Simula

                            D R E I

  This is work of fiction,         names,characters,places,events, business and incidents are either the products of the author's imagination or used in fiction manner. Any resemblance to actual person's, living or dead or actual events is purely coincidental 

             

                    Plagiarism is Crime 

               All Rights Reserved 2021

"Nana saan po ba kami pupunta nina Mommy?"I asked my Nanny as I close my laptop.

Nanonood ako ng netflix noong pumasok siya sa loob ng aking silid. 

"Hindi ko alam Ali, ang sabi lang ng Mommy mo ay magbihis ka."sagot ni Nanny at nagpatuloy sa ginagawa.

Kumuha siya ng limang iba't ibang klaseng brand na dresses sa closet ko at inilapag ito sa kama ko. Then she looked at me. I sighed. I don't want to go but I don't want to dissapointed my mommy—As much as I can I don't want to dissapoint her and dad. At for sure naman hindi nila ako bibigyan ng ibang choice. They will make me go with them.

"Pumili ka na nang isusuot mo at maligo. Nag hi-hintay ang Mommy at Daddy mo sa ibaba," Aniya.

Tumango ako at kinuha ang isang red strappy bodycon wrap dress backless, at naglakad papasok sa banyo ng kwarto ko.

Naligo ako at nagbihis. Naglagay ako nang kaunting tint at blush-on sa pisngi ko bago lumabas ng kwarto at naglakad pababa. I smiled sweetly when I met my mom gaze.

"Honey, you look stunning tonight "Mommy said the moment she saw me entering the living room.

I giggled. That's my mom!  "Really, My?"I asked happily.

Tumango siya at lumapit sa akin. She's wearing a floral sleeveless dress with her channel round bag. She smiled and caressed my hair softly.

"Ang ganda mo talaga, hija."Napangiti ako sa narinig.

"Nag mana lang sainyo, Mommy." I chuckled.

She laughed too. "Let's go, hinihintay na tayo ng daddy mo."

Tumango ako at sabay kaming naglakad palabas ng mansion namin. My family is one of the richest clan here in Manila. Isa ang pamilya ko sa pinakamayaman dito sa Manila and my surname is also one of the well-known surname here in the place. My dad owns a famous company while my mom is a famous model back then.

Mag-isa lang ako. I don't have sibling. Hindi ko nga alam kung bakit hindi na ako nasundan. Everytime I asks my mother about that. She always says...

"Sapat ka na para sa amin, hija. Wala na kaming ibang hihilingin dahil nabiyayaan na kami ng maganda at mabait na anak..."

Nakapagtapos na ako ng pag-aaral. I graduated in Ateneo de Manila and I am a registered nurse. Yes. I passed the board exam few months ago. Hindi pa nga lang ako nag trabaho. I still don't want to work and my mom said I should enjoy my life without thinking any work. It's kinda wierd. Pero hinayaan ko na lang. I like it too tho.

"Where are we going, my?"tanong ko kay mommy nang makapasok kami sa loob ng  sasakyan.

Pumasok siya sa frontseat at nakangiting tumingin sa akin. "We're going to your Tita Aine's mansion."She replied.

Tumango ako at tumingin sa labas ng bintana. For sure makikita ko na naman ang apat na unggoy—sana lang talaga wala do’n ang hari nila. Masisira lang ang gabi ko pag nagkataon.

After a few minutes of driving our family car stops in front of a huge mansion. Tita Aine's mansion. I smirked while looking at the mansion. I really admired the architect and engineer's whom build this.

Napaka-galing!

"Alison be a good to Dawnson's siblings, especially to Drei."pagpapa-alala sa akin ni daddy.

I rolled my eyes and slowly nodded. "Let's see dad." sabi ko at lumabas na ng sasakyan.

"Alison!" Dad almost scream.

I laughed at that. "Come on, dad alam naman nating pareho na ayoko sa lahat ‘yung nakikita ang pag mumukha ng uggoy na ‘yon."I said.

Umiling siya sa akin na para bang dissapointed na naman siya sa sinabi ko. I sighed at tumingin kay mommy.

You just said you don't want to dissapointed your parents, Alison.

"Hon, that's enough. Hayaan mo na ang anak mo," sabi ni mommy at tumingin sa akin. "At ikaw din umayos ka baka anong sabihin sayo ng tita Aine at tito Ramon mo." 

Nagkibit balikat lang ako at naunang nag lakad sakanila. I smiled widely the moment I saw my tita Aine. I immediately runs to her direction and hugged her.

"Alison!"She cheered and hugged me back.

"Tita Aine, I miss you so much." I said softly.

It's been a while since the last time we saw each other!

"I miss you too, honey. Come on  dinner is ready." Aniya at tumingin sa likod ko.

She excused her self to me para puntahan ang magulang ko. Of course I let her. Inayos ko ang dress ko at  taas noong nag lakad na papasok sa living room nila.

"I told you kuya not my best friend!" I heard Drianna voice. The youngest Dawnson, the one and only heiress, the princess of Dawnson clan.

"I told you too Dri, I like her!"boses ni Andrei.

"I like her my ass, kuya." Dri said "Iba na lang kuya please not my best friend. Not Yarrie—Oh hi there ate Ali!"Dri's eyes got widen as she sees me. She screamed and runs to my direction.

I smiled at her. "Hi Dri."I greeted as she hugged me.

"Finally po nagkita na ulit tayo. I really miss you ate Ali."Aniya.

Ngumiti ako sakanya. "I'm sorry Dri, busy lang talaga ako lately and I miss you too." 

"Oh paano naman kami? Hindi mo ba kami namiss, Alison?" Andrei asked.

I looked at him and proudly shook my head. "I'm sorry but I didn't miss you."

"Boom!" The twins cheered, Jair and Yair. 

"Grabe ka, may pasalubong pa naman ako sayo." Andrei said, pouting.

Agad kong tinakpan ang bibig ko gamit ang dalawang kamay. Animo gulat na gulat. "Really?"kunwaring gulat na tanong ko.

I heard the twins and Dri laughs. Sumimangot naman si Andrei at umarte na nasasaktan, humawak pa ito sa dibdib niya.

"Talaga lang Ali ah? Hindi na tayo bati." pagtatampo niya, narinig ko naman ang tawanan ng magkakapatid. 

I also heard Drei's laughs. Epal!

Umiling ako at natawa na rin. Naglakad ako palapit sakanya at niyakap siya ng mahigpit. He hugged me back. Sa totoo lang namiss ko rin ‘tong mga unggoy na ‘to. Silang mag kakapatid pwera na lang sa isa. Ilang buwan din kaming hindi nag kita dahil pare-pareho kaming busy sa kanyang-kanyang buhay.

"Just kidding. Of course I did miss you Andrie."malambing na sabi ko kay Andrie.

Ngumiti siya at ginulo ang buhok ko. "Ikaw talaga. How are you? Mas lalo ka yatang sumexy."pagbibiro niya.

Umirap ako at nginisian siya. "Ako pa ba? Si Alison kaya ‘to nu!" pagmamayabang ko.

"The perfect daughter!" Dawnson's siblings cheered—of course except from Drei Nathaniel, my mortal enemy.

Bahagya tumaas ang kilay niya sa akin. Umirap ako nang bumaba sa katawan ko ang paningin niya. He smirked while looking at my sexy body. Umiling ako at lumapit sa kambal para yumakap.

We talked a bit bago nag desisyon na pumunta na sa dining area. Pag pasok namin sa loob ay nakahanda na ang lahat. Nakaupo na rin si mommy at daddy sa official spot nila. May sari-sariling kaming spot dito. As usual mag katabi si Tita Aine at ang asawa niya... si tito Ramon. Gano’n rin si mommy at daddy. Sa tabi ni daddy ay ang kambal dito sa kabila naman ay si Andrei, Drianne at ako sadly ang hari ng unggoy ang katabi ko.

"Is everything okay, Alison?" Tanong ni Daddy, nang makitang umirap ako sa hangin.

Tumingin ako sa harapan at nahugutan ng hininga nang mapansin lahat sila ay nakatingin sa akin. I nodded and smiled genuinely. "Yes, dad everything's okay. Right Drei?" Tanong ko sa gago.

Bored niya akong tinignan. Tinaasan ko siya ng kilay at pekeng ngumiti sakanya. Suminghad siya at inakbay ako bago humarap sa mga magulang namin. "Of course, tito Axel everything's okay." 

"Let's eat then, Drianna lead the prayer."tita Aine said sweetly.

Agad naman tumango ang bunso. "Gladly, Mommy." sabi nito at ginawa ang sinabi ni tita Aine.

We ate happily. We look like a big happy family. Ganito kami tuwing hindi kami busy lahat. Sabay-sabay kaming nag di-dinner. Minsan ay sa mansion namin, minsan rin ay dito. Nakasanayan na namin ito kaya okay lang sa akin. Naiinis ang ako pag nakikita ko 'yung pag mu-mukha ni Drei.

My parents and Drei's parents are best friends. Matagal ng mag ka-kaibigan ang magulang ko at ang magulang ni Drei. Naalala ko nga dati ayokong sumasama kina Mommy sa tuwing pumupunta sila rito, but I don't had any choice—hindi ako pwedeng humindi sakanila. Nasanay na sila na laging oo ang sagot ko sakanila kaya ayaw nila na humindi ako. Mahirap at nakakainis sa totoo lang but I used it and like what I've said earlier. I don't want to dissapoint them.

Nasanay na rin ako. Ilang taon na rin naman ganito ang buhay ko. Everyone keep on calling me a 'Perfect Daughter' I don't even know kung saan nila napulot ‘yon o kung saan nila narinig ‘yon.

I am not a 'Perfect Daughter' like they always called me. Even a simply 'good daughter's won't suit on me....

Pag katapos namin kumain ay sabay- sabay kaming pumunta sa family room ng mansion. Tinawag nila itong family room dahil dito kami nanonood ng movies at nag bo-bonding. May malaking projector sa harap at sa gitna nito ay may couch. Sa gilid ay may two-set of computer. Sa kabila naman ay may set ng drums. 

Sa tabi ng computer may mini bar at sa gilid nito ay may maliit na rest room. Tulad ng nakasanayan ay nagsi-upuan kami sa mga spot namin dito sa family room. May iba't ibang klase ng desert at drinks sa round table. At tulad ng nakasanayan ay katabi ko na naman ang hari ng unggoy.

Lagi na lang talaga nila kaming pinagtatabi.

Nagbuntong hininga ako ng makitang wala ng ibang upuan. Ngumiti agad ako nang mapansin na nakatingin si Daddy sa akin. Umiling siya sa akin at ibinalik ang tingin sa kausap. This time we won't watch any movies. Dahil busy sa pag-uusap ang mga magulang namin. Nag ku-kulitan naman ang mag kakapatid habang ang hari ng unggoy ay tahimik lang nakaupo sa tabi ko. It's kinda weird dahil dati-rati lagi niya akong kinukulit. Siya ang na-uunang nangungulit sa akin but this day parang may problema. He can't even smiled at me. I can't see the Drei Nathaniel that I know. 

Pero mabuti na rin ‘yon, mabuti na rin na hindi niya ako kinukulit para naman hindi ako ma-stress sakanya. Pero parang may iba—something that I can't name.

Kausapin ko kaya? Pero baka naman mamaya mag assume siya na namiss ko siya. Bahala na nga!

"Hey, are you okay?"tanong ko kay Drei.

Dahan-dahan siyang nag-angat nang tingin sa akin at ngumisi. "Oh yeah! I'm okay, Alice don't worry I missed you too." Aniya at ngumisi pa lalo.

Nag-init agad ang ulo ko. Umirap ako at nag-iwas ng tingin. "Alam mo okay na sana, eh. Sasabihin ko na sana na namiss kita kaso nang-inis ka pa!"bulyaw ko sakanya.

"Okay na rin sana ’yon kaso kinausap mo pa ako." Sabi niya at ginaya niya ang boses ko.

"Whatever. Mabuti na nga ‘yon ay kinausap ka ng isang magandang babae."Pang aasar ko sakanya.

He laughed sarcastically. "Wow ah? Thank you so much naman dahil kinausap mo ako."Sarkastikong sabi niya.

Tinignan ko siya ng masama pero tinawanan niya lang ako. "Kidding aside. Ikaw—kamusta ka?" He asked, with his serious tone.

"I'm okay." I answered without looking at him.

Sasagot pa sana siya nang biglag narinig namin ang sigaw ni Andrie.

"Wow! Mukhang mag kasundo na ang dalawa dyan!" Andrei exclaimed, dahilan kung bakit napunta sa amin ang atensyon ng mga magulang namin.

Nakita ko ang pag ngisi ni Daddy at tito Ramon. At ang pag ngiti ni Mommy at tita Aine. Bakas sa mga mukha nila ang saya. Umiling ako at lumayo kay Drei.

I fake my laughs. "Hindi naman, may pinag-usapan lang kami." paliwanag ko sakanila.

"Mukhang nag kaka-mabutihan na kayo." Komento ni tito Ramon.

Ngumiti lang ako. Oh my god! Baka anong isipin nila.

"Sa wakas naman ay nag kasundo na kayo bago mangyari ang kasal niyo. Akala ko hindi na kayo magkakaayos," Tito Ramon said, tumingin siya kay daddy na nakatingin lang sa akin."Diba balae?"

Naguguluhan kong tinignan si Daddy. Anong ibig-sabihin ni Tito Ramon?

Nakita ko kung paano kumurap-kurap si daddy bago tumango. "Oo naman, balae." He said, then he fake his laughs.

"Bakit nga ba hindi natin pag-usapan ngayon ang kasal ng prinsesa mo at ng panganay ko."Matamis na sabi ni tito Ramon.

I gapsed. Panganay—it's Drei.

It's fucking Drei and what? Kasal? 

"Honey." tawag ni tita Aine sa asawa.

Agad naman napatingin si tito Ramon sa asawa. "Hmm?"

"Teka lang po tita, tito kasal? Sino pong ikakasal?" naguguluhan kong tanong.

"Alison." Mom called me.

Tinignan ko siya pero agad din naibalik ang paningin kay tito Ramon nang mag salita ito.

"Kasal niyo ni Drei, hija."Tito Ramon replied.

Naramdaman ko ang paninigas ng katawan ko. Did I heard it right? Kasal ni Drei at... ako? 

Kinakabahan man ay tumawa ako at umiling. "Ano pong kasal? Hindi po ako ikakasal, tito at mas lalo pong hindi kami ikakasal ni Drei."nanginginig kong sabi. Agad naman nawala ang saya sa mukha ni tito Ramon sa sinabi ko.

"Hindi pa ba sinabi ng daddy at mommy mo sayo?" seryosong tanong ni tito Ramon.

"Dad." Tawag ni Drei sa ama.

Agad naman bumaling si tito Ramon kay Drei. "What?"

"Stop this."Drei said.

"Stop what? Tinatanong ko lang naman kung pwedeng pag-usapan na natin ang kasal niyo ni Alison—"

"I said stop this!"sigaw ni Drei na nagpagulat sa ama na kahit ako ay nagulat rin sa biglang pag sigaw niya.

"Drei!"Tita Aine's voice.

"I'm sorry mom, dad please stop this." He almost beg. "Let them talk first."

Humagapak sa tawa si tito Ramon sa sinabi ng anak. "H'wag mo akong uutusan Drei."mariin na sabi niya kay Drei.

Huminga ng malalim si Drei at tumingin kay tita Aine. "Mom, please." nahihirapang tawag niya sa ina.

Nagbuntong hininga ang ina niya at lumapit sa asawa. "Let's drop it hon—"

"Bakit niyo ba ako pinapatigil? I just want to talk about Drei and Alison's wedding! Total wala naman tayong ginagawa!"bahagyang tumaas ang boses ni tito Ramon.

Naramdaman ko ang panginginig ng tuhod ko. Lumayo ako kay Drei at umiling kay tito Ramon. Nag-angat ako ng tingin sa magulang ko na ngayon tulalang nakatingin sa akin.

"What is the meaning of this my? dad?"I asked coldly.

"Sa bahay na tayo mag-usap, hija."Mommy said.

Umiling ako. "Anong ibig sabihin ni tito Ramon? Anong ikakasal kay Drei? Bakit hindi ko alam!"naiinis kong sigaw.

"Alison sa bahay na tayo mag-usap."matigas na sabi ni Daddy.

I glared at him. "No! I want you to answer me right now! Anong ibig sabihin nito?"

"Alice..."Drei called me,  tumingin ako sakanya at umiling.

"Don't raise your voice to him... he's your dad." He whispered softly.

"No! You can't understand me Drei! I'm going to get married without me knowing. Ikakasal na pala ako ng hindi ko alam." I laughed sarcastically.

"Alison sa bahay tayo mag-usap, Ramon we'll go na—"

"No!" I cut my dad words. "I'm not gonna marry anyone." madiing sabi ko.

"Alison. Let's go home!" Daddy said, angrily.

"No daddy!" Tears fell from my eyes. "Pagod na pagod na ako na sundin kayo. Sa buong buhay ko wala kayong narinig sa akin kung hindi ang OO kasi hindi niyo naman ako binibigyan ng choice na humindi. Ngayon ipapakasal niyo ako kay Drei ng hindi ko alam tapos kayo pa 'yung may ganang magalit ngayon?"umiiyak na tanong ko.

"Alison come on sweetie sa bahay na tayo mag-usap."Mommy said softly.

I shook my head and sob more. Tumingin ako sa magulang ni Drei habang humihikbi. Nakita ko ang pagka-dismaya sa mga mata ni tito Roman at ang lungkot sa mga mata ni tita Aine. Malungkot siyang ngumiti sa akin. "I'm sorry tita—tito but I'm not gonna marry anyone.... I not gonna marry your son."

Dahan-dahan akong tumingin kay Drei. Hindi ko alam kung bakit biglang sumikip ang dibdib ko nang mag tama ang paningin namin.

"Alice..." He called, almost whispered.

I shook my head. Nakita ko ang pag daan ng sakit sa mga mata niya. Bakit siya nasasaktan? Alam ko naman na ito rin ang gusto niya. For sure ayaw niya rin ikasal sa akin!

"Honey."I gasped when U heard tita Aine's voice.

I cried. Oh my god!

"I'm sorry tita Aine but..." sabi ko at muling tumingin kay Drei.

"I won't marry you."umiiling na sabi ko at tumakbo na palabas. 

Narinig ko ang pag tawag nila sa pangalan ko pero nag patuloy lang sa pag takbo. I'm not gonna marry him—not my enemy. Not Drei.

Bahagya ako napahinto sa pag tatakbo nang may biglang humawak sa braso ko.

"Alice..."A soft voice filled my ear. 

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. A tear escape from my eyes the moment he hugged me from the back. 

Anong ginagawa mo, Drei?

"Why baby? Bakit ayaw mong mag pakasal sa akin?" I sobbed when his voice broke.