LOGINShare
Chapter 5 | Embarrasment
Last Updated:
2021-12-03 16:19:25Katrina's POV
"Girl! Sure ka, hindi mo kilala si ZD?!" Thea asked for nth times. Siguro kung hindi lang ako pasensyosa kanina ko pa nasigawan ito.
"Hindi nga." I tried hard not to sound annoyed.
"Eh bakit nasa kanya yung wallet mo?" That caught me off guard.
Not because I can't answer her question but because I still remember how he returned it back to me. I didn't even think he found and kept it. Nakalimutan ko na nga ang tungkol doon tapos ngayon bigla niya nalang ibibigay sakin na parang napulot niya lang yun at ibinalik sa may-ari. As if he didn't remember how he saved my life that time.
"Hoy! Bruha ka! Magkakilala talaga kayo!"
Bumalik ako sa huwisyo nang sumigaw na naman itong kaharap ko. Hindi niya talaga ako titigilan sa katatanong patungkol sa lalaking 'yon na hindi ko alam--sikat palang MVP sa basketball hindi lang sa pinanggalingan niyang school kundi sa lahat ng university. Transferee daw siya batay sa chika ni Thea galing
Related chapters
When Universe Broke Us Chapter 6 | Sudden Emergency
Katrina's POVI hold my chest to calm my pounding heart. Parang panandaliang nahiwalay ang kaluluwa sa katawan ko nang bigla nalang sumulpot ang lalaking 'to sa tabi ko.He chuckled, still resting his back on the side of the door. "Grabe naman, para ka namang nakakita ng multo."Nagawa niya pa talagang magbiro?! Eh halos mahimatay na ako sa sobrang gulat!"Next time--pwedeng huwag kang nanggugulat?"My brows get furrowed when he ignored what I just said and stood in front of me with his arms crossed over his broad chest."You know what? You are the exact girl I'm looking for." The side of his lips lifted up a bit, forming a playful smirk on it.I raised a brow as I asked him, "So?""Eh?" Napangiwi siya na para bang disappointed na disappointed sa naging sagot ko. "Yun lang?""Anong 'yun lang'? Don't tell me, yo
Last Updated : 2021-12-05When Universe Broke Us Chapter 7 | Accident
Katrina'S POVI immediately grabbed my arms from his grip after he said that. I took my phone bago ako nagmamadaling lumabas. Sumunod rin agad si Kiel, bitbit ang susi ng kotse niya. He unlocked his car using the remote he's holding so I quickly get inside. Mabilis pa sa alas kuwatro kaming umalis sa bahay. Pero kung minamalas ka nga naman! Traffic pa! Damn it!"B*llsh¡t!" Singhal ni Kiel habang marahas na hinahampas ang manibela niya.I am shaking. My knees are trembling. I am nervous as hell! I'm silently wishing that my mom is in good condition now."T*nginang traffic yan! Hindi pa ba 'to uusad?!" Panay ang singhal ng katabi ko pero halata sa mga kamay niya na kinakabahan din siya."Saang hospital?" I grabbed all the courgae inside my body to talk straight and avoid stuttering. "Tell me where it is, t-tatakbuhin ko nalang." I hold the handle of the door of his car, ready to ran out."Sa Serenity Medical Center, malapit l
Last Updated : 2021-12-05When Universe Broke Us Chapter 8 | Dad
Katrina's POVWhen we heard mom groaned dad's name, Kiel immediately stood up. Ganun din ako. But I let him do what I should have doing. Nilapitan niya si mom at tinanong kung maayos na ba ang pakiramdam niya. Mom just bobbed her head."I will call the doctor, just wait here, tita," he said as he caress mom's hand.He turned to me. "Bantayan mo muna siya."Magrereklamo palang sana ako pero nakaalis na siya. Ang lalaki talagang 'yon! Ugh!I have no choice but to stay here so I returned to the couch where I sitted earlier. I heard her said something but I didn't understand it so I just ignored it. Nanatili akong nakatingala sa kisame. Trying to think about the possible reason of their accident."I'm sorry." I heard her said, after a long silence.I pretend that I didn't heard it. I remained silent, blankly staring at the ceiling, as if I can find there the answers to so many questions that keeps on bothering me."I-I
Last Updated : 2021-12-11When Universe Broke Us Chapter 9 | Confused
Katrina's POV "Kat, gising na, mahuhuli ka na sa klase mo." Agad akong napabalikwas mula sa kinahihigaan kong kama. "What time is it, Yawi?" I nervously asked. My eyes gets wider. Sht, I don't want to be late! Yawi chuckled as she put my hot choco on the side table. "Sigurado ka bang papasok ka pa?" I frowned. "Yawi naman!" She's now laughing. "Nagtatanong lang naman! Eh dalawang oras lang kasi ang itinulog mo, baka makatulog ka sa eskwela. Naku! Bakit ba kasi nagpaumaga ka dun sa hospital eh naroon naman ang pinsan mo." I checked the time on my phone and luckily, 6 AM palang. 8 o'clock pa ang first class ko so I still have enough time. I grabbed the hot choco Yawi made for me and take a sip on it. Yawi sat beside me. I felt her hands stroking on my shoulder-length hair. I suddenly missed the person who was doing that when I was a kid. "Sinabi sakin ng pinsan mo ang nangyari." Wala pa man siyan
Last Updated : 2021-12-11When Universe Broke Us Chapter 10 | Villamorales?
Katrina's POV"Good morning, Grae!!!" Thea cheerfully greeted. Well, it's more shout than a greet.Sa isip ko ay nasapo ko na ang noo ko. Grabe, hindi ako makapaniwala sa babeng 'to.Binitawan niya ang braso ko para lapitan pa lalo sina Grae. Akala ko makakatakas na ako, pero hindi pa pala. Binalikan niya ako na para bang nakalimutan niyang may kasama siya.I secretly rolled my eyes. Sana pala nagpa-late nalang ako."Hi Grae!" She giggled as she wave her hand like a kid.Grae just gave her a short glance and smiled at her but it made her even crazier."Uhm, did you like the cookies I gave you last week?"My jaw dropped. S-She gave him cookies?! Seryoso?! Ganun ba kalakas ang tama niya sa lalaking ito?"Tss." I looked at the jerk beside Grae. He's shaking his head as if disappointed on what Thea just did."Naks! May binigay pala sa'yong cookies, bakit hindi mo man lang shinare samin?" Natatawang sambit
Last Updated : 2021-12-12When Universe Broke Us Chapter 11 | Weird
Katrina's POV"Go get your own seat. Don't steal other's if you already had your own." He firmly said as if sitting on his chair is very big deal to him.I still can hear my classmates rumors, these two guys having debate just because of a damn chair, and the voice of Miss Warren but I coudn't understand them.One question suddenly popped in my mind and I think this will bother me for the whole day.'Is it possible that he's somehow connected with my father?'Hindi naman imposibleng nagkataon lang na pareho silang apelyido. Pero mas lalong hindi imposible na konektado siya sa tatay ko. Baka naman pamangkin? Or cousin? Ugh! He always made me confused! Bakit ba lagi niya nalang ginugulo ang isip ko?! At bakit ko ba siya laging iniisip?!Damn it, Katrina. You're insane.Buong maghapon akong tulala dahil doon, tulad ng inaasahan ko. Lahat ng sinasabi ni Thea tinatanguan ko lang kaya alam kong inis na inis na siya sakin nang ma
Last Updated : 2021-12-14When Universe Broke Us Chapter 12 | Red Notebook
Katrina's POV Dumaan ang mga araw nang wala ako sa sarili. Ginugulo parin ang utak ko ng kakaibang kinilos ni Dean noong huli kaming nagkausap. Simula noon ay hindi ko na siya nakakasalubong. Gusto ko sana siyang tanungin patungkol sa gusto niya sanang sabihin sa'kin that time, kaso baka tungkol lang iyon sa pamangkin niya kaya 'wag nalang. Ayoko nang mapalapit pa sa mayabang na 'yon. And speaking of that arrogant guy, hindi ko narin siya madalas makasalubong sa hallway tulad ng dati. Sa dalawang klase na lang na magkaklase kami. Madalas ko rin siyang madaanan sa gym na kung hindi nagbabasag ng bote, nagbabasketball naman nang wala sa sarili. Tss. "Frenshie!" Napalingon ako sa pinto ng room namin nang marinig ang boses ni Thea. Natatawa talaga ako sa tawag niya sakin pero ayoko namang basagin ang trip niya. Since bestfriend na rin naman daw kami, hinayaan ko na siyang mag-imbento ng callsign namin. Kung d'yan siya masaya eh 'di support nalang ako.
Last Updated : 2021-12-24When Universe Broke Us Chapter 13 | Secret Admirer
Katrina's POV"B-Bakit ba kasi bingi ka?! Kanina pa ako tawag nang tawag sayo eh!" Kung saan-saan ako pumapaling para makaiwas at maitago ang pisngi kong nag-iinit parin. Paniguradong mukha na akong kamatis dito.He chuckled. "Bakit mo naman kasi ako tinatawag?" Nakapamulsa siyang lumapit sa'kin dahilan para umatras ako hanggang sa maramdaman ko na ang pader sa likuran ko. I gulped when he moved his face closer to mine."'Di ba sabi mo ayusin ko ang buhay ko nang hindi ako iniiwan? Why don't you just leave me alone, too?"Napalunok ako hindi lang dahil sa pagitan namin kundi dahil nakokonsensya ako sa nasabi ko kanina."S-Sorry. I didn't mean to say it." Halos pabulong nalang 'yon na lumabas sa bibig ko. Nanatili akong nakatingin sa kanang gilid ko dahil sa oras na lumingon ako ay magtatama ang mga ilong namin.He chuckled again before he moved backward. Sa wakas, medyo nakahinga na ako nang maluwag."Your apologize won't
Last Updated : 2021-12-24
Latest chapter
When Universe Broke Us Chapter 30 | Missing Him
Katrina's PoVMoments after I questioned my cousin about the girl he told Zac, all I heard was silence. Tunog na lamang ng kuliglig ang kulang para makadagdag sa awkward scene na ito.I don't know what's running inside his mind but if I were to guess, it's either inaalala niya kung alin ang tinutukoy ko or tinitimbang niya kung sasabihin ba sakin o hindi.I heaved a sigh, breaking the ice. Naupo ako sa tabi niya nang makaramdam ng pangangawit."It's his ex-girlfriend, Francine, right?"That made him stared at me. Mukha siyang gulat sa sinabi ko. Seconds have past, his forehead suddenly furrowed. He then sat down beside me, still looking confused."You know about her?" I chuckled sarcastically with his question."Obviously," matabang na sambit ko."What's with the sudden curiosity and bitterness?"Sumama ang timpla ng mukha ko sa sinabi niya."Bitterness?! What the fudge! I'm not bitter, okay? Tsaka, why would I? Nagtatanong lang naman ako--why don't you just answer me?""Okay," pabunt
When Universe Broke Us Chapter 29 | Who Is She?
Katrina's PoVI can feel the butterflies inside my chest fluttered as if someone or something shoo them away which made them scattered all over my body. If it's because of his mere presence or what he just said, I don't know anymore what to think. I scoffed after I've realized something. "Noon, pilit mo 'kong pinagtatabuyan sa tuwing pinakikialaman ko ang buhay mo. Ngayon naman, ikaw ang nangingialam sa buhay ko. Ang gulo mo rin, e 'no?"Namewang siya at napatingala sa kisame, sapo-sapo ang kunot na kunot nitong noo. Muli pa siyang napapikit nang mariin na tila ba kinakalma ang naghuhurumentado niyang sarili. Pagkamulat niya, dumeretso sa'kin ang paningin niya. Naroon na naman ang nakakalunod niyang pagtitig pero hindi ako nagpatinag. Inis ang nangingibabaw sa'kin ngayon kahit na naghuhurumentado na ang puso ko sa kaloob-looban ko."I just want you to stay away from him, is it so difficult for you to do?" Namaos ang boses niya na para bang hirap na sa pagpapaintindi sa'kin. "Why? Be
When Universe Broke Us Chapter 28 | Indirect Confession
Katrina's POVNaguguluhan at nagugulat parin ako sa mga sinabi niya but one thing is for sure. This man in front of me was badly hurt. I can see it in his eyes. Kahit na galit man ang ekspresyon ng mukha niya hindi naitatago ang kalungkutan sa mga mata niya. Walang luha pero ramdam mo 'yung sakit.I was about to say something to comfort him but I was taken aback with what he added."My ex-girlfriend cheated on me because of him."Kumurap-kurap ang aking mga mata. Hindi malaman kung anong sasabihin o irereact. Umawang ang labi ko pero hindi ko mahanap kung anong dapat kong sabihin. I never expected what he just stated. Nanatili nalang akong tahimik at nakatitig sakanya. Pinapanood ang bawat pagpaling ng kanyang ulo pakaliwa at pakanan, iniiwasang mapatingin sa'kin.Bahagya siyang tumawa. And I can tell it is indeed a fake one. "He's a f*ckin' asshole.""I-Is that the reason kung bakit galit na galit ka sa pakikipag-usap ko sakanya?"Sandali niya akong tinapunan ng tingin t'saka nagpaka
When Universe Broke Us Chapter 27 | Jealous Or Hurt
Katrina's POVBahagya akong napasinghap nang mapagtanto kung nasaan kami ngayon. I even blinked several times just to make sure I'm not seeing this place mistakenly. Baka naman kasi nakatulog ako at nananaginip lang."You looked so surprised," the man sitting right beside me chuckled.Napalingon ako sakanya dahil d'un. Now I can assure that I'm not asleep and dreaming. Inalala ko pa kung paano ako naiilang na sumakay sa kotse niya papunta rito. Muli kong nilingon ang bintana ng kotse niya kung saan tanaw na tanaw ko ang crowded na tila parke pero napaliligiran ng street vendors. I felt uneasy as I remember the first time I went here. It was last week if I'm not mistaken, when Thea planned a bonding for the four of us--including her crush, Grae--but unfortunately turned into a disaster because of me. Just because I almost broke down with the mention of my personal problem."Hey, uhm..don't you like here? Did I made you..feel uncomfy by bringing you here?" Nang muli akong lumingon sak
When Universe Broke Us Chapter 26 | Talk
Katrina's POVNgayon ko lang yata natagalan ng lampas isang minuto ang pagtitig sa mga mata niya at hindi ko alam kung bakit. Hindi ko rin alam kung bakit sa halip na magpasalamat ako gaya ng plano ko kanina ay naasar pa ako sakanya.Paano ba naman, init ng ulo ang ibinungad niya sa'kin matapos kong maghintay doon ng ilang minuto. At dahil sakanya kaya ako nalate sa klase ko after breaktime! Nasermonan pa tuloy ako ni Miss Terveda. 'Yun ang dahilan kung bakit natapos ang araw ko nang hindi naaalis ang pagkalukot ng mukha ko."Omyy! Ba't niya naman gagawin 'yun? Geez! Baka talaga type ka rin niya, Frenshie!"Usually, mapapangiti ako sa tuwing sinasabi niya 'yun, pero ngayon hindi ko magawa dahil naiirita parin ako sa mokong na 'yun. Hindi nalang ako umimik habang daldal naman ng daldal itong si Thea na may kasama pang pagtitili. Paminsan-minsan pa akong hinahampas o kaya'y yinuyugyog. "Tapos, tapos, pa'no kung gan'un din si Papa Zeddy? Tapos pag-agawan ka nila! O-M-Geez!"Nice din mak
When Universe Broke Us Chapter 25 | Pulled Out
Katrina's POVNgayon ko lang masasabi na sigurado na ako sa nararamdaman ko. No hesitations or what. I'm done with in-denial stage now. I can surely tell now that I'm---"Ha?! Inlove ka?!" Agad kong binatukan ang pinsan ko sa lakas ng pagkakasigaw niya. Napadaing siya dahil doon."Napaka-oa mo talaga 'no?" I frowned as I sipped on my glass of lemon juice. "Nagtatanong lang ako kung paano nalalaman kung may gusto ka sa isang tao--inlove na agad? Ano ba spelling ng pangalang mo, OA?"I rolled my eyes and then crossed my legs. Pinanood ko lang siyang patuyuin ang basa niyang buhok habang nakaupo sa gilid ng pool. Nakalublob pa ang mga paa niya sa tubig. Katatapos lang niyang magswimming at nakabihis na ng shorts pero hubad parin ang kalahati ng katawan. Tss. As if naman na may abs. E, daig pa ako sa pagka-flat ng tiyan, e. Palibhasa ang tamad na nga mag-work out, ang tamad pa kumilos dito. E, bawat vacant time niya nga, lagi lang siyang nasa kuwarto niya at babad sa netflix. Konti nala
When Universe Broke Us Chapter 24 | He's Just Confused
Katrina's POV"I told you, I felt bad about this freaking blind date." Tawa kami nang tawa ni Thea habang itong si Zac naman ay asar na asar na. Halos maglupasay na kami rito pero siya ay parang knamatis na ang buong mukha. If its because of embarassment or annoyance, I can't tell which."Buang ka kasi, Frenshie! Ba't kasi Tinder ang ginamit mong app? Hahaha! Para sa mga baklush 'yun girl!" bulyaw ni Thea sa gitna ng pagtawa niya.I laughed awkwardly lalo na n'ung mapatingin ako kay Zac at madatnan itong matalim ang tingin sa'kin. Nag-peace sign ako pero inismiran niya lang ako. Napanguso ako.Inaamin ko naman na ako ang may kasalanan kasi afterall ako 'yung kachat n'ung ka-blind date sana niya but turned out parehong nagkamali ang magkabilang kampo. Kasi 'yung gwapong guy kanina, bading pala ang hinahanap, so turned out bisexual siya. Habang ito namang isa, babae ang inaasahan, at dahil maling app pala ang nagamit ko, nagkaroon ng misunderstanding. Nagiguilty ako, although mas laman
When Universe Broke Us Chapter 23 | Blind Date
Katrina's POV"You know I really don't need to do this, right?"I laughed while looking at his frowning face. Gwapo sana kaso natatabunan ang itsura niya dahil lagi siyang nakasimangot na akala mo ay laging pinagsasakluban ng langit at lupa."Pa'no kang makikipagdate niyan kung ganiyang nakabusangot lagi ang mukha mo?" natatawang panunukso ko sakanya habang inaayos ang kuwelyo ng puting polo niya."Hindi naman kasi ito ang sagot sa problema ko, Kat." Umangat ang tingin ko sa mukha niya nang tawagin niya ako sa palayaw ko.I don't know if its just me or talagang may ibang dating ang simpleng palayaw kong 'yun dahil sa pagkakasambit niya nito.I unconsciously smiled. First time niya akong tinawag sa pangalan ko at hindi ko maintindihan kung bakit para sa'kin e big deal na 'yun."May dumi ba sa mukha ko?" His question snapped me back to reality."A, wala." I halted my eyes from him at bahagyang dumistansya sakanya."T
When Universe Broke Us Chapter 22 | Her Condition
Katrina's POV I crossed my arms over my chest as well as my legs under the table, feeling bored. My eyes returned their gaze to the guy sitting just in front of me. Kanina pa kami nandito sa coffee shop na malapit lang naman sa bahay ko, mula nang pag-bigyan ko siya sa kagustuhan niyang makapag-usap kami. Pero sa nangyayari ngayon, parang hindi naman pag-uusap ang gusto niya. Ilang minuto na kasi siyang tahimik. Naiinip na nga ako, e. "Umuwi nalang kaya tayo? Mukhang wala ka namang sasabihin, e," I sardonically said. "Do you want something?" I raised a brow on what he said. "Like, coffee? Or cupcake? How about bread? Or--" "How about you tell me what you want to tell, nang makauwi na ako?" pagtataray ko. "I just want to show you my apology..." He then looked down. My eyebrows knitted. "Sinusuhulan mo ba ako?!" "What? No! I just... really want to... apologize on what I've said yesterday," pahina nan
