Dahil naiinip na ako sa kahihintay sa dalawa ay umalis na lamang ako. Maaga pa naman kaya napagpasyahan kong pumunta sa bar ni Cassian. At kung minamalas ka nga naman ay nandoon din pala ang dalawang mokong na si Rio at Gav.
"Hey, lover boy! Long time no see!" agad na bati sa akin ni Gav. Nakipag fist bumped ako sa mga ito nang makalapit na ako. "Oo nga. Ano ang pinagkakaabalahan mo at hindi kana nakikipag date sa amin, ha?" Napalingon ako kay Rio dahil sa narinig. "Date your ass!" Tinawanan lang ako ng mokong. Natigilan si Cassian na sana ay dadaanan lamang ang table namin nang makita ako. "Hello my friend!" bati ni Rio rito. "Sabi ni Kurt!" dugtong pa nito sabay ngisi. Napailing na lamang si Cassian at nilingon muli ako. "Problem?" he asked. "Nothing..." "Then, what bad air brought you here?" he asked again then looked into his metal wrist watch. "It's too early, dude." "Bakit kami ni Gav hindi mo tinatanong ng ganiyan? Favoritism na ba tayo rito?" naghihimutok na saad ni Rio. "Oo nga. Parang hindi friend!" agad naman na second the motion nitong si Gav. Ayaw talagang patalo. Tss. "Sanay na ako sa inyong dalawa. Gawin niyo ba namang rest house 'tong bar ko pagkakatapos niyo sa trabaho niyo!" said Cassian. "Grabe siya!" ani Rio. "Where's Kurt?" tanong ko na lamang. Naupo naman sa tapat ko si Cassian. "Wala pa akong balita." Sagot niya kaya sa dalawang itlog ako tumingin. "Ayon! Dinadama pa rin ang pagiging heart broken kahit hindi naman naging sila." Si Gav ang sumagot bago uminom sa bote ng beer na hawak nito. "Pwede pala 'yon?" tanong ni Rio kay Gav. "Ang alin?" "Ang ma broken hearted kahit hindi naging sila? Parang tanga naman ang ganoon?" "For someone who becomes that attached, even if they aren't in a relationship, it's a reasonable emotion. You wouldn't understand," I explained. Napakurap-kurap ang dalawa habang nakatitig sa akin. Natawa naman si Cassian dahil sa itsura nang dalawa. "Alam mo, kapag ikaw ang nagsasalita sa atin, parang napakasama naming tao ni Gav. Grabe kana sa amin. Para kang si Kurt. Insecure siguro kayong dalawa sa amin, 'no?" Parang may sama ng loob ang unang pananalita nitong si Rio pero biglang naging mayabang. Hindi na talaga maiiwasan. "At saan namang parte kami mai-insecure sa 'yo?" "Sa..." napaisip ang mokong. Matagal. "Tss." Nasabi ko na lamang dahil wala siyang maisip. "Mahirap mag-isip kung wala kang isip. Huwag mo na pahirapan ang sarili mo, dude." Tinapik-tapik ni Gav ang balikat ni Rio. Sinamaan naman siya nito ng tingin. Umorder na lamang si Cassian ng alak para sa aming apat at nag tuloy kami sa pag-uusap. Naaawa ako kay Kurt dahil hanggang ngayon ay umaasa pa rin siya na babalik ang secretary niya. Tinulungan naman namin siya pero sadya talaga sigurong kapag ayaw magpakita ay hindi mo talaga mahahanap. First time ma in-love nang kaibigan naming iyon tapos sa maling tao pa. Siya ang kauna-unahang nag seryoso sa amin sa isang babae. Pero parang mas gusto kong makita na ma in-love ang dalawang ito sa harapan ko tapos ay iiwan din. Tatawanan ko talaga sila. Madalang na kaming makumpleto. Bukod sa busy sa aming mga trabaho, may isang parang naiwala ang sarili ng dahil sa babae. Tss. I refuse to allow myself to suffer that fate due to a woman. I don't give a damn if you don't like me. Go find a man who is capable of loving you as much as I do. Hindi kita kailangan pilitin. At hindi kita hahabulin. DAYS have passed since the day I talked to Darwin. Hanggang ngayon ay wala pa rin akong balita sa dalawa kung nakumbinsi ba ni Darwin ang mayabang na babaeng iyon. Who cares anyway? Tss. Sino ba ang magugutom dahil walang trabaho? Ang arte! "Sir, gusto ka raw po makausap ng mommy niyo." Ito ang bungad ng secretary ko sa akin pagpasok na pagpasok ko pa lamang sa company building. "Kailan daw ba?" "Ngayon po. Nasa office niyo na po." Natigilan ako sa paglalakad at nilingon ang lalaki. "Kanina pa?" tanong ko. "Mga 30 minutes na po siguro." Napabuntong hininga na lamang ako at tumuloy na patungong elevator. Hindi sa bahay natulog si mommy dahil kasama niya ang ilan naming kamag-anak sa isang party. Nakakapagtaka rin na sinadya pa niya ako rito para lamang makausap kung pwede naman sa bahay na lang mamaya. "Mom..." agaw pansin ko rito pagkapasok ko sa aking office. Agad itong ngumiti. Nilapitan ko ito at h******n sa noo. "What brought you here?" tanong ko pa. "I just want to talk to you, hijo. Are you busy?" she asked. Naupo naman ako sa swivel chair ko habang nasa sofa naman si Mommy. "Not that busy, mom. Is it really important? I mean, is that an important matter you want to talk to? Hindi po ba makapaghintay na sa bahay na lang pag-usapan?" "I'm just this excited to tell you something, that's why I went here early today." Nagtataka na ako sa maganda nitong ngiti. Sorry to say this mom but, her smile gives a creepy vibes. Iyon bang tulad sa mga movies kapag may balak na masama? Ganoon. Napaupo ako nang maayos sa aking kinauupuan. Lumipat naman si Mommy sa may upuan sa harapan mismo ng table ko nang nakangiti. Kinabahan na ako. "Uhm... M-Mom... What do you want?" "Relax, hijo." "How can I relax with your creepy smile, Mom?" "What? Creepy? Am I creepy?" Hinawakan nito ang kanyang pisngi. "No. Forget it. Let's proceed with your concern. So, ano po ba 'yon?" Nagpalumbaba ito sa aking mesa at ngumiti na naman. "Do you remember your ninang? Ninang Lussi?" She's referring to my godmother and also her best friend. I've never seen her after college because they migrated to Canada. She's my closest ninang. "Yeah. But what about her?" "Uuwi siya, hijo. And, kasama niya ang kanyang anak. Remember Jassie? Her unica hija? She's your age or a year younger than you, right?" Bakit parang alam ko na kung saan patungo ang usapan na 'to? "She's... two years younger, mom. Yeah, I remember her." We weren't exactly best friends, but we got along just fine. We talked politely to one another. She used to be polite to me, therefore I never treated her badly. "Did I sense it correctly?" I enquired. "I bet you want me to go out with her?" She grinned broadly. Oh come on! "You got it right, hijo! You are so smart like me!" tumatawang sabi nito. Tumayo ako humarap sa glass wall sa likod ko. Nagbuntong hininga ako bago muli humarap sa aking ina. "Mom... Alam niyo naman na ayoko sa mga reto na ganiyan, 'di ba? Akala ko po ba pumayag kayo na hindi niyo ako irereto kahit kanino?" "Yeah, I know. Pero kasi wala kapa ring girlfriend o dine-date manlang, hijo. Ano bang plano niyo magkakaibigan? Patagalan maikasal? My gosh! You guys are not getting any younger!" Kung alam mo lang, Mom. Busy sa ibang bagay ang mga kaibigan ko. Sa babae pa rin naman pero hindi para makipag-date. Tss. "Mom, I'm just 25. Hindi naman po ako nagmamadali—" "Pero matanda na ako, Crius. I want a baby boy from you. Pwede rin naman baby girl—" "Mom!" bulyaw ko. Nagulat naman ito. "What? Sinisigawan mo 'ko?" Nakataas na kilay na tanong nito. Napaupo ako pabalik sa swivel chair ko. "H-Hindi po. Pero, mom. Bakit nasa anak kana agad? Wala nga akong girlfriend, 'di ba?" "Exactly! Kaya nga ide-date mo ang anak ng ninang mo. Getting to know each other more. Matagal na rin naman nang huli kayong nagkita. I want you to date a fine and classy woman, like Jassie." Minsan na nga lang mag request 'tong nanay ko 'yong hindi ko pa magugustuhan na gawin. Ayoko talaga sa mga reto. Ayoko talaga 'yong pinagkakasundo lang. "Please, hijo? Just give it a try. Kapag hindi talaga nag work, fine. Hindi ko siya ipipilit. Pero gusto ko kung hindi man kayo mag work ni Jassie ay maghahanap ka ng babae na kasing classy niya. 'Yong mayumi kumilos, dalagang-dalaga." "Bakit may requirements, mom?" nababagot kong tanong. "Hindi ba pwedeng kung sino ang nakakapagpasaya sa akin regardless of her looks and status in life?" I commented. "I want a woman with words. A woman who can stay no matter how hard life is to be with me. A woman like you, mom. May paninindigan. A woman who, despite seeing the worst of me, will decide to stay." My mom was somewhat taken aback. She proudly gazed at me. Later, she began to cry, but her lips curled into a tiny smile. I went over to stand by her side and gently dabbed at her tears. "But I'll try dating Jassie for you. However, I pledge never to guarantee that it will work. As your son, I only want to fulfill your first request for me." Tumango-tango lamang ito bilang sagot bago ako niyakap sa aking bewang. Nakatayo ako sa kanyang harapan habang nakaupo pa rin siya. Hinaplos ko ang kaniyang buhok bago ito dampian ng magaan na halik sa tuktok ng kanyang ulo. I love you, mom... I only have you.Mom told me that Ninang Lussie and Jassie will come back here next week. So, ibig sabihin ay kailangan maging maluwag ang schedule ko by that time. And my problem is...hindi ko pa rin alam ang plano sa naging usapan namin ni Darwin. Almost one week na rin nang huli ko silang nakausap pero hindi pa rin tumatawag ang mokong kung ano na ba ang plano ng kaibigan niya. Dahil kung wala ay hahanap na ako ng iba para sa posisyon na iyon.Sa mga lumipas na raw ay madalas na rin akong hindi sumasama sa mga kaibigan ko. Hindi rin nila alam ang tungkol sa gusto ni mommy na pakikipag date ko kay Jassie. Kilala nila si Jassie, actually, naging crush nga siya nang isa sa mga kaibigan ko. Hindi ko tuloy alam kung ipapaalam ko pa sa kanila na uuwi ito.Hindi ko alam kung bakit pero nakita ko na lamang ang aking sarili na nagmamaneho patungo sa shop ni Darwin. Siguro para alamin kung nakaalis na siya? Yeah. Iyon nga."He's still here?" tanong ko pagbaba ng aking sasakyan. Bukas ang shop ni Darwin kahit
"Ugh! What the fuck is wrong with this day?! Of all the places na pwede akong masiraan, dito? Dito pa talaga?!" Napahampas ako sa aking manibela dahil sa frustration.I'd try and try several times but still, it won't start!"Kung tatawag ako sa mga staff ko sa shop, hassle para sa kanila dahil medyo malayo 'yun dito. Hindi ko naman pwedeng iwan na lang 'to rito. Ahhh! The hell! I can't even think better!"Napayuko ako sa aking manibela. Nagsisimula na rin akong pawisan sa loob.Think! Think! Think!"Bullshit!" Napabalikwas ako sa gulat nang bigla na lamang kinatok ng malakas ang bintana ng aking sasakyan. Kung makakatok ito sa salamin ng bintana parang gusto ng basagin.Nang makita ko kung sino ang may gawa nun ay nag salubong ang kilay ko."What the... Bakit ba ang hilig manggulat ng minion na 'to? Ang bigat ng kamay!"I opened the door and immediately went out."Hoy! Bakit hanggang ngayon nandito kapa rin? Ano ka, nagawa ng music video sa loob ng sasakyan? May pasubsob effect?" nang
“Ito na ba ang lahat ng sasakyan na inorder natin?” tanong ko. “Yes, sir.” Sagot naman ni Justin na nakasunod sa aking paglalakad habang isa-isa kong tinitignan ang bagong dating na mga sasakyan. “May mekaniko na ba na naka duty para i-check ang mga ito?”“Ahm...”Natigilan ako sa paglalakad at tinignan si Justine na bigla namang yumuko. “What? Is there any problem?”“Sir, busy po ang lahat ng mekaniko natin kaya hindi pa po nila matignan ang mga bagong dating na sasakyan.”I closed my eyes and held the bridge of my nose and sigh deeply. Oo nga pala. Maraming naka line up at maraming schedule for PMS ngayon. Kulang na kulang talaga kami sa mekaniko rito sa garage. “Sige. Ako na ang bahala. Bumalik kana sa office at i-check mo kung may mga kailangan pa ba akong pirmahan. Ako na ang bahala rito sa Holt Garage.”Yumuko ito nang bahagya, “Sige po, sir. Mauna na po ako,” sabi nito at tumango lamang ako bilang sagot. Ilang mekaniko na ang sumubok na magtrabaho rito pero hindi naman pu
“Can I ask you?” Dumilat ako at nilingon sya habang nakasandal pa rin ang aking ulo sa puno. Dahil sa tanong ko ay unti-unti itong dumilat at bumaling ang ulo sa gawi ko. She just stared at me emotionless. “Ano?” parang lalaki na tanong nito sa akin. “Pamilyar sa akin ang motor mo...” I cut it off when I saw her lips stretched into smirks. “Malamang hindi mo makakalimutan 'yan. Minsan kana nyan nilampaso sa field, 'di ba?”Nagsalubong ang kilay ko sa pagtataka at napansin naman nya 'yon. “Kay Darwin 'yan, niregalo lang nya sa akin last year matapos kang ilampaso. Tss.” Tumawa pa ito nang bahagya, tila nang-iinis. Yabang! Kaya pala pamilyar sa akin ang plate number. “Ganoon na kayo ka close para iregalo lamang nya ang motor nya sa 'yo?” Nilingon ko pa ang kanyang motor na katabi lamang ang akin. “Ganoon sya kabait. Konti na lang ang mabait sa mundo, ang malas mo lang at hindi ka napabilang.”Nakangisi ito habang nakatingin sa akin. Nagsalubong muli ang kilay ko dahil sa narini
It's been three days since what happened. I mean... When Kael opened up about her life. I'm still waiting for her call if she changes her mind about working here. Pero wala. Kahit anino niya ay walang paramdam. Napangiti na lamang ako nang maalala ko ang nangyari. I hugged her... Pagkatapos niyang umiyak ay nanahimik na lamang kaming dalawa habang pinapanood ang mga ilaw ng ilang minuto. Dahil malamig na ay nag-aya na rin siyang umalis. “Uhm...” Napatingin ako sa kaniya pagkasakay ko sa aking motor. Nakasakay na rin ito sa kanya habang hawak ang itim na helmet. Tumaas ang aking kilay, naghihintay ng kaniyang sasabihin. “Salamat,” dugtong nito at ngumiti nang bahagya. Ilang segundo pa akong natigilan bago tumango, hindi alam ang isasagot. Nang isusuot na niya ang kaniyang helmet ay ako naman ang nagsalita dahilan para hindi niya naituloy ang pagsusuot nito. “K-Kael...” kinakabahan kong tawag. I feel like this is the first time I called her by her name.“Oh?” maangas naman niton
Where is she? Palinga-linga ako habang bumababa ng hagdan mula sa office ko rito sa Holt Garage. Magla-lunch na rin at katatapos ko lang mag check ng mga emails. Pagbaba ay nakasalubong ko si Jeff at Jayson, ang dalawa sa mga mekaniko rito. “Hey! Where is she?” They looked to each other, confused. “Isa lang ang babae sa garaheng ito, Jeff and Jayson.” “Ah! Si Kael po?” Tanong ni Jeff. “Nasa ilalim po nang Ford Ranger pick up.” Pagtutukoy nito sa bagong dating na sasakyan. Nagsalubong ang kilay ko. Sa ilalim? “Sa ilalim?”“Opo, sir. Sinisimulan na niya i-check ang mga bagong dating na sasakyan.” Sagot naman ni Jayson. “Pero... Bakit siya ang nasa ilalim ng sasakyan?”“Dahil mekaniko po siya,” agad naman na sagot ni Jeff kaya tinitigan ko ito. Mabilis na napalingon sa kaniya si Jayson dahil sa gulat. “H-Hindi po ba?” I know! Tss. This man! Pero bakit hindi sila ang humiga sa ilalim? Huminga na lamang ako ng malalim at nilampasan na silang dalawa. Lumapit ako sa nasabing sasakya
“Balita? Napabisita ka?” Ito agad ang bungad sa akin ni Cassian pagkarating ko sa kaniyang bar. Mukhang kabubukas pa lamang nito dahil nagpupunas pa siya ng mga baso sa counter niya. Nagkibit-balikat ako. “Wala lang. Bawal na ba ako rito?”“Sira ulo! Wala ka bang trabaho kaya ako ang pinupurwisyo mo ngayon? Akala ko makakapahinga ako sa dalawang kulugo pero dumating ka naman.” Napapailing nitong saad sabay lapag sa aking harapan ng basong may lamang alak. “Para namang pasaway ako e ako ang pinakamabait sa atin.““Sabagay... I have no say about that because that is fact.”“Dude, saan nakakabili ng pasensya?” tanong ko na nagpatigil sa kaniyang ginagawa. Nawiwirduhan ako nitong tinignan. “Pardon?”“Saan ako makakabili ng pasensya?” ulit ko. He leaned closer, his eyes suspisciously looked at me. “Ikaw ang may pinakamahabang pasensya sa atin, nagkulang pa rin? Bakit? Wait. Baka ang tamang tanong ay... Sino ang dahilan?”“Kailangan lang. Medyo nakaka stress lang ang trabaho ko lately.
Nasa kalagitnaan na kami ng aming pagkain nang magsimula ng magsalita ang Mommy ni Jassie. Akala ko'y tahimik na matatapos ang aking gabihan... pero malabo talagang mangyari. “What if, you spend your date on a trip? Like, out of town?” she suggested and looked to my Mom for approval. Ngumiti naman agad si Mommy. “Sounds great!“ Natigilan ako. Sounds great? Really? “Mom, I'm busy. I have no time for that thing—”“Leave it to me,” putol nito sa sinasabi ko. “What?““Just leave it to me. Marami naman tayong trusted employee and I can handle that. Give yourself a break. Just a week, okay?” Nakangiti nitong saad na parang wala syang ibinibigay na ibang choice. A week? Napabuntong hininga ako. Si Jassie at ang Mommy nito ay nakatingin na sa akin, naghihintay ng aking sagot. “We can date here every after office hour. There's no need to go on a trip. If you still insist, then, no date. Excuse me.” Pagtatapos ko sa usapan bago sila iwan. Damn it! I really hate setting me up on a date.
"What are you doing here?" Ang alam ko ay nasa ibang bansa sya para sa kanyang photoshoot doon. Ngumisi naman ang mokong."Ano bang ginagawa rito? Hindi naman ako pwedeng matulog dito, dude." Sinamaan ko ito ng tingin. "Chill! I'm just kidding.""Akala ko ba nasa abroad kayo para sa photoshoot? Teka, sinong kasama mo rito?" Napalinga ako sa paligid at baka kasama nya pa ang tatlo pero wala akong nakita. So, it's just Rio."Ako lang. Gav is still on his photoshoot, Kurt is busy in the fast food chain, nagpapataba ata ang isang iyon. And ofcourse, Cassian, busy magpayaman habang nilalango sa alak ang mga tao sa kanyang bar. Ikaw? Hindi ka busy?" Mahaba nitong saad. Napatingin na ako sa race track nang magsimula na ang laban."Tapos na ang trabaho ko. Why are you here?" tanong ko habang hindi inaalis ang tingin kay Kael."I'm bored. Saka may nabalitaan ako na magandang chicks na racer na lalaban ngayon kaya gusto kong makilala." Doon na ako mabilis na napalingon sa kaibigan. Mula sa pano
From: JassieWill you pick me up later or I'll come to your office? Kanina pa akong tulala rito sa office ko. Matapos ang usapan namin kanina ni Kael ay agad kong tinapos ang mga pinipirmahan ko at natulala dahil sa text ni Jassie. Nakalimutan ko na may dinner kami pagkatapos ng aking trabaho pero nasabi ko na rin kay Kael na sasama ako mamaya sa kanya. “What now, Crius?”Sabihin ko na lang kaya na may importante akong lakad mamaya kaya hindi muna kami tuloy? Halos araw-araw na rin naman kaming nagkikita. “Importanteng lakad? Talaga ba?” tanong ko rin sa sarili. “Ugh! Bahala na nga! Itetext ko na lang s'ya na may lakad ako ngayon.”I picked up my phone on my table and composed a text message for Jassie. To Jassie:Sorry, Jassie, but I have urgent meeting with someone today. Maybe next time? I'm sorry.Naglakad ako patungong sofa at pagod na isinandal ang aking batok. Halos nakahiga na ang kalhati ng aking katawan nang biglang may kumatok sabay bukas ng pinto. “Bossing!” Dahil sa
“Hey! Hey, Minion!” Tawag ko rito habang naglalakad kami palabas nung race track pero hindi manlang ako nito nililingon. “Ang ingay mo! Ano bang problema mo?” sagot nito habang nauuna sa akin maglakad. Ang liit liit pero ang bilis maglakad. Tsk. “I'm asking you, are you Darwin's girlfriend?”Bigla itong tumigil sa paglalakad kaya tumigil rin ako nang muntik na akong bumangga sa kanya. Bumuntong hininga pa ito bago ako harapin. Humakbang ito ng isang beses dahilan para mas lumiit ang pagitan namin. Dahil maliit ito ay kailangan pa nyang tumingala at kailangan ko namang yumuko nang bahagya. Pero nang magtagpo na ang aming mga mata ay ito na naman ang pakiramdam ko, kinakabahan sa hindi malamang dahilan. Ilang segundo itong seryosong nakatingin sa akin bago ngumiti ng kaunti, napalunok ako. “Bakit ba interisadong interisado kang malaman kung girlfriend ako ni Darwin?” malumanay nitong tanong dahil sa sobrang lapit lang namin. Hindi ako nakasagot pero hindi ko rin inalis ang tingin
Nasa kalagitnaan na kami ng aming pagkain nang magsimula ng magsalita ang Mommy ni Jassie. Akala ko'y tahimik na matatapos ang aking gabihan... pero malabo talagang mangyari. “What if, you spend your date on a trip? Like, out of town?” she suggested and looked to my Mom for approval. Ngumiti naman agad si Mommy. “Sounds great!“ Natigilan ako. Sounds great? Really? “Mom, I'm busy. I have no time for that thing—”“Leave it to me,” putol nito sa sinasabi ko. “What?““Just leave it to me. Marami naman tayong trusted employee and I can handle that. Give yourself a break. Just a week, okay?” Nakangiti nitong saad na parang wala syang ibinibigay na ibang choice. A week? Napabuntong hininga ako. Si Jassie at ang Mommy nito ay nakatingin na sa akin, naghihintay ng aking sagot. “We can date here every after office hour. There's no need to go on a trip. If you still insist, then, no date. Excuse me.” Pagtatapos ko sa usapan bago sila iwan. Damn it! I really hate setting me up on a date.
“Balita? Napabisita ka?” Ito agad ang bungad sa akin ni Cassian pagkarating ko sa kaniyang bar. Mukhang kabubukas pa lamang nito dahil nagpupunas pa siya ng mga baso sa counter niya. Nagkibit-balikat ako. “Wala lang. Bawal na ba ako rito?”“Sira ulo! Wala ka bang trabaho kaya ako ang pinupurwisyo mo ngayon? Akala ko makakapahinga ako sa dalawang kulugo pero dumating ka naman.” Napapailing nitong saad sabay lapag sa aking harapan ng basong may lamang alak. “Para namang pasaway ako e ako ang pinakamabait sa atin.““Sabagay... I have no say about that because that is fact.”“Dude, saan nakakabili ng pasensya?” tanong ko na nagpatigil sa kaniyang ginagawa. Nawiwirduhan ako nitong tinignan. “Pardon?”“Saan ako makakabili ng pasensya?” ulit ko. He leaned closer, his eyes suspisciously looked at me. “Ikaw ang may pinakamahabang pasensya sa atin, nagkulang pa rin? Bakit? Wait. Baka ang tamang tanong ay... Sino ang dahilan?”“Kailangan lang. Medyo nakaka stress lang ang trabaho ko lately.
Where is she? Palinga-linga ako habang bumababa ng hagdan mula sa office ko rito sa Holt Garage. Magla-lunch na rin at katatapos ko lang mag check ng mga emails. Pagbaba ay nakasalubong ko si Jeff at Jayson, ang dalawa sa mga mekaniko rito. “Hey! Where is she?” They looked to each other, confused. “Isa lang ang babae sa garaheng ito, Jeff and Jayson.” “Ah! Si Kael po?” Tanong ni Jeff. “Nasa ilalim po nang Ford Ranger pick up.” Pagtutukoy nito sa bagong dating na sasakyan. Nagsalubong ang kilay ko. Sa ilalim? “Sa ilalim?”“Opo, sir. Sinisimulan na niya i-check ang mga bagong dating na sasakyan.” Sagot naman ni Jayson. “Pero... Bakit siya ang nasa ilalim ng sasakyan?”“Dahil mekaniko po siya,” agad naman na sagot ni Jeff kaya tinitigan ko ito. Mabilis na napalingon sa kaniya si Jayson dahil sa gulat. “H-Hindi po ba?” I know! Tss. This man! Pero bakit hindi sila ang humiga sa ilalim? Huminga na lamang ako ng malalim at nilampasan na silang dalawa. Lumapit ako sa nasabing sasakya
It's been three days since what happened. I mean... When Kael opened up about her life. I'm still waiting for her call if she changes her mind about working here. Pero wala. Kahit anino niya ay walang paramdam. Napangiti na lamang ako nang maalala ko ang nangyari. I hugged her... Pagkatapos niyang umiyak ay nanahimik na lamang kaming dalawa habang pinapanood ang mga ilaw ng ilang minuto. Dahil malamig na ay nag-aya na rin siyang umalis. “Uhm...” Napatingin ako sa kaniya pagkasakay ko sa aking motor. Nakasakay na rin ito sa kanya habang hawak ang itim na helmet. Tumaas ang aking kilay, naghihintay ng kaniyang sasabihin. “Salamat,” dugtong nito at ngumiti nang bahagya. Ilang segundo pa akong natigilan bago tumango, hindi alam ang isasagot. Nang isusuot na niya ang kaniyang helmet ay ako naman ang nagsalita dahilan para hindi niya naituloy ang pagsusuot nito. “K-Kael...” kinakabahan kong tawag. I feel like this is the first time I called her by her name.“Oh?” maangas naman niton
“Can I ask you?” Dumilat ako at nilingon sya habang nakasandal pa rin ang aking ulo sa puno. Dahil sa tanong ko ay unti-unti itong dumilat at bumaling ang ulo sa gawi ko. She just stared at me emotionless. “Ano?” parang lalaki na tanong nito sa akin. “Pamilyar sa akin ang motor mo...” I cut it off when I saw her lips stretched into smirks. “Malamang hindi mo makakalimutan 'yan. Minsan kana nyan nilampaso sa field, 'di ba?”Nagsalubong ang kilay ko sa pagtataka at napansin naman nya 'yon. “Kay Darwin 'yan, niregalo lang nya sa akin last year matapos kang ilampaso. Tss.” Tumawa pa ito nang bahagya, tila nang-iinis. Yabang! Kaya pala pamilyar sa akin ang plate number. “Ganoon na kayo ka close para iregalo lamang nya ang motor nya sa 'yo?” Nilingon ko pa ang kanyang motor na katabi lamang ang akin. “Ganoon sya kabait. Konti na lang ang mabait sa mundo, ang malas mo lang at hindi ka napabilang.”Nakangisi ito habang nakatingin sa akin. Nagsalubong muli ang kilay ko dahil sa narini
“Ito na ba ang lahat ng sasakyan na inorder natin?” tanong ko. “Yes, sir.” Sagot naman ni Justin na nakasunod sa aking paglalakad habang isa-isa kong tinitignan ang bagong dating na mga sasakyan. “May mekaniko na ba na naka duty para i-check ang mga ito?”“Ahm...”Natigilan ako sa paglalakad at tinignan si Justine na bigla namang yumuko. “What? Is there any problem?”“Sir, busy po ang lahat ng mekaniko natin kaya hindi pa po nila matignan ang mga bagong dating na sasakyan.”I closed my eyes and held the bridge of my nose and sigh deeply. Oo nga pala. Maraming naka line up at maraming schedule for PMS ngayon. Kulang na kulang talaga kami sa mekaniko rito sa garage. “Sige. Ako na ang bahala. Bumalik kana sa office at i-check mo kung may mga kailangan pa ba akong pirmahan. Ako na ang bahala rito sa Holt Garage.”Yumuko ito nang bahagya, “Sige po, sir. Mauna na po ako,” sabi nito at tumango lamang ako bilang sagot. Ilang mekaniko na ang sumubok na magtrabaho rito pero hindi naman pu