Simula no'ng umalis kami sa party ay hindi na nagsalita pa muli si Bry. I know that it was my fault. She's been silent after that talked, I think I offend her. But it's not my intention. Now, it's really awkward that we're both in a silent mode inside my car.When we arrived in her condominium parking area, I took a deep breath. I don't know why, but her silence really bothered me. Bago pa man n'ya mabuksan ang pinto ay hinawakan ko na agad s'ya sa kamay."Bry..." I called her name, why do I feel nervous?! F*ck!"Hmm?" walang gana nitong sagot."I-I'm sorry..." I said stuttering."For what?""You know what I'm talking about."She looked at me like she'd looks for not so important persons. She sighed."It's okay—""No, it's not. Stop saying it's okay when it's not really okay. Is that really that hard to tell me what's bothering you?""Why do you care? You don't have to care what's going on with me. I'm just your secretary," she said. She's still calm even though she's mad."Because I
Maaga akong nagising kung kailan walang trabaho, paano ba naman alam kong nasa ibang condo ako.Nakaboxer lamang ako at walang saplot pangibabaw kundi apron. Tulog na tulog si Bry sa kan'yang kuwarto kaya hindi ko na inabala pang magpaalam na pakikialaman ko ang kaniyang kusina. Napapangiti na lamang ako sa isipin na may nangyari na nga sa 'min kagabi. At hindi pala maganda sa umaga 'yon dahil ang sundalo ko ay nagagalit na naman."Kalma my friend... Hindi ko pa nga alam kung makakalakad ang isang 'yon ngayon. Tss," pagkausap ko sa alaga ko habang naghuhugas ng bigas. "Masyado ka kasing agresibo, hindi ka nanghihina ha. Na trained talaga kita nang maayos," naiiling kong sabi.Binuksan ko ang ref para maghanap ng malulutong ulam."Mahilig siguro s'yang magluto, daming stocks..." ani ko.Nagluto ako ng adobong manok para hindi gaano matagal lutuin. I don't know why would I need to do this, I just see myself doing this. But, I remind myself that, that night was just a one night stand. No
Katitigil lamang ng aking sasakyan sa parking area ay narinig ko nang may tumatawag sa cellphone ko. Walang gana ko itong sinagot dahil si Rio lamang naman ito."What?" I lazily asked.[Hindi marunong mag-hello? Ang attitude naman n'yan!] Sabi pa nito at narinig ko pa ang tawa niya mula sa kabilang linya. Ang aga naman manggulo ng hay*p na 'to."Is your call really important? 'Coz if not, I'm gonna wreck your neck dimwit!"[Relax dude! Hindi ka siguro nakakasuong ng kuweba, ano? Nakakainit nga ng ulo 'yan!]Tss! If you really know dude, pinagsawa ko ang aking sundalo sa iisang kuweba kahapon. Maghapon 'yon, bukod pa 'yong unang gabi na magdamag namin nagawa.[Oh f*ck! Natigilan ang p*ta! Nagde-day dream! Sh*t dude! Mukhang masaya ang alaga mo ah!] Pangungulit nito mula sa kabilang linya. Ang daldal talaga ng depunggal!"I'm late Rio, kung wala ka namang magandang sasabihin tigilan mo na 'to. Wala ka talagang kuwenta kausap!"[Wait! Dude, ilang araw kana missing in Action. Baka naman d
Nagmadali akong lumabas ng aking office, naabutan ko naman si Bry na kasasakay lamang ng elevator. Nagmadali ako pumasok sa loob, I smirked.I pin her on the wall and kissed her.I kissed her passionately and my right hand roam inside her skirt. I side her panty and enter my one finger inside her that made her moan."Hmmm..." ungol nito habang hinahalikan ko s'ya.I thrust my finger inside her while my kisses down on her jaw. Good thing that we've been in 27th floor. I lifted her up and her legs embraced to my waist."Ahh! Izaac... Malapit na tayo sa lobby... Ahh!" I thrust my finger harder and faster. "Ahh! Izaac!" she moaned.Nang tumunog ang elevator ay mabilis itong bumaba sa 'kin at inayos ang kan'yang sarili. Natawa naman ako sa kaniyang ginawa. Mabilis itong lumabas kaya nagmadali akong sumunod."Stop following me Izaac, wala nang kasunod.""What? No way! My soldier is really mad now, Bry. Don't do this to me." Tumigil ito sa tapat ng kan'yang sasakyan at humarap sa 'kin."It's
Pinilit kong maging civil towards my secretary. 'Yong tipong trabaho lang, walang personalan. Hindi ko s'ya kinakausap kung hindi ito tungkol sa trabaho. Nakaya ko naman ng ilang araw, not until one day, she didn't came for work. Nagtaka ako, dahil wala s'yang pasabi sa kahit kanino kung bakit s'ya absent. So, after office hour I decided to check her on her place.Pagtapat ko sa unit n'ya ay nag Buzz lang ako ng tatlong beses, after a while she opened the door. She's pale and she covered herself with comforter."You're sick," I said. Hinawakan ko pa ang noo nito para makasigurado. "F*ck! Sobrang init mo!" Pumasok na ako sa loob at isinara ang pinto."What are you doing here?" she asked."Checking you, you're absent so..." tinalikuran ako nito at tumungo sa kusina.Nagluluto pala ito nang mag buzz ako. Nagmadali akong lumapit at inagaw sa kaniya ang pagluluto."Let me do this, maupo ka na lang or just go to your room and get some rest.""Kaya ko naman magluto—""I don't care. Kaya ko r
Maya'tmaya ko pinupunasan ng basang towel si Bry dahil sa taas ng lagnat nito. Minsan pa ay umuungol ito na parang may sinasabi habang nakapikit. Nakita ko pa itong nanginginig at nilalamig kaya humiga ako sa tabi n'ya. Sumukob ako sa kaniyang comforter at pinaunan ko sa kaniya ang kaliwang braso ko. Niyakap ko ito nang mahigpit habang nakabalot kaming dalawa ng kaniyang comforter."Sshhh... You'll be fine. I won't leave you, promise," bulong ko habang yakap-yakap ko ito.Unti-unting kumalma ang katawan nito, hindi na rin s'ya nabulong pa. Natigilan naman ako nang maramdaman ko ang mainit n'yang braso na yumakap sa katawan ko. Sinilip ko ang kan'yang mukha sa pag-aakalang gising ito, pero mahimbing pa rin itong natutulog. Napangiti na lamang ako at mas hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kan'ya.Nakatulog ako sa ganoong posisyon namin, ang magkayakap.Nagising ako kinabukasan na maliwanag na. Sabi ko pa naman ay uuwi rin ako kagabi pero hindi rin nakauwi.Kinapa ko kung may katabi pa ba
Ang pagtatalik namin ni Bry ay parang naging hobby na naming dalawa. Paulit-ulit, hindi man araw-araw, pero mas madalas pang may mangyari sa 'min kaysa ang sa wala. Minsan nga nagtataka na mga kaibigan ko, dahil hindi na ako masyado nakakasama sa kanila. Madalas din akong wala sa unit ko dahil palagi akong nasa unit ni Bry.Masaya akong kasama siya, sino ba naman ang hindi? Pero lahat ng 'yon ay patago naming ginagawa. Walang kahit sino ang nakakaalam, kahit pa mga kaibigan ko. I don't know if they already knew about this. But, I know, one day they'll know.."Hey..." mahinang tawag ko kay Bry mula sa puwesto ko. Busy itong nagtatype sa kaniyang PC kaya hindi ako nito nililingon.Tumayo ako at mabagal na lumapit sa gawi n'ya, hindi pa rin ito lumilingon. Yumuko ako at dahan-dahan s'yang hinalikan sa leeg."Izaac..." saway nito."Hmmm?" sagot ko habang hinahalikan pa rin ang kaniyang leeg pababa sa collar bone nito."Nasa office tayo... Itigil mo 'yan.""Hindi mo kasi ako pinapansin. Ka
I started pursuing her without actually telling that I'll court her. Giving her flowers, buy her foods, and pinilit ko ikalma ang sundalo ko. But, Bry always rejected the flowers. Bakit daw hindi manlang ako bumili ng mabangong bulaklak?! Like, what the hell?! Mabango at mamahalin naman 'yong bulaklak pero ayaw n'ya. Ganito ba kaarte ang mga babae pagdating sa bulaklak?!So, nakaisip ako ng bulaklak na alam kong mahalimuyak talaga."What the f*ck Izaac?!" bulyaw nito pagkaabot ko ng flowers sa kanya sa office."What? Flowers for you Bry ko," pinakitaan ko s'ya nang napakatamis kong ngiti."P*t*ngina!""Hey! Bakit galit na galit ka na naman?! Ang crispy no'n ha!""Sinong hindi ha?! T*ng*na naman Izaac! Sto. Niño ba ako?!" galit na galit na tanong nito."Ha? Bakit?"Ibinato nito sa mukha ko ang bulaklak na dala ko para sa kaniya. Pinukol ako nito ng masamang tingin."Gago ka ba?! Bibigyan mo ako ng napakaraming sampaguita?! Ano ako? Poon ng opisina na 'to?! Sira ulo ka!""Ouch! Ano ba?
Izaac PovSimula no'ng araw na umalis ako sa resort na 'yon, nawalan na ako ng gana. Kahit nakausap ko na si Lili at naging ayos naman kami, pakiramdam ko may kulang pa rin.Isang linggo na akong hindi napasok sa office, nagagalit na si Mommy pero dinahilan ko na lamang na masama ang pakiramdam ko. Tinatawagan din ako ng mga kaibigan ko para makipag-night out, pero hindi rin ako sumasama. Ewan! Nawalan na ako ng gana sa lahat.Gusto ko na lamang mag-isa, gusto ko na lamang nakakulong sa condo ko at walang kausap. Sa tuwing may nabisita sa 'kin ay pinapaalis ko rin agad.Tumunog ang buzz ng aking unit habang ako 'y nakahilata sa aking sofa at nakatitig lamang sa aking kisame. Hindi ko ito pinansin dahil sigurado akong isa lamang ito sa mga kaibigan ko. Pero hindi tumitigil ang nagdodoor bell kaya inis akong umupo."Who the f*ck is that again this time?! Sh*t!"Galit na galit akong pumunta sa pinto. Salubong ang aking mga kilay at inihanda na ang sarili sa pagsigaw para palayasin ang na
Gaya ng gusto ni Bruce, after one month ay pumunta na kami ng ibang bansa, sa Canada. We stayed there until Kiz turn three years old. Sa three years namin sa Canada, ang pinaiinom niya sa 'kin na gamot ay hindi ko na muli ininom dahil nananawa na ako. But after that, palagi akong nananaginip. Isang lalaki na hindi ko makita ang mukha, isang lalaki na palaging bukambibig ay Bry.Sino ang lalaki? Tsaka sinong Bry?Nasagot ang tanong kong iyon nang umuwi kami sa Pilipinas. Gusto raw ni Kiz sa beach, naisip naman ni Bruce ang resort na pagmamay-ari ng kaniyang Tito sa Laguna kaya roon kami nagpunta.That day, I heard the voice of that guy in my dreams. He call me Bry. Kaboses niya ang lalaki sa panaginip ko. Tinitigan ko itong mabuti pero hindi ko matandaan kung kilala ko ba siya.Nakita ko muli ang lalaki kinabukasan sa isang kubo na may mga kasama, may kasama rin itong mga babae na tingin ko ay mga girlfriend nila. Binalewala ko naman ito, pati na rin ang prisensya ng lalaki. Pero isang
"Hey... How are you feeling?" tanong sa akin ng isang lalaki pagmulat ko ng aking mga mata.Hindi ako sumagot, nakatingin lamang ako sa kaniya.Sino ba siya? Tsaka... Nasaan ba ako?"Wait here... I'll call the doctor." Mabilis itong lumabas ng kuwarto.Doctor? Nasa hospital ako?Dumating ito habang kausap ang isang doctor. Kung ano-ano ang tinignan sa 'kin at tinanong pero wala akong masagot.Ang tanging naintindihan ko na lamang ay amnesia... My amnesia raw ako...Paano nangyari?Ilang araw akong hindi alam kung paano kumilos habang nasa hospital at kasama ang hindi ko kilalang lalaki. Ni sarili ko ay hindi ko kilala. Parang ang hirap na basta na lamang magtiwala kung pati sarili ko ay hindi ko kilala.Nang medyo nakakabawi na ako nang lakas ay tumayo ako at lumapit sa bintana. Ang lalaking kasama ko ay nagpaalam na may bibilhin. Paghawi ko ng kurtina ay bahagya pa akong nasilaw sa liwanag na galing sa araw. Doon bumungad sa 'kin ang magandang tanawin na mula sa dagat.Hospital malap
Brylin PovPlanado ko na ang lahat. Magiging secretary ako ng isang lalaking womanizer na CEO ng isang company. Ang lalaking sumira sa buhay ng kambal ko. Ang lalaking dahilan kung bakit hindi na makausap nang maayos ang kapatid ko. Ang lalaking nag-alis ng kinabukasan ng kambal ko.Bago pa man ito tuluyan mawala sa sarili, ipinangako ko sa kaniya na babalikan ko ang lalaking gumawa no'n sa kaniya. At sisiguraduhin kong hulog na hulog na ito sa 'kin bago iwang luhaan.Pero...nagbago ang lahat...Nang may kakaiba akong nararamdaman sa araw-araw na magkasama kami. Sa araw-araw na may nangyayari sa 'min, akala ko pure s*x lang ang lahat sa 'min. Naramdaman ko na lamang na nahuhulog na ako sa lalaking sabi ko noon na never kong mamahalin.Pinigilan ko... Isinawalang bahala ko ang nararamdaman ko at pilit na isinisiksik sa utak na mapapagaya ako sa kapatid ko kapag nagkataon. Sa bawat araw na may mangyayari sa 'min, iniisip ko na wala lamang ang lahat. Iniisip ko na ang lalaking katalik ko
Umuwi ako na hindi na muli pa nakausap si Bry. Umuwi ako na hinahanap siya pero hindi na muli ito nagpakita pa.Nang nasa biyahe pa lang ay tinawagan ko na ang mga kaibigan ko para yayain mag-inom. Kaya doon ako dumiretso sa bar ni Cassian dahil doon nila ako hihintayin.Simula rin nang araw na 'yon ay hindi ko na muna kinontak pa si Lili dahil magulo pa ang isip ko. Iniisip ko rin kung itutuloy ko pa ba ang panliligaw dito gayong napatunayan kong mahal ko pa rin si Bry. Kahit pa sabihin na wala kaming pag-asa ni Bry, ayoko naman maging unfair kay Lili.Wala akong kagana-gana simula nang umalis ako sa resort na 'yon. Malinaw naman na ayaw niyang sumugal para sa 'kin. Malinaw naman na kaya niyang magsakripisyo para sa kapatid niya."What happened? Mukha kang nalugi sa business ah!" Rio said.Walang gana akong umupo sa couch at kumuha ng alak. Lahat sila ay nakatingin lamang sa 'kin. Pagkatapos ko tumungga sa alak ay napasandal ako sa couch at tinignan isa-isa ang mga kaibigan ko.Mabut
"I'm sorry, I lost everything about you for three years... Sir..."Nagpaulit-ulit pa ito sa aking pandinig bago ko naintindihan. Nanlalaki ang aking mga mata habang siya ay nakangiti ngunit may mga luhang pumapatak."B-bry...""Ilang araw na kitang nakikita sa panaginip ko, pero buong akala ko sa panaginip lang nangyari ang lahat ng 'yon. Totoo pala, may nangyayari sa 'tin noon at secretary mo 'ko. I'm sorry—"Agad ko itong niyakap nang mahigpit."Shh... Ang mahalaga naalala mo na ako, I'm okay now." Yumakap ito pabalik sa 'kin kaya napapikit ako."Pero..."Tinignan ko ito nang nagtataka dahil sa pero niya."Why?""Ano bang mababago kung maalala kita? May karelasyon na ako, at may nililigawan kana. Wala rin namang tayo noon three years ago."Hindi ako nakapagsalita.Ano nga ba ang mababago? Oo bumalik na ang alaala niya, pero wala naman siyang dapat balikan. Dahil hindi naman naging kami noon bago siya mawala. Para saan nga ba 'to?Bakit ko nga ba ginagawa 'to?"Izaac..." Tawag nito s
⚠︎WARNING R18⚠︎Ilang araw ko na siyang pinapanood sa malayo, ilang araw na rin na nandito lamang ako sa resort. Madalas ko itong makita na may hawak na batang lalaki. Hindi ko gaano makita ang mukha dahil malayo.Hanggang friday na lang ako rito, so, I decided to talk to her again. Tonight, Wednesday while her husband is not yet here.Nakita ko itong mabagal na naglalakad habang may kausap sa phone. Malamang, 'yong asawa na naman niya ang kausap. Tss. Naiinis talaga ako kapag nakikita kong kausap niya ang lalaking 'yon.Nang makita kong papalapit ito sa room ko, ay agad akong nagtago sa pinto at sumilip lamang sa bintana. Mukhang madadaanan nito ang kuwarto kung nasaan ako, mapapadali ang pagkausap ko rito.Bago pa man ito sumapit sa tapat ng kuwarto ko ay natapos na ang usapan nila, kaya naman nakaisip ako nang gagawin.Hinila ko ito papasok sa loob ng kuwarto ko na ikinasigaw nito dahil sa gulat. Kaya agad kong tinakpan ang bibig nito. I pinned her at the back of the door while my
Kanina pa ako hindi mapakali, kumakain kami ngayon ng tanghalian dito sa kubo. Last day na ngayon at mamayang gabi ang planong pag-uwi. Pero wala pa akong plano...Paano ko sasabihin 'to kay Lili? Sa mga kaibigan ko ayos lang, kaya lang, hindi ko alam kung paano sasabihin kay Lili. Na hindi ako makakasabay pag-uwi. Na mga kaibigan ko ang maghahatid sa kan'ya. Anong isasagot ko kapag tinanong ako kung bakit? Tss.Napansin naman ng mga kaibigan ko ang pagiging balisa ko. Lalo na ni Crius at Cassian kaya nagkatinginan kaming lima. Sa tingin na lamang kami naguusap-usap. Sana lamang ay nasa seryosong pag-iisip itong si Gav at Rio. Tumikhim si Crius, napaayos naman kami ng upo ng mga kaibigan ko."Kurt, ako na maghahatid kay Lili mamaya. Hindi ba may kikitain kang client malapit dito?" Sabi ni Crius kaya sinakyan ko naman."Oo e, okay lang ba Lili?" Tanong ko sa katabi."Ha? O-Oo naman. Trabaho ata 'yan e. Bakit hindi?" para naman akong nabunutan ng tinik dahil sa bilis nitong pakiusapan.
"Who are you?"Three words, one question, made me stunned for a moment.Bakit? Paano? Anong nangyari? Ang daming tanong pero hindi ko magawang magsalita. Hindi ko ma-process sa utak ko ang kaniyang tanong.Who am I? Is she really hates me that much for her to pretend that we're strangers? She still hate me because I loved her?"Hey? I asked you, who are you?" she asked again that made me blink my eyes.Akmang magsasalita na ako nang bigla itong ngumiti ng maganda mula sa tao sa likuran ko. Ngiti na tatlong taon ko ng hindi nakikita, ngiti na madalas kong makita sa kaniya noon."Babe!" Tawag nito mula sa likuran ko na nagpatigil lalo sa 'kin.Babe?Tumakbo ito at nilampasan ako. Parang bumagal ang takbo ng oras sa paglampas nito sa 'kin. Naamoy ko pa ang bango nito, ramdam ko pa ang pagdampi ng kaniyang balikat sa balikat ko. 'Yon pa rin ang pabango niya, 'yon pa rin ang amoy niya...Unti-unti akong humarap kung nasaan sila nang tinawag niyang babe. Naabutan ko pa ang paghalik nila sa