1/2 mayang hapon siguro ang next UD kasi on the hunt ako para maghanap ng eyeglasses. sana may pasok sa budget ko kasi tumaas na naman grado ng mata ko. so nasa labas po ako at hapon pa makakauwi. Iyon laaaang. enjoy our long weekend ~ —Twinkle ×
PARANG WALANG NANGYARI. So, ganito lang iyon? Bibigyan si Serena ng flowers pero walang paliwanag? Hindi tuloy malaman ni Serena kung ano ang magiging reaksyon. Matutuwa ba siya na hindi na siya sinusungitan ni Kevin o maiinis dahil pagkatapos nitong mag-abot ng flowers sa kanya ay wala na itong sinabing iba. Basta na lang siya sinabihan nito na mag-ayos ng dadalhing gamit dahil tutuloy na raw sila sa meeting. Doon na lang daw sila kakain ng lunch. Hindi na siya ni Kevin binigyan ng pagkakataon na sabihin na may dala naman talaga siyang pagkain para sa kanilang dalawa. Pinalagay niya lang muna sa microwave oven ni Nathan na nakapwesto sa mini pantry ng office nito ang pagkain na dala niya.Ngayon, hindi na niya naibigay pa ang pagkain dahil may meeting na silang pupuntahan. Lulan sila ni Kevin ng sasakyan at magkatabi sila sa likod dahil may driver na nagmamaneho sa harapan.Nakatingin si Serena sa labas ng bintana ng sasakyan noong mapansin niyang may bagay na dumikit sa braso niya
SAPO-SAPO ni Kevin ngayon ang nasaktang panga. Pagkatapos lang naman kasi nitong sabihin ang mga katagang iyon, sinapak ito ni Serena na kunot na kunot ang noo. “Sinasabi mo? Wife wife ka diyan, pero ikaw ang may fiancée na iba! Akala mo nakakalimot ako, ha? Ilang beses akong nagta-try magpaliwanag sa 'yo pero pinuputol mo tapos ang sakit-sakit mo magsalita sa akin! Nakakainis ka! Tapos gaganyan ka sa akin? Ang daya-daya mo!”Sa pagsigaw ni Serena, nangilid ang luha sa mga mata niya. Naiinis talaga siyang sobra dito! Natutuwa siya sa pa-bouquet nito pero hindi pa sapat iyon sa kanya. Ang gusto niya ay mag-usap silang dalawa ni Kevin. Nang makita naman ni Kevin na nangilid ang luha sa mga mata ni Serena, hindi na nito ininda ang kumikirot na gilid ng mukha. Lumapit ito kay Serena. “Don't cry—”“Anong don't cry! E ikaw lang naman mahilig magpaiyak sa akin! Nakakainis ka talaga! Akala mo dahil nagbigay ka ng flowers kanina na meaning e forgive me, okay na? Ganoon na lang iyon?”“I-I th
“CAN YOU go back here at the company?”Pauwi na si Kevin noong nakatanggap siya ng tawag galing kay Nathan. Natapos na ang usapan nila ni Helios na sinamaan niya ng tingin ang lalaki noong sabihin nito na kukunin sa kanya si Serena. Of course he knew he was the one who made a mistake but that doesn't mean he will let other people get Serena from him. Ngayon na wala nang hadlang sa kanya, wala nang pipigil sa kanya para sa mga plano. He will get Serena back and if someone stops him from achieving that, they will face his wrath. Umalis si Kevin sa harapan ni Helios at ngayon nga ay pauwi na noong tawagan siya ni Nathan. Ano ang kailangan nito sa kanya ngayon? “What for?”“Hindi mo ba alam na may dalang pagkain si Serena? I think this is your lunch but since you left with her, the foods were left untouched in my microwave. What should I do with these foods? Should I throw this? O kung gusto mo, kami na lang ni Raysen ang kakain ng pagkain na dala niya para sa 'yo kasi—”“Do that and I'
HINDI na pumasok sa company si Kevin at nagkita sila ni Chlyrus. Pinuntahan niya ito sa HQ at dire-diretso naman siyang nakapasok doon. Kevin found Chlyrus arranging some of his documents. Noong makita siya ni Chlyrus ay tumango ito sa direksyon niya. Umupo si Kevin sa bakanteng sofa na nasa loob ng office nito. Pagkatapos mag-ayos ni Chlyrus, nagsalita ito. “So why are you here?”“…I broke up with Ashianna.”Natigilan si Chlyrus at napatitig ito kay Kevin. Sa huli, wala itong nagawa kundi ang bumuntong hininga. “She didn't take the break up well that's why you're here?” tanong nito. Tumango si Kevin. Parang naglalaro si Kevin bilang double agent dahil pumayag siya na maging boyfriend ni Ashianna dahil may gusto itong paghigantihan. Walang alam si Ashianna na kaya pumayag si Kevin ay dahil iyon ang gusto ni Chlyrus. When Ashianna approached Kevin, Chlyrus was already aware of it and Chlyrus told Kevin to agree with Ashianna's plan. Naguguluhan man sa koneksyon ni Ashianna at Chlyr
HINAHANAP ni Serena si Kevin kinabukasan sa kompanya ngunit hindi niya nakita ang lalaki. Dala-dala niya pa naman si Chiles at Lavender upang sorpresahin si Kevin. Halos dalang linggo na si Chiles na nasa kanya at alam ni Serena na nami-miss ni Kevin si Chiles.Ngunit siguro ay iniisip nito na matagal siya na nawala kaya iniwan nito sa pangangalaga ang anak nila. Kaya nga sinama niya ang anak sa company. Gamit ang special card key na galing kay Nathan para maakyat si Chiles sa top floor, dinala ni Serena ang dalawang bata. Si Lavender ay kasama niya rin dahil walang naiwan sa ancestral house bukod sa mga katulong. Lumipad patungong States sila Don Constantine para sa parents ni Serena at busy rin halos lahat ng mga tito at mga pinsan niya ay may kanya-kanyang misyon. Kauuwi lang ni Lavender galing Switzerland. Doon sa bansang ito at sa New Zealand madalas manatili si Lavender. Hindi ito madalas dito sa Pilipinas dahil iniingatan ni Chlyrus ang katauhan ni Lavender. Bago pa siya buma
“ELLA, do you know her?” Iyon ang naging tanong ni Serena kay Lavender na titig na titig pa rin kay Ashianna ngayon. Si Ashianna ay halos mawalan na ng kulay ang mukha at nanginginig ang labi nito, parang may gustong sabihin ngunit walang maisatinig. “Ella?” ulit ni Serena. Sandaling sumulyap si Lavender kay Serena at ngumiti lang si Lavender sa kanya.“I-Ikaw ang batang iyon?” halos bulong na ani Ashianna. Naluluha ang mga mata ni Ashianna habang nakatitig kay Lavender. Napalingon si Serena kay Ashianna, tinitigan ang mukha ng babae at may kung anong emosyong siyang nabasa roon habang nakatitig si Ashianna kay Lavender. Galit? Dismaya? Panghihinayang? Pagsusumamo? Halo-halo iyon na nakita ni Serena na mas lalo niyang kinataka. “H-How can he have a child with someone else but he killed my baby? That's so unfair. He ruined my life but instead of having retribution, he's still blessed with a child while I lost mine! He's still well! And you're alive while my baby is dead! You're the
DAHIL masama ang tingin ni Serena kay Kevin, napahakbang si Kevin papunta sa asawa at marahan ang boses na nagsalita. “Is there a problem? Did I do something wrong?”Nanatili ang masamang tingin ni Serena kay Kevin at hindi umiimik. Dahil doon, gumuhit ang gitla sa noo ni Kevin. Maybe Chiles couldn't take it anymore that he told Kevin what happened. “Dada, Tita Ashianna went here and he shouted at Mama. She also made my Ate Lavender cry.”Lavender? Nagtaka si Kevin sa narinig. Who's Lavender? Saka nito nakita ang bata na kalong ni Serena. “She's Lavender?” tanong ni Kevin patungkol sa bata. Tumango si Serena ngunit nakanguso pa rin, halatang may inis pa rin kay Kevin. “Pamangkin ko 'to, si Emerie Lavender o Ella. Nag-iisang anak ni Chlyrus.”Kevin's eyes went wide when he heard that. Chlyrus has a daughter and she's here in front of him? Saka napatitig si Kevin kay Lavender na tahimik na nakatingala kay Kevin ngayon. Doon ni Kevin nakita ang resemblance ni Chlyrus sa batang kahara
PUMASOK pa rin si Serena kahit na alam niyang may mga taong naniniwala sa usap-usapan na third party siya sa ‘relasyon’ ni Kevin at Ashianna. Bakit naman siya mahihiya at magtatago kung alam niya sa sarili na hindi naman siya ganoong klaseng babae? Yes, she planned to snatch Kevin away from Ashianna. Pero hindi naman siya third party dahil una pa lang naman, asawa niya si Kevin. Walang nangyaring hiwalayan nilang dalawa at kahit na sandaling naligaw sila ng landas ni Serena, tiwala pa rin siya na maaayos nila ni Kevin ang mayroon sila. Kailangan lang talaga ng mahaba at seryosong usapan para mailagay na sa tamang direksyon ang relasyon nila. Pero may maliit pa rin si Serena na agam-agam. Paano kung masyado lang palang malaki ang tiwala niya kay Kevin ngunit nagkaroon na pala ito ng feelings kay Ashianna? Paano kung… paano kung kaya lang ganito ang turing sa kanya ni Kevin ngayon dahil nami-miss lang nito ang presence niya pero pagkatapos lumipas noon, mawawala rin iyon at si Ashiann
Nang marinig ni Chester ang iyak ng ina niya, mas lalo siyang nagwala. Tinulak niya ito at sumigaw, “Bakit ka umiiyak?! Sino nagsabing wala na akong silbi?! Tumawag ka ng mga babae! Patutunayan ko sa inyong lahat na hindi ako inutil! Hahaha! Hindi ako inutil!”Halos matumba ang ina sa pagkakatulak. Pagkatayo niya, di na siya muling umiyak. Alam niyang mas lalo lang magagalit si Chester.Mayamaya, napansin ni Chester si Paris na nagtatago sa likod ng mga tao at ayaw lumapit.Bigla siyang sumigaw. “Paris! Lumapit ka rito! Bilis!”Nang marinig ang pangalan niya, halos manginig si Paris… Parang demonyo si Chester! Lahat ng lumapit sa kanya, parang kinakain ng buo!Pero wala siyang magawa… Andami ng matatandang miyembro ng pamilya Beltran sa paligid. Kahit kunwari lang, kailangan niyang lumapit.Kaya pinisil niya ang sarili niya nang malakas para lumabas ang luha, at lumapit sa kama habang umiiyak: “Bakit ganito ang nangyari… Bakit ganito… Master Chester, masakit ba…?”Pero imbes na maawa,
Chapter 68ISANG bungkos ng mga gulay na mukhang walang lasa ang nakahain sa tanghalian. Pagkakita pa lang ni Chastain, parang sumakit agad ang tiyan niya at nawalan siya ng gana.Si Patricia naman, kalmado lang sa pagkain. Alam niya kasing ang may-ari ng karinderyang ito ay mahilig magdagdag ng tubig habang nagluluto at matipid sa mantika, kaya ang “ginisa” ay parang pinakuluan lang.Ganito rin talaga ang kain niya dahil iniisip pa rin niyang magpapayat, at sinabihan din siya ng doktor na iwasan ang matatabang at maaanghang na pagkain. Mas okay na raw ang mga masustansyang gulay.Pero si Chastain ay normal na tao! Paano naman siya gaganahang kumain ng ganitong luto na parang nilaga lang? Kaya dalawang subo lang ng kanin ang nakain niya, sumuko na agad.Nakita ni Patricia ang itsura niyang parang mamamatay na sa gutom, kaya napabuntong-hininga ito at itinuro ang kabinet sa kusina gamit ang kanyang kutsara. “Naalala ko may bote ng chili oil d'yan. Kung sobrang wala talagang lasa sa'yo,
Sa wakas, luminga-linga si Chastain at tumigil ang tingin niya kay Patricia. “Kahit na parang ordinaryo at hindi kapansin-pansin ka sa paningin ng iba, para sa ’kin isa kang interesting na tao. Kaya handa akong maglaan ng oras para maging kaibigan ka. Kung tutulong ka man sa’kin sa hinaharap, nasa ‘yo na ‘yon.”Medyo natulala si Patricia.Ang salitang “kaibigan” ay parang isang luho para sa kanya. Ang buong buhay niya dati ay punong-puno ng mga taong minamaliit siya at gustong yurakan ang pagkatao niya.Ngayon lang siya nagsimulang magkaroon ng mga totoong kaibigan. Pero hindi rin siya sigurado kung totoo bang mabait sila sa kanya, o ginagamit lang siya para sa pansariling interes.Pero si Chastain yata ang unang nagsabi na gusto siyang maging kaibigan.Habang tulala pa si Patricia, hinawakan ni Chastain ang braso ni Patrick at binuhat ito sa likod niya. “Patricia, wag mo nang gawing komplikado pa ang pag-iisip sa’kin. Oo, may ambisyon ako, pero hindi ibig sabihin gusto kong agawin an
Chapter 67NGUMITI si Chastain ng bahagya. "Wala akong pakialam kung anong gulo meron kayo ng pamilya Alejandro. Basta, wala kang karapatan dito. Kung aalis ka, umalis ka na agad para hindi ka nakakaabala. Habang wala si Daemon, ako ang magpoprotekta sa babaeng 'to."Napakagat ng labi si Carmina sa inis, tinitigan si Chastain nang masama, at sa huli, napasipa siya sa lupa: "Hindi ko kalilimutan 'to!"Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad papunta sa kanyang Maybach...Ang dalawa niyang tauhan ay napabagsak na ni Chastain, hindi man lang nakaporma o nakapalag.Sa huli, umalis si Carmina na halos nakakahiya, iniwan ang alikabok habang papalayo ang Maybach. Nakatingin pa rin si Patricia sa direksyong nilisan nito, tila tulala pa rin.Kahit na hindi talaga kaaya-aya si Carmina, totoo pa rin ang mga sinabi niya. Para bang tinamaan si Patricia sa pinakasensitibong parte ng damdamin niya.Tama... parang naging pabigat na lang talaga siya kay Daemon...Habang nag-iisip pa siya, bigla siyang t
Tahimik lang si Patricia, kagat labi. Paano niya malalaman?“Dahil hindi mo alam kung nasaan ka, at hindi mo alam ang lugar mo!” Sobrang linaw at diin ng bawat salitang binitiwan ng babae, parang gusto siyang durugin sa salita pa lang!Pero hindi umiwas ng tingin si Patricia, kalmado siyang tumingin pabalik: “sa labindalawang taon ng buhay ko, sobra na akong naging mabait. Ngayon naman, gusto ko na lang piliin sarili ko, hindi ba pwede iyon?”SLAP! Isa pang sampal mula sa kabila! Lalong naging matalim ang mga mata ng babae. “Akala mo ba may karapatan kang magsalita ng ganyan sa harap ko?!”Na-off guard si Patricia at nasampal ulit. Nainis na siya bigla. Ang babaeng ‘to bigla na lang sumulpot na parang baliw tapos nanampal pa nang walang dahilan. Pero alam ni Patricia na malakas ang koneksyon ng babaeng ‘to kaya pinilit na lang niyang pigilan ang inis niya, “Hindi ko alam kung sino ka, at hindi ko rin alam kung anong nagawa ko sa’yo, pero pwede bang kahit konti lang, igalang mo naman
Chapter 66HALATANG nabigla ang doktor sa sinabi ni Daemon, pero mabilis din nitong inayos ang sarili, hinila ang kwelyo ng kanyang polo at kalmadong nagsalita, “Walang magiging problema. Pwede mo na siyang iuwi bukas para makapagpahinga. Iwasan lang ang mga bawal kainin at uminom ng gamot sa tamang oras.”Hindi na nagsalita pa si Daemon sa doktor, tumingin na lang siya kay Patricia. “Sundin mo lang sinabi ng doktor. Gusto mo bang ma-ospital ka ulit?”Tahimik lang si Patricia… Bakit parang sinasabi ni Daemon na gusto pa niya mapunta sa ospital?Hinawakan ni Daemon ang ulo niya, parang pagod na pagod. “Hindi ko naman kayang bantayan ka palagi, kaya sana huwag ka nang gumawa ng kalokohan.”Napailing lang si Patricia sabay labas ng dila… Concern ba ‘to o pananakot?Pero sa huli, binawi ni Daemon ang kamay niya at tiningnan siya. “Pumasok ka na at magpahinga nang maaga.”Tumigil muna si Patricia, tapos tumango, “Sige.”Sa totoo lang, halata sa mga mata ni Daemon na parang ayaw pa niyang u
Minsan, ni si Daemon mismo, hindi na alam kung alin ang totoo at alin ang hindi, o kung sino ba talaga siya.Masyado nang komplikado ang mundo niya para unawain. Kahit ilang palapag lang ang inakyat nila, parang ang tagal nilang naglakad.Pagdating nila sa pinto, kinuha ni Patricia ang susi sa bag niya at binuksan ang pinto. Madilim sa loob, at tulog na ang tatay niya.Pagkalabas ni Patricia mula ospital, tinawagan niya ang tatay niya para sabihing may dinner siyang pupuntahan at huwag na siyang hintayin sa ospital—umuwi na lang at magpahinga.Tahimik siyang pumasok para 'di magising ang tatay niya. Pero nakita niyang natutulog pa rin ito sa reclining chair sa sala. Maayos ang bahay, malinis.Napansin din 'yon ni Daemon kaya medyo kumunot ang noo niya.Naalala niya nung pumunta siya sa ospital para bisitahin si Patricia. Pagkatapos no’n, nagdesisyon siyang huwag guluhin ang normal na buhay nito kaya pumayag muna siya sa alok ni Chastain—pansamantalang pakikisama para mapakalma si Mr.
Chapter 65HINDI talaga inakala ni Patricia na dadalhin siya ni Daemon dito… Diba sa mga nobela at palabas sa TV, dapat ang mga eksena ay sa magagandang lugar, may romantic setup, at maraming nakakakilig na linya?O kaya naman ay sa isang private na lugar kung saan madalas pumunta ang bida, tapos doon niya ibabahagi ang mga sikreto niya sa babae…Pero kabaligtaran ang ginawa ni Daemon.Dinala siya sa pinaka-pamilyar niyang lugar. Inisip pa nga niya na ihahatid lang siya nito pauwi sa apartment at aalis na. Pero kung iisipin, pinaalala ni Zaldy na kailangan siyang ibalik sa ospital… baka naman hindi niya nakalimutan, ‘no?Hindi bumaba ng kotse si Patricia, tumingin lang siya kay Daemon na parang nagtatanong gamit ang kanyang mga mata.Hindi rin bumaba si Daemon. Kinuha lang niya ang sigarilyo sa bulsa at sinindihan. Tumingin siya sa mga gusaling naaninag lang sa dilim. Ang dim na ilaw ng streetlamp ay tumama sa mukha niya, at doon nakita ang lungkot at parang pagod na pagod siyang tao…
Napansin ni Patricia na nakatitig sa kanya si Daemon habang wala sa sarili, kaya umiwas siya ng tingin, medyo nahihiya. Tapos, mahina niyang tinanong, halos hindi niya na marinig ang sarili niya, “Ahm… okay lang ba talaga ‘yung sagot-sagot mo sa lolo mo?”Ngumiti si Daemon, “Ano sa tingin mo?”Hindi nakaimik si Patricia. Habang tinitingnan ang ngiti ni Daemon, pakiramdam niya mas lalong may masamang mangyayari kapag kinontra mo siya.Alam ni Daemon na wala siyang maisasagot, kaya tinaasan niya ng balikat. “Wala ka rin namang magagawa sa mga ‘to. Mas mabuti pa, magpalit ka muna ng damit.”Nang marinig niya ‘yun, doon lang niya naramdaman na nilalamig pala siya. Napahatsing siya bigla.Tumawag si Daemon at pumasok si Zaldy. Pagkakita niya kay Patricia na parang basang sisiw at kay Daemon na mukhang pagod na pagod, nagulat siya. “Wala ba talagang nangyari sa inyo?”Tumawa si Daemon. “Ano sa tingin mo dapat ang nangyari?”Agad na iniba ni Zaldy ang ekspresyon niya, tapos ngumiti ng parang