CHAPTER 6- MISSION

GUIECO CLAN SERIES #1

WILDEST NIGHT WITH MY STRANGER

Your Kugtong Writes is telling you this...

'Read it responsibly.'

Chapter 6

KENYA GUIECO

Excited akong tumatakbo papuntang office ni Kuya Ashmer. Nakatanggap kasi ako ng text from him na bibigyan niya na ako ng misyon.

Nakita ko pa si Marci na mukhang nagpapaka nerd na naman at may bitbit na naman na libro. Basta ko na lang kinawit ang kamay ko sa braso niya at kinaladkad siya.Bahagya pa siyang nagulat.

"Kens, ano ba? Trip mo?"

Bukod nga pala kay Stranger na Ken ang tawag sakin ay may isang supladita rin na ginawang plural ang name ko. Kens daw eh. Napakahaduf talaga ng Marci na ito.

"Samahan mo ako kay Kuya Ash," pabebe kong saad.

"Alam niyo, hindi na ako natutuwa. Kung hindi si Percy ang kakaladkad sakin ay ikaw naman!" nanggigil niyang pinalo ako sa braso.

"Oouccch!" exaggerated kong daing pero sinamaan lang ako ng tingin.

"Fine, sorry na ha? Love ka lang namin," ani ko at huminto na kami sa office ni Kuya. 

Linggo nga pala ngayon kaya nasa camp lang din kami.

"Pakipindot ng alarm please," pakiusap ko pa. Napipilitan niya namang pinagpipindot iyon.Padarag na binuksan ng kuya ko ang pinto at awtom na kay Marci ang tingin.

"What?" asik nito. Halos mapatakip ako sa tenga pero parang wala lang kay Marci. Tinaasan pa nga ng kilay si Kuya eh.

Kaya paborito naming ipain ito sa kuya kong asungot dahil siya lang ang nakakatagal sa kuya ko. 

"Ako ba? Ang kapatid mo na ito oh!" asik niya rin.

Mukhang kumalma naman si Kuya.

"Come in." Pumasok na ako at diretsang upo sa upuan ni kuya. Nanatiling nakatayo si Marci sa labas.

"Pasok na."

Wait? Minamaligno ba ako o totoong mahinahon ang pakikipag-usap ni Kuya kay Marci?

"Ayoko, dito na lang ako."

At gano'n din si Marci? Oh my God! Oh my God!

Pero 'yong totoo rin, mas bet ko si Marciella kaysa kay Percy for my kuya eh. Pero wala tayong magagawa, tadhana ang magtatakda.

"El papasok o kakaladkadkarin din kita?"

El or Ella talaga tawag ni Kuya kay Marci. From MarciELla.

Tamad kasi 'yan si Kuya sa mahahabang pangalan kaya pinapaikli. Ako nga bunso or sis eh.

"Oo na. Nakakainis kayo," maktol pa ng dalaga namin at pumasok na. 

Napailing na lang ako na natatawa sa kanila. Dahil ako ang nasa upuan ni Kuya Ash, sila ang nakaupo ng magkatabi sa harapan ko.

May kinuha si Kuya ng folder. It's pink. It means sakin ang misyon na laman nun. Color coding kasi kami.Like Marciella ay green, Gabriella ay yellow, Crystal ay peach, Jeannie ay silver, lavender kay Kenshane, Orange kay Percy, pink kay Kendra, white kay Lite at black kay Nite.

Si Nite and Lite pala ay kambal din pero mga celebrity sila kaya hindi din namin nakakasama araw-araw. Lalaki si Nite baka akalain niyong babae. Talagang hindi lang kami sanay na ipaghiwalay ang Nite sa Lite, zsss! Kambal toko pa nga kasi ang dalawang iyon. Mas bata rin kaysa sa amin.

"Ito ang mission mo. Kailangan mong bantayan ito dahil bagong heiress siya ng bigating persona. Sa ngayon wala pa namang threats pero naninigurado lang ang kanyang lolo kaya kinuha nila ang service natin."

"So, magiging security guard ako?" nakataas-kilay kong saad.

"Parang gano'n na nga."

"Okay."

"Magiging long term mission ito Kenya."

"How long?"

"Depende kung kailan ipapatigil ng client natin ang service natin sa apo niya."

"Zsss! Bakit? Gano'n na ka bobo ang apo niya para bantayan ng matagal?" asik ko.

"He's vulnerable because of his position."

"Ah, okay," tipid kong saad. Inabot niya sakin ang folder. 

"Buksan ko na ba?" usisa ko.

"Ikaw."

"Wag na mamaya na sa flat ko. Wait, Marci, where's Percy ba?"

"Nasa isang photo shoot."

"Ah, kaya pala hindi ko nakita. Kamusta kayo Kuya?"

"Fine," tipid niyang saad.

"Eh? Ikaw Marci?" may halong tudyo kong tanong.

"Anong ako?"

"Kamusta ka?"

"Adik ka ba Kens?"

"May love life ka na ba?" Natigilan naman siya. Mukhang interesado din si Kuya sa magiging sagot niya.

"Yes," nanlaki naman ang mata ko.

"Really?"

"Who?" usisa ni Kuya.

Blangko ang expression ng mukha nila pareho habang nagkatitigan.Pasimple ko pa ngang kinuhanan sila ng pic.

Pang-blackmail lang.

"I'm in a relationship with my works. That's it. Tsaka mind your own life. Nakakasakit kayo ng bagang." Akmang tatayo siya ng pinigilan siya ni Kuya.Naaaliw ko silang pinagmasdan."Ash, masisipa na talaga kita!"

"Sipain mo," panghahamon pa ng kuya kong haduf.

"Ash," may bantang saad ni Marci ng hindi pa rin binibitawan ni Kuya ang kamay niya.

May kalandian din pala ang Kuya ko aba! Mana-mana lang pala eh.

"Isa," ani Marci.

"Dalawa," dugtong ni Kuya.

"Tatlo." Pare-pareho kaming napatayo ng pumasok si Percy na sa camera niya naman ang tingin.

"Percy!" masiglang bati ko.

"Enya! Wait, may counting ba? Pang-tatlo ako ah?"

Mabuti na lang talaga at medyo slow itong si Perc sa mga ganitong bagay eh.

"Oo pang tatlo ka na sa death list ko," biro ko pa. Nanlaki naman ang mata niya.

"Ayaw ko na pala. Kayo na lang," bawi niya. Natawa naman ako.

"Bye na nga. Marci, go les!"

"Eh? Paiwan ka na Marci," ungot ni Percy.

"Bagang ko, ewan ko rito," mataray na asik ng isa at nagpatiuna na. Kumaway na lang ako sa couple at lumabas na rin.

"Marci!"

"Ano?"

"Wala lang. Salamat sa pagsama."

"Yeah, whatever. As if may choice ako lagi ano? Zsss!"

"Double meaning ba iyon?"

"Hindi. Triple"

"Wavyow Marciella," asar ko sa kanya.

"Mukha mo!" asik niya at nilayasan na ako.

Pumasok na ako sa flat ko at pabagsak na humiga sa kama. Napatingin ako sa hawak kong folder. Ipinatong ko iyon sa mesa. Kinuha ko ang phone ko at dinial ang number ni Stranger.Dalawang ring lang at sinagot niya.

"Stranger!" sigaw ko. 

"Oh?" aniya. Napanguso naman ako.

"Sungit! Ang aga-aga nakakabad vibes 'yang ka-sweetan mo sa katawan!" maktol ko.

"What is it sweetie?" malambing niya pang tanong.

"Sweetie? Nasabi ko na ba sayo na endearment namin 'yan ni..."

"Jelo? Nasabi ko na rin ba sayo na wala akong pakialam kung anong meron sa inyo? Me is me Ken. Don't compare me with your ex." Medyo nasupalpal niya ako roon.

"Ito naman oh! Ang aga ang hot! Pa kiss nga ako?"

Ito naman oh, ang aga ang landi mo Kenya. Oo malandi ako pero patago.

"Kita tayo sa Novotel."

"Ha? Gagawin natin doon?"

"Have a SWM."

"Haduf ka bro!" natatawa kong saad.

"Don't call me bro!"

"Fine. Anyway, DM bar tayo mamaya."

Abat ako pa ang nag aya ha? Wew! Well, sanayan lang yan. Tsaka pagdating nga kasi sa kanya ay wala akong hiya. Ano pa ba ikakahiya ko?

"Sige. Be prepared."

"Aba! Landi ah? Stranger iba na 'yan!"

"Paanong iba?"

"Basta, secret lang."

"Kita tayo please?"

"Aba! Ibang level ah? Magkikita naman tayo mamaya."

"Ngayon na lang."

"Adik ka ba?"

"Sayo."

Ayyy! Bakit parang kinikiliti tiyan ko? Daming paro-paro sa paligid ko oh. Puro pink ang kulay.

"Stranger!"

"Hmmm?" Napangiwi naman ako.

"Wag mo nga akong sagutin ng ganyan," reklamo ko.Para kasing moan eh.

"Bakit?"

"Basta."

"Bakit nga, 'yong una mong sasabihin."

"Daming paro-paro sa loob ng kwarto ko, lahat ay pink," tuwang-tuwa ko pang saad.

I know, he's smiling right now.

"Ikaw ba nagpadala nito?" usisa ko pa.

"Gaano ba karami?"

"Marami parang bawat tibok ng puso ko ay isang paro-paro ang katumbas. Do you know how fast the beat of my heart is?"

"Nope."

"Tulad kung gaano kami nag-break at kung gaano kabilis... Kita pinapasok sa buhay ko." At pinatay ko ang linya.

Nakangiting nakatingala lang ako sa kisame. Puro butterfly yata ang nakikita ko aba.

Tumayo ako at binuklat ang folder.Halos lumuwa ang mata ko sa nabasa.Wait...Foral ba ito?Di ba ako namamaligno? As in si...

Chairman Dailann Mhinn ang mission ko? Oh no! Bakit siya? Napakasama talaga ng tadhana, aba!

Tahimik na nakamasid lang ako sa mga haduf na nagsasayawan sa dancefloor ng bar na kinaroroonan ko ngayon.

Wala pa si Stranger eh. Pero ayos lang, advance lang talaga ang dating ko dito. Mas okay kasi yong nauuna ka kaysa sa huli diba?

Well, sa case ni Rheanne mas mabuti yong nahuhuli kaysa sa nauna, zsss.

Napapitlag ako ng may nagtakip ng mata ko. Kahit naman hindi ko pa nakikita ay alam ko na kung sino, sa amoy palang kabisado ko na.

"Stranger!"

"Alam na alam ha?"

"Malamang! Ikaw pa ba? Lakas ka sakin eh," nakangisi kong sambit. Umupo naman siya sa bandang harapan ko at tumitig sakin.

"Oh? Bakit?" maang tanong ko.

"Hindi ka pa umiinom?"

"Abat! Gusto mo bang pagdating mo rito ay lasing na ako?" supladita kong tanong.

"Hindi naman. Noong huling kita natin dito ay nadadatnan kitang umiinom na eh."

"Dati 'yon, nagsawa na ako sa alak."

"Mabilis ka naman palang magsawa."

"Pero matagal akong magmove-on."

"Kaya pala 'di mo pa rin siya nakakalimutan 'no?"

"Walang taong nakakalimot, Dail. Kung may amnesia pa ay pwede pa."

"Literal na nakalimot naman 'yon."

"Eh? Iyon na nga."

"Ayaw mong uminom?"

"Ayaw ko. Nandito ako para sayo, hindi para sa alak." Mukhang natigilan naman siya sa sinabi ko. "Tsaka gusto ko lang ng may kausap ng hindi ako nag-iisip..."

"Nang hindi mo siya naiisip?"

"G-ano'n na nga." Sabay pa kaming napasinghap.

"Hindi ka iinom, hindi rin ako iinom, tara, date na lang tayo sa ibang lugar," aniya.

"Sure Stranger! Tara go les!" Tumayo na kami pareho. Ikinawit ko ang kamay ko sa braso niya at lumabas na kami.

As usual, wala akong dalang car. Nag-grab lang ako dahil baka mapansin na naman ng kuya kong masungit ang pag-alis ko.

"Saan tayo?" tanong ko ng makapasok na kami pareho sa sasakyan niya.

"Sa lugar kung saan tayo lang dalawa."

"Sos! Napaka-echos mo ha?" Napangiti na lang ako dahil alam ko namang ngumiti siya.

Hinayaan ko na lang siya kung saang lupalop ng pinas niya ako dadalhin. May tiwala naman ako sa kanya eh.

Mga more than 20 minutes din siguro bago kami nakarating sa destinsayon namin.Bumaba na nga kami.

Bree's Garden. Iyon ang nakasulat. Sobrang lapad at taas ng gate. Halatang daming pakulo sa loob.

"Kanino 'to? Ngayon ko lang ito nakita ah?"

"Sa lola ko. Ipinagawa talaga ito ng Chairman Mhinn para sa lola ko. She just passed away last year."

Halata ang lungkot sa boses niya.

Nabalitaan nga rin namin 'yon. Nakiramay ang buong MHIS sa pagkawala ng asawa ng dating chairman.

"Ah, matagal na ba ito?"

"Hmmm. Bata pa lang ako Bree's Garden na ito, pero isang beses palang ako nakarating dito dahil nong nasa 15 na ako ay sa Korea na ako nag-stay, doon na rin ako nag-aral. Tara, pasok na tayo."

Pumasok na nga kami. Sobrang ganda nga sa loob. Pero isa lang ang umagaw sa attention ko, yong parang mataas na tore. Halos pa zigzag na nga ang hagdan kung titingnan mo dahil sa taas. Paniguradong hihingalin ka kapag inakyat mo iyon.

Bukod sa parang umaga lang din dito dahil sa mga ilaw na nagkalat ay maliwanag din ang buwan at walang ulap ang kalangitan. 

"Wow. Just wow," usal ko.

"Ideya 'yan ni Grandmie Bree. Ang ganda, diba?"

"Yes, sobra. Filipina ba ang Lola mo?"

"Filipina-Korean. Si Chairman Mhinn naman ay Korean talaga pero mas matagal siyang nag stay dito sa pinas kaysa sa korea. Mas safe kasi siya rito."

Bigla tuloy sumagi sa isip ko ang misyon. Sa yaman ng pamilya nila, hindi nga nakapagtataka na maraming magtangka sa buhay nila.

"How about you?" baling na tanong niya sakin.

"Pure Filipino si Dad. Filipina-Korean din si Mom. Pero nasa 1/4 lang ang korean blood ni Mom, so I guess nasa 1/8 lang 'yong amin ni Kuya Ash."

"Kaya pala may korean feature ka rin. Anyway, akyat tayo ro'n." Itinuro niya pa ang tore.

"Eh? Di ba nakakatakot?"

"Takot ka ba sa matataas?" Kemeng ngumuti ako.

"Hindi naman pero kasi sobrang taas na niyan."

May trauma kamu ako sa matataas dahil iyon sa kapalpakan ko nong nasa training stage pa lang ako sa pagiging agent. Kaya nga din limited lang ang misyon na ibinibigay sakin eh. Yong walang eksenang talonan ng building, ganern. Sila Marci lang ang kayang gumawa ng gano'n, kahit pa nga patawirin sila building to building gamit ang cord ay gagawin nila.

"Nandito naman ako eh. Tara na." Hinawakan niya ang kamay ko. 

Para bang naramdaman ko na naman ang kiliti sa tiyan ko. Sa kanya ko lang ito nararamdaman eh, kay Jelo ay hindi naman. Tapos naku! May mga pink na paro-paro na naman. 

Enebe Kenya?

Umakyat na nga kami. Mas humigpit ang kapit niya sa kamay ko. Napahawak na din ako sa laylayan ng damit niya nong nasa kalagitnaan na kami.

"Wag kang tumingin sa baba," aniya. Tumango na lang ako.

"Dail?"

"Hmmm?"

"May nakikita ka bang paro-paro?"

"Paro-paro? As in butterfly?"

"Yeah."

"Wala naman."

Ehmegesh! Minamaligno na ba ako? Ang dami kaya, pink pa nga eh.

"Why?"

Dagdag tanong niya.

"Wala naman," ani ko at itinikom na ang bibig.Nakahinga ako nang maluwag ng nasa taas na kami.

"Whaaa! Ang ganda!" sigaw ko pa at idinipa ang mga kamay ko at nilanghap ng bongga ang sariwang hangin. Para akong nasa outer space, nagpapalutang-lutang habang pinagmamasdan ang ganap sa mundong earth. 

Napapitlag ako ng yinakap ako ni Dail mula sa likuran at ipinatong ang panga niya sa balikat ko.

"Pwede bang maglabas ng hinaing dito?"

"Oo naman."

"Makinig ka ha? Maglelet go ako."

"Ha?"

"Basta. Just listen."

"Okay."

Okay na lang kahit hindi naman na gets. Zsss!

"Jelo! I hate you! So damn! Sa dinami-dami ng babae na pwedeng ipalit sakin, bakit ang kaibigan ko pa?" Naramdaman ko ang sakit sa dibdib ko pero binalewala ko iyon.Nararamdaman ko na kailangan ko itong gawin, sa oras na ito at sa lugar na ito. 

"Bakit mo nagawa 'yon ha? Haduf ka! Dahil lang ba tinanggihan kita sa gusto mong mangyari ha? Dahil ba hindi ko sayo ibinigay ang virginity ko?"

"Damn!" rinig kong mura niya. 

Tuluyang nagsikawala ang luha ko. Pero alam mo yon? Nasasaktan ako pero partly ay may sayang nararamdaman sa ginagawa kong ito. Na nailalabas ko orally ang sama ng loob ko na matagal kong kinimkim. Tapos nandito pa ang tanong nasandalan ko nong mga panahong lugmok ako.

Okay, 'yong paro-paro nga pala, nawala na muna sila. Nagsitago dahil baka ramdam nilang nasa in pain mode ako.

"Gags ka! Alam mo ba 'yon ha? Minahal kita diba? Alam kung hindi ako nagkulang sayo! Lahat ng oras ko ay ibinigay ko sayo tapos ano? Gagagohin mo ako? Apakagaling mong haduf ka! Tsaka pwede namang iba na lang, wag lang si Rheanne! Best friend ko siya eh! Best friend nga ba? Ha! Niloko niyo ako!"

"Sinaktan niyo ako! Pero ni sorry ay 'di ko narinig mula sa bibig ninyo! Araw-araw ipinapamukha ninyo na sinasadya niyo talagang gawin akong tanga! Sana masaya na kayo sa ginawa niyo!" Pinahid ko ang luha ko. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap ni Dailann sa bewang ko.

"Kasi ako, sinimulan ko ng tanggapin na wala na talaga tayong pag-asa pa! Masakit, oo! Sobra dahil first love nga kita diba? Pero baka nga hindi tayo ang para sa isa't-isa. Salamat sa sakit! Salamat sa lahat! Kung masaya kayo, eh di sige! Masaya na din naman ako ngayon ah?! Hindi ko nga lang alam kung paano at bakit pero totoong masaya ang puso ko ngayon!" Napangiti ako. Oo, masaya ako ngayon with my stranger.

"Simula sa gabing ito, hindi na kita mamahalin pa! Hindi na kita iisipin pa! Wala ng Jelo sa buhay ko! Wala na! Binubwiset niyo lang ang mga paro-paro ko! Nawala na tuloy sila!" may halong biro kong saad. Narinig ko naman ang mahinang tawa ni Dailann.

Nakahinga ako nang maluwag. Para bang mawala ang sagabal sa paghinga ko at tila ba nabunutan ako ng daan-daang tinik sa dibdib.

Isang nakakabinging katahimikan ang namayani sa pagitan namin. Pareho kaming nakikiramdam. Siguro ay hindi niya din alam kung paano ako kakausapin after ng let-go scene ko.

"Dail."

"Ken?"

"Salamat."

"For?"

"Sa lahat-lahat."

"Basta napapasaya kita, ayos na sakin iyon." Napngiti ako at hinarap siya.

"Higit pa sa saya ang naibibigay mo sakin Dail. Kung hindi dahil sayo ay baka tuluyan na akong naglaslas." Dinutdot niya naman ang noo ko.

"Silly, anong laslas? Hindi iyon solusyon sa problema."

"Pero ending ng problem..."

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng hinalikan niya na lang ako bigla. Dahil likas na nga sakin ang kalandian kahit patago lang ay tinugunan ko iyon.

Paatras kaming naglakad papunta sa upuan na nasa gitna ng kinaroroonan namin na ngayon ko lang din napansin. Umupo kami, no... nakakalong na nga pala ako sa kanya. Narinig ko ang pagbukas ng zipper ng pants niya pero distracted ako sa nakakalasing niyang halik.

Tumayo siya na buhat-buhat pa rin ako habang hindi busy pa rin ang bunganga naming pareho. Napahigpit na ang kawit ko sa leeg niya.

Lumaglag na lang sa sahig ang pang ibabang saplot ko at umupo ulit siya. 

"S-trange-r," I whispered.

"Move," utos niya sakin.

"H-ow?" nahihiya ko pang tanong.

"Tsk. Up and down silly cat." At iginiya pa ako.

"Faster Miss."

Napakalandi Kenya ha? Well, ayos lang, patago naman eh. Our first meeting was we shared a wild night but I think, this is the wildest one indeed. 

Yong paro-paro, andiyan na naman sila oh. Nanggugulo na naman.

"Stranger."

"Hmm?"

Stay with me please?

"Thanks." Kinintilan niya lang ako ng halik. 

A random feelings hits me. Happy ako dahil kasama ko siya sa gabing ito, in pain dahil alam ko namang hindi madaling mag let go ng past, pero...

Natatakot ako sa nga unknown feelings na nararamdaman ko para sa taong kasama ko ngayon.

What if...

Mahulog ang loob ko sa kaya? Sasalohin niya pa rin kaya ako? O baka naman... 

No, erase, it can't be Kenya. Lumandi ka lang muna pero bawal ka pang...

Magmahal ulit.