Simula

“Are you ready?”

Tiningnan ko si Sidro sa gilid ko bago tumango sa kan’ya. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala ngunit hindi na nagsalita pa. Alam kong tutol siya sa mga pinaplano ko pero alam kong alam niya rin na walang makakapigil sa akin.

Napaiwas ako ng tingin at sinubukang ituon ang atensyon sa mga ilaw ng gusali na nadaraanan.

Nang huminto ang sasakayan at may tumapik sa labas ng kotse, hudyat na maaari na ‘kong lumabas, nilingon ko ito ulit.

“I’ll take it from here,” seryoso kong sabi sa kanya.

Hindi ko man lubusang maipakita o maidaan sa mga salita ang pasasalamat, ngunit alam ko sa sarili na malaki ang utang na loob ko rito. He was the one who helped me to get here. Kung hindi ako kinupkop ng pamilya niya, hinding hindi ako magkakaroon ng pagkakataon na makalapit sa mga Dela Vega.

And I’m not oblivious with how he feels for me. I am very much aware of his feelings. If only we met at a different time, I could have given him a chance to love me.

But fate isn’t on our side. It has never been on mine ever since. Kaya sa ayaw at sa gusto naming dalawa, we were only destined to be friends and nothing more. I could only wish for him to find a girl who can reciprocate his feelings dahil mas malinaw pa sa sikat ng araw na hinding hindi magiging ako ‘yon.

I have no time to waste to such trivial things like love, because it is also the very reason why I’m currently here.

Kung hindi minahal ni Mama ang lalaking iyon, sana ay buhay pa siya. Kung hindi minahal ni Mama ang lalaking iyon, sana ay maayos pa rin ang lagay ng Ate. Kung hindi minahal ni Mama ang lalaking iyon, sana ay hanggang ngayon buo pa rin kami at magkakasama. Sana… puro sana… kaso ang katotohanan ay hindi na mangyayari ang mga iyon.

Pumikit ako nang mariin at sinubukang winaglit ang sakit na nararamdaman. Hindi ito ang tamang oras para magbalik tanaw.

“I just hope you don’t lose yourself while doing this.”

Hindi ko na pinansin ang huling sinabi ni Sidro dahil mali siya. I already lost myself the moment my own mother died. Sabay din sa pagkawala ng katinuan ng kapatid ko ay siya ring pagkawala ng sarili ko. At kung wala sila ay ano pa nga bang mawawala sa akin? Wala na. I am no one without my family.

Lumabas na ako sa kotse at inayos ang pulang bestida na suot. Pinasadahan ko ng tingin ang sarili sa repleksyon galing sa sasakyan.

The silky red dress clung to me like a second skin. It did a good job highlighting my curves and accentuating my every movement. The dress dipped low, revealing just enough amount of my breast to leave anyone who will see it breathless. While its slit climbed daringly high, showing off my fair and long legs. I paired the dress with a stilettos with the same color.

But it’s not just my dress and shoes that are the color of blood, my lips too. They are painted in a shade of red so bold that makes my mouth more defined when curved in a sly smile.

Ang kulay itim kong buhok na nakakulot ay nakalugay.

Dahan dahan akong naglakad papasok sa loob ng isang high end bar. I didn’t bother to look back before entering.

This is the day I’ve been waiting for. And I will not waste every second of it.

“Amara Fuentes,” baling ko sa dalawang bouncer at binigay ang isang maliit na card na nag sisilbing pass sa lugar na ito. Nang makita nila iyon ay saka lang nila binuksan ang isang malaking pintuan patungo sa madilim na pasilyo na may kaonting liwanag na kulay pula.

A faded jazz played on while I’m walking. Sabay sa mabagal na kanta ay ang tunog ng heels na suot ko. At habang papalapit ako sa dulo ay lalong mas dumidilim ang ilaw.

Isang lingon lang ay nakita ko na agad ang taong hinahanap at pakay ko.

Polo Dela Vega, the only heir of Dela Vega Industries, is fucking wasted because he was left broken hearted by his ex-fiancee. He seems to enjoy his own little word with alcohol.

Mag-isa lang ito sa kanyang pwesto at nakasalampak ang mukha sa lamesa. Nakapalibot dito ang maraming baso. Higit sa sampu ang wala ng laman habang isa ang mayroon pang tira sa kanyang harapan.

My lips slowly curved into smirk. Pathetic.

Hindi ako agad lumapit dito. Instead, I went to the counter and called the attention of the bartender.

“Martini, bone dry.”

Agad namang tumango ito at sinimulan ang pag gawa ng inumin. Hindi nakalagpas sa tingin ko ang pag sipat nito sa dibdib ko. I controlled the urge to roll my eyes.

Nang inilapag nito ang inumin, saka ko iyon kinuha. Dala-dala ko iyon habang papalapit sa lamesa ng lalaking sinadya ko rito.

As I sit in front of him, I heard him murmuring something gibberish while his face still at the table.

“You look familiar,” panimula ko. Lumingon ito sa akin at kumunot ang noo. Ang malalim nitong mga mata ay unti-unting naningkit sa pagtataka. He looked at me from head to toe at pagkaraan ay biglang ngumisi.

“Hmm… trying to hit on a drunk guy, huh?”

I sweetly smiled at him and sipped on my drink, not breaking any eye contact, before I responded.

“More like… on drunkenly gorgeous and hot guy,” sabi ko na nagpahalakhak sa kanya. Bakas sa kan’ya ang pagkamangha ngunit may konting pag-aalinlangan.

“You’ve got the moves and the looks, baby. Sadly, I’m not interested,” sagot niya at umayos sa pagkakaupo. Pinasadahan niya ng isang kamay ang magulong buhok.

“Uh-huh,” tipid kong wika. “And why is that?”

Humilig siya sa lamesa at tinitigan ako nang mariin. Napadako naman ang mata ko sa leeg niya na may tattoo na maliit na rosas. Agad kong naalala ang pangalan ng ex-fiancee nito na umiwan sa kan’ya. Rose. So, the only heir of the Dela Vega is down bad for a girl? How surprising.

“I’m not in the mood for anything.”

My brow arched with his answer. At habang tumatango ako sa sinabi niya, I slowly glide my feet up on his thigh under the table.

His hazel eyes turned a shade darker with my bold move.

“Hmm… too bad. You know… I could show you a lot of things in one night,” bulong ko as I also leaned forward to the table. “May I?” tanong ko habang hinahawakan ang kaliwa niyang kamay.

Hindi ito umangal at tahimik lang na tumango, bakas ang kuryosidad sa mga mata. Inangat ko ang kamay niya at nilapit sa bibig ko.

Nagulat siya nang dahan dahan kong dinilaan ang palad niya, slowly drawing tiny circles with my tongue. And after feasting on his hand, I sucked his index and middle finger together.

His breaths grew heavier and his eyes remained locked onto my mouth as I sensually teased his fingers. And by the looks of it, ang kaninang pagpipigil ay unti unting natutunaw at napapalitan ng pagnanasa.

I leaned closer to him, brushing my lips against his earlobe as I whispered, “You sure you’re still not interested?”

I felt him shiver. Napangiti ako sa naging reaksyon nito at mas ginanahang galingan ang pang aakit.

He let out a low and almost inaudible moan when I also licked his ear. His resistance crumbled further as I watch his body being aroused under my touch.

Yes, that’s right, that’s how it should be.

Bawat pagbaba ng mukha ko mula sa tainga niya ay hinahalikan ko ang bawat parte n’on. I continued to trail kisses along his neck and his grip on his drink tightened.

Nang hindi pa rin siya nagsalita, tumayo ako nang maayos. Kita ko ang hirap niya sa paghinga dahil sa ginawa ko.

“Alrighty then, I guess I shall see you next time.” Kumindat ako sa kanya at umambang aalis na. Pero bago pa man mangyari ‘yon, he grabbed my waist and sit me on the table.

“Now, now, you don’t tease a man and just leave him hanging. That’s pure evil,” he whispered in my hair as he pulled me closer.

Napangisi ako nang makuha ko ang reaksyon na hinihintay ko. Men are really so damn predictable.

“What’s your name?” tanong niya habang gumagapang ang kanang kamay papunta sa batok ko.

“Kailangan pa ba n’on?” tanong ko pabalik at mas inilapit ang katawan ko sa kan’ya. “We could fuck without knowing each other, you know.”

Ang kamay niyang nasa batok ko ay unti unting umangat hanggang sa mariin niyang hinawakan ang buhok ko.

“Of course, it’s necessary, for moaning purposes,” halakhak niya. Amoy na amoy ko ang pinaghalong mint at alak sa hininga niya.

“Amara,” sagot ko sa tanong niya. I wet my lower lip and tilt my head nang hindi inaalis ang tingin ko sa kan’ya.

“Hmm… Amara… what a beautiful name. Do you know what your name means?”

Umiling ako at napangisi. Too much theatrics, huh?

“It means grace or mercy,” wika niya habang hinahimas ang hita ko na nakalabas dahil sa slit ng damit na suot gamit ang isang niyang kamay. “It could also mean eternal or everlasting.”

“And how do you know that?” Nagkibit balikat lang siya sa tanong ko. Ang haplos niya sa hita ko ay unti unting umaangat. Napamura siya nang malaman na wala akong suot na underwear.

“You’re a walking tease, Amara,” he said while his thumb carefully slid on my wet folds. I chuckled when I felt his now hardened cock. Pinadaanan ko iyon ng hintuturo ko causing for him to hiss.

Nang ilalapit niya na ang mukha niya sa akin ay agad kong iniwas ang sarili ko sa kan’ya. Tumayo ako nang maayos at kitang kita ko ang pagkalito sa kan’yang mga mata. Natatawa akong umiling.

“As much as I liked the attention of strangers on me while being fucked, I don’t think it’s a good idea for you to be seen hanging out with someone the day you were dumped.”

Napaawang ang bibig niya sa sinabi ko. A cloud of regret and annoyance were seen in his eyes. Gone the desire and lust that he was feeling earlier.

“So, you approached me and knew who I was?” iritadong tanong niya. Napabuga siya nang malalim na hinga at inis na tumitig sa akin.

“Of course, baby. Who wouldn’t know the great Polo Dela Vega?” nanunuyang tanong ko pabalik. He shook his head at marahas na kinuha ang natitira niyang inumin. Ininom niya agad iyon nang isang lagukan lamang.

Akmang aalis na siya nang pinigilan ko siya.

“What?” Napahalakhak ako sa singhal niya. I tilt my head and bit my lower lip. Bumaba ang tingin ko sa pantalon niya.

“That’s a strong boner right there, baby. Mukhang masakit,” pang-aasar ko pa. “I’ll take responsibility for that don’t worry.” Hinatak ko siya papunta sa isang private room ng bar. Hindi siya nagsalita at hinayaan lang ako sa ginawa ko.

Pinaupo ko siya sa isang sofa nang makapasok kami. I locked the door bago ako ulit bumaling sa kan’ya. Hindi pa rin nawawala ang irita sa mukha niya kung kaya’t mas lalo akong natawa.

“Sungit,” ngiti kong sambit habang nakatayo pa rin sa harapan niya.

“I came here to forget, only for you to remind me the reality.” Mapait ang tono ng boses niya nang sabihin iyon. Humilig siya sa sandalan ng upuan.

“Then let’s make you forget, shall we?” Dahan dahan akong lumuhod sa harapan niya. Ang kaninang inis ay nawala agad at napalitan ng ibang emosyon. His cock twitched in his pants dahilan kung bakit ako mas napangisi.

Walang paligoy ligoy na hinawakan ko iyon. He growled as I unbutton his pants and zip it down.

“Lift your hips,” bulong ko na agad naman niyang sinunod. Ibinaba ko ang pants na suot niya at itinira lamang ang boxer briefs na suot.

Nang makita ko lalo ang hulma ng pagkalalaki niya ay med’yo natigilan ako. I didn’t expect it to be that big, what the hell?

Mukhang naramdaman niya ang pagkabigla ko kung kaya’t siya naman ang napangisi ngayon.

“Oh, no. Don’t tell me you’re backing out?” He smirked and there’s a playful glint in his eyes. “You can take it, baby, don’t worry. You can take it like a little good girl you are.”

A shiver went down on my spine because of his hoarse voice. Hilaw akong ngumisi at pinaalalahanan ang sarili na huwag mahulog sa bitag niya.

I am the one in charge here, not him. He should be the one lusting over me, not the other way around.

Because, after all, he’s just one of the necessary pawns I needed for this game. He is nothing but a key to my revenge.