Mag-log inShare
Tukso
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
You Are My Savior Pagbitaw Sa Tungkulin
Gumising ako bandang alas-sais ng umaga. Agad akong nagtungo sa kusina subalit natigilan ako nang marinig kong nag-uusap sina Mama at Leo. Napangiti ako, nagiging palagay na ang loob nila sa isa't-isa. Inilang hakbang ko ang kusina. Nang makapasok ako ay nahinto sila sa pag-uusap at tiningnan ako."Gising ka na pala iha. Halika magkape ka muna." wika ni Mama. Ngumiti ako at lumapit sa mesa para magtimpla ng kape. Tumalikod na si Mama at inabala niya ang sarili sa pagluluto. Nang makapagtimpla ako ay naupo ako sa upuang katapat ni Leo. Hindi ko siya matingnan dahil naalala ko ang nangyari kagabi. Ang halik na pinagsaluhan namin."Sinabi ni Agent Jerald na hindi na tayo pwede magtungo pa sa Head Quarters. Siguradong alam na daw nang kalaban na doon tayo nagpupunta." wika niya. Tiningnan ko siya mula sa akmang paghigop ng kape. Nahuli ko siyang nakatitig sakin. Pakiramdam ko matutunaw ako sa mga titig niya. Agad akong nagbaba ng tingin."Saan tayo pwede magpulong ngayon?" tanong ko na h
You Are My Savior Hawak-Kamay
- Rhianna'sPOVIlang oras na ang lumipas mula nang umalis si Leo. Nagtungo siya kina Brandon para sa isang pagpupulong kasama si Carmela. Hindi ko maiwasan makaramdam ng paninibugho. Naiinis ako! Oo alam ko na na nagmamalasakit siya sakin pero katunayan lang iyon na wala siyang tiwala sakin! Pero hindi ko maiwasan makaramdam ng saya sa aking damdamin dahil sa pagmamalasakit niya sakin.Napagpasyahan kong magluto nalang ng hapunan para kahit papaano may pinagkakaabalahan ako. Patapos na ako sa pagluluto ng maulingan ko ang mga yabag na papalapit sakin."Rhianna." wika niya. Halos nanlambot ako sa aking kinatatayuan dahil sa pagbigkas niya sa aking pangalan. Kaysarap dinggin ng tinig niya. Pakiwari ko nawala yung inis na nararamdaman ko kanina. Lumingon ako sa kaniya. Nakatingin lang siya sakin. Nagbaba ako ng tingin dahil diko kayang salubungin ang mga titig niya. Lumapit siya sakin. Bumuntong-hininga muna siya bago nagsalita."Galit ka ba?" tanong niya habang papalapit siya sakin.
You Are My Savior And Nararamdaman
Rhianna's Point Of ViewNarito ako sa aking kwarto at nagbibihis. Naghahanda na kami ni Leonardo para magpunta sa Head Quarters dahil doon kami magkikita-kita para sa gagawing paghuli sa mga nasa likod ng gagawing transakyon ngayon. Hindi ko maiwasang kabahan sa gagawin namin. Sana maging ligtas kami. Sana walang mapahamak samin. Kinuha ko ang baril na nasa mesa na nasa tabi ng aking kama at isinukbit iyon sa aking tagiliran. Nang makalabas ako ay nakita ko si Leonardo na papalabas na ng kaniyang silid. Hindi ko mapigilang humanga sa kaniya. Mas guwagwapo siya habang tumatagal. Halata sa suot nito ang kakisigang taglay. Gaano kaya kasarap na makulong sa mga braso nito. Ipinilig ko ang ulo sa mga isiping iyon."Let's go?" tanong niya sakin. Ngumiti ako sa kaniya at tumango."Let's go." wika ko. Bago ko pa man maigalaw ang mga paa ko para maglakad. Kinuha niya ang kamay ko at pinagsiklop iyon. Hindi ko maiwasang kiligin sa ginawa niya. Kahit ganito lang ayos na sakin. Basta maramdama
You Are My Savior Pag-aalala
Leonardo's Point Of ViewHindi ko mapigilang mapangiti habang magkahawak ang aming kamay ni Rhianna. Kapag hawak ko ang kaniyang kamay pakiramdam ko kayang-kaya ko lahat. Kayang-kaya Kong lampasan lahat. Siya ang nagiging lakas ko sa mga ginagawa ko. Tiningnan ko siya. Nagtama ang aming mga paningin, gumiti siya sakin na mas lalong naging dahilan ng pagbilis ng tibok ng asking puso. Those smile. Nakakawala ng katinuan. Binalik ko muli ang aking paningin sa dinaraanan having bang parin and kamay nito. Malapit na kami sa abandonadong gusali. Magaling si Harold sa lock picking kaya siya inatasan ko na tumingin dito sa abandonadong gusali. Nang marating namin ang abandonadong gusali. Kaagad kami pumasok sa loob. Hawak ko pa rin ang kamay ni Rhianna. Namataan ko si Harold na nasa isang upuan at nakaupo. Nakatambak sa tabi niya ang mga bulto-bultong droga."Napakatagal niyo naman." reklamo nito samin."Hey! Ang bilis kaya. Ikaw kaya seating pretty ka dyan!" singhal naman ni Alexandra. Sa p
You Are My Savior Nasasaktan
Rhianna'sPOV "Sige Chief kayo na po bahala sa mga droga na nandoon." wika ni Leo habang minamaneho niya ang sasakyan pabalik sa Head Quarters. "Okay Chief." wika niya at ibinaba ang cellphone. Hinagis nito iyon sa dashboard ng kotse. Tahimik lamang ako sa aking kinauupuan habang nakatanaw sa mga puno na nadadaanan namin. Napakatahimik nang paligid. Nakakarelax ng pag-iisip. Hanggang ngayon hindi pa rin nawawala sa aking labi ang halik na aming pinagsaluhan kanina. Hindi ko alam kung ano ang iisipin? May gusto ba sakin si Leo? Ipinilig ko aking ulo. Hindi. Hindi ang kagaya ko ang magugustuhan niya. Ayaw ko mag-assume na may gusto siya sakin. Dapat masabi niya sakin ang tatlong salita na inaabangan kong marinig mula sa kaniyang mga labi. Mahirap ang umasa. It just only a kiss. "Gusto mo na ba magpahinga? Ihahatid kita sa bahay. Saglit lang naman ako sa Head Quarters." tanong ni Leo sakin. Mula sa ginagawang pagmamasid sa labas ng kotse ay ibinaling ko ang paningin sa kaniya na nakatu
You Are My Savior And Pag-iwas
Rhianna's Point Of ViewNagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa aking mukha. Ginamit kong pantakip sa aking mukha ang aking braso. Iminulat ko ang aking mata at iginala ko ang aking paningin sa kabuuan ng kwarto. Bakit ako nasa aking kwarto? Sa pagkaka-alala mo nalasing ako kagabi dala ng alak na nainom ko. Yun lang ang natatandaan ko. Hindi kaya dinala ako ni Leo dito? Marahil. Dahil wala naman ibanf magdadala sa akin dito kundi siya.Nang maaalala ko bigla si Leo. Hindi ko maiwasang masaktan muli nang manumbalik sa aking ala-ala ang nangyari sa Head Quarters. Kung mahal pa niya si Carmela bakit ganun ang ipinapakita niya sakin? Bakit niya Ako hinahalikan? Dahil ba sa gusto niya lang? Pinalaki akong matino pero heto ako gumagawa ng bagay na hindi ko dapat ginagawa. Nagmumukha na akong tanga sa ginagawa ko. Pero ngayon, hindi na ako papayag na gagohin pa niya ako. Kaya mula ngayon kakalimutan ko na ang nararamdaman ko para sa kaniya. Nagpabuntong-hininga ako. Oo, madaling
You Are My Savior And Katanungan
Rhianna'sPOV Ibinaba ko ang baril sa mesa pagkatapos kong patamaan ang nasa gitna ng makailang beses. Unti-unti akong nagiging matapang sa paghawak ng baril. Konting-konti nalang kayang-kaya ko na makipagsabayan sa mga kasamahan ko. Pinalakpakan ako ni Brandon na nasa tabi ko at nanonood lang. "Ang galing!" wika niya habang pumalakpak. "Salamat, Brandon." wika ko. Tumingin siya sakin at ngumiti. Ngumiti din ako pabalik sa kaniya. Tumayo na siya mula sa pagkakaupo. "Aalis na ako Rhianna. Di ka ba sasabay? Ihahatid na kita." anito. Umiling ako. "Hindi na. Salamat sa paanyaya. Dito muna ako." sabi ko at umupo sa upuan na inupuan niya kanina. "Okay." anito at naglakad na palayo sa kaniya. Marahan akong napabuntong-hininga. Konting-konti nalang. Mawawala na ang takot ko. Hindi ko maiwasang isipin si Leo. Nakita na kaya niya ang sulat na iniwan ko? Baka galit na siya sakin ngayon dahil di ako nagpaalam. Kahit ganun ang nangyari. Malaki pa rin ang utang na loob ko sa kaniya. Pero hin
You Are My Savior Kasinungalingan
Natigilan si Leonardo sa tanong ko. Na para bang hindi niya inaasahan ang itatanong ko sa kaniya. Marahan siyang napabuntong-hininga."Paano kung sabihin ko na oo? Lalayuan mo na ba ako? Rhianna, alam ko na wala kang nararamdaman para sakin kaya tinago ko ito sayo dahil ayaw kong masaktan. Gusto kita Rhianna, simula nang makita kita. Hindi ka na nawala sa isip ko. Ako naman ngayon ang magtatanong. Gusto mo ba ako?" wika niya. Nakita ko mga mata niya ang sinseridad sa mga sinabi niya. Hindi ko mapigilang kiligin sa mga sinabi niya sakin. Biglang lumakas ang tibok ng aking puso. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin sa mga nalaman ko. Hindi kayang iabsorb ng utak ko ang mga sinabi niya. Sabagay gusto lang naman niya. Hindi niya ako mahal. Magkaiba yun."Rhianna. Tinatanong kita. Gusto mo ba ako o hindi?" tanong niyang muli sakin. Sabagay naging tapat naman siya sakin kaya walang dahilan para magsinungaling ako sa kaniya."Oo Leo, gusto kita. Basta bigla ko nalang naramdaman na masaya ak
Pinakabagong kabanata
You Are My Savior Kompletong Pamilya (Special Chapter 2)
"AKO NA dyan baby. Patulugin mo nalang ang mga bata." wika ko kay Rhianna."Okay baby." aniya tsaka binigyan ako nang mabilis na halik sa labi. Nang matapos akong maghugas nang pinggan. Lumabas ako nang kusina at umakyat nang hagdan patungo sa ikalawang palapag. Sumilip ako sa bahagyang nakabukas na pintuan nang kwarto nang aking mga anak. Kinukumutan ni Rhianna sina Leonna at Rheonard."Goodnight Mami." wika ni Leonna. "Night Mi." wika naman ni Rheonard."Goodnight." ani Rhianna at kinintalan nang halik sa noo ang kanilang panganay at bunso. Pumikit na ang mga ito para matulog. Lumingon sa kinaroroonan ko si Rhianna. Pumasok ako at niyakap siya sa bewang at kinintalan nang halik ang balikat niya."Ang sarap nilang pagmasdan baby." wika ko sa kaniya."Oo nga eh. Tara na sa kwarto para makapagpahinga na tayo." wika ni Rhianna. Agad akong kumalas mula sa pagkakayakap sa kaniya at inakbayan siya. Sabay kaming naglakad patungo sa aming silid. Nang makahiga na kami. Umunan si Rhianna sa
You Are My Savior A Family (Special Chapter 1)
7 Years Later."Nina!" tawag ko sa tagapag-alaga nang aking apat na taong gulang na si Rheonard. Nandito ako sa kwarto at inaayos ko ang aking sarili. Susunduin ko si Leonna sa paaralan. Masaya ako dahil sa lumipas na pitong taon na aming pagsasama. Naging matatag kami. At nagkaroon kami ni Leonardo nang dalawang anak. Isang buong pamilya."Yes Ate?" tanong sakin ni Nina nang makapasok siya sa kwarto. Lumingon ako sa kaniya. "Wow Ate! Ang ganda mo naman. Tiyak na mabibighani mo na naman si Kuya Leonardo niyan." wika niya na may panunukso sa tinig. Natawa ako sa sinabi niya. Malapit lang si Nina sa bahay. Kaya kapag nandito na si Leonardo, umuuwi na rin siya. Hindi naman palgi nasa opisina si Leonardo, minsan nandito sa bahay para magbantay at mag-alaga kay Rheonard."Palagi naman eh. Bantayan mo si Rheonard. Huwag ka na magluto. Ako na ang magluluto pagkauwi namin." wika ko sa kaniya. "Okay Ate. Mag-iingat ka." wika niya. Ngumiti ako sa kaniya at tumango."Ofcourse. Mauna na ako Nin
You Are My Savior Mrs. Rhianna Estralta
Hindi pa rin ako makapaniwala na ikakasal na ako ngsyon kay Leonardo Estralta Jr. Habang nakatitig ako sa salamin at inaayusan ng make-up artist na si Kara, hindi ko maiwasang mapabumuntong-hininga. Kinakabahan ako na naeexcite. Ganito siguro ang pakiramdam kapag ikakasal ka. "Kanina ka pa po bumubuntong-hininga Ma'am. Feel nervous?" tanong sakin ni Kara na siyang make-up artist ko. Nagsalubong ang aming mata sa salamin."Kinakabahan kasi ako na naeexcite." wika ko. Ngumiti siya sakin."Ganiyan po talaga Ma'am. Kahit din po ako noong ikasal ako. Ganiyan din po ang nararamdaman ko sa nararamdaman niyo." wika niya. Ngumiti ako sa kaniya bilang tugon. Nagpatuloy na ito sa ginagawa sa aking buhok. Tiningnan ko ang sarili sa salamin. Hindi ko akalain na ako ang nasa harapan nang salamin. Hindi sa nagbubuhat ng bangko. Pero parang hindi ako ang nasa salamin, napakaganda ko nang mga sandaling iyon. Marahil nasa simbahan na si Leonardo para hintayin ako. Hindi ko maiwasang mapangiti. Ilang
You Are My Savior Estralta Family
"KINAKABAHAN ako." wika ko kay Leo tsaka siya sinulyapan. Papunta kami ngayon sa mansiyon ng pamilya Estralta. Ito ang unang pagkakataon na makikita ko ang magulang ni Leo. Hindi ko mapigilang isipin kung mababait ba sila? Makakasundo ko ba sila? Hinawakan ni Leo ang kamay ko na nasa hita ko at pinisil iyon. Yung isang kamay niya ay nakahawak sa manibela. Tinapunan niya ako nang tingin at muling ibinalik sa daan."Mababait ang mga magulang ko Baby. Huwag kang kabahan tiyak na makakasundo mo sila." wika niya. Bumuntong-hininga ako para mawala ang kabang kanina ko pa nararamdaman. Dahil sa sinabi niya kahit papaano nawala ang agam-agam sa aking katawan."Naniniwala ako Baby. Hindi ko lang maiwasang kabahan. Matatanggap kaya nila ako? Simpleng babae lang ako Leo. Wala akong maipagmamalaki." wika ko. Di ko napigilan malungkot sa sinabi ko. Paano kung tumutol sila sa relasyon naming dalawa? Paano kung tutol ang mga ito sa napagpasyahan naming pagkakasal? Biglang inihinto ni Leo ang sasak
You Are My Savior Propose
Leo'sPOVHindi ko maiwasang mapangiti habang binabagtas ko ang daan patungong Head Quarters. Ano kaya iniisip ngayon ni Rhianna? Tiyak na magugulat siya sa sorpresang inihanda ko para sa kaniya. Ni minsan hindi namin napag-usapan ang kasal. Lalo at hindi ko pa siya kasintahan. Kailangan pa bang maging kasintahan ko siya para alukin ng kasal? Napailing-iling ako. Hindi naman na yun importante dahil kahit wala kaming naging relasyon, ipinaramdam naman namin ang pagmamahal namin sa isa't-isa. Sapat na dahilan iyon para alukan ko siya ng kasal.Nang marating ko ang Head Quarters. Umibis ako sa kotse at naglakad patungo sa loob. Nadatnan ko sina Harold, Alexandra, at Faith na abala sa pag-aayos. Lumingon sila sa gawi ko."Kamusta?" tanong ko.Abala si Harold sa paglalagay ng WILL YOU MARRY ME sa isang tela na nakasabit sa wall. Si Faith naman ay abala sa paglalagay ng carpet sa sahig. Si Alexandra naman ay inaayos ang bulaklak sa vase. "Ito ayos lang naman. Basta siguraduhin mo lang na ma
You Are My Savior Ang Surpresa
Rhianna's POVIsang linggo na ang lumipas subalit walang Leonardo Estralta Jr. na dumating sa Gadione. Hindi ko maiwasang malungkot habang tinitingnan ang malawak na bukirin sa likod ng aming bahay. Sabi ni Mama, tawagan ko na daw. Pero nahihiya ako, ayaw kong isturbohin siya kung anuman ang ginagawa niya ngayon. Napabuntong-hininga ako at naglakad pabalik sa bahay. Pagdating ko sa bahay nagulat ako sa aking nadatnan. Lumingon sakin si Mama na abala sa pag-aasikaso sa aming bisita na nakaupo sa sofa sa salas."Anak, nandito ka na pala. Kararating lang ni Leo. Eh, gusto ka sana niyang puntahan sa likod-bahay. Sabi ko naman hintayin ka nalang niya na makabalik." wika ni Mama. Tiningnan ko si Leo. Nakatitig siya sakin at binigyan ako nang matamis na ngiti. Tumayo siya mula sa pagkakaupo at lumapit sakin. Tumalikod ako mula sa kaniya at akmang lalabas muli ng bahay nang hawakan niya ang kamay ko at iharap ako sa kaniya. Hindi ko siya tiningnan. Naiinis ako dahil nakaya niya akong tiisin
You Are My Savior Pagreretiro
Leo'sPOV Magsasalita pa sana ako subalit mahimbing nang natutulog si Rhianna. Pinakatitigan ko siya. Hindi ko maiwasan mapangiti. Being with Rhianna is such a blessing. Sa wakas tapos na ang misyon namin. Binibiro ko lang si Rhianna nang sabihin ko na hindi ako aalis sa pagiging Aagent. Gusto ko lang malaman ang reaksyon niya. Kung magagalit ba siya? Pero nagkamali ako. Sinuportahan niya pa rin ako. Isang katangian nang babae na kailanman ay di ko naramdaman sa mga babaeng dumaan sa buhay ko. Biglang nagmulat ng mga mata si Rhianna tsaka ako tiningnan. "Bakit gising ka pa?" tanong niya sakin. Hinaplos ko ang buhok niya. Gamit ang aking daliri ay sinuklay ko iyon. "Gusto kitang bantayan." wika ko tsaka siya kinintalan ng halik sa noo. Napasimangot siya. Natawa ako sa inasal niya tsaka pinanggigilan ang ilong niya. "Matulog ka na Leo, don't worry paggising mo nandito pa rin ako sa tabi mo." wika niya. Napangiti ako sa sinabi niya. Ako din, hindi ko hahayaan na mawala ka pa sakin. "
You Are My Savior Kalayaan
Nang marating namin ang pangalawang palapag ng bahay. Sinimulan namin buksan ang bawat pinto na madaanan namin. Sa unang dalawang pinto na binuksan namin ay wala kaming nakitang tao. Nandito kami sa pangatlong pinto, pangalawa sa huling pintuan. Si Brandon ang humawak nang doorknob. Nakatutok ang hawak naming baril sa pintuan para handa kami sa anumang mangyayari. Nang mabuksan ni Brandon ang pinto. Sumambulat sa aming harapan ang tatlong kalalakihan na may hawak na baril at nakatutok sa amin. Samantalang nasa likod nila si Ysmael at prenteng nakaupo at may ngisi sa mga labi. Hindi ko maiwasang magngitngit sa galit. "Rhianna. Nandito pala ang pinakamamahal kong step-daughter. Hindi ko akalain na pagkatapos kitang pakainin at patirahin sa malaking bahay. Ganito pa ang igaganti mo?!" wika niya habang matalim na nakatingin sakin. Hindi ako natakot sa matalim na pagkakatingin sakin. "Oo pinakain mo kami. Pero ginawa mo kaming preso! At hindi ko kailanman ipagpapasalamat ang ginawa mo sa
You Are My Savior Ang Pagtutuos
Rhianna'sPOV Ipinarada ni Brandon ang kotse nito di kalayuan sa pinagtataguang mansiyon ni Don Ysmael. Bumaba na ako nang kotse. Nang makababa ako, bumaba na rin sina Brandon, Faith at Leo. Nagsimula na kaming maglakad patungo sa mansiyon. Nang nasa gilid na kami ng gate ng mansiyon ay nagsalita si Brandon. "Sa harap kami ni Faith. Sa likod kayo. Magtagpo tayo sa gitna." wika ni Brandon. "Sige. Mag-iingat kayo." wika ni Leo. Tinanguan lang ni Brandon si Leo. "Kayo din. Mag-iingat kayo." wika ni Faith. "Salamat Faith." wika ko at ngumiti sa kaniya. Ngumiti din pabalik sakin si Faith. "Tara na!" wika ni Brandon tsaka hinawakan ni Brandon ang kamay ni Faith. Nakita kong napadako doon ang tingin ni Faith. Bakit? Ngayon lang ba siya nahawakan ni Brandon? "Halika na Rhianna. Mauna ka." wika ni Leo. Agad akong lumingon kay Leo at nauna nang naglakad. Nang marating namin ang dulong bahagi ng gate. "Aakyat ako?" tanong ko. "Oo, umakyat ka na dali. Tutulungan kita makaakyat." wika ni
