Chapter 5

Okupado ang lahat ng manggagawa sa kanya-kanya nilang ginagawa. Dumating ang may-ari at tinawag nito lahat ng mga empleado niya.

"Tumigil na muna kay sa ginagawa niyo, please lend me your ears for a second. May mahalagang bagay lang akong sasabihin sa inyo." Paunang sambit ng may-ari sa kanyang mga trabahador.

"Mamayang-gabi iniimbitahan tayo sa isang engrandeng party ng isa sa pinakamayaman dito sa syudad. Ang restaurant ko ang kinuha nilang mag assist ng kanilang mga bisita at kayo ang magcacater sa kanila. Kaya ngayong araw wala na muna tayong papapasukin na customer at dapat maghanda kayo ng mga masasarap na pagkain para mamaya. May inassign na ako para magdecorate sa loob ng restaurant na ito. Maliwanag ba?"

"Yes, sir." Sabay saad ng mga empleado.

"Yan na lang muna sa ngayon at kayo ay maghanda na. Ang party na ito ay mahalaga sa taong nag imbita sa atin. Sige balik na sa trabaho." Saad ng may-ari at umalis na sa harap ng kanyang mga trabahador.

Nagbulong-bulungan naman ang mga empleado kung kaninong party iyun. Pati si Celeste ay tinanong din niya sa sarili kung kanino iyun. Bumalik na ang lahat sa trabaho at ang mga chef ay ginawa nila ang lahat para maging masarap ang niluto nilang pagkain. Ang iba naman ay inihanda ang mga platong gagamitin mamaya para sa event. Busy ang lahat para sa gagawing party mamaya at wala silang sinayang na segundo para hindi magawa ang kanilang kailangang gagawin.

*****************

"Congratulation babe, mamaya na ang victory party mo. You deserve all this. You are now a wealthy man." Saad ng kasintahan nito sa kasintahan niyang lalaki at sabay halik sa pisngi ng lalaki.

"Yes babe and thank you. Dahil nandiyan ka palagi para suportahan ako." Saad ng lalaki.

"You're welcome babe, are you excited for tonight's event?"

"Yes, I'm very much excited." Tugon naman ng lalaki.

**************

Habang busy si Celeste sa ginagawa niya ay biglang nagring ang telepono niya. Kinuha niya ito sa bulsa ng uniporme niya at sinagot.

"Hello po inay, nasa trabaho po ako."

"An-nak ang ta----ta -y m-o." 

"Ano po inay putol-putol po yung boses niyo. Sandali lang po lalabas muna ako saglit."

Tumayo si Celeste at nagpaalam sa kasamahan niya na sasagutin muna ang tawag galing sa kanyang ina.

"Inay, okay na po. Ano nga po ulit yung sasabihin ninyo?"

"Ang tatay mo anak, umuwi."

"Oh umuwi naman pala bakit parang ang lungkot ng boses mo?"

"Umuwi nga siya anak galing trabaho sa ibang bayan pero may sakit siya at malubha na ang kalagayan ng ama mo. May tuberculosis ang tatay mo anak at kailangan na natin siyang ipaospital. Baka mapadalhan mo kami ng pera." Umiiyak na sambit ng ina ni sa kanya.

"Inay, hindi pa po araw ng sweldo namin ngayon. Sa makalawa pa po, pero huwag kayong mag-alala gagawa ako ng paraan. Huwag na kayong umiyak. Makakasama mo pa ng matagal si itay." Saad ni Celeste sa kabilang linya.

"Maraming salamat anak."

"Inay, kumusta po si Stacey? Okay lang ba siya."

"Okay lang siya anak, binabantayan niya ngayon ang kanyang lolo."

"Ganon po ba. Sige ho babalik na ako sa trabaho baka hinahanap na ako dun."

"Sige anak, maraming salamat sayo."

Natapos ang tawag at dali-daling bumalik si Celeste sa loob. Balisa siyang gumagawa ng mga gawain niya.

"Celeste, anong nangyari sayo hindi diyan ilalagay ang mga plato. Doon mo ilagay." Saad ng kasamahan niya.

"Ahh sorry, diko napansin."

Inilagay ni Celeste ang plato sa may aparador pagkatapos nila itong punasan at tulala pa rin siya.

"Ouy! Celeste anong nangyari sayo? Kanina kapa ganyan simula nung bumalik ka dito. Ano ba kasing nangyari sa tawag ninyo ng magulang mo?"

"Si tatay kase may sakit, kailangan ko ng pera. Pero di pa ako makakapadala kase sa makalawa pa ang sahod natin. Anong gagawin ko, Jasmine. Malubha na daw ang sakit ng itay." Malungkot niyang sabi.

"Gusto mo tulungan kitang mag-advance ng sahod mo?"

"Pwede ba yun?"

"Oo naman, minsan ko na rin yun ginawa nung may emergency din sa amin. Mabait naman ang amo natin kaya okay lang yun."

"Sige, salamat talaga."

"Tatapusin muna natin to. Bago tayo pumunta sa opisina ng may-ari. Okay ba sayo yun?"

"Oo naman, sige bilisan natin."

Pagkatapos ng trabaho nina Celeste ay agad silang dumiretso sa opisina ng may-ari. Pumasok na sila at binati nila ang may ari ng magandang araw.

"Tuloy kayo, anong atin? Importante ba ito?"

"Sige na Celeste sabihin muna." Saad naman ni Jasmine.

"Ano iyun, Celeste? Tanong ng may-ari."

Nagdadalawang isip na sabihin ni Celeste kung anong pakay niya kaya si Jasmine na lang ang nagsabi nito sa amo nila.

"Gusto po kasing mag advance ng sahod ni Celeste dahil kailangan niya pong mapadalhan ng pera ang mgulang niya na nasa probinsya dahil may sakit ang tatay ni Celeste at malubha na po ito sir."

"Ahh ganon ba. Oo naman, approachable naman akong tao Celeste at tsaka wag kang mahiyang sabihin sa akin kapag kailangan mo mag advance ng sahod mo." Sabi ng amo nila sabay ngiti sa kanila.

"Maraming salamat po."

"Oh ito, ipadala mo na yan kaagad sa magulang mo."

"Maraming salamat po talaga Mr. Sanchez Malaking tulong po ito sa aking pamilya."

"Oh sige na balik na kayo sa trabaho."

"Sige po."

Umalis na sina Celeste sa opisna na iyun at masayang nakangiti ang mga labi ni Celeste dahil sa wakas may pera na rin siyang maipapadala ng kanyang pamilya sa probinsya."

"Oh diba, sabi ko sayo. Mabait ang amo natin." Saad ni Jasmine, pagkalabas nila ng opisina.

"Oo nga at maraming salamat sa iyo." Ngiting sabi ni Celeste kay Jasmine.

******************

Dumating na ang gabi at handa na ang lahat. Hinintay na lang nila ang pagdating ng bisita.

Makalipas ang 30 minutes ay nag umpisa ng magsalita ang host.

"Magsiayos na ang lahat dahil dumating na ang isa sa pinakamayamang tao sa buong syudad. Let's help me welcome the arrival of our visitor. Mr. Noah Garcia." 

Nagpalakpakan ang lahat ng mga bisita at parang nabingi si Celeste sa narinig niyang pangalan na siyang dahilan upang mabitawan niya ang tray na puno ng baso.

Umalingawngaw sa buong silid ng restaurant ang pagkabasag ng mga mamahaling baso mula sa kamay ni Celeste na siyang dahilan upang makuha niya lahat ng atensiyon ng mga bisita. 

Nagkatinginan silang dalawa habang nakatayo si Noah sa red carpet niyang nilalakaran patungo sa harapan.

Dali-daling umiwas ng tingin si Celeste at kinuha ang mga nabasag niyang baso at diretsong pumunta sa kusina na may kaba sa kanyang dibdib.