THIRD PERSON It’s past nine in the evening at katatapos lang ng shift nilang lahat. Azalea packed her things from her locker before finally bidding her goodbye to her co-workers. Medyo may katagalan na din siya dito kaya halos lahat ng mga nagtatrabaho dito ay naging malapit sa kanya. “Ikaw ha, baka kakalimutan mo na kami,” kunwaring nagtatampong pahayag ni Miguel sa kanya at sinabayan pa ito ng pagnguso. “Palagi ka pa namang busy.” “Naku! Kapag ginawa mo talaga ‘yon sa’min, sisiguraduhin kong hindi ka invited sa kasal ni bakla.” Dagdag pa ni Jenny na tila ba’y nagbabanta. “Teka, bakit ako?” nagtataka namang tanong ng kaibigan. Napailing na lamang si Azalea habang nakangiti. “Tigilan niyo nga ako sa kalokohan niyo. Baka nga kayo pa ang makalimot sakin e.” pambabaliktad na sagot ng dalaga habang nakahalukipkip para kunwari’y magmukhang mataray. “Aba! Aba! May pa ganyan ganyan ka na sa’min ngayon? Porke’t aalis ka na?” hindi nagpatalo si Miguel at humalukipkip din sabay irap dahila
THIRD PERSON“Mag-ingat kayo,” bilin ni Azalea sa mga kasamahan niya dahil halos pagewang-gewang na ang lakad ng iba, maliban lang kay Nicole. Masyadong nadala sa alak ang mga kasama niya kaya hindi naiwasang malasing pagkatapos ng apat na oras na pagpakasaya sa KTV.“Sigurado ka bang mag-isa mong ihahatid ang mga ‘to?” nag-aalalang tanong niya kay Nicole nang makitang nakaupo sa sahig si Miguel at mag-isang kinakausap ang sarili.Pasado ala una na nang madaling araw at kasalukuyan silang nasa labas ng KTV lounge at nag-aabang ng taxi para sakyan pauwi.Pinara ni Azalea ang isang taxi at pinagbuksan sila ng pinto. “Samahan na lang kita—”“Huwag kang mag-alala. Kaya ko na ‘to. Saka, hindi tayo magkakasya lahat sa taxi kapag sumama ka,” putol ni Nicole sa alok niya.Kahit na nag-aalala, pumayag na lang din siya. “Basta tawagan mo na lang ako kapag nakauwi na kayong lahat,”Tinulungan sila ng taxi driver na alalayan si Miguel papasok sa taxi dahil wala na talaga ito sa wisyo. Mabilis na
THIRD PERSON Mahigit kalahating oras na ang nakalipas simula noong lumabas sa kwarto si Izon at hindi pa din dinadalaw ng antok si Azalea. Lahat na yata ng paraan para makatulog ay ginawa na niya, pero hindi pa din tumalab. Tumambling sa kama, nagpagulong-gulong at nagbilang ng mga tupa habang nakatitig sa kisame, pero ni isa ay walang umobra. Inis niyang tinanggal ang pagkakatalukbong ng comforter, saka napabangon. “Mag-aalas kwatro na,” sambit niya pagka-check niya sa oras sa cellphone niyang naka-charge malapit sa bedside table. Nakaramdam siya ng pagkauhaw kaya tumayo siya at naglakad palabas ng kwarto. Dumiretso siya sa kusina at kinuha ang pitsel sa loob ng ref para magsalin ng tubig sa baso. Pagkatapos niyang uminom, napadako ang kanyang paningin sa sala. “Ba't gising ka pa?” tanong niya nang makita si Izon na kasalukuyang abala sa pagtitipa sa laptop. “I'm waiting for my secretary. I told him to pick up some stuff you’ll need while you’re staying here,” Mabagal ang mg
THIRD PERSONDahan-dahang iminulat ni Azalea ang kanyang mga mata nang maramdaman niyang natatamaan siya ng sinag ng araw mula sa bintana ng kwarto. Nag-unat siya ng kanyang braso at sinamahan pa ng kaunting paghikab.Nang tuluyan na siyang magising, iginala niya ang kanyang paningin at napagtantong wala pala siya sa sarili nitong kwarto. Saka niya lang din naalala ang nangyari bago siya nilamon ng antok kaninang madaling araw.Napasilip siya sa ilalim ng comforter para i-check kung suot niya pa din ba ang damit, at parang nabunutan siya ng tinik sa lalamunan nang makitang pareho pa din ang damit na suot niya bago siya nakatulog.“Binuhat niya kaya ako?” napatanong siya sa kanyang sarili habang sapo-sapo ang noo. Nagtataka siya kung bakit nandito siya ngayon sa kama gayong sa sahig naman siya nakatulog kanina.Napabaling siya sa bedside table at nakita ang cellphone niya. Kaagad niya itong kinuha at tinignan ang oras.Mag-aalas dose na ng tanghali.Maya-maya’y nakarinig siya ng katok
THIRD PERSON The last rays of sun slanted through the cafe windows, casting a warm glow on the worn wooden tables. “Now, what's your plan?” tanong ni Nixel habang hindi inaalis ang tingin sa tatlong bagay na nakapatong sa table nila. “Honesty, I haven't imagined to be in this kind of situation,” kagaya kay Nixel, tulala lang ding nakatingin si Azalea sa tinititigan ng kaibigan niya. F L A S H B A C K “Here's your key card para sa bago mong tutuluyan,” inabot ni Mister Nicolaus kay Azalea ang key card ng isa sa mga condo sa Imperial Suites, na pagmamay-ari ng pamilya nila. “I heard, na nangungupahan ka lang. Knowing this would greatly distress your grandfather at ayokong mangyari 'yon.” He added. Saglit na napabaling si Azalea sa kaibigan niya na nasa kabilang sofa, na ilang metro ang distansya nito sa kanila. Kitang-kita niya din dito ang pagkamangha and even Nixel couldn't believe sa nasasaksihan niya ngayon. “I also got your car ready,” sunod na ipinatong ni Mister Nicolau
THIRD PERSONMABILIS NA TINUNGO ni Azalea ang condo ni Izon at wala pang halos kalahating oras nang marating niya ito. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit siya nagmamadaling kitain ang binata na para bang nasasabik siya itong makita gayong kaninang umaga pa lang naman ang huli nilang pagkikita.Alam niya ang passcode sa condo ni Izon dahil pinagbigay alam nito sa kanya kanina, kaya kaagad siyang nakapasok at tumambad sa kanya ang mga nagkalat na bote ng alak sa sahig. Nang mapadako ang kanyang paningin sa sofa, doon niya nakitang payapang natutulog si Izon. Mukhang nakatulugan nito ang pag-inom sa alak.His dark suit, a symbol of his professional life, was now a crumpled testament to a day gone wrong. The jacket lay open, revealing a rumpled shirt and loosened tie, the formality of his attire is completely undone. His hair, normally meticulously styled, was disheveled, falling across his forehead. One shoe lay discarded on the floor, the other lost somewhere beneath him. He
THIRD PERSONAzalea slowly opened her eyes, the sun rays, warm and gentle, painting stripes across her face through the glass door. She stretched languidly, the crisp sheets whispering against her skin as she sat up.Iginala niya ang kaniyang paningin at napagtantong nandito na naman siya sa kwarto ni Izon. “Anong ginagawa ko dito?” napatanong na lang siya sa kaniyang sarili nang maalala na sa sofa siya nakatulog kagabi katabi si Izon.Possible bang binuhat siya nito kagabi? But he was drunk!?Kinukusot ang mga matang bumaba siya sa kama at lumabas ng kwarto. Dumiretso siya sa kusina sa pagbabasakaling makita niya si Izon at hindi nga siya nagkakamali dahil nakita niya itong abala sa paghahanda ng agahan.“Good morning,” masiglang bati nito sa kaniya. “Breakfast is ready,” dagdag pa nito at saktong patapos na din ito sa paglilinis ng mga pinanggamitan sa pagluluto.Nagtataka man, pero napaupo na lang din siya sa dining chair at hinintay na matapos si Izon.Hindi sila nagkausap nang ma
"Hi." bati ng isang lalaking naka-shade sa babaeng nakaupo sa ilalim ng puno na nandito sa parke. “Kamusta na?" muling nagsalita ang binata sabay tanggal sa suot nitong shades."Do I even know you?" batid ang pagtataka sa tono ng dalaga ngunit imbis na sagutin siya ng lalaki'y muli na naman itong nagtanong."You were looking for a part-time job, right?""P-Paano mo nalaman?" halos mautal ang babae dahil sa hindi malamang dahilan kung papano nalaman ng isang estranghero ang nasa isip niya. "I would like to extend an opportunity to you that could yield a weekly income of 30k." napatingin ang binata sa mga batang naglalaro habang naka-pokus lang sa kanyang mukha ang kausap nitong babae."H-Huh?""Ayaw mo?" baling niya dito"A-Anong klaseng trabaho?" kahit na kinakabahan siya sa inaalok ng lalaki ay may parte pa din sa utak niya ang pagkasabik dahil malaking pera ang kikitain niya at lahat ng problema niya sa pinansyal ay masosolusyunan na. "Here's my calling card. Tawagan mo lang ako ka
THIRD PERSONAzalea slowly opened her eyes, the sun rays, warm and gentle, painting stripes across her face through the glass door. She stretched languidly, the crisp sheets whispering against her skin as she sat up.Iginala niya ang kaniyang paningin at napagtantong nandito na naman siya sa kwarto ni Izon. “Anong ginagawa ko dito?” napatanong na lang siya sa kaniyang sarili nang maalala na sa sofa siya nakatulog kagabi katabi si Izon.Possible bang binuhat siya nito kagabi? But he was drunk!?Kinukusot ang mga matang bumaba siya sa kama at lumabas ng kwarto. Dumiretso siya sa kusina sa pagbabasakaling makita niya si Izon at hindi nga siya nagkakamali dahil nakita niya itong abala sa paghahanda ng agahan.“Good morning,” masiglang bati nito sa kaniya. “Breakfast is ready,” dagdag pa nito at saktong patapos na din ito sa paglilinis ng mga pinanggamitan sa pagluluto.Nagtataka man, pero napaupo na lang din siya sa dining chair at hinintay na matapos si Izon.Hindi sila nagkausap nang ma
THIRD PERSONMABILIS NA TINUNGO ni Azalea ang condo ni Izon at wala pang halos kalahating oras nang marating niya ito. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit siya nagmamadaling kitain ang binata na para bang nasasabik siya itong makita gayong kaninang umaga pa lang naman ang huli nilang pagkikita.Alam niya ang passcode sa condo ni Izon dahil pinagbigay alam nito sa kanya kanina, kaya kaagad siyang nakapasok at tumambad sa kanya ang mga nagkalat na bote ng alak sa sahig. Nang mapadako ang kanyang paningin sa sofa, doon niya nakitang payapang natutulog si Izon. Mukhang nakatulugan nito ang pag-inom sa alak.His dark suit, a symbol of his professional life, was now a crumpled testament to a day gone wrong. The jacket lay open, revealing a rumpled shirt and loosened tie, the formality of his attire is completely undone. His hair, normally meticulously styled, was disheveled, falling across his forehead. One shoe lay discarded on the floor, the other lost somewhere beneath him. He
THIRD PERSON The last rays of sun slanted through the cafe windows, casting a warm glow on the worn wooden tables. “Now, what's your plan?” tanong ni Nixel habang hindi inaalis ang tingin sa tatlong bagay na nakapatong sa table nila. “Honesty, I haven't imagined to be in this kind of situation,” kagaya kay Nixel, tulala lang ding nakatingin si Azalea sa tinititigan ng kaibigan niya. F L A S H B A C K “Here's your key card para sa bago mong tutuluyan,” inabot ni Mister Nicolaus kay Azalea ang key card ng isa sa mga condo sa Imperial Suites, na pagmamay-ari ng pamilya nila. “I heard, na nangungupahan ka lang. Knowing this would greatly distress your grandfather at ayokong mangyari 'yon.” He added. Saglit na napabaling si Azalea sa kaibigan niya na nasa kabilang sofa, na ilang metro ang distansya nito sa kanila. Kitang-kita niya din dito ang pagkamangha and even Nixel couldn't believe sa nasasaksihan niya ngayon. “I also got your car ready,” sunod na ipinatong ni Mister Nicolau
THIRD PERSONDahan-dahang iminulat ni Azalea ang kanyang mga mata nang maramdaman niyang natatamaan siya ng sinag ng araw mula sa bintana ng kwarto. Nag-unat siya ng kanyang braso at sinamahan pa ng kaunting paghikab.Nang tuluyan na siyang magising, iginala niya ang kanyang paningin at napagtantong wala pala siya sa sarili nitong kwarto. Saka niya lang din naalala ang nangyari bago siya nilamon ng antok kaninang madaling araw.Napasilip siya sa ilalim ng comforter para i-check kung suot niya pa din ba ang damit, at parang nabunutan siya ng tinik sa lalamunan nang makitang pareho pa din ang damit na suot niya bago siya nakatulog.“Binuhat niya kaya ako?” napatanong siya sa kanyang sarili habang sapo-sapo ang noo. Nagtataka siya kung bakit nandito siya ngayon sa kama gayong sa sahig naman siya nakatulog kanina.Napabaling siya sa bedside table at nakita ang cellphone niya. Kaagad niya itong kinuha at tinignan ang oras.Mag-aalas dose na ng tanghali.Maya-maya’y nakarinig siya ng katok
THIRD PERSON Mahigit kalahating oras na ang nakalipas simula noong lumabas sa kwarto si Izon at hindi pa din dinadalaw ng antok si Azalea. Lahat na yata ng paraan para makatulog ay ginawa na niya, pero hindi pa din tumalab. Tumambling sa kama, nagpagulong-gulong at nagbilang ng mga tupa habang nakatitig sa kisame, pero ni isa ay walang umobra. Inis niyang tinanggal ang pagkakatalukbong ng comforter, saka napabangon. “Mag-aalas kwatro na,” sambit niya pagka-check niya sa oras sa cellphone niyang naka-charge malapit sa bedside table. Nakaramdam siya ng pagkauhaw kaya tumayo siya at naglakad palabas ng kwarto. Dumiretso siya sa kusina at kinuha ang pitsel sa loob ng ref para magsalin ng tubig sa baso. Pagkatapos niyang uminom, napadako ang kanyang paningin sa sala. “Ba't gising ka pa?” tanong niya nang makita si Izon na kasalukuyang abala sa pagtitipa sa laptop. “I'm waiting for my secretary. I told him to pick up some stuff you’ll need while you’re staying here,” Mabagal ang mg
THIRD PERSON“Mag-ingat kayo,” bilin ni Azalea sa mga kasamahan niya dahil halos pagewang-gewang na ang lakad ng iba, maliban lang kay Nicole. Masyadong nadala sa alak ang mga kasama niya kaya hindi naiwasang malasing pagkatapos ng apat na oras na pagpakasaya sa KTV.“Sigurado ka bang mag-isa mong ihahatid ang mga ‘to?” nag-aalalang tanong niya kay Nicole nang makitang nakaupo sa sahig si Miguel at mag-isang kinakausap ang sarili.Pasado ala una na nang madaling araw at kasalukuyan silang nasa labas ng KTV lounge at nag-aabang ng taxi para sakyan pauwi.Pinara ni Azalea ang isang taxi at pinagbuksan sila ng pinto. “Samahan na lang kita—”“Huwag kang mag-alala. Kaya ko na ‘to. Saka, hindi tayo magkakasya lahat sa taxi kapag sumama ka,” putol ni Nicole sa alok niya.Kahit na nag-aalala, pumayag na lang din siya. “Basta tawagan mo na lang ako kapag nakauwi na kayong lahat,”Tinulungan sila ng taxi driver na alalayan si Miguel papasok sa taxi dahil wala na talaga ito sa wisyo. Mabilis na
THIRD PERSON It’s past nine in the evening at katatapos lang ng shift nilang lahat. Azalea packed her things from her locker before finally bidding her goodbye to her co-workers. Medyo may katagalan na din siya dito kaya halos lahat ng mga nagtatrabaho dito ay naging malapit sa kanya. “Ikaw ha, baka kakalimutan mo na kami,” kunwaring nagtatampong pahayag ni Miguel sa kanya at sinabayan pa ito ng pagnguso. “Palagi ka pa namang busy.” “Naku! Kapag ginawa mo talaga ‘yon sa’min, sisiguraduhin kong hindi ka invited sa kasal ni bakla.” Dagdag pa ni Jenny na tila ba’y nagbabanta. “Teka, bakit ako?” nagtataka namang tanong ng kaibigan. Napailing na lamang si Azalea habang nakangiti. “Tigilan niyo nga ako sa kalokohan niyo. Baka nga kayo pa ang makalimot sakin e.” pambabaliktad na sagot ng dalaga habang nakahalukipkip para kunwari’y magmukhang mataray. “Aba! Aba! May pa ganyan ganyan ka na sa’min ngayon? Porke’t aalis ka na?” hindi nagpatalo si Miguel at humalukipkip din sabay irap dahila
AZALEA “Please give us a call whenever you’re ready. Your grandfather is waiting for you.” Malimit akong ngumiti kay Mister Nicolaus saka tumango. “I will.” Medyo kumalma na ang pakiramdam ko. Nabuhos ko na lahat ng luha na pwede kong ibuhos. Ilang taon ko din sinarili ang nangyari sa’min ni mama, sa pag-aakalang wala akong matakbuhan at makikinig sakin. Now, I finally had someone, not just someone, but a family that I could ran into when I’m bothered. Pagkatapos magpaalam ni Mister Nicolaus, kaagad siyang sumakay sa dala niyang kotse saka ito pinaharorot paalis. Sinundan ng tingin ko ang papalayo niyang kotse hanggang sa tuluyan nan ga itong maglaho. Saglit akong napatingin sa hawak kong calling card, saka napagdesisyunang itago ito sa case ng cellphone ko. Sinabi ko kay Mister Nicolaus na saka ko na lang bibisitahin yung mga kamag-anak ni mama dahil sa ngayon ay abala pa ako. Siguro pag dumating na yung panahon na may napatunayan at may narating na yung sarili ko, yu
AZALEA“I’m Nicolaus Villamor, chief executive of Magallon Law Firm and I'm your mom's cousin.” Inabot sakin ng lalaki ang contact card niya pagkatapos magpakilala.“Teka, pakiulit nga po ng sinabi mo.” naguguluhan kong tanong habang pinagmamasdan ang binigay niyang card sakin.Nandito kami ngayon sa sala dahil gusto niya akong makausap. Kakaalis lang din ni Izon dahil may emergency sa kompanya niya. Nag-aalangan pa siyang umalis kanina dahil ayaw niya akong iwan sa lalaking estranghero, pero sinabi ko sa kanyang magiging okay lang ako, at kung hindi man, sinigurado ko sa kanya na tatawagan ko siya. “I'm your mom's cousin. Siguro nagtataka ka kung bakit bigla na lang ako nagpakita at nagpakilala.” pag-uulit ng lalaki. I haven't had any contact with anyone from my mom's side. Kaya hindi ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ng lalaking ito. “Mag-iisang taon na din magmula noong sinimulan namin ang paghahanap sayo.” dagdag pa niya na mas lalo kong ipinagtaka.Hinahanap niya ako? At