Chapter 7SUMUNOD si Patricia kay Rowie sa mahabang pasilyo hanggang sa makarating sila sa pinakahuling pribadong silid.Maluwag ang silid at napakagarbo ng European-style na dekorasyon, simple pero elegante at mabigat ang dating. Nahahati ito sa dalawang bahagi; ang outside room na parang waiting area at ang inside room. Sa labas, may mamahaling sofa at mesa na may mga magagandang tasa at dekorasyong nagpapakita ng karangyaan. Mayroon ding malaking aquarium na puno ng makukulay na isdang hindi man lang niya kilala. Parang isang nakasisilaw na eksena.Kumakalat sa hangin ang matapang na amoy ng kape na lalo lang nagpapadagdag sa kaba at pagkabalisa niya.Medyo malabo ang tingin ni Patricia, parang ngayon lang bumalik ang kanyang ulirat.Napapikit siya sa liwanag…Puno ng dumi ang kanyang katawan at ang malansang amoy ng kanyang suot ay halos hindi niya matanggap.Nakahilig si Daemon sa sofa, naka-cross legs, may hawak na tasa ng kape. Dahan-dahan niya itong nilagok, saka tinignan si P
Chapter 8'KITA mo, Lord, binigyan mo lang ako ng kaunti, pero nakayanan ko pa ring mabuhay.'Pero nang humampas ang malamig na hangin, bumalot muli kay Patricia ang malamig na realidad. Oo, buhay siya, pero hindi siya namumuhay nang maayos.Lahat ng sama ng loob, kawalang-katarungan, at pang-aalipusta na tiniis niya nitong mga araw na ito ay unti-unting namuo sa kanyang puso.Hanggang sa hindi na niya kinaya, napaupo siya sa sahig at humagulhol. Umiyak siya nang todo, parang gumuho ang mundo niya.Mula pagkabata, ang salitang "pagtitiis" ang naglalarawan ng buong buhay niya. Kaya niyang pigilan ang luha niya noon.Pero ngayon, hindi niya alam kung bakit. Siguro dahil sa malaking agwat ng buhay niya kumpara sa mga tao sa King Bar, siguro dahil nawalan siya ng trabaho o siguro dahil sa kawalan na niya ng pag-asa sa pamilya niya…Nakaluhod siya sa ilalim ng poste ng ilaw sa harap ng King Bar, umiiyak na parang wala nang bukas.Ano ang tunay na kawalan ng pag-asa? Ito yung pakiramdam na
Chapter 9MARAHIL ang tanging tao na mahirap iwan para kay Patricia ay ang kanyang ama.Kahit palagi siyang pinagsasabihan ng ama niya na magparaya kay Paris, hindi naman siya nito tinitingnan nang may pang-iinsulto. Sa huli, anak pa rin siya nito.Bukod pa rito, noong nakapasa siya sa Philippine University, kitang-kita niya ang pagiging proud ng kanyang ama.Pero kahit pareho mong anak, darating ang punto na hindi mo na kayang pagbigyan ang dalawa. Minsan, kailangan mong piliin ang isa at isantabi ang isa.At si Patricia, siya lagi ang naiiwan.Hindi siya nagagalit sa kahit sino. Naiintindihan niya na likas sa tao ang pagiging makasarili.Ang tanging hiling lang niya ay lumakas pa siya, magkaroon ng mas magandang buhay, at tuluyan nang iwan ang mababang estado niya noon.Pero sa ngayon, halos nakalimutan na niyang ngumiti.Matagal na siyang naghahanap ng matitirhan pero hindi siya makahanap ng kasunduan sa presyo. Ngayon na may trabaho na siya, kaya na niyang bayaran ang renta kaya h
Chapter 10ANG buhay ay laging isang halo ng trahedya at komedya, isang pagsasama ng saya at lungkot.Sa wakas, nakuha muli ni Patricia ang trabaho niya at sa kabilang banda, natuloy na rin ang blind date nina Paris at Simon. Ayaw na sanang isipin ni Patricia ang tungkol dito, pero hindi niya inaasahan na sa dami ng restaurant, doon pa sa parehong lugar sila napadpad ng mga kasamahan niya sa trabaho para maghapunan.Ang liit talaga ng mundo, at puno ng mga 'di inaasahang pangyayari.Noon, hindi naman siya iniimbitahan sa mga ganitong salu-salo. Kahit na masipag siya sa trabaho, palaging may malaking pagitan sa kanya at sa iba. Matipid siya sa pera, bihirang sumama sa mga get-together, at halos hindi rin siya naiisip ng mga tao na imbitahan.Pero simula nang makita siyang kasama nina Daemon at Rowie, parang nag-iba ang tingin ng lahat sa kanya.Kahit pareho pa rin ang suot niya at hindi naman nagbago ang ugali niya, parang nagkaroon siya ng kakaibang halaga sa paningin ng iba. Bigla si
Chapter 11"INIISIP ko kung bakit ganito ang langit nilayo ako sayoHindi ko matanggap mahirap magpanggapNa ako'y hindi bigoNgunit 'di ko rin inaasahang mangyayari 'toKung ikaw ay alaala na langPaano na ako..."Patuloy na sumisigaw sa kanta si Patricia habang pilit siyang isinasakay ng mga kasamahan niya sa kotse. Ang hirap niyang isakay, kaya saglit silang nagpatigasan. Biglang lumabas mula sa mamahaling restaurant sa tabi ang isang grupo ng tao."Mr. Lee, ibig sabihin ba nito ay sigurado na ang ating kasunduan? Bukas, dumaan kayo sa opisina para pirmahan ang kontrata.""Siyempre! Isang karangalan para sa akin ang makatrabaho ang isang talento tulad mo, Mr. Javi. Dapat ko kayong ilibre ng inuman minsan.""Naku, napakamapagpakumbaba ni Mr. Lee...""Ako, kailangan ding makisali sa project ninyong dalawa..."Lasing na ang kalahati ng grupo, pero matibay pa rin ang lakad nila at panay ang usapan.At isa sa kanila, hindi gaanong madaldal pero mabilis maglakad, si Daemon iyon.Lagi niy
Chapter 12KINABUKASAN, nagising si Patricia. Pagdilat ng mata niya, awtomatiko niyang kinuha ang cellphone niya para tingnan ang oras, at doon niya natuklasan na late na siya ng sampung minuto sa trabaho.Hindi man mapansin ni Hennessy na late siya, siguradong hindi siya palalampasin ni Manager Wenceslao na napakahigpit pagdating sa oras!Alam ng lahat sa kumpanya na may pagkamasungit si Hennessy, kaya madalas, ‘yung mga pinaalis niya ay may pagkakataong mag-apela. Minsan, kung suswertehin, nabibigyan pa sila ng trabaho sa hindi gaanong sikat na mga artista.Pero kung si Manager Wenceslao ang nagdesisyon na tanggalin ang isang empleyado, wala nang laban. Pwede nang tuluyang iwagayway ang iyong pamamaalam sa kumpanya.At ang pangalawa niyang naging reaksyon ay... nasaan siya?!Pakiramdam niya, malambot ang hinihigaan niya, pero may naramdaman din siyang malamig na metal... Nang masanay na ang mga mata niya sa dilim, unti-unti niyang naaninag ang anyo ng dalawang sports car... dahil wa
Chapter 13PAGLIPAS ng dalawampung minutong paglalakad, sa wakas ay nakita na rin ni Patricia ang highway… Pero parang probinsya na talaga ang lugar na ‘to! Napapalibutan ng bundok at ilog! Nasa labas na siya halos ng Saffron City! Kaya pala ganito kalawak ang lupain ni Daemon… Pero kung afford naman niyang bumili sa prime location, bakit dito pa?Sa totoo lang, kakaunti lang ang nakakaalam na dito si Daemon nakatira. Siguro dahil sobrang liblib ng lugar, walang mag-aakalang titira rito ang isang tulad ni Master Daemon. Tahimik at halos walang tao, parang abandonado.Pero siyempre, ang mga mayayaman na tulad ni Daemon ay hindi naman nagtitipid sa gasolina. Lumilipat sila sa ganitong lugar para sa tahimik na pamumuhay, tapos araw-araw naman silang nagda-drive pabalik sa siyudad gamit ang sports car. Kaunti lang ang sasakyan sa daan, kaya presko ang biyahe. Pero ibang usapan ‘yan para sa isang tulad ni Patricia na umaasa lang sa sariling paa. Ang taxi? Malabong pumunta rito. At mukhang
Chapter 14ALAM niyang darating ang araw na lilipas din ang bagyong ito. Hangga’t hindi na siya muling nakikipag-ugnayan kay Daemon, unti-unting mauunawaan ng mga tao sa paligid niya na ang sinasabing malakas niyang koneksyon ay isa lang ilusyon.Isang ilusyon na binili niya kapalit ng dignidad niya.*Samantala, si Hennessy, mula nang lumabas ang huling iskandalo, ay naging laman ng usapan tungkol sa kanya at kay Daemon.Hindi na binanggit ng kumpanya ang katotohanang tinanggihan siya ni Daemon. Sa halip, pinalabas nila na si Daemon at ang young master ng WG ay bumisita sa shoot ni Hennessy. May ibang ulat pa na nagsabing matagal na siyang nililigawan ni Daemon, pero hindi siya pumapayag.Dahil dito, hindi bumaba ang kasikatan ni Hennessy, lalo pa nga itong tumaas.Siyempre, kung isang babaeng personal na nililigawan ng isang tulad ni Daemon, hindi ba’t ibig sabihin noon na siya ang pinakamaganda sa lahat?Kaya kahit na naranasan niyang mabigo sandali, ang mga sumunod na balita ay lu
Chapter 25KINABUKASAN, natanggap ni Patricia ang kontrata sa kumpanya ng Star Ent. gaya ng inaasahan. Nakaimpake ito sa isang ordinaryong express package, mukhang maingat ang pagkakagawa.Ipinadala rin ni Patricia ang address at oras ayon sa kanilang napagkasunduan, at pagkatapos ay naghintay na lang siya sa kung anong mangyayari.Pero hindi niya inaasahan, pagdating ng tanghali, biglang pumasok si Manager Wenceslao na seryoso ang mukha at dumiretso sa kanyang mesa. "Nagbago ang sitwasyon, sumama ka sa akin."Kumunot ang noo ni Patricia. Ano na naman ang nangyari? Pinagplanuhan niyang mabuti ang lahat, paano pa ito nagkagulo?Sinundan niya si Manager Wenceslao papunta sa opisina nito. Hindi pa rin nagbago ang seryosong ekspresyon nito. "Sa audition para sa lead role, mukhang makikisali rin si Lorraine!"Nagulat si Patricia. "Bakit? Hindi ba second-tier actress pa lang siya? Kahit marami siyang endorsements, hindi pa naman siya naging bida sa isang pelikula. Paano siya nakapasok sa ga
Tila napaisip si Manager Yen, pero hindi pa rin siya agad-agad na sumang-ayon: "Eh ano naman kung maagaw ang role? Hindi naman nasusukat ang career ng isang artista sa isang pelikula lang.""Narinig ko na may lumabas na tsismis tungkol kay Sunshine at isang direktor. Dahil doon, hindi na siya makapagtrabaho sa mga movies, hindi ba. Sira na ang reputasyon niya at inuulan siya ng pambabatikos online.""Alam kong pwede naman siyang maghanap ng ibang pelikula, pero sa totoo lang, kailangan niyang kunin ang project na ito. Kung hindi niya gagamitin ang talento niya para bumawi sa audience, tuluyan siyang mawawala sa industriya. Hindi na siya pwedeng makipagtrabaho sa dating direktor niya, at hindi rin madaling makapasok sa malalaking projects. Maraming kompetisyon. Pero madali nating samantalahin ang sitwasyon ni Director Molina, gets mo naman siguro..."Sinabi ito ni Patricia nang dire-diretso, parang ayaw niyang bigyan ng kahit anong puwang para magduda ang kausap niya.Sa katunayan, hind
Chapter 24TININGNAN si Hennessy ni Manager Wenceslao at saka nagsalita, "Hindi mo pwedeng paglaruan ang bagay na ito! Akala mo ba habang buhay kang bata? Ilang artista na ang biglang nawala sa kasikatan? Kung gusto mong manatili bilang number one, kailangan mong pumunta! Kung hindi, kapag may ibang umangat at nalampasan ka, iiyak ka na lang!"Natigilan si Hennessy at hindi agad nakasagot.Simula nang sumikat siya, bihira siyang pagalitan ni Manager Wenceslao. Kahit gaano katigas ang ulo niya, hindi siya kailanman sinabihan ng ganito. Pero ngayon, natakot siya sa seryoso at matigas na tono nito.Nang makita ni Manager Wenceslao na hindi na siya nakapagsalita, binitiwan nito ang huling dagok: "Alam mo bang 'yang si Lisa na bagong debut, malapit na ngayon kay Daemon? Nakuha na niya ang ilang endorsement mula sa mga kumpanya ng mga Alejandro. Ayokong mangyari dito sa WG ang nangyayari sa kanya."Napakagat-labi si Hennessy at hindi na sumagot.Alam niya kung kailan dapat umatras.Pero pag
Chapter 23KINABUKASAN, ipinakita ni Patricia kay Manager Wenceslao ang script na pinili niya.Isang sulyap lang ang ginawa ni Manager Wenceslao bago ito napakunot-noo. "Historical theme? Hindi pa yata nakakagawa si Hennessy ng ganoong drama. Isa pa, masyado nang nakatatak sa isip ng tao ang imahe niya bilang modern queen. Kung bigla siyang gagawa ng ganitong palabas, baka hindi ito mag-work. At saka, mukhang kontrabida pa ang role niya rito? Hindi man lang siya ang female lead!"Alam na ni Patricia na ganito ang magiging reaksyon nito kaya agad siyang nagpaliwanag. "Binasa ko itong script nang mabuti. Totoo, mahal ng mga karakter ang female lead sa ending, pero kung tutuusin, ordinaryo lang siya. Walang masyadong dating ang role niya. Samantalang itong second female villain, kahit kontrabida, may parehas na bigat sa kwento tulad ng bida. Matapang siya, straightforward at sa dulo ng palabas, ipapakita kung gaano siya kaapi-api. Siya ang may pinakamalalim at pinaka-totoong karakter dit
Chapter 22"WALANG silbi ang makisama lang sa mundo. Dapat mong matutunang lumaban at gawing mas kawawa sa 'yo ang kalaban mo. Saka ka lang panalo kung kahit anong gawin nila, hindi ka nila kayang palitan."Napakislot ang puso ni Patricia. Parang nahawa siya sa kakaibang energy na dala nito. Tinitigan niya ito nang malalim. "Bakit... bakit mo sinasabi sa akin 'to?"Nang marinig ito, sandaling kumurap si Daemon at parang hindi komportable ang ekspresyon nito sa mukha. Matagal bago ito sumagot at nang ginawa nito, mahina lang ang boses nito. "Hindi ko rin alam...""Siguro... kasi kamukha mo siya..." Walang gaanong pag-iisip na sagot ni Daemon.Sa totoo lang, kung sasabihin ni Daemon na naaawa lang siya at hindi niya matiis na hindi si Patricia tulungan tuwing nakikita niya itong ganito... malamang hindi rin maniniwala si Patricia. Kahit siya mismo, hindi rin niya kayang paniwalaan yun.Dahil ang pinaka-katangian ni Daemon ay wala siyang konsensya!Mukhang hindi rin ni Daemon nagustuhan
Chapter 21PAGDATING ni Patricia sa ibaba ng kumpanya, luminga-linga siya, iniisip kung ano ang kakainin.Sa huli, matapos pag-isipang mabuti, nagdesisyon siyang pumunta sa isang murang fast food restaurant. Kahit na nakatanggap siya ng money gift ngayon, hindi pa rin ito sapat para mabayaran ang gastusin sa pagpapagamot.Kung magpapa-check-up siya ngayon, halos lahat ng sweldo niya ngayong buwan ay mauubos kaya mas mabuti nang magtipid.Pumasok siya sa fast food restaurant, umorder ng ilang paborito niyang pagkain, at umupo para kumain. Kahit medyo nahihilo siya, mas hindi niya matiis ang kumakalam niyang sikmura.Habang nakatutok siya sa pagkain, biglang may lumitaw na anino sa harapan niya at may umupo sa tapat niya.Nagulat si Patricia at napatingala, nagtama ang mata nila ni Daemon na may malamig na tingin.Halos malaglag ang kutsara niya sa gulat, at inabot siya ng ilang segundo bago makabawi. "I-Ikaw? Anong ginagawa mo dito?"Hindi siya sinagot ni Daemon, bagkus ay nagtanong it
Chapter 20NAKITA rin ni Daemon si Patricia. Bahagyang kumunot ang kanyang noo, at may isang emosyon sa kanyang mga mata na mahirap maintindihan. Pero sa huli, nagkasalubong lang silang dalawa sa isa’t isa na parang magkaibang mundo.Ang tingin ni Patricia sa kanya ay parang isang boss lang, walang kahit anong emosyon.Sa hindi malamang dahilan, medyo nainis si Daemon.Sa normal na pagkakataon, ang isang babae na ilang beses nang nagkita at nakasalamuha siya, kahit hindi naman siya habulin, dapat kahit paano ay may nararamdaman na o kaya ay nagkakaroon ng ilusyon tungkol sa kanya.Pero itong si Patricia, na hindi naman kagandahan, parang wala lang? Ni hindi man lang siya naapektuhan?Mas lalong kumunot ang noo ni Daemon at humigpit ang hawak niya sa balikat ni Lorraine.Napairap si Lorraine sa sakit. "Ang sakit! Ang higpit mong humawak!"Hindi siya sinagot ni Daemon. Sa halip, hinigpitan pa niya ang kanyang kamao at nagdesisyon, sa susunod na makita niya ulit ang babaeng ‘yun, hindi na
Chapter 19"MISS, ano pong pangalan niyo?" tanong ng babaeng may hawak na recorder, halatang gustong malaman ang buong pangyayari."Patricia Scarlett De Jesus.""Sige, Ms. De Jesus, ikuwento mo lang nang maikli kung paano ka hinimatay at paano ka nailigtas, tapos ipahayag mo ang pasasalamat mo kay Andrei.""Pero hindi ko na masyadong maalala..." Hinimatay nga siya! Paano niya malalaman kung paano siya nailigtas?"Hindi mo maalala? Wala ‘yon, gawin mo na lang. May mga handa akong script dito, pwede mong gamitin bilang reference."Kinuha ni Patricia ang isang stack ng A4 papers at binasa ang title: "100 ways to say thank you... How to show gratefulness.. Lines to make people cry..."Napangiwi siya. Wala talaga siyang talent sa ganitong bagay… Hindi siya marunong umarte at hindi rin sanay magsinungaling.Pero wala siyang choice...Binasa niya ang impormasyon, pinag-isipan ang buong nangyari, at sa huli, nakabuo siya ng mahabang monologue. Sa totoo lang, magaling siyang mag-ayos ng mga s
Chapter 18NAPAILING si Andrei. "Uy, kahit man lang magpasalamat ka. Hindi lahat ng mabubuting gawa ay nasusuklian. Ang daming babae diyan ang gustong yumakap sa akin, pero ni hindi ko sila pinansin...""Thank you..." Sa wakas ay nasabi rin ni Patricia ang dalawang salitang iyon. Pagkatapos ay dahan-dahan siyang pumasok sa banyo habang mahigpit na humahawak sa pader.Sandaling nag-alinlangan si Andrei sa labas.Sa totoo lang, lumabas lang siya saglit habang nagpapahinga ang manager niya para libutin ang kumpanya at tingnan kung okay bang manatili doon. Pero dahil sa hindi niya maayos na pakiramdam ng direksyon, naligaw siya.Nagkataong nagtanong siya kung saan ang banyo, tapos ang natagpuan niya ay si Patricia na sobrang putla na parang malapit nang mawalan ng malay...Mukha bang malas siya?Pagkalabas niya ng banyo, napansin niyang wala nang tao sa hallway. Pero base sa lagay ni Patricia kanina, malabo siyang makalabas nang mas mabilis sa kanya. Ibig sabihin, nasa loob pa siya ng ban