NAGPA-PANIC NA si Freni.
Dito na ba talaga siya mamamatay? Nanunuot sa kalamnan niya ang init ng apoy. Para siyang sinusunog ng buhay.
Sinusunog ka nga ng buhay. Hindi parang!
Humalakhak sa tabi niya ang bata. “Kasalanan mo ito, e. Kung nakipaglaro ka sana sa akin,” pamimintang nito. "Hindi sana hahantong dito ang lahat. Palibhasa ayaw ninyong makipaglaro sa isang bata."
Dumarami ang usok sa kwartong kinaroroonan nila. Mas lalong gumapang ang apoy at halos kainin na ang lahat.
Napaubo si Freni nang pumasok ang usok sa baga niya.
Nahihirapan na siyang huminga.
Mamamatay siya ngayong ang daming pags
NANINGKIT ang mga mata ni Freni habang nakatingin kay Poh. “Binibili mo ba ako? Dahil iyan ang pagkakaintindi ko sa sinabi mo.”Nagkibit-balikat ito. “At lilinawin ko lang na hindi ang pagkatao mo ang binibili ko. Kundi iyong sagot mo. Ikaw rin. Oras na lumabas ka sa hotel na ito, hinding-hindi mo na ito matutunton pa.”She stared at him dumbfounded. “You’re so—”“What?”“Arg!” ang tanging nasambit niya. “You’re putting me in a helpless solution. No wonder isa ka sa mga bantay ng Ebrosirka.”May kawala ba siya?Wala. Tuso talaga ang lalaki
AKALA NI FRENI ay maaasiwa siya sa ibinigay na suot ni Dax sa kanya. It was a lace-up back satin crop cami top. Malapit nang makita ang pusod niya. Kita na rin ang ibang parte ng likod niya. Kulay pula na tinernohan ng black fitted skirt naman ang pang-ibaba at isang white sneakers. Sa kanyang underwear naman, nagsuot siya ng invisible lift-up bra upang lumaki tingnan ang hinaharap niya. And it was doing perfectly fine.Ito ang unang beses na magsuot siya ng ganito ka-sexy na damit and she was totally loving every inch of it! She felt beautiful at babaeng-babae. Above all, she felt empowered. Iyong feeling na parang kaya niyang gawin ang lahat.Sana pala matagal na siyang nag-invest sa mga ganitong klaseng damit.Dapat pala matagal na niya itong ginawa nang pilitin siya ni Lilac. Pero sige lang. At
UMASIM ANG MUKHA ni Sophia nang makita si Freni. Mukhang hanggang ngayon, hindi pa rin ito maka-get over sa ginawa niyang trespassing.Para namang may damage siyang ginawa. Sapat na ang alaga nitong dragon upang matakot siya. Besides, ang lokasyon lang naman ni Poh ang hiningi niya. She did not harm any of her animals.Baka nagalit siya noong sinama mo si Izabella. Remember? Ipinagkaila pa nito na magkapatid silang dalawa? Napakatigas naman ng puso.Hanggang ngayon, wala pa rin siyang balita kay Izabella. Para itong naglaho na lang na parang bola.Safe kaya ito?Safe lang siya.Kaila
“WHAT DO YOU MEAN?” tanong ni Freni kay Cupid.May kakaibang ngiti na makikita kay Dax. Lahat talaga ng tungkol kay Poh, sinusunggaban nito. Kung may fans club lang sana para sa lalaking iyon, marahil si Dax na ang presidente. “It means baka hindi totoong mahal ng ina ng anak niya si Ginoong Poh. At ginayuma lang siya. Tama ako, ano? Cupid?" tanong nito.Cupid zipped his mouth to let them know he will not say anything further. Mas mabilis pa sa rumaragasang baha ang pagkawala ng ngiti sa mga mata ni Dax. Bumalik ang pagmamaktol nito na parang bata."Panira ka talaga ng mood, e. Binibitin mo kami. Akala mo hindi talaga kita sisingilin? Bayaran mo lahat ng kulang mo sa akin. Within this week. Kung hindi, ipagkakalat ko sa buong Ebrosirka na ikaw iyong tipong hindi nagbabayad. Tingna
SUDDENLY, tumayo ang lalaki at pumunta sa direksyon nilang dalawa ni Dax. Iniwan nito ang dalawang lovers na kasama.He walked like he owned the bar. Everything in him screamed arrogance. Like he was a king. Liked he owned this place. Above all, ang hindi niya nagustuhan ay ang ngisi sa mga labi nito.Kilala ba ito ni Cupid?The stranger was a human?He smiled and showed his fangs. Vampires. Sobrang puti nito na animo nasobrahan sa glutathione. Kitang-kita ang mga ugat nito sa braso.Bulky ang katawan nito at mukhang kayang-kaya bumuhat ng isang sasakyan.The vampir
Warning: Violence ahead. You may proceed sa chapter na walang violence.NAPAHINGA NANG maluwag si Freni when she found out na okay lang si Dax. Nakabulagta ito, ngunit may buhay pa. Humihinga pa ito, pero iyon nga. Nawalan ng malay. She checked for any hidden injuries. And found old scars on his neck. At nagkasugat-sugat din ang braso nito dahil sa mga bubog ng mga bote. The sight of blood made her lurched. Noon pa man ay takot na siya sa kahit na anong dugo — sa tao man o sa hayop.She remembered when she was still a child. Nasugatan siya sa daliri nang balatan niya ang kamoteng kahoy. Inutusan siya ng tiyahin niya noon para gawing balanghoy, isang kilalang kakanin sa kanila. Nang dumulas ang kutsilyo at nahiwa nang kaunti ang daliri niya. Sobrang dami ng dugo a
Warning: Violence ahead. Skip if you cannot bear to read it and proceed to the next chapter.******HINDI PINANSIN NI IZABELLA ang sinabi ni Freni.Now she was giving her a cold shoulder. Galit nga ito sa kanya.“Makikita natin kung sino ang mahina sa ating dalawa pagkatapos nito.”“Binibining Izabella, tama na iyan. Ayos na sina Binibining Freni at Ginoong Dax. Hindi mo na kailangang makipag-away,” suhestiyon ni Dax. “Mas magandang pagtuunan muna natin ng pansin ang kalagayan ni Ginoong Dax?”Did she really do it for her? May puwang pa ba siya sa puso nito?Ang dami niyang gustong
THIS MUST BE A dream right? There was no way na naghihingalo si Izabella? There was no way that her skin was getting paler as the minutes passed?Kinurot ni Freni ang sarili. Masakit. Which means totoo ang lahat ng ito. Izabella was really...dying.Freni held her hand. Napakalamig nito kasinlamig ng yelo. Naglakbay ang takot sa buong katawan niya. “I-Izabella. Huwag kang magbiro ng ganyan. Sinabi ko naman hindi ba na huwag na nating patulan si Cedrick? You should have listened to me,” saad niya sa mahinang boses. “Ayokong mawala ka. Isa ka sa itinuring kong kapatid sa Ebrosirka,” mangiyak-ngiyak na wika niya.Right at this moment, ipinagdasal niya na sana may kakayahan siyang manggamot. Sana hindi siya ordinaryong tao lamang na walang kapangyarihan. Sana Medisina na lang ang kinuha niya
Tatlong taon ang nakalipas… SUMASAKIT NA ANG ulo ni Freni habang binabasa ang hardbound textbooks na hanggang two-inch-thick. Idagdag pa ang mga articles mula sa mga law articles, from different newspapers, and journals. Ang dami pa niyang mga essay exams na kailangan ang legible handwriting niya. Eh, dati pa siyang tamad when it comes to writing. Mas gusto pa niya iyong encoded. Halos wala ng pumapasok sa utak niya sa totoo lang. Nagtapos siya ng kanyang baccalaureate degree sa Political Science a few years ago and after that took an exam namely the Philippine Law School Admission Test (PhiLSAT) na isang prerequisites para makapasok sa basic law courses.
HIS LIFE? Dovee was asking for his life? Ano naman ang gagawin nito sa buhay niya? Sa lahat ng pwede nitong hingin, ang buhay pa niya?Master stared at him, with confusion evident on his face. Hindi na niya ito tinangkang itago pa. Gusto niyang ipabatid dito ang pagtataka niya.When she only stared at him with lopsided smile, Master asked, "Kaunti lamang ang tagal ng buhay ko, Dovee. Bakit mo gustong kunin ito? Can't you see I'm dying?" he said, softly. “You can hear everything, and I am sure you already know about my condition.”This woman was unbelievable. And he could not grasp how her mind works.Akmang nag-isip-isip ito.Inilagay nito ang isang daliri sa baba.
"Anong gusto mong ibigay ko?" tanong ni Master kay Dovee. "Do you want this kingdom? Or my treasures? Name it, Dovee. Napagtanto kong walang saysay ang lahat ng ito kung mawawala si Freni sa buhay ko." Kahit anong gustuhin nito, buong puso niyang ibibigay. Material things did not appeal to him anymore. Tumaas ang sulok ng labi ni Dovee. "Tama ka. Everything will be useless kapag namatay si Freni. Masaya ako at na-realize mo ang bagay na iyan." Pumalakpak ito. "Okay. Huwag na nating patagalin pa. Aalis na rin kami ng manggagamot. But before that, ibigay mo muna ang gusto." "Ano nga iyon? Ang dami mong sinasabi. Kailangan na naming puntahan si Freni. You're the one making it difficult, woman." "Napaka-atat mo, Master. Relax. Ano nga pala ang ibibilin mo, Si
MASTER WAS PACING BACK AND FORTH.Halos mabutas na ang sahig na nilalakaran niya. Dinamba pa rin ng takot ang kabuuan ng pagkatao niya. Takot para sa babae.Ilang oras ng nasa silid si Dovee at ang isang kasama nito. Habang ginagamot si Freni.He just hoped that she was still alive. Hindi niya kakayaning mawala ito. Mas mabuti pang siya na lang kaysa si Freni. Hindi niya kakayanin. Habang buhay niyang sisihin ang sarili oras na may mangyaring masama rito."Xanti? Ayos lang ba sila sa loob?"Pinatawag niya ang lalaki nang makarating sila sa palasyo. At hindi ito unalis sa tabi niya hanggat hindi nila nasisiguradong ayos na ang pakiramdam ni Freni.Hindi niya
NAHIGIT ni Freni ang hininga nang tumambad sa mga mata niya ang hitsura ni Nacho. Bumalik ulit ito sa orihinal nitong hitsura ngunit kapwa nakagapos ang dalawa nitong mga kamay ng tanikala at dumadaloy ang mga dugo sa iba’t-ibang sugat nito sa katawan.Napaawang ang bibig niya. Oh my goddess.Nacho was tortured. Pretty badly.Ano pa ba ang magandang explanation sa sitwasyon ng lalaki?Agad siyang dumulog dito at humanap ng kahit na anong makakaalis sa tali nito."The second guardian of Ebrosirka," bulong ng sirena.“Nacho,” asik niya. “Huwag kang mamatay. Kailangan ka ni Stephano sa tabi niya. Huwag mo siyang iwan.” Pin
NANLAKI ang mga mata ng babae sa sinabi niya. "Anong sabi mo?" tanong nito na animo hindi narinig ang sinabi.The mermaid heard her loud and clear. Inuutusan lang siya nitong ulitin iyon. And why not? She will give her what she wants. Madali lang naman siyang kausap. "I just said that you are a bitch. May problema ba tayo roon?" tanong niya.Rage nearly consumed her. "Ang lakas ng loob mong sabihin sa akin ang bagay na iyan? Kung tutuusin, pwede kitang patayin sa puntong ito. Sino ka ba? Isa ka lamang mahinang tao. Ni wala ka man lang angking kapangyarihan. At ikaw pa ang may ganang magsabi niyan? How dare you!"Nanginginig ang mga kamay ng sirena. Animo ilang sandali na lang ay sasaktan siya nito.If there was something Freni
THE ROOM did not have enough light so that Freni could see what was inside. But she knew someone was there. And he or she needed some help. Their help.However, the strong smell of urine and human waste attacked their noses.Napaubo si Freni sa tindi ng amoy."Papasok ka sa mabahong kwartong iyan? Amoy patay iyan, tao.""Hindi kita pinipilit na samahan ako sa loob. Kung gusto mong mag-stay rito sa labas at magbantay kung may papasok ba, you go ahead. Basta ako? Titingnan ko kung nasa loob ba ay ang kasama ko.""Nakakasuka ang amoy. Amoy palang, may warning na na huwag ka ng tumuloy.""Shut up! Tigilan mo nga iyang pagiging kontrabida mo sa buhay ko. Kung makaakto ka, daig mo
NAALIMPUNGATAN si Freni nang may dumampi sa kanyang mukha. Or nagkakamali lang siya. Parang haplos ang cheeks niya na hindi niya mawari. Slowly, she opened her eyes. Ang unang bumulaga sa kanya ay ang kadiliman ng kwartong kinalalagyan niya. The place smelled dust and dirt, and it hugged her nose, nearly choking her. She coughed a couple of times. When she finally calmed, inilibot niya ang paningin hanggang sa may mahagip na itim na mga bagay. Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makita ang mga aninong umaaligid sa kanya kapwa namumula ang mga mata at animo gustong-gusto na siyang kainin. Napaatras siya ngunit kaunti lang dahil sa pagkakagapos niya. Sa mga kamay. And it was made of steel.
MASAYANG kinukwentuhan ni Lilac si Nacho ng mga bagay na aasahang makikita ng bata sa mundo nila. Ang bata naman, animo nakikinig talaga sa kwento ng babae. Na para bang iyon ang unang pagkakataon nito na makapunta sa kabilang mundo.Ang galing lang talaga umarte ng bata.And what did he think? Na nakalimutan na niya ang ginawa nito sa kanya?Her longingness for him changed into irritation. Ganoon-ganoon na lang ba talaga iyon? Na kakalimutan na lang nito ang pag-teleport nito sa kanya sa panganib?Mayamaya ay napasulyap si Nacho sa direksyon niya. At ngumiti lang ito sa kanya.What the hell?Gusto niya itong sumbatan. Subalit hindi niya magawa dahil