Nakatayo sa di kalayuan si Lily, nahihiyang pinagmamasdan ang maayos nilang pag-uusap. Tumingin siya kay Lucian. Napansin niyang nakatutok ang tingin nito kay Calista. Kinagat siya ng pait habang pinagmamasdan sila.Pero mabilis niyang pinigilan ang kanyang emosyon. Nakangiti siya habang pinuputol ang mga ito, sinusubukang makuha ang atensyon ni Selena."Happy Birthday! Isa po itong small token of my regards. Sana magustuhan mo."Napatingin si Selena kay Lily at tumango. "Salamat. Napaka thoughtful mo."Matapos matanggap ang regalo, inilapag ni Selena sa malapit na mesa. Wala siyang balak buksan iyon. "Nandiyan ang dining area. Tulungan mo ang sarili mo. Huwag kang mahiya."Iyon ang sinasabi niya kay Lily na tumabi at itigil ang pagiging istorbo.Nakita ni Lily ang pinagbabatayan ng tono. Pero, umarte siya na parang hindi niya napansin.Nagsumikap siyang ihanda ang regalo at hindi niya ito hinayaang i-dismiss. Kung hindi ito binuksan ni Selena ngayon, hindi sigurado ang kapalara
Kumunot ang noo ni Lucian, "Pumili ka ng tamang okasyon para makagawa ng eksena. Hindi bagay ang hapunan ngayon sa mga kalokohan mo. Parehong hindi kayang mapahiya ng nanay ko at ng pamilya Northwood."Napangiti si Calista sa sobrang inis. "Nag-aalala ka ba kay Mom at sa pamilya Northwood, o nag-aalala ka kay Lily? Kung aalis ako, sasabihin ng lahat na ako ang may kasalanan. Bukas, malalaman ng lahat na ako ..."Huminto siya saglit bago nagpatuloy. "Ang kakayahan ni Claude ay hindi at par. Sasabihin nila na ang kanyang mga gawa ay may depekto at siya ay isang fraud!"For some reason, ayaw niyang malaman ni Lucian na siya si Claude. At hindi na rin niya kailangang malaman."So, anong gusto mo? Gusto mong ayusin yang painting? Tingin mo ikaw, isang janitor, ay natuto ng skills matapos manood ng ilang araw?"Si Lucian ay hindi pamilyar sa industriya ng conservator. Hindi niya narinig si Claude. Ipinapalagay niyang isa lang siyang empleyado ng Justa Workshop.Para sa kanya, si Calist
Kumunot ang noo ni Lily."Calista, tungkol sa bagay na ito..." Sa sandaling ito, tumunog ang kanyang telepono, walang alinlangan na nagligtas sa kanya mula sa sitwasyon. Lumayo siya ng ilang hakbang at sinagot ang tawag. Maya-maya, mabilis siyang bumalik."Calista, I'm sorry. Nagkamali ako sa usapin ngayon. Nangyari ang problema sa painting habang nasa kamay ko ito." Naguguluhan si Calista kung bakit biglang nagbago ng tindig si Lily pagkatapos tumawag.Binuksan ni Lily ang speakerphone sa kanyang telepono at sinabing, "Ulitin mo lang ang sinabi mo sa akin." Boses ni Queenie ang nasa telepono, "Lily, I'm sorry. Nabuhusan ako ng tubig sa painting at pinunasan ko ito ng mabilis. I was about to tell you about it pero naging busy at nakalimutan. Importante ba ang painting na iyon?" Napataas ang isang kilay ni Calista nang marinig ito."Nagkataon lang iyon. Pinag-uusapan namin ni Miss Scott ang bagay na ito, at dumating ang iyong tawag." Ang kanyang mga salita ay nagpapahiwati
Siya ang nanghingi ng halik. Hindi niya ito hahalikan kung hindi ito ang gugulo kay Lily. Inilibot ni Calista ang kanyang mga mata at sumagot, "Sira ulo ka. Napakafake mo." Kahit na narinig ni Lily ang nakakainsultong pahayag na ito. Akala niya magagalit si Lucian. Pakiramdam niya, lahat ng ginawa ni Calista ay i-push ang mga butones nito. Pero, nanatiling kalmado si Lucian.Bahagya siyang pinagsabihan nito, “Parte ka ng Northwood family. Huwag kang kumilos nang bastos." Hindi pinansin ni Calista ang kanyang sinabi. Dahil sa mahinang kalusugan, umakyat si Selena para magpahinga matapos makisalamuha sa mga bisita. Pero, sa kabila ng kanyang pag-alis, ang partido ay hindi naghiwa-hiwalay.Ang mga taong dumating ngayon ay narito lahat para sa pamilya ng Northwood, dahil hawak na ni Lucian ang kapangyarihan ngayon.Ayaw magparada ni Calista habang hawak ang kamay niya, kaya umupo siya sa isang couch sa lounge area kasama ang kanyang wine glass. May iba pa sa couch.Tumayo silan
Natigilan si Calista.Tumingin siya kay Paul, pagkatapos ay sinulyapan ang silid sa likuran niya, nagulat habang nagtanong, "Bakit ka nandito?" Napangiti si Paul at kaswal na nagpaliwanag, "Masyado akong uminom kasama si Cade kagabi, kaya nag-stay ako." "Oh."Hindi alam ni Calista ang isa pang sasabihin habang kaharap si Paul. Marahil ito ay pagkakasala, o marahil ang tatlong taon na pagkakahiwalay ay naging dahilan para sila ay magkalayo. Ngumiti siya at tumalikod para bumaba. Pero, tinawag siya ni Paul at inabot sa kanya ang isang tseke."Hindi ko kailangan ang pera ngayon. Walang nagmamadaling bayaran ito." Bumaba ang tingin ni Calista at nakita niya ang halaga sa tseke. Hindi ito sobra o kulang—eksaktong tatlong milyon, gaya ng biniro niya noon.Pinirmahan niya ang kanyang pangalan. Kung kinuha niya ito, pwede siyang pumunta sa bangko ngayon at ilipat ang pera kay Lucian. Sa totoo lang, medyo natukso siya. Kahit sino ay matutukso ng ganoon kalaking halaga, lalo na't k
Nang gabing iyon, nakatanggap ng tawag si Calista mula kay Lucian. Natapos na siyang maghilamos at handa nang matulog. Ilang sunod-sunod na gabi siyang puyat, at ngayong gabi, pagkatapos niyang makapagpahinga nang maaga, nagambala siya sa tawag na ito sa telepono. Galit siya."Ano ang gusto mo ngayong disoras ng gabi?" "Buksan mo ang pinto," sabi ni Lucian bago ibinaba ang tawag. Tatanungin na sana ni Calista kung wala na ba siya sa isip, pero naputol siya. Hindi pa rin siya susunod.Itinabi ni Calista ang kanyang telepono sa isang tabi, iniisip kung malalaman ni Lucian na naubos na ang kanyang pasensya. Saktong pagpikit niya ay may narinig siyang kalabog sa kanyang pintuan. May isang click, at binuksan ng kanyang kapitbahay ang pinto. Sa tabi ng bahay ay nakatira ang isang matandang babae. Ilang beses na siyang nakita ni Calista noon, at mukhang hindi siya masyadong approachable. Gaya ng inaasahan, sa sandaling binuksan ng matandang babae ang pinto, nagsimula siyang sumiga
"Sige. After all, asawa pa rin kita. Kailangan mo akong samahan sa mga future sessions ko." Napakunot ang noo ni Calista sa kasuklam-suklam na hamak na ito! Kaswal na nagsalita si Lucian, ngunit masungit ang hininga nito sa kanyang tainga. Walang pag-aalinlangan si Calista kung patuloy siyang tumanggi, malamang na ilalabas niya ang kanyang galit sa pamamagitan ng dahas. Natahimik ang buong kwarto nang sulyapan ni Lucian ang kanyang wristwatch na tila nagbibilang. Biglang nagsalita si Calista, "Isang daang libong dolyares." "Ano?" "Sasamahan kita para makipag-ayos sa deal na ito. Kung ito ay gagana, ang tatlong milyong utang ay settled na. Kung hindi, may utang ka sa akin ng isang daang libong dolyar upang mabayaran ang aking oras." Siya ay magiging dehado kung ang deal ay matupad. Hindi siya mahuhulog sa katangahang ito. At saka, ang tiwala niya kay Lucian ay nagkulang na. Palagi nitong nararamdaman na parang sinusubukan siyang linlangin. Ang mga pagpupulong ng negosyo
Bahagyang tumawa si Calista."Ano bang dapat ikatakot? Sumasama lang ako sa table nila." Hindi niya mapigilan kung determinado si Lucian na gawing biktima ang kanyang sarili. Sa kanilang pagtatalo, napansin sila ng mga tao sa hapag ni Paul. Lahat sila ay bahagi ng iisang bilog.Tumingala si Paul sa kanila, at sa isang sulyap pa lang, masasabi niyang may pinag-uusapang negosyo sina Lucian at Calista. Kaya, hindi siya pumunta para istorbohin sila. Tinitigan ni Lucian si Calista ng blangko at itinaas ang kamay, "Hawakan mo ang kamay ko." Bumaba si Calista, displeased ang boses, "Simpleng meal lang ito. Wala tayo sa isang dinner party. Hindi na kailangang magkaholding hands." Tila masyadong sinadya at peke ang palaging magkahawak-kamay. Kalmadong sinulyapan siya ni Lucian."Binabayaran kita. Ako, ang employer, ang magpapasiya kung ano ang dapat at hindi dapat gawin. Wala kang karapatang tumanggi." Well, sa panahon ngayon, ang may pera ang may hawak ng kapangyarihan. Ang ba
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a