Chapter 04:

WWYM04

Mama insisted that we should visit Don Lucio the next day. Excited syang nag handa ng mga dadalhin na mga prutas para kay Don Lucio at sa asawa nitong si Donya Felicia. Hindi na rin muna naka balik ng lungsod si Kurt dahil napilitan syang doon muna habang walang pasok at weekend din naman. Pero sabay kaming naka balik ng lungsod nang Sunday morning.

"'Di ka man lang nag paramdam, akala ko na kidnap ka na!" sabi ni Tams, kauuwi nya lang galing sa simbahan at naabutan nya akong naka higa.

"Sa sobrang daming gustong gawin ni Mama, hindi ko na nahawakan masyado iyong phone ko— at saka ikaw ang most likely to get kidnap sa ating dalawa." sabi ko naman sakanya, 

"Gaga! Akala ko talaga na kidnap ka na, ang sabi lang naman sa akin ni Mamita ay umuwi ka raw sainyo, malay ko ba kung nag commute ka pala tapos na kidnap ka na. "E 'di ka naman nag iwan ng note at wala ka namang text, " walang prenong sabi nya, natawa na lang ako. 

Sa lahat ng pwede nyang akalain, ang ma kidnap pa talaga ko? She's crazy.

"Baliw. Edi sana may tumawag na sayo at nanghingi ng ransom."

"Wala akong maibibigay kaya sige, roon ka na lang sakanila." sabi nya, loka loka talaga.

"How's your weekend? 'Di ka umuwi sainyo?" 

"Nope. Marami akong tinapos na school works e." sabi nya habang nag bibihis.

We just laid in bed for almost 2 hours at nag chikahan lang, nabanggit ko sakanya iyong pinsan ni Kurt na nireject nya. At oo, totoo raw yun. 

Nag kuwento rin ako kung anong nangyari noong weekend. Pagkatapos ay napansin ko na lang na tulog na pala sya. Hindi ko nya sya ginising at nanahimik na lang. She needs it, lagi na lang kasi syang puyat.

Kurt:

I'll give you a ride to school. I'm omw.

Ako:

'Wag na, kasabay ko si Tams papuntang school.

Kurt:

We'll go with her. Tita Kay told me to look out for you.

Ako:

Okay sige, bahala ka.

Halos limang araw din kaming magkasama ni Kurt dahil ako ang inutusan ni Mama at Don Lucio na mag tour sakanya sa lugar namin. Ayaw pa nga kaming paalisin ni Don Lucio noong linggo, mabuti na lang at may pasok kaya nakaalis kami. Sa sobrang gaan ng loob ni Mama kay Kurt, binilinan pa sya na bantayan ako. 

I tried to tell Mama to slow down a bit dahil bagong magkaibigan pa lang naman kami ni Kurt at nakakahiya, ngunit sabi nya lang ay alam naman daw nyang mabuting tao si Kurt dahil kilala nya ang pamilya nito. At saka binilin din ako ni Don Lucio sakanya. 

"Nako, nakakatamad mag abang ng jeep papuntang school." sabi ni Tams habang nag susuklay.

"We don't really need to dahil makikisabay tayo." natigil naman sya.

"Kanino?" nagtataka nyang tanong,

"Kay Kurt." agad nya naman akong binigyan ng ka-duda dudang tingin.

"Hay nako, ngayon pa lang sinasabi ko na sayo. Hindi." sabi ko sakanya.

"Wala pa akong sinasabi, assuming nito." sabi nya sa akin.

"Mabuti na ang malinaw tayo rito, Thamia Isobel."

"E kasi 'di ba sabi mo, gusto mo na magka boyfriend. Malay mo iyang Kurt na pala. Mukha namang mabuti syang tao dahil nag insist pa nga na ihatid ka sainyo at kinakapatid mo pa sya."

"Hindi nga."

"Why not?" tanong nya.

"I didn't feel anything. Alam mo iyong unang tingin ko sakanya? Friends lang talaga kami." sagot ko.

"Grabe sya, ganda ka e 'no? Asan na ba iyang Kurt at nang makilala ko na."

Kinuha ko na iyong gamit ko at bumaba na kami ni Tams. Pag labas namin ay naabutan naming mukhang may kausap sa phone si Kurt. Kumaway sya sa akin kaya kumaway ako pabalik. 

"Gaga, ang gara ng kotse at likod pa lang pogi na. Ganyan yung mga type mo, go na kasi 'te! Choosy ka pa." sabi nya kaya agad ko syang siniko.

"Hoy grabe k! Parang sinasabi mong mayayaman ang type ko ah. At saka, tumigil ka nga, sabi ko nang hindi 'di ba? Tara na."

"Kurt, si Tams nga pala, yung friend ko. Tams si Kurt." pakilala ko sakanilang dalawa.

"Hi! Thamia Isobel Torres but you can call me Tams na lang. I'm not mataray as you think I am. I'm actually super friendly. Friends?" dire-diretsong sabi ni Tams at nilahad iyong kamay nya kay Kurt for shake hands.

"Okay, nice to meet you...Tams." sabi ni Kurt at nakipag shake hands. 

"Tara na." sabi ko bago pa man kami sabay sabay mahuli sa klase dahil mag e-8 thirty na.

We walked Tams to her building pagkatapos ay sabay kaming pumasok ni Kurt. 

At hindi ko alam kung feeling ko lang ba, dahil feelingera ako, o talagang pinag titinginan kami ng mga blockmates namin.

"Mag jowa kayo ni Kurt?" tanong ni Bianca, iyong seatmate ko.

Agad akong umiling.

"Eh bakit kayo magka sabay pumasok? Mukhang close rin kayo." sabi nya pa, dakilang chismosa rin talaga 'tong isang to. So kapag ka magka sabay pumasok, mag jowa na?

Well, nakakapag taka naman talaga. Ang unusual kasi na may kasama si Kurt, anti-social kasi sya 'di ba.

"Kinakapatid ko sya, okay na? Pwede ka na bang tumahimik?" sabi ko sakanya kaya tumahimik na sya. Totoo naman dahil ninang ko Mama ni Kurt, wala lang talaga sya noong binyag ko dahil nasa ibang bansa sya. Hindi rin sya nagpapadala ng regalo, kapag nag kita kami sisingilin ko sya para sa 20 years na lumipas.

After school dinadaanan namin si Tams sa building nila. Minsan kakain kaming tatlo at minsan naman kaming dalawa lang ni Kurt ang sabay uuwi dahil extended si Tams. Minsan naman mas nauuna ang dismissal ni Tams sa amin. Minsan hindi sya nakakasama sa amin dahil may ka meet up sya at kung ano ano pang lakad. 

Kurt instantly became part of our friendship. Hindi na rin pino-problema ni Tams ang pag co-commute tuwing umaga dahil sa nakalipas na halos apat na buwan ay kay Kurt na kami sumasabay papuntang school. Hindi rin naman nagrereklamo si Kurt at kapag tinatanong ko naman sya, ayos lang daw talaga.

Sa halos apat na buwan din ay pakiramdam ko kilalang kilala ko na si Kurt, memorize ko na ugali nya, mga ayaw at gusto nya sa buhay.

Hindi naman sya sobrang weird, minsan lang. Pakiramdam ko nga sobrang mgakaugali kami.  Mapili sya sa kaibigan, wala syang ibang kaibigan sa school dahil nasa ibang school sila. At most of them ay nasa ibang bansa.

"Bilisan mo na dahil nasa baba na si Kurt." sabi ko kay Tams dahil ang bagal nya kumilos, pauwi kami sa amin ngayon at sasama sya.

"Saglit nga. Ang sakit pa ng ulo ko e." nag night out sya kagabi kasama iyong mga blockmates nya kaya madaling araw na rin sya naka uwi at may hang over pa. 

Ginising nya ako kanina para magpa luto ng lucky me noodles. Yeah, she doesn't know how to cook simple noodles.

"Sasama ka pa ba o hindi na?"

"Syempre sasama ako, gusto ko makita hacienda nila Don Cortis." sabi nya at tumawa. 

Lagi nyang inaasar si Kurt kaya madals silang mag bangayan.

"Don Cortis, pasyal mo ko sa hacienda nyo ah? May kabayo ba kayo roon? Gusto ko ma try sumakay ng kabayo." sabi ni Tams kaya naka simangot nanaman si Kurt.

"I'll make the horses drag you, you want that?" sabi naman ni Kurt, yes, he's violent too.

Lalo na kapag silang dalawa ni Tams ang magka usap.

"Oo na, mananahimik na." sabi ni Tams at sinuot na iyong earphones nya. Pero agad nya rin itong hinubad para mag kuwento tungkool doon sa ka meet up nya last week.

"So, hindi pala kayo compatible?" tanong ko, katatapos nya lang mag feeling horoscope enthusiast at sinabing hindi talaga sila mag wo-work noong naka meet up nya dahil hindi compatible 'yong zodiac signs nila. Ayaw na ayaw nya sa mga Libra! 

"Oo hindi, kaya sinabi ko ka agad. Hay nako, kailan ba kasi darating iyong para sa akin."

"He'll come when you're not looking. Learn how to wait because the more you wait, the longer it takes." kumento ni Kurt. 

"Wow ha." mataray nyang sabi, "Pero ikaw ba Kurt, wala ka bang dini-date? No offense ha, bakla ka ba?" dagdag nya pa, pinanlakihan ko naman sya ng mata.

Alam kong close na kami pero ang sensitive naman masyado ng tanong nya. Parang tanga. Buti na lang hindi naman sensitive tong si Kurt.

"I don't like dating. But that doesn't mean I'm gay." tumango naman si Tams.

"Basta, sabihan mo lang kami kapag meron ha? Ilalakad ka namin." sabi naman ni Tams,

Gaga talaga 'tong si Tams kahit kailan.

Pag dating saamin ay sinalubong kami ni Mama, at as usual hila hila nya na naman si Kurt. Minsan hindi ko alam kung ako pa ba iyong anak nya o si Kurt na, kasi mas excited pa syang makita si Kurt kesa sa akin.

"Wala ka bang boyfriend, Tams?" tanong ni Papa,

"Wala nga po Tito. Hindi na lang din po ako nag hahanap dahil baka kusa na lang syang darating." sabi ni Tams, 

Wow ang plastik talaga nito. Parang kanina lang jowang jowa sya ah.

"Kay Av, may nagpaparamdam ba?" tanong naman ni Mama, nagpaparamdam? 

Ano iyan, multo?

"Multo siguro, meron," sabi nya at tumawa, pinansamaan ko naman sya nang tingin. Sira ulo talaga 'to. 

"Sabi ko nga po try nyang sumama sa akin minsan para naman may makilala sya. E kaso mas gusto nya talaga iyong kulong sya lagi sa dorm." dagdag nya pa, 

"Basta kapag meron na, 'wag mag lilihim at sabihin agad. You're old enough to know things, anak." sabi ni Papa, dati nagagalit sya kapag pinag uusapan ang pag bo-boyfriend. 

But now he's cool with it. Habang si Mama naman, kung kani kaninong anak ng kumare nya gusto akong ipakilala.

"Ikaw, Kurt? Wala ka bang nililigawan?" tanong ni Papa sakanya,

"Wala po Tito." sagot nya.

"Nako hindi kaya ipagkasundo ka rin ng Lolo mo? Gaya kay Lucille dati, pero hindi naman siguro iyon gagawin ni Don Lucio sa nag iisa nyang apo na lalaki." sabi ni Papa kaya natawa naman si Tams.

"Uso po ba talaga iyon dati?" curios na tanong ni Tams,

"Oo naman. Uso iyon sa mga mayayaman, iyong si Lucy, ipinagkasundo iyon dati pero Vincent was very persistent on winning her. Akala ko nga ay hindi na sila mag kakatuluyan e, but Kurt here said that Vincent is his Papa naman. That means sila ang end game." kuwento ni Mama. Mukha namang tuwang tuwa si Kurt sa mga kuwento ni Mama.

Nang hapon ay sinamahan kami ni Mama papunta kina Don Lucio, ayos sakanya ay napapadalas na ang pag bisita nila doon. Mahilig kasing magtanim ng halaman si Donya Felicia at kay Mama kumukuha ng mga paso.

Gaya ng ginawa ni Donya Felicia sa akin, ay hinawakan din nya ang kamay ni Tams. Ang weird dahil para syang mang huhula, pero sabi naman ni Mama ay 'wag na lang daw namin pansinin dahil baka dala na iyon ng pag tanda nya.

"Medyo magulo. Masasaktan ka. Pero kalaunan ay magiging ayos din ang lahat at muli kang sasaya." sabi nya kaya natulala nalang si Tams. Ang weird din dahil lagi akong tinitingnan ni Donya Felicia sabay ngingiti sya.

"Swerte ka talaga, Hija." sabi na naman nya, tiningnan na lang ako ni Mama at sinenyasan na pakisamahan na lang si Donya Felicia. Kaya nginitian ko na lang sya.

"Apo, may magu-gustuhan ka pero hindi sya mapapa sa'yo. Matagal na panahon pa ang kaialangan mong hinatin para mapa sa'yo sya." sabi naman nya nang hawakan ang kamay ni Kurt. 

Panay na lang ang siko sa akin ni Tams dahil natatakot sya. Sabi ko naman ay 'wag na lang nyang pansinin dahil hindi naman iyon totoo.

"Napaka gandang bata naman nitong si Thamia. Anong apelyido mo ulit, Hija?" sabi ni Don Lucio. Abot langit na naman iyong nginiti ni Tams dahil napuri na naman ang kagandahan nya.

"Torres po." nakangiting sagot ni Tams dahil napuri nanaman ang kagandahan nya.

"Kamag anak mo ba iyong mga abogado na Torres? I heard the best lawyers came from Torres clan." sabi ni Don Lucio,

"Opo, ang mga pinsan po ni Papa ay abogado." sagot ni Tams.

"Are you taking upper hand pre-law course, Hija?" tanong ni Donya Felicia,

"Nako, hindi po. Business Ad po ang kinuha ko dahil ako lang po ang anak na magpapatuloy sa negosyo." sagot naman ni Tams.

We continued chatting over lunch. Hindi na rin napigilan ni Tams kaya nag tanong na talaga sya kung may kabayo ba sina Don Lucio sa hacienda. Kaya tuwang tuwa si gaga noong nalaman nyang meron at tuturuan sya mangabayo mamaya.

"Ikaw na lang, kaya mo na 'yan. Masakit puson ko e." sabi ko kay Tams dahil kanina pa sya nangungulit na samahan ko raw syang subukan mangabayo.

"At saka, Kurt's there naman to guide you." sabi ko pa.

Hindi ko alam kung OA ba ako o sadyang nakakatindig balahibo talaga iyong tingin ni Donya Felicia. Nakangiti kasi sya habang nakatingin sa gawi ko habang naglalakad palapit sa amin.

"Ako na bahala sa photos and videos for your I*." sabi ko kay Tams kaya agad nyang ibinigay iyong phone nya sa akin.

"Apo, you should've brought Aurelia here." sabi ni Donya Felicia nang makarating sya sa kinaroroonan namin.

"Mom and Dad are going to visit next month. They're bringing Lia." sabi naman ni Kurt,

"Thamia, you be careful okay? Stay calm para hindi mag panic iyong kabayo. Don't forget to enjoy, hija." nakangiting sabi ni Donya Felicia kay Tams kaya naman tumango sya. Umalis na din ang matanda kasunod ang taga payong nya.

"Aurelia's my younger sister. She doesn't wanna go here because she's afraid of Lola. You know, she's kinda...weird." sabi ni Kurt at bahagyang tumawa.

"May lahi ba silang mang huhula? Bakit parang hinuhulaan nya tayo kanina?" tanong naman ni Tams.

"I don't know, but Mom said that she's like that ever since she was a teen. But don't worry, her predictions are harmless. 'Wag na lang kayong maniwala." sabi ni Kurt habang nag susuot ng gloves.

Hindi mo na kailangan mag hanap dahil matagal nang nagtagpo ang landas nyo.

Bukod kang pinag pala sa lahat.

Swerte ka talaga, Hija.

Those were the words Donya Felicia has told me. I don't know what does she mean by that. Hindi ko na lang din iniisip gaano dahil sabi nga nila Mama hindi naman daw totoo.

Puro pag sigaw lang ni Tams ang naririnig namin kaya tawang tawa ako, kinuhaan ko rin sya ng video. Pati sina Don Lucio at sina Mama na nag t-tsaa sa may kubo ay natatawa kay Tams. Ang higpit din ng kapit nya kay Kurt kanina noong nasa iisang kabayo sila.

"How was it?" I asked when she went

"It's fun..." she said and drank water, "but I'm never doing that again. That's gonna be my first and last experience of riding a horse. Parang malalaglag iyong matres ko sa kaba," she added. That's why Kurt laughed.

Habang nag hihintay kina Mama na matapos mag handa ng hapunan ay naka upo lang ako sa gilid habang nag uusap sina Tams at Kia. Tuwang tuwa si Tams kapag sumasama sya rito sa amin, una, dahil gustong gusto nyang tinatawag syang Ate ng mga kapatid ko, wala kasi syang kapatid; pangalawa, dahil paborito nya ang mga niluluto ni Mama at pangatlo ; dahil nakakapag relax sya kapag nandito sya, puro raw kasi stress sakanila kapag umuuwi sya.

Hapon na nang bumalik kami sa lungsod. Tulog si Tams sa biyahe at as usual, nanatili akong gising para naman hindi ma bored mag drive si Kurt. It has been an enjoyable weekend.