa panahon ngayon, ang may pera ang may hawak ng kapangyarihan. Ang ba
Si Marcus ay isang chubby na lalaki na madaling pawisan. Agad na naramdaman ni Calista ang kanyang mga kamay na binalot ng mamasa-masa.Mabilis niyang binawi ang kamay bago umatras ng ilang hakbang. Ang kanyang mukha ay naging napakalamig na maaaring mag-freeze ng tubig."Mr. Packard, mangyaring magkaroon ng respeto sa sarili." Ang balak ni Marcus na hawakan ang kanyang kamay ay isang pagsubok lamang.Bagama't may kaunting interes siya kay Calista, naunawaan niya na dapat isaalang-alang ang kahihinatnan bago magdulot ng gulo, lalo na para sa kapakanan ng isang babae at ipagsapalaran ang paghaharap kay Lucian. Inayos niya ang sarili at humingi ng tawad, "I'm sorry. Wala akong sinasadyang masama.Gusto ko lang itanong kung anong pabango ang gamit mo para makabili ako ng bote para sa asawa ko." Maraming pagkakataon dahil mananatili siya rito ng ilang araw. Experienced na si Marcus sa business world kaya magaling siyang magtago ng mga intensyon.Gumawa siya ng isang aksyon, na n
Hinawakan ni Lucian ang kamay ni Calista at itinulak ang pinto, kaswal na pumasok sa kwarto. Nagsalubong ang kilay ni Calista."This is my room. Anong ginagawa mo?" Napangisi ang mga labi ni Lucian."Maliligo ako at matutulog." Nagsalita siya na may pahiwatig ng amusement, ngunit masasabi niyang sinusubukan niya itong guluhin. Sinadya ito ni Lucian. Gusto niya itong inisin at gawin itong walang magawa sa pakikitungo sa kanya. Nag-book si Calista ng kwartong may king-sized na kama. Bukod doon, ang tanging ibang pahingahan ay ang sopa sa tabi ng bintana.Hindi hinahamon ni Lucian ang sarili na matulog sa sopa. Kaya, kailangan niyang tiisin ang discomfort na makihalubilo sa kanya o matulog nang malungkot sa sopa habang pinapanood siyang kumportableng nakahandusay sa malaking kama na binayaran niya. Napakagat labi si Calista at nagreklamo, "Bumalik ka na sa kwarto mo." Bagama't walang presidential suite ang resort na ito, nag-aalok ito ng mga VIP room na may mga pribadong pa
Sabik na tinanggap ito ni Eva at sinabing, “Salamat. Ito ay perpekto!" May kinuha siyang gift box sa bag niya. Sa loob ay isang brilyante na pulseras, hindi masyadong mahal o kakaiba."Binili ko 'to habang namimili. Hindi naman ito mahal. It's a token of my appreciation. Salamat sa pabangong binigay mo." Hindi ito matanggap ni Calista. Hindi siya nakakuha ng bagong brilyante na pulseras kapalit ng isang bote ng segunda-manong pabango na nagkakahalaga ng ilang daang dolyar. Sobra ito. "Eva, hindi ko ito matatanggap. Three hundred dollars lang ang bote ng pabango na yan. Masyado tong malaki." "Calista, humihingi ako ng paumanhin sa ngalan ng aking asawa. Ang nangyari kaninang umaga ay isang pagkakamali. Siya ay may posibilidad na mawala ang kanyang common sense pagkatapos ng ilang mga inumin, na humantong sa pag-offend niya sayo." Tumaas ang isang kilay ni Calista, ngunit inilagay na ni Eva ang kahon ng regalo sa kanyang kamay. Hindi na nagpumilit pa si Calista dahil paumanhin
Hininaan ni Marcus ang boses, marahil para mas malalim at mapang-akit ang boses nito. Gayunpaman, sa sobrang takot ni Calista ay nanginig ang kanyang katawan at likas niyang ibinato ang kanyang telepono sa kanya.Nagkaroon ng malakas na putok, at nagpakawala si Marcus ng isang masakit at pinipigilang daing. Itinaas niya ang kanyang kamay upang takpan ang kanyang mukha, at ang dugo ay bumulwak sa pagitan ng kanyang mga daliri, tumulo sa lupa. "Mr. Packard, okay ka lang?" Sinubukan ni Calista na maghanap ng tissue sa kanyang bag, pero napagtanto niyang wala pala siyang dala. "I'm sorry. Dati akong na-stalk ng masasamang tao noong bata pa ako, kaya medyo sensitive ako, and I tend to lose control when someone gets too close to me." Sumasakit ang ulo ni Mr. Packard sa puntong ito, at hindi niya lubos maisip ang sinasabi ni Calista.Buti na lang at wala siyang concussion at alam pa niya kung sino siya. Kung hindi, matagal na niya itong sinampal. Ang kanyang ilong ay patuloy na dumudu
Awkward niyang hinawakan si Calista sa bewang niya. Basang basa pa ang buhok niya. Makalipas ang ilang oras, napigilan niya ang pagsakal at pinandilatan si Lucian."Anong ginagawa mo dito?" Namumula ang kanyang mga mata dahil sa mainit na tubig sa bukal, at ang mga patak ng tubig ay dumikit sa kanyang kulubot na pilik-mata, na ginagawa siyang kaakit-akit at nakatutukso. Napaawang ang labi ni Lucian. Naisip lang niyang asarin siya. Namamaga ang kanyang mga mata mula sa tubig, at ang kanyang boses ay nakasakal pa rin. Gusto niyang mag-relax sa hot spring pero muntik na siyang malunod.Inis na inis siya habang nagsnap, "Paano ka nakapasok?" Naalala niya ang pag-lock ng pinto. Hindi nagsalita si Lucian; tinignan lang siya nito ng masama, kinukutya ang kalokohan niya, pero nagawa niyang mabawasan ang ugali niya. Naiinip pa si Calista sa kanyang pananahimik." Napakapervert mo! Papasok sa pribadong hot spring ng isang babae." Hindi na niya gustong manatili pa sa pool at tumalikod
"Calista," tawag ni Eva.Nawala sa pag-iisip si Calista, at nagulat siya sa boses nito."May sakit ka ba? Mukhang hindi ka okay eh." Maputi ang balat ni Calista, at bagama't wala siyang suot na anumang pampaganda, hindi siya mukhang masama. Napansin na lang ni Eva na nag-iisa siyang sumusunod, kaya kusa siyang pumili ng paksa. Medyo malapit na ang grupo, kaya napatigil silang lahat nang marinig nila ang kanyang mga alalahanin. Tumingala si Calista at sinalubong niya ang isang pares ng mapupungay na mga mata. Si Marcus iyon. He smirked suggestively at her nang mapansin nitong nakatingin ito sa kanya.Pagkatapos, bumalik siya sa tapat at simpleng kilos niya noong una silang magkita. Napakabilis ng pagbabago niya walang nakapansin maliban sa kanya. Nagsalubong ang kilay ni Lucian."May sakit ka ba?" Maganda ang hitsura niya noong nasa pintuan niya ito kaninang umaga. Siya tila medyo galit na galit up. Hindi nagustuhan ni Calista ang pagiging sentro ng atensyon. Umiling siya.
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a