JILLIAN
"Ano ba 'yang niluluto niyo Nay, subrang baho naman ng amoy--blaargh." mabilis akong nagtatakbo palabas ng bahay ng maramdaman kong parang may maasim na umakyat na naman sa lalamunan ko saka walang palyang nagduduwal sa tabi ng malaking puno.Kahapon pa masama ang pakiramdam ko. Lagi akong nangangasim at nagsusuka. Parang hinahalukay ang tiyan ko na iwan. Halos bumaliktad na nga e pero patuloy pa rin ako sa pagduduwal kahit wala namang laman, puro tubig at laway lang. Wala naman akong maalalang panis na nakain para sumama ng ganito ang tiyan ko.Hindi kaya nasubrahan ako kakakain ng hilaw na carrots na sinawsaw ko sa kalamansi?Nanghihinang sumandal ako sa katawan ng puno saka tumingin sa malayo.Ilang buwan na ang nakakalipas simula ng pinalayas ko si Marco dito sa bahay. Ilang buwan na rin mesirable ang buhay ko. Buti na lang talaga at ganun pa rin si Inay, hindi siya bumalik sa dati. Dahil kung nagkataon baka matorete ang utakMARCO"Sigurado ka bang dito ang kuta nila?" nag-aalangan na tanong sa akin ni Wayne habang iginagala ang paningin sa paligid.Kasalukuyan kaming nasa mataas na tulay, ang 'Sula Bridge' na konektado papunta sa siyudad. Minamanmanan namin ang lugar kung saan dinala ang dinukot na kapatid ng kaibigan naming si Kate.Isang liblib at napakagandang lugar ang dinatnan namin sa probinsya ng Albay habang tina-track ang kinaroroonan ni Ryan. Bundok, maraming puno at napapaligiran ng tubig dagat ang natatanaw kong isla. May mga nakahilirang kubo at mga fish pond ata ang nasa harapan ng mga iyon. May natanaw din akong dalawang malaking barko na nakadaong sa kabilang gilid. Nagkalat din ang mga armadong kalalakihan. May mga babae rin akong nakita, mukhang mga turista na iwan. Hindi ako sigurado. Subrang ikli ng mga suot na shorts, labas pa ang mga pusod at blonde hair. Napakunot-noo ako sa nakita kong tattoo sa braso no'ng isang babae. Tadtad pa ng hikaw ang tainga, p
JILLIAN"Jillian, dating gawi!" narinig kong sigaw ni Cheena."Tumahimik ka!" singhal no'ng lalaki sabay tulak dito. "Bilisan mo ang lakad!"Napatingin ako sa dalawa. Kung gaano kabagal ng lakad ko with matching tulak-tulak pa sa likod nang lalaking may nakatutok na baril sa likuran ng ulo ko, mas mabagal pa ang paghakbang no'ng dalawa. Halos ayaw na nga maglakad e. Samantalang ang mga bata, sina Inay at iba pa ay pasakay na sa loob ng Van na nakahilira sa malaking kalsada."Hindi ako pwedeng maglaba ngayon, kasama natin sina Inay--""Sayang ang ganda ng araw!" sabad ni Blessie. "Tingnan mo nasa baba!"Nagtawanan ang mga lalaki sa sinabi niya. Pati ang lalaki sa likuran ko."Naisip niyo pa talagang maglaba. Pati araw bumaba. Tinakasan na kaagad kayo ng utak?" he laughed while mocking me. "'Wag ka munang mawala sa sarili mo ganda. Papunta pa lang tayo sa exciting part."Hindi ko siya pinansin. Mabilis lumipad ang
JILLIAN4 YEARS LATER."O, what's Mama said when baby Jewel Maxeen went inside the classroom?""Say good morning teacher, good morning classmate.""And?""Behave.""And?""Listen while teacher talking.""And?"Nagsalubong ang kanyang mga kilay sa muling tanong ko. Napangiti ako ng maalala ko ang parehong expression ng kanyang ama sa tuwing hindi no'n nagugustuhan ang sinasabi ko.Parang kailan lang ang huling usap naming dalawa. Kahit apat na taon na ang lumipas hanggang ngayon subrang sakit pa rin ng mga katagang sinabi niya sa akin. Kung subrang galit ang naramdaman ko at sakit sa lahat ng kahayupan na ginawa ni Itay sa amin ni Inay noon, mas matindi at malala ang ginawa niya sa akin habang ipinagbubuntis ko ang anak namin--ayy hindi, anak ko lang pala na si Jewel. Dahil ayaw niya sa anak ko!FLASHBACK..."Hep..." humarang si Jordan sa pintuan ng mini-groceries na katabi lan
MARCO"Yes?" matabang kong tiningnan ang secretary kong si Zephanie na pa-slowmo pang naglalakad palapit sa aking mesa.Habang tumatagal napapansin kong umiikli na ang suot niyang palda pati ang upper garments niya masyadong revealing na. Kulang na lang lumuwa sa harapan ko ang dibdib niya. Minsan sinasadya niya pang idikit sa akin. Hindi ko alam kung anong plano niya, but one thing I'm sure, she's Chua's gang member daughter.We're still investigating about her family background. Iba kasi ang apelyidong gamit niya. I'm not sure if it's intentional or sadyang 'yon na ang kinalakihan niya since malinis ang pagkakagawa ng mga papeles na pinasa niya sa akin noong unang nag-apply siyang trabaho dito sa kompanya ko. But knowing Serafin Lopez, there must be a hidden agenda in it. If why? I don't know yet. Kailan ko lang din nalaman na connected sila.Soon will break your neck, bitch!"Ito na po 'yong files na hinihingi mo sa akin, Sir."
JILLIAN"Alam mo bang may Joyce din ang pangalan ko?"Napatigil ako sa paghagod ng buhok ni Jasmin sa sinabi niya. Napatitig ako sa kanyang mukha. Dumilat naman siya at nakangiting tiningnan ako.Nasa washroom kaming dalawa. Binabanlawan ko ang nire-rebond kong buhok niya. Pagkatapos niyang ipakulot noong nakaraang buwan ngayon naman pinapaunat niya. Buti hindi nasisira ang buhok niya kahit kung ano-ano na ang kanyang pinaggagagawa.Ganun ba talaga ang mayayaman? Hindi alam kung ano ang gagawin sa pera kaya rebond dito, kulot doon. Shopping dito, bar hopping doon. Gala dito at kung ano-ano pa. Or baka ganun lang talaga siya? Sabagay unica iha. Sunod sa luho.Nahihilo ako sa kanyang ginagawa sa sarili niya. She's just twenty five years old. Ginawang tambayan 'tong parlor ni Jordan. Hindi naman siya spoiled brat dahil subrang bait. Kaya kasundo niya kaming lahat. Pero dikit siya masyado sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero magaan ang loob
JILLIAN"Business Ad. grad. ka diba?" maya-maya tanong niya habang pinaplantsa ko ang kanyang buhok."Bakit naitanong mo na naman?"She grinned. "Pahiram ballpen."Nagtatakang tiningnan ko siya pero tumalima pa rin ako. Binuksan ko ang drawer sa ilalim ng malaking built-in mirror sa harapan namin. Kinuha ang ballpen saka binigay sa kanya. Nakangiti niya naman inabot iyon saka ang brochure. Napakunot-noo ako sa nakita kong email-add. na sinulat niya doon."O..." maang na nagpalipat-lipat lang ang tingin ko sa inaabot niyang brochure at sa nakangiti niyang mukha. "Hiring sila ngayon. Baka gusto mong mag-apply. Sigurado akong matatanggap ka diyan. Mabait 'yong may-ari ng company na 'yan."Umiling-iling ako sa kanya saka pinagpatuloy ang pagpaplantsa ng kanyang buhok."Wala akong work experience kaya malabo pa sa blurred na matanggap ako diyan.""'Di naman masama kung susubukan mo. Tsaka isa pa, kapag naka
JILLIAN"Next applicant, please."Kaagad tumayo ang isang babae. Parang isang modelo sa tangkad. Pati lakad at katawan ang ganda. Kaso parang pupunta ng club ang suot niya. Kunting tuwad lang kita na ang itim niyang underwear."Next applicant, please." muling sabi no'ng lalaki na nag-a-assist sa aming mga applicants.Kung gaano kami karami, ganun din kabilis ng interview ng Boss na nasa loob ng opisina nito. Hindi nga umaabot ng segundo lumalabas din ang mga babae. Kung hindi galit, mga luhaan. May nagmakaawa pa doon sa lalaki paglabas ng office ng applicant. Tuloy lalo akong binalot ng subrang kaba at nerbiyos. Pinagpawisan ako ng malamig. Pati kamay ko namamawis.Bakit kasi 'yong pinaka-BOSS pa mismo ang naga-interview? Bakit hindi galing HR or Manager kaya?Kahit anong pilit kong kalmahin ang aking sarili hindi ko magawa lalo't palapit na ako ng palapit sa katotohanan. Malapit na kaming maubos, lima na lang.Oh my goo
JILLIANGalit akong napatayo kaagad sa sinabi niya."Hindi pala e bakit mo pa ako ininterview? Pinaglululuko mo ba ako Mr. Del Carpio?"He chuckled. "Too much attitude--""So 'yong attitude ko ngayon ang issue dito?" tinuro ko ang pinto. "Kung hindi mo ako binastos kanina hindi ako magagalit sayo ng ganito. But you know what? Wala rin namang manyayari sa bwesit na interview na 'to." hinablot ko ang hawak niyang folder na may laman ng resume ko pero hindi niya iyon binitawan. "Akin na resume ko. Uuwi na ako.""I'm gonna offer you a different job position.""'Wag na. Salamat na lang. Ayoko ng makita pa ang pagmumukha mo.""Will double your salary more than what you get as a Human Resources Manager."Natigilan ako sa sinabi niya kasabay ng biglang pag-alingaw-ngaw sa aking utak ng boses ng mga kaibigan ko paglabas ng Salon. Kahit nakasakay na ako sa tricycle kanina papunta dito sumisigaw pa rin sila nang:
CLEOFATRA MONTEFALCO POV2 DECADES AGOPapasok na kami sa Hotel ng mapansin kong wala ang inaanak kong si Fernan. Nagpalingalinga ako sa paligid pero hindi ko makita ang anino niya. Dali-dali akong lumapit kay Lian na busy sa kausap sa kanyang cellphone."Lian..." hinawakan ko siya sa kanyang braso. Marahas niya naman akong nilingon. "...where's Fernan?""Ok Mr. Ricaforte, see you tomorrow." she ended the call, kunot-noong tinitigan ako. "Anong nasaan si Fernan? Diba..." iginala ang paningin sa paligid saka muli akong tiningnan. "...kasama mo siya?""Ha?"Kaagad akong linukuban ng takot ng makita ko ang itsura niya."Damn it Cleo, tanungin mo sina Marga!"Mabilis kong hinablot ang braso niya ng akma niya akong tatalikuran."Saan ka pupunta?""Babalikan ko sa parking lot baka naiwan doon.""Anong naiwan mo sa parking lot?" sabad ni Eleanor na naglakad palapit sa amin."Anong meron?" ani ni Norman."Bakit ganyan ang itsura niyo?" tanong naman ni Stephano."Where's Fernan?"Napalunok ako
JILLIAN"Marco..?" tawag ko sa kanya ng magising ako sa kalagitnaan ng gabi na wala siya sa tabi ko. Dahan-dahan akong bumangon sa kama. "My loves?"Nagtungo ako sa connecting door ng kwarto ng anak namin pero wala siya. Inayos ko ang kumot ni Max saka lumabas ng kwarto."Marco?" tawag ko ulit sa kanya pero wala akong marinig na ano mang kaluskos at tugon sa kanya. "Saan na naman ba nagpunta ang lalaking 'yon?"Nagtatakang naglakad ako pababa ng hagdanan.Dalawang buwan na ang nakalipas mula ng ikasal kaming dalawa sa loob ng Hacienda. Kinabukasan pagkatapos ng kasal kaagad niya kaming dinala dito sa kabilang isla, sa bahay namin.Sa lugar kung saan ilang ulit nagkrus ang landas naming dalawa buong araw na puno ng inis sa isa't isa.Ang lugar na pinangarap kung bilhin noon at naghihinayang na ibininta ng mga magulang ng kaibigan kong si Jordan na ngayon ay pag-aari ko na. . .dahil kay Marco. Inilipat niya sa pangalan ko ang titulo ng lupa five years ago.Binili niya para sa sarili niy
JILLIAN"Napansin niyo ba 'yong asawa ng kapatid ni Kuya Pogi?""Sino? Si Shienna?""Oo.""O, ano na naman napansin mo?""Parang. . . may gusto siya sa pinsan ni Kuya Pogi."Nagkatinginan kaming lima sa sinabi ni Cheena.Kasalukuyan kaming nasa loob ng kwarto namin ni Marco, inaayusan ako ni Jordan para sa bonggang garden wedding ko. Si Cheena naman kay Mia, at si Blessie kay Jas. Si Margz, iwan kung saang lupalop na naman pumunta. Simula ng dumating dito noong nakaraang araw hindi na namin mahagilap.Hindi ko akalain na matagal ng pinagplanuhan lahat ni Marco ang kasal naming dalawa.It's been four years since he started to make this wedding plan!Akala ko minaniobra niya ang lahat in just two weeks. 'Yon pala, noon pa ready ang lahat. Ako na lang ang kulang.Nakokonsensya tuloy ako sa ginawa kong pagpapahirap sa kanya but still it's all worth it. And now, the wait is over. I'm getting married to Jeff Marco Del Carpio for real!Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Kanina
JILLIAN"Your Lola Cleo and my Mom Juliana were childhood bestfriend."Nagkatinginan kami ni Marco sa sinabi ng kanyang Daddy sabay tingin sa mga magulang ko na tahimik lang din na nakaupo sa katabi nilang sofa.Kasalukuyan kaming nasa sala lahat. Nakaupo ako sa pang-isahang sofa, nasa armrest naman si Marco at walanghiyang nakaakbay pa sa akin kahit nasa harapan namin ang mga magulang ko't magulang niya. Pasimple kong tinatanggal iyon pero binabalik niya naman ulit, hinihigpitan pa lalo kaya hinayaan ko na lang din.Alas dose na ako nagising kanina, mag-isa na lang sa kama.Ayaw ko pa sanang bumangon dahil antok na antok pa ako at nananakit ang aking buong katawan kaso nakakahiya naman sa mag-asawang Del Carpio kaya nagmamadali akong naligo't lumabas ng kwarto. Nagulat pa ako sa nabungaran ko pagtapak ko ng hagdanan at matanaw silang lahat na nasa sala.Masayang nagtatawanan habang nagpapakitang gilas naman si Max sa gitna nila. Bigla rin natigil ang in
MARCOPagkatapos kong makausap si Thur pinuntahan ko si Jillian sa kwarto. Natigilan pa ako sa aking narinig pagkalapit ko sa banyo, humahalo ang kanyang hikbi sa malakas na buhos ng tubig sa shower.Marahan kong kinatok ang pinto niyon."Love, are you okey?" tawag ko sa kanya mula sa labas.Kaagad din siya tumigil sa pag-iyak pero patuloy pa rin ang malakas na pagbuhos ng tubig mula sa shower."Jil..?" tawag ko ulit sa kanya ngunit hindi siya sumasagot.Biglang rumagasa ang takot at pag-aalala sa aking dibdib. Baka kung napa'no na siya sa loob kaya nagmamadaling kinuha ko ang susi sa drawer at binuksan ang banyo.Nagulat ako pagkabukas ko sa aking nakita.She's all naked, nasa tabi ng malakas na lagaslas ng shower. Padaskol niyang kinukuskos ng mabulang fishnet ang kanyang leeg habang impit na humahagulhol."Jillian!" malalaking hakbang ko siyang nilapitan. Pinatay ko ang shower. "What's wron
JILLIAN"Mama kooo!" malakas na sigaw ni Max pagkapasok namin ng Mansion sabay takbo palapit sa amin. "Daddy ko!"Kaagad ko siyang binuhat at pinupog ng halik sa kanyang mukha pati leeg. Gumaya din si Marco kaya malakas siyang nagtitili at humagikhik.Pagkahatid sa amin dito sa Hacienda ni Matt, kaagad itong bumalik ng Manila.Nasa himpapawid pa lang kami kanina halos hindi na ako makapaniwala sa subrang ganda ng tanawin na natatanaw ko sa ibaba lalo na ng makalapag kami sa rooftop ng bahay nila.Subrang lawak ng lupain na tinuturo sa akin ni Marco na pagmamay-ari daw ng mga magulang niya. Maraming mga ibat-ibang hayop akong nakita sa ranchong tinuro niya sa akin. Marami ding mga tao, kumakaway sila sa amin lalo na 'yong mga nasa tubuhan. Natawa pa siya ng sabihin kong atat na pumunta doon sina Margz at Mia para makapag-hunting ng poging ranchero.Pagtapak ko pa lang sa mansion nila nalula na ako sa subrang ganda. Lalo tuloy akon
JILLIAN"Nandun si Boss. . ." tinuro ni Thur ang kinaroroonan ng private plane sa pinakadulo pagkaparada ng sasakyan sa loob ng compound. "Hindi na kita sasamahan, kailangan kong bumalik sa Hospital.""Salamat Thur. Kung hindi kayo dumating--""You know na darating kami kahit anong mangyari." sabad niya. "But. . .sorry kasi na-late kami. Nagkaroon kasi ng aberya sa Salon ni Jordan kaya natagalan. Kahit nahabol kayo nina Jasmin at Kevin at iba pang tauhan, still, 'di sila sapat para sagupain ang nagkalat na mga tauhan ni Clark. Hindi ko akalain na nakalabas sila sa kulungan. Like damn. . .I forgot na anak pala siya ng isang Steves.""Anong atraso ng Lola Cleo ko sa kanila--"Sunod-sunod itong umiling."Si Boss na lang ang tanungin mo tungkol diyan. Sige na. Puntahan mo na 'yon, baka mainip, mayari na naman ako.""Sorry--""Nah--Its fine. Sanay na ako sa kanya. Ganun lang 'yon pero ang totoo super babaw ng luha no
JILLIAN"I. . .want to feel--touch you Clark." daing ko sa kanya habang paulit-ulit na minumura siya sa aking isip.Nag-angat siya ng tingin saka tinitigan ako sa aking mga mata. Bahagya pang nakaawang ang kanyang mga labi."Please. . ."Nakita ko pa siyang napalunok bago ako muling hinalikan, mapusok at nagmamadali.Siguro nadala siya sa pagtugon ko, pagpapaubaya at peke kong mga daing na para bang nagugustuhan ko ang ginagawa niya sa katawan ko kaya bigla niya na lang kinalagan ang pagkakatali sa aking mga kamay.Tinulungan ko pa siyang matanggal iyon ng maramdaman kong lumuwag na ang tali. Ipinulupot ko kaagad ang aking mga braso sa kanyang leeg at nakipagpalitan sa kanya saglit ng halik.Gusto kong bumunghalit ng iyak pero tiniis ko ang lahat. Sina Marco at Max ang tanging laman ng aking utak habang ginagawa ko iyon.I need to scape no matter what!!Nang masiguro kong tangay na tangay na siya, malakas ko siyang itinulak. Hindi niya inaasa
JILLIANKanina pa ako gising pagkaalis nina Inay at Max para ihatid ito sa eskwelahan pero nanatili pa rin ako sa higaan. Nakatulalang nakikipagtitigan sa kisame. Nag-iisip ng tamang approach kung paano ko kakausapin at haharapin sina Itay at Jas.Beep. . .Inabot ko ang phone ng tumunog iyon.BUDOL GANG:It's fine my loves. How are you anyway? Will go there and see you. I love you!Kumirot na naman ang puso ko sa sinabi niya.I need to make it up to him. To all of them. They owe me a lot. And also Max. . . I know both of them will be very happy once they see each other.Sigurado akong magagalit siya sa akin sa ginawa kong pagtatago kay Max sa kanya ng apat ng taon pero buong puso kong tatanggapin ang lahat ng sasabihin niya basta mapatawad niya lang ako. And will do everything whatever he want me to do. As long as na makakapagpasaya iyon sa kanya, sa anak namin. . . at sa puso ko, will do it with all my heart without thinking twice.Binaba k